Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ξεκινά στη Γερμανία μία από τις τελευταίες δίκες πρώην δεσμοφύλακα σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης

Πρό­κει­ται για μία από τις τελευ­ταί­ες δίκες ενός πρώ­ην φύλα­κα σε στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης των ναζί: ένας πρώ­ην SS του πολω­νι­κού στρα­το­πέ­δου Στούτ­χοφ παρου­σιά­ζε­ται σήμε­ρα στο Αμβούρ­γο ενώ­πιον δικαστηρίου.

Οι συνε­δριά­σεις του δικα­στη­ρί­ου, που θα ολο­κλη­ρω­θούν στα μέσα Δεκεμ­βρί­ου, θα περιο­ρι­στούν σε δύο ανά εβδο­μά­δα και θα διαρ­κούν το περισ­σό­τε­ρο δύο ώρες η κάθε μία εξαι­τί­ας της κατά­στα­σης της υγεί­ας του 93χρονου κατη­γο­ρού­με­νου Μπρού­νο Ντέι.

Κατη­γο­ρεί­ται από την εισαγ­γε­λία του Αμβούρ­γου για συνέρ­γεια σε φόνους όταν ήταν φύλα­κας «μετα­ξύ του Αυγού­στου του 1944 και του Απρι­λί­ου του 1945» στο στρα­τό­πε­δο Στούτ­χοφ της βόρειας Πολω­νί­ας, 40 χιλιό­με­τρα από το Γκντανσκ.

Περί­που 65.000 άνθρω­ποι πέθα­ναν σε αυτό, κυρί­ως Εβραί­ες από τις βαλ­τι­κές χώρες και την Πολω­νία. Το στρα­τό­πε­δο είχε εντα­χθεί στο σύστη­μα εξό­ντω­σης των Εβραί­ων τον Ιού­νιο του 1944.

Η συνέρ­γεια του Ντέι, ο οποί­ος τότε ήταν 17 ετών, έχει επι­βε­βαιω­θεί, σύμ­φω­να με την εισαγ­γε­λία, στον φόνο 5.230 κρατούμενων.

Καθή­κον του κατη­γο­ρού­με­νους ήταν «να εμπο­δί­ζει τη δια­φυ­γή, την εξέ­γερ­ση ή την απε­λευ­θέ­ρω­ση των κρα­τού­με­νων» στο στρα­τό­πε­δο που επρό­κει­το να θανα­τω­θούν με αέριο Zyklon B ή στο εκτε­λε­στι­κό απόσπασμα.

Ο Ντέι «ήταν ένα γρα­νά­ζι της φονι­κής μηχα­νής που γνώ­ρι­ζε απο­λύ­τως στον στό­χο», τονί­ζει η εισαγ­γε­λία. Στό­χος της δίκης είναι να καθο­ρι­στεί αν «υπο­στή­ρι­ζε εν γνώ­σει του τους βάρ­βα­ρους φόνους των κρατούμενων».

Επι­ζώ­ντες έχουν περι­γρά­ψει τους φόνους στο στρα­τό­πε­δο αυτό μέσω θανα­τη­φό­ρων αερί­ων, στο εκτε­λε­στι­κό από­σπα­σμα ή ακό­μη μέσω στέ­ρη­σης τρο­φής, υπερ­βο­λι­κής εργα­σί­ας ή έκθε­σης σε ακραία χαμη­λές θερμοκρασίες.

Ο κατη­γο­ρού­με­νος έχει παρα­δε­χθεί ότι γνώ­ρι­ζε τι συνέ­βαι­νε στο στρα­τό­πε­δο, όμως είχε δια­βε­βαιώ­σει τους εισαγ­γε­λείς ότι δεν μπο­ρού­σε να φύγει για­τί φοβό­ταν ότι θα σκό­τω­ναν και τον ίδιο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο