Ν. Ζώκας (ΕΕΔΥΕ): «Οι ιμπεριαλιστές μπορεί να είναι δυνατοί, δεν είναι όμως αήττητοι!»

Τηλε­φω­νι­κή συνέ­ντευ­ξη του Αλέ­κου Χατζη­κώ­στα «Λόγια στα­ρά­τα» (ΡΑΔΙΟ-ΑΙΧΜΗ) έδω­σε με αφορ­μή την επέ­τειο τα Αντι­φα­σι­στι­κής νίκης των Λαών, την Τρί­τη 9 Μαϊ­ου ο Νίκος Ζώκας αντι­πρό­ε­δρος της ΕΕΔΥΕ και πρό­ε­δρος της ΕΔΥΕΘ .

Απα­ντώ­ντας στη σημα­σία της επε­τεί­ου τόνισε:

78 χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται από την Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη των Λαών. Εκα­τομ­μύ­ρια θυσιά­στη­καν για αυτήν και πολύ περισ­σό­τε­ροι εμπνέ­ο­νται μέχρι σήμερα.Είναι σε πολ­λούς από εμάς οφθαλ­μο­φα­νής η ανι­στό­ρη­τη, κατευ­θυ­νό­με­νη και πολύ επι­κίν­δυ­νη προ­σπά­θεια για την πλή­ρη δια­στρέ­βλω­ση της ιστο­ρι­κής αλήθειας.

Κυβερ­νή­σεις, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, Πανε­πι­στη­μια­κά Ιδρύ­μα­τα, ΜΜΕ, επι­τε­λεία ολό­κλη­ρα έχουν ξεκι­νή­σει, χρό­νια τώρα, μία πραγ­μα­τι­κή σταυ­ρο­φο­ρία, μία αχα­λί­νω­τη αντι­κομ­μου­νι­στι­κή κι αντι­σο­βιε­τι­κή εκστρα­τεία. Όλη αυτή η συστη­μα­τι­κή δια­στρέ­βλω­ση της ιστο­ρί­ας δεν ξεκί­νη­σε σήμε­ρα. Από το 1991 και μετά, από την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού και τη διά­λυ­ση της ΕΣΣΔ, παρα­τη­ρού­με μια κατευ­θυ­νό­με­νη εκστρα­τεία ξανα­γρα­ψί­μα­τος της ιστο­ρί­ας. Ολό­κλη­ρα ιδρύ­μα­τα, «επι­στή­μο­νες» στην παρα­χά­ρα­ξη, ΜΜΕ κι άλλα προ­πα­γαν­δί­στη­κα εργα­λεία του συστή­μα­τος, κρα­τι­κά και κυβερ­νη­τι­κά όργα­να, το ΝΑΤΟ, τα ηγε­τι­κά όργα­να της ΕΕ, κατα­βά­λουν «φιλό­τι­μες» προ­σπά­θειες να εξι­σώ­σουν τον κομ­μου­νι­σμό με το φασι­σμό-ναζι­σμό, να πεί­σουν ότι για την προ­ε­τοι­μα­σία και την έναρ­ξη του ΒΠΠ φταί­νε εξί­σου η ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία και η ΕΣΣΔ, ο Χίτλερ και ο Στά­λιν. Για να απο­ποι­η­θούν των δικών τους πραγ­μα­τι­κών ευθυ­νών, οι κυρί­αρ­χες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις της Δύσης εξα­πο­λύ­ουν αμέ­τρη­τα ψέμα­τα και τόνους λάσπης. Η αντι­φα­σι­στι­κή νίκη των λαών, με μπρο­στά­ρη και κύριο αιμο­δό­τη τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και τον ένδο­ξο Κόκ­κι­νο Στρα­τό, απο­τέ­λε­σε καί­ριο χτύ­πη­μα στον ίδιο τον ιμπε­ρια­λι­σμό. Μετά τη Νίκη οι λαοί με νέα ορμή συνέ­χι­ζαν τον αγώ­να για την εθνι­κή και κοι­νω­νι­κή τους απε­λευ­θέ­ρω­ση, για το γκρέ­μι­σμα της αποι­κιο­κρα­τί­ας και την ανα­τρο­πή του συστή­μα­τος της εκμε­τάλ­λευ­σης, εμφα­νί­στη­κε το παγκό­σμιο σοσια­λι­στι­κό σύστημα.

