Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ν. Σοφιανός σε εκδήλωση για το βιβλίο: Ο πολιτισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με όρους κερδοφορίας

«Βασι­κή μας αντί­λη­ψη είναι ότι ο πολι­τι­σμός — μέρος αυτού είναι και το βιβλίο — δεν είναι για λίγους και εκλε­κτούς. Πρέ­πει να είναι υπό­θε­ση των πολ­λών και δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­ζε­ται με όρους οικο­νο­μί­ας της αγο­ράς, με όρους κερ­δο­φο­ρί­ας», τόνι­σε ο υπο­ψή­φιος δήμαρ­χος Αθη­ναί­ων, με τη «Λαι­κή Συσπεί­ρω­ση», Νίκος Σοφια­νός, στην εκδή­λω­ση που διορ­γά­νω­σε χθες ο Σύν­δε­σμος Εκδο­τών Βιβλίου.

Ανα­φε­ρό­με­νος στην πολι­τι­κή του δήμου στα ζητή­μα­τα του πολι­τι­σμού και του βιβλί­ου ο κ Σοφια­νός ανέ­φε­ρε: «δεν είναι ευθύ­νη μόνο του απερ­χό­με­νου δημάρ­χου η λει­τουρ­γία του δήμου ως επι­χει­ρη­μα­τία, που προ­σαρ­μό­ζε­ται στις ευρω-ενω­σια­κές κατευ­θύν­σεις σε όλους τους τομείς, που κάνει δου­λειές με τις ΜΚΟ και ιδιαί­τε­ρα στο χώρο του πολι­τι­σμού. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα είναι το πρό­γραμ­μα “Ανοι­χτά Σχο­λεία”, που λει­τούρ­γη­σε μέσω των ιδρυ­μά­των Λάτση και Νιάρ­χου και το “Αθή­να — Παγκό­σμια Πρω­τεύ­ου­σα Βιβλί­ου” που κόστι­σε μισό εκα­τομ­μύ­ριο ευρώ, αλλά δεν άφη­σε καμία υπο­δο­μή στην πόλη, δεν άγγι­ξε κανέ­ναν Αθη­ναίο, πλην των ΜΚΟ, των εται­ρειών και των σχη­μά­των που έκα­ναν διά­φο­ρα event πλαι­σιώ­νο­ντας τις σχε­τι­κές εκδηλώσεις».

Ο κ. Σοφια­νός πρό­σθε­σε ότι «στη συζή­τη­ση που είχε γίνει στο δημο­τι­κό συμ­βού­λιο για την “Αθή­να — Παγκό­σμια Πρω­τεύ­ου­σα Βιβλί­ου”, κάνα­με συγκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις για λογο­τε­χνι­κούς περι­πά­τους, για σημα­το­δό­τη­ση μιας σει­ράς μνη­μεί­ων του προη­γού­με­νου αιώ­να που δένο­νται με τη λογο­τε­χνία — και έχει πολ­λά στην Αθή­να — ώστε να μάθει ο Αθη­ναί­ος και το παι­δί του τις γει­το­νιές που έζη­σε π.χ. ο Παπα­δια­μά­ντης, για να μάθει τι ήταν η Δεξα­με­νή, τι ήταν το πατά­ρι του Λου­μί­δη. Να τιμή­σεις τους σημα­ντι­κούς λογο­τέ­χνες, που έζη­σαν και δημιούρ­γη­σαν στην πόλη μας και μέσα από αυτά να καλ­λιερ­γεί­ται και ένα κλί­μα, να προ­σεγ­γί­σει ο κόσμος το βιβλίο».Ακόμη σημεί­ω­σε ότι « έχει μεγά­λη σημα­σία αν ο δήμος αντι­λαμ­βά­νε­ται ότι ο Σύν­δε­σμος Εκδο­τών Βιβλί­ου, ο Σύν­δε­σμος Βιβλιο­πω­λών, το σωμα­τείο των εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων, αυτές οι συλ­λο­γι­κό­τη­τες της πόλης πρέ­πει να συμ­με­τέ­χουν στο σχε­δια­σμό των πρω­το­βου­λιών, να έχουν χρό­νο στο δημο­τι­κό ραδιό­φω­νο, πρέ­πει μια σει­ρά πράγ­μα­τα να γίνο­νται συντο­νι­σμέ­να και να αξιο­ποιεί­ται η μεγά­λη υπο­δο­μή που έχει ο δήμος της Αθήνας».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο