«Ξεπουλάει» η Γαλλία τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Γρη­γο­ρό­τε­ρες δια­δι­κα­σί­ες απέ­λα­σης, έλεγ­χοι στα κέντρα φιλο­ξε­νί­ας, δια­χω­ρι­σμός οικο­νο­μι­κών μετα­να­στών και προ­σφύ­γων. Αυτά είναι τα κύρια σημεία της νέας γαλ­λι­κής προ­σφυ­γι­κής πολι­τι­κής. Πολύ σκλη­ρή για κάποιους.

«Πέρα­σα μέσα από μια κόλα­ση στη Λιβύη και έφθα­σα εδώ. Και εάν είμαι άτυ­χος, τότε αυτοί θα έρθουν εδώ ένα ωραίο πρωί, θα με πιά­σουν και θα με γυρί­σουν πίσω από εκεί που ήρθα».

Ο Αλα­σάν από το Μάλι βρί­σκε­ται παρά­νο­μα στη Γαλ­λία. Τώρα μένει σε ένα κατά­λυ­μα για πρό­σφυ­γες στο κέντρο του Παρι­σιού και όταν κάνει λόγο για «αυτούς» εννο­εί τους συνερ­γά­τες των γαλ­λι­κών αρχών μετα­νά­στευ­σης. Αυτοί θα μπο­ρούν στο μέλ­λον να κάνουν ελέγ­χους σε προ­σφυ­γι­κά κατα­λύ­μα­τα. Οι άνθρω­ποι που δεν θα έχουν νόμι­μα έγγρα­φα και αξί­ω­ση για παρο­χή ασύ­λου θα μπο­ρούν να απε­λαύ­νο­νται άμε­σα ή να φεύ­γουν οικιο­θε­λώς από τη χώρα. Πολ­λές ανθρω­πι­στι­κές οργα­νώ­σεις που ασχο­λού­νται με τα κατα­λύ­μα­τα προ­σφύ­γων στη Γαλ­λία κάνουν λόγο για «ξεπού­λη­μα των ανθρω­πί­νων δικαιωμάτων»:

«Αυτή η εγκύ­κλιος που εστά­λη παρα­βιά­ζει την αρχή που λέει ότι όποιος έχει ιδιαί­τε­ρη ανά­γκη προ­στα­σί­ας, έχει καταρ­χάς το δικαί­ω­μα να γίνε­ται δεκτός στη χώρα. Φοβού­μα­στε ότι οικο­γέ­νειες, γυναί­κες και άλλοι άνθρω­ποι που χρή­ζουν προ­στα­σί­ας δεν θα τολ­μή­σουν να έρθουν στα κέντρα και θα μένουν στους δρό­μους» ισχυ­ρί­ζε­ται ο Για­νίκ Λε Μπι­χάν από του Για­τρούς χωρίς Σύνορα.

Η Γαλλία θα παραμείνει μια ανοιχτή χώρα δηλώνει ο Μακρόν

Η κυβέρ­νη­ση ωστό­σο από την πλευ­ρά της δια­τεί­νε­ται πως οι έλεγ­χοι θα γίνο­νται από ειδι­κά εκπαι­δευ­μέ­νους ανθρώ­πους σε θέμα­τα ασύ­λου και μετα­να­στών και θα είναι σε θέση να δια­κρί­νουν τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες ενώ στό­χος είναι να βελ­τιώ­σουν τη δια­βί­ω­ση όσων ήδη δια­θέ­τουν το status του πρό­σφυ­γα ή μπο­ρούν να το απο­κτή­σουν. Ο νέος νόμος περί μετα­νά­στευ­σης στη Γαλ­λία θα προ­βλέ­πει, σύμ­φω­να πάντα με την κυβέρ­νη­ση, γρη­γο­ρό­τε­ρες δια­δι­κα­σί­ες χορή­γη­σης ασύ­λου και αυτοί που ήδη δια­θέ­τουν άσυ­λο θα μπο­ρούν ευκο­λό­τε­ρα να εργά­ζο­νται και να σπου­δά­ζουν στη χώρα.

Ωστό­σο ανθρω­πι­στι­κές οργα­νώ­σεις όπως η Καθο­λι­κή Βοή­θεια φοβού­νται πως θα δημιουρ­γη­θούν δυο τάξεις προ­σφύ­γων. Όπως λέει ο Λοράν Τζοβανόνι:

«Υπάρ­χει μια μεγά­λη δια­φο­ρά ανά­με­σα σε αυτά που λέει η κυβέρ­νη­ση και τι πραγ­μα­τι­κά σημαί­νουν για τους ανθρώ­πους. Πρό­κει­ται στην πλειο­νό­τη­τά τους για μέτρα, τα οποία περιο­ρί­ζουν τα ανθρώ­πι­να δικαιώματα».

Όπως για παρά­δειγ­μα στο μέλ­λον θα επι­τρέ­πο­νται μεγα­λύ­τε­ρα χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα παρα­μο­νής στα κρα­τη­τή­ρια μέχρι την απέ­λα­ση ή θα έχει κανείς μόλις δυο εβδο­μά­δες και­ρό για να υπο­βάλ­λει ένστα­ση κατά της αίτη­σης ασύ­λου που απορρίφθηκε.

Ο Πρό­ε­δρος Εμμα­νου­έλ Μακρόν απέρ­ρι­ψε πάντως την κρι­τι­κή και δήλω­σε πως η Γαλ­λία θα εξα­κο­λου­θή­σει να είναι μια ανοι­χτή χώρα.

Deutsche Welle /Ζαμπίνε Βακς / Μαρία Ρηγούτσου