Για το πώς φτά­σα­με στον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο σημείωσε:

Ο ΒΠΠ είναι γέν­νη­μα και συνέ­χεια του Πρώ­του Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Και οι δύο αυτοί πόλε­μοι γίνα­νε από τις μεγά­λες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις προ­κει­μέ­νου να ξανα­μοι­ρά­σουν τις αγο­ρές, τις αποι­κί­ες και τις πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κές πηγές του πλα­νή­τη. Ήταν πόλε­μοι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί, άδι­κοι πόλε­μοι. Μόνο για την ΕΣΣΔ ο ΒΠΠ ήταν δίκαιος πόλε­μος. Άλλω­στε δίκαιος πόλε­μος στη σύγ­χρο­νη επο­χή είναι μόνο ο πόλε­μος που διε­ξά­γει η εργα­τι­κή τάξη και οι σύμ­μα­χοί της για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης και τις ατο­μι­κής ιδιο­κτη­σί­ας στα μέσα παραγωγής.

Ο ΑΠΠ τελεί­ω­σε με τη Διά­σκε­ψη Ειρή­νης των Παρι­σί­ων και την υπο­γρα­φή της Συν­θή­κης των Βερ­σαλ­λιών το 1919. Γι’ αυτήν τη Συν­θή­κη ο Λένιν και η σοβιε­τι­κή ηγε­σία τοπο­θε­τή­θη­καν από την πρώ­τη στιγ­μή, λέγο­ντας ότι είναι τόσο άδι­κη, ώστε να προ­ε­τοι­μά­ζει ήδη το νέο πόλε­μο. Με τη Συν­θή­κη αυτή οι νική­τριες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις προ­σπά­θη­σαν να δια­τη­ρή­σουν μία Γερ­μα­νία, αδύ­να­μη κι ανί­κα­νη να τους απει­λή­σει ξανά, ικα­νή ωστό­σο να στρα­φεί ενά­ντια στην ΕΣΣΔ, που ήταν άλλω­στε και κύριος εχθρός τους.

Αυτό έκα­ναν με όποιον τρό­πο μπο­ρού­σαν η Μ. Βρε­τα­νία, η Γαλ­λία και οι ΗΠΑ από την υπο­γρα­φή της Συν­θή­κης των Βερ­σαλ­λιών, μέχρι την επί­θε­ση της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας στη ΕΣΣΔ, στις 22 Ιού­νη 1941. Τα μονο­πώ­λια των χωρών αυτών στή­ρι­ξαν τη βιο­μη­χα­νία της Γερ­μα­νί­ας στην ανόρ­θω­σή της, αλλά και στην πολε­μι­κή της προ­ε­τοι­μα­σία. Σε αυτό απο­σκο­πού­σε και η Συμ­φω­νία του Μονά­χου το Σεπτέμ­βρη του 1938 μετα­ξύ Μ. Βρε­τα­νί­ας — Γαλ­λί­ας με τη Γερ­μα­νία — Ιτα­λία, που έλυ­σε τα χέρια της Γερ­μα­νί­ας και του Χίτλερ για τη στα­δια­κή επέ­κτα­ση και κατά­λη­ψη χωρών κι εδα­φών σε ολό­κλη­ρη την Ευρώ­πη. Σε αυτό συνέ­βα­λε και η άρνη­ση της Βρε­τα­νί­ας, Γαλ­λί­ας, Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας, Πολω­νί­ας και σει­ράς άλλων ευρω­παϊ­κών κρα­τών στις επί­μο­νες προ­σπά­θειες της ΕΣΣΔ για τη συγκρό­τη­ση αντι­φα­σι­στι­κής συμμαχίας.

Για τη στά­ση των μεγά­λων ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων είναι άλλω­στε χαρα­κτη­ρι­στι­κή η δήλω­ση του Χάρι Τρού­μαν, γερου­σια­στή τότε και λίγα χρό­νια αργό­τε­ρα προ­έ­δρου των ΗΠΑ, στις 24 Ιού­νη 1941 στην εφη­με­ρί­δα New York Times, όπου ανέ­φε­ρε: «Αν δού­με ότι η Γερ­μα­νία κερ­δί­ζει, τότε θα πρέ­πει να βοη­θή­σου­με τη Ρωσ­σία, και αν η Ρωσ­σία νική­σει, τότε θα πρέ­πει να βοη­θή­σου­με τη Γερμανία… ”

