Ξέρεις εσύ…

Ντρι­ι­ι­ι­ι­ιν

– Παρα­κα­λώ;

– Ελα Alexis…

– Ελα Τζέ­φρι! Σε τι οφεί­λω την τιμή;

– Κοί­τα Alexis, έχει παρα­γί­νει το κακό… Τι θα γίνει μ’ αυτό το ΚΚΕ; Τη μια έξω από την πρε­σβεία, την άλλη «φονιά­δες των λαών Αμε­ρι­κά­νοι», τώρα ξανά στην Ακρό­πο­λη με πανό πρω­ι­νιά­τι­κα και το βρά­δυ θα τους έχω πάλι να δια­δη­λώ­νουν έξω από την πρε­σβεία και να μου καί­νε τη σημαία… It’s enough! Πρέ­πει κάτι να κάνεις Alexis. Business is business. Τα είπα­με, τα συμ­φω­νή­σα­με, αλλά φως δεν βλέ­πω… Κοί­τα και εγώ δίνω λόγο παρα­πά­νω. Είδες τι γρά­φει το State Department στην έκθε­ση για την πρε­σβεία μου στην Ελλά­δα. Πώς να στο εξη­γή­σω… Είμαι κι εγώ «ανοι­χτός». Πρέ­πει κάτι να κάνεις!

– Μα τι άλλο να κάνω; Βάζω τον Καρ­τε­ρό, τον Βίτσα, τον Δρα­γα­σά­κη να τους λένε εθνι­κι­στές. Βάζω τα τρολς στο δια­δί­κτυο να γρά­φουν βρω­μιές σε βάρος τους. Βάζω τους δικούς μας στις εφη­με­ρί­δες να κάνουν το ίδιο. Από την ΕΡΤ τους έχω «κόψει»… Πάω να τους στρι­μώ­ξω στα «προ­ο­δευ­τι­κά μέτω­πα» και δεν στρι­μώ­χνο­νται. Τι άλλο να κάνω ο κακομοίρης;

– Δεν ξέρω Alexis… Κάτι πρέ­πει να γίνει. Να ανα­λά­βεις κι ο ίδιος να πεις δυο κου­βέ­ντες. Ξέρεις εσύ. Ψεμα­τά­κια, λάσπη, δια­στρέ­βλω­ση, ταύ­τι­ση με τους εθνι­κι­στές… Από­ψε στη Βου­λή. Είναι ευκαιρία…

– Τζέ­φρι, μου βάζεις δύσκο­λα. Θα με ξεφτι­λί­σουν… Να βάλω καλύ­τε­ρα τον Φλα­μπου­ρά­ρη να τους τα πει;

– Οχι Alexis, εσύ. Σφί­ξε τα δόντια και προ­χώ­ρα. Θα τα κατα­φέ­ρεις. Σου ‘χου­με εμπι­στο­σύ­νη. Ξέρεις εσύ…

Πηγή: Ριζο­σπά­στης