Έχο­ντας η ηγε­σία της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης ξεκά­θα­ρη αντί­λη­ψη, ότι τα μη φασι­στι­κά καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη ενί­σχυαν τη Γερ­μα­νία, με σκο­πό να τη στρέ­ψουν ενα­ντί­ον της, υπο­χρε­ώ­θη­κε να υπο­γρά­ψει στις 23 Αυγού­στου 1939, ένα χρό­νο μάλι­στα μετά της Συμ­φω­νί­ας του Μονά­χου και τις άκαρ­πες προ­σπά­θειές της για τη δημιουρ­γία αντι­φα­σι­στι­κής συμ­μα­χί­ας, το «γερ­μα­νο­σο­βιε­τι­κό σύμ­φω­νο μη επί­θε­σης», γνω­στό ως «σύμ­φω­νο Μολό­τοφ — Ρίμπε­ντροπ». Σκο­πός της ήταν να καθυ­στε­ρή­σει την επί­θε­ση και ν’ απο­κτή­σει χρό­νο για να προ­ε­τοι­μα­στεί για τον επι­κεί­με­νο πόλεμο.

Για τον ρόλο της τότε ΕΣΣΔ υπογράμμισε:

Απέ­να­ντι στον φασι­στι­κό Άξο­να στά­θη­καν εξαρ­χής και τελι­κά τον νίκη­σαν η ΕΣΣΔ, τα ανά τον κόσμο αντι­στα­σια­κά κινή­μα­τα, στα οποία πρω­το­στά­τη­σαν τα αντί­στοι­χα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα στις κατε­χό­με­νες χώρες, οι κομ­μου­νι­στές και άλλοι ριζο­σπά­στες αγω­νι­στές που αντι­πά­λε­ψαν τον φασι­σμό — ναζι­σμό στην καρ­διά του τέρα­τος, υπό τρο­μα­κτι­κές φυσι­κά συνθήκες.Στο ΒΠΠ και στον αγώ­να για το τσά­κι­σμα του ναζι­σμού-φασι­σμού η ΕΣΣΔ σήκω­σε το κύριο, το καθο­ρι­στι­κό βάρος και πλή­ρω­σε, αναμ­φι­σβή­τη­τα, το βαρύ­τε­ρο φόρο αίμα­τος και υλι­κών κατα­στρο­φών. Οι αριθ­μοί είναι αμεί­λι­κτοι. Σύμ­φω­να με επί­ση­μα στοι­χεία, η Σοβιε­τι­κή Ένω­ση έχα­σε περί­που το ένα τρί­το του προ­πο­λε­μι­κού της πλού­του. Συγκεκριμένα:

-έδω­σε πάνω από 20 εκα­τομ­μύ­ρια νεκρούς, περί­που το 10% του πλη­θυ­σμού και περί­που το 15% του ενερ­γού πλη­θυ­σμού της χώρας, υπήρ­ξαν επί­σης πολ­λά εκα­τομ­μύ­ρια τραυ­μα­τί­ες, ακρω­τη­ρια­σμέ­νοι και ανάπηροι,

-στο Ανα­το­λι­κό Μέτω­πο ήταν συγκε­ντρω­μέ­νο το 85% των γερ­μα­νι­κών δυνάμεων,

-ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός σήκω­σε το κύριο βάρος, είχε το 65% των στρα­τιω­τι­κών απω­λειών μετα­ξύ των συμ­μά­χων, οι Βρε­τα­νία και οι ΗΠΑ μόλις από 2% αντίστοιχα,

-κατα­στρά­φη­καν 1710 πόλεις, 70 χιλιά­δες χωριά, 32 χιλιά­δες επιχειρήσεις,

-στη λήξη του πολέ­μου αντι­στοι­χού­σαν μόνο 3,5 m² κατάλ­λη­λης κατοι­κί­ας ανά κάτοικο.

Είναι γεγο­νός αναμ­φι­σβή­τη­το ότι η ΕΣΣΔ, σε συν­θή­κες σοσια­λι­σμού και σε διά­στη­μα μικρό­τε­ρο από 20 χρό­νια, κατά­φε­ρε να κάνει πραγ­μα­τι­κά άλμα­τα και να πετύ­χει αυτά που τα κυρί­αρ­χα καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη δημιούρ­γη­σαν σε περί­ο­δο 150 και 200 χρό­νων. Τ’ άλμα­τα αυτά στην ανά­πτυ­ξη της ΕΣΣΔ οφει­λό­ταν στο νέο οικο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κό σύστη­μα που έφε­ρε η Μεγά­λη Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση, στο σοσια­λι­σμό, στις νέες παρα­γω­γι­κές σχέ­σεις. Ήταν άλμα­τα όχι μόνο στην οικο­νο­μι­κή και βιο­μη­χα­νι­κή ανά­πτυ­ξη, αλλά και στην συνε­χή βελ­τί­ω­ση της ζωής και της ευη­με­ρί­ας των απλών ανθρώπων.

Τέλος, θα ήταν παρά­λη­ψη να μην ανα­φερ­θού­με και στην πραγ­μα­τι­κή πολι­τι­στι­κή και πνευ­μα­τι­κή επα­νά­στα­ση που πέτυ­χε το νεα­ρό σοβιε­τι­κό κρά­τος, στην ταχύ­τα­τη εξά­λει­ψη του αναλ­φα­βη­τι­σμού, στο νέο εκπαι­δευ­τι­κό σύστη­μα, που κατά­φε­ρε σε πραγ­μα­τι­κά ελά­χι­στα χρό­νια να αγκα­λιά­σει όλη τη νέα γενιά, να δημιουρ­γή­σει εργα­ζό­με­νους κι επι­στή­μο­νες με πολύ υψη­λή μόρ­φω­ση κι εξει­δί­κευ­ση. Αυτή ήταν η γενιά που μπό­ρε­σε να δώσει την τερά­στια ανά­πτυ­ξη της βιο­μη­χα­νί­ας στα προ­πο­λε­μι­κά χρό­νια, αλλά και στα χρό­νια του πολέ­μου ήταν η γενιά που στε­λέ­χω­σε μαζι­κά τον νικη­φό­ρο Κόκ­κι­νο Στρατό.

Αυτοί ήταν οι παρά­γο­ντες που δημιούρ­γη­σαν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για τη μεγά­λη αντι­φα­σι­στι­κή νίκη, ήταν το θεμέ­λιο του σοσια­λι­στι­κού πατριω­τι­σμού του ενιαί­ου σοβιε­τι­κού λαού στο ΒΠΠ.

Και σε σχέ­ση με τα διδάγ­μα­τα για το σήμε­ρα τόνισε

Η πόλε­μοι είναι το απο­τέ­λε­σμα των αντα­γω­νι­σμών ανά­με­σα στις μεγά­λες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις και Ενώ­σεις. Είναι αντα­γω­νι­σμοί που, μέσα στη βαθιά κρί­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού συστή­μα­τος, δεν μπο­ρούν να ξεπε­ρα­στούν με διπλω­μα­τι­κά και πολι­τι­κά μέσα.

Επι­βε­βαιώ­νουν τον κανό­να, ότι ο πόλε­μος είναι η συνέ­χεια της ίδιας πολι­τι­κής με άλλα, βίαια μέσα!

Ο κίν­δυ­νος όμως για έναν νέο πόλε­μο, ίσως ακό­μη πιο θανα­τη­φό­ρο, ακό­μη πιο γενι­κευ­μέ­νο, δε θα εκλεί­ψει. Για­τί θα συνε­χί­σει να υπάρ­χει η μήτρα που γεν­νά τον πόλε­μο και το φασι­σμό, ο ιμπε­ρια­λι­σμός και η εκμετάλλευση.

Αυτήν την ένο­χη μήτρα πρέ­πει να κατα­στρέ­ψουν οι λαοί! Εμείς οι λαοί έχου­με τη δύναμη!

Οι ιμπε­ρια­λι­στές μπο­ρεί να είναι δυνα­τοί, δεν είναι όμως αήττητοι!

Η αστι­κή τάξη γνω­ρί­ζει καλά τη δύνα­μη του λαού, τη φοβά­ται! Η 9η Μάη δεί­χνει τη δύνα­μη που δια­θέ­τει ο λαός, για να νική­σει τον όποιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό συνα­σπι­σμό και εγχώ­ριο ταξι­κό εκμε­ταλ­λευ­τή, είναι η καλύ­τε­ρη από­δει­ξη του συν­θή­μα­τος ότι μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό

alli-apopsi.gr

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας