Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών η ΟΓΕ εκφράζει την αλληλεγγύη της σε κάθε γυναίκα της βιοπάλης που είναι θύμα βίας με όποια μορφή και αν εκφράζεται αυτή. 
Είμαστε στο πλευρό κάθε γυναίκας που βιώνει τη βία εκεί που εργάζεται, εκεί που ζει, που σπουδάζει, που αθλείται, που περνάει τον ελεύθερο χρόνο της.

Η ΟΓΕ από την ίδρυ­ση της μέχρι σήμε­ρα βρί­σκε­ται στην πρώ­τη γραμ­μή του αγώ­να ενά­ντια σε κάθε μορ­φής βία που εντεί­νει την ανι­σο­τι­μία των γυναικών

• Απο­κα­λύ­πτο­ντας όλα τα πρό­σω­πα της βίας ενα­ντί­ον μας που κρύ­βουν οι εκμε­ταλ­λευ­τές του μόχθου μας, όπως και οι κυβερ­νή­σεις και οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί οργα­νι­σμοί που τους στηρίζουν
• Φωτί­ζο­ντας τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών
• Οργα­νώ­νο­ντας την πάλη των γυναι­κών ενά­ντια σ’ αυτούς που τη γεν­νούν, σ’ αυτούς που την τρέφουν.

Βία είναι το συνο­λι­κό τσά­κι­σμα της εργα­σια­κής, της οικο­γε­νεια­κής, της προ­σω­πι­κής μας ζωής,  είναι η έλλει­ψη μέτρων προ­στα­σί­ας της υγεί­ας και της ζωής μας, των εργα­σια­κών μας δικαιω­μά­των, της μητρό­τη­τας. Βία είναι η ανερ­γία, οι ευέ­λι­κτες εργα­σια­κές σχέ­σεις που κάνουν τη ζωή μας λάστι­χο, τα βάρη των παι­διών, των ηλι­κιω­μέ­νων, των ΑμΕΑ που πέφτουν στις πλά­τες μας. Βία είναι ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος και η προ­σφυ­γιά. Αυτό είναι το έδα­φος πάνω στο οποίο ανθί­ζει η ενδο­οι­κο­γε­νεια­κή βία, η σεξουα­λι­κή κακο­ποί­η­ση, οι βια­σμοί, ακό­μα και οι δολο­φο­νί­ες γυναι­κών. Ταυ­τό­χρο­να αυτά είναι τα “δεσμά” που περιο­ρί­ζουν τις δυνα­τό­τη­τες μιας γυναί­κας να ξεφύ­γει από  μία βίαιη δια­προ­σω­πι­κή σχέση.

Όσο οι όροι της ζωής και της δου­λειάς μας επι­δει­νώ­νο­νται, τόσο περισ­σό­τε­ρο οι γυναί­κες δυσκο­λεύ­ο­νται να σηκώ­σουν κεφά­λι και να καταγ­γεί­λουν, να αντι­πα­λέ­ψουν την εργο­δο­τι­κή βία, αλλά και να απε­γκλω­βι­στούν από παθο­γό­νες οικο­γε­νεια­κές και δια­προ­σω­πι­κές σχέ­σεις. Για­τί η εξά­λει­ψη της βίας κατά των γυναι­κών συν­δέ­ε­ται με όλες τις οικο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις που θα τους εξα­σφα­λί­σουν τη δυνα­τό­τη­τα να ικα­νο­ποιούν τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους σε όλους τους τομείς της ζωής τους, να στέ­κο­νται στα πόδια τους, να είναι χει­ρα­φε­τη­μέ­νες οικο­νο­μι­κά,  ψυχι­κά, συναισθηματικά. 

Η κοινωνία της εκμετάλλευσης γεννά τη βία στις διαπροσωπικές σχέσεις

          Οι απα­ρά­δε­κτες συμπε­ρι­φο­ρές απέ­να­ντι στις γυναί­κες, που φτά­νουν μέχρι το βια­σμό και τις δολο­φο­νί­ες, είναι το απο­τέ­λε­σμα ‑και όχι η αιτία- της ανι­σό­τι­μης θέσης της γυναί­κας στην ταξι­κή κοι­νω­νία, των κοι­νω­νι­κών δια­κρί­σε­ων που βιώ­νουν οι γυναί­κες σε κάθε πλευ­ρά της ζωής τους.  

          Πηγά­ζουν από τις αξί­ες που «γεν­νά» η ίδια η φύση της σημε­ρι­νής κοι­νω­νί­ας : την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, τον ανε­λέ­η­το αντα­γω­νι­σμό, τον ατο­μι­σμό, τον εγω­ι­στι­κό τρό­πο ζωής και σκέ­ψης, που δια­περ­νούν και τις δια­προ­σω­πι­κές, τις οικο­γε­νεια­κές σχέ­σεις. Σε αυτό το έδα­φος ανα­πτύσ­σο­νται εχθρι­κές συμπε­ρι­φο­ρές μετα­ξύ ανθρώ­πων που έχουν τα ίδια προ­βλή­μα­τα και τα ίδια συμ­φέ­ρο­ντα, ακό­μα και μέσα στην οικο­γέ­νεια. Έτσι ξεπρο­βάλ­λει η απα­ξί­ω­ση της ανθρώ­πι­νης αξιο­πρέ­πειας και ζωής, η επι­βο­λή της πει­θαρ­χί­ας, της υπο­τα­γής, οι στρε­βλές αντι­λή­ψεις περί “αφο­σί­ω­σης” της συζύ­γου ή της συντρό­φου που συν­δέ­ο­νται με την τάση «ιδιο­κτη­σί­ας» της.

Το κίνη­τρο του δρά­στη δεν είναι το φύλο του θύμα­τος, αλλά η σχέ­ση του θύμα­τος μαζί του. Τα στρε­βλά πρό­τυ­πα ανθί­ζουν όσο διαιω­νί­ζε­ται η οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή εξάρ­τη­ση ενός ανθρώ­που από έναν άλλο στο πλαί­σιο του γάμου ή του συμ­φώ­νου συμβίωσης.

Λύνεται νομικά το ζήτημα της βίας ;

Η ΟΓΕ τάσ­σε­ται ανα­ντίρ­ρη­τα υπέρ της αυστη­ριο­ποί­η­σης του ποι­νι­κού πλαι­σί­ου των εγκλη­μά­των βίας κατά των γυναι­κών. Κατα­δι­κά­ζου­με κατη­γο­ρη­μα­τι­κά κάθε φαι­νό­με­νο ατι­μω­ρη­σί­ας ή προ­σπά­θειας να πέσουν στα «μαλα­κά» οι δρά­στες. Όμως, οι όποιες αλλα­γές στην ποι­νι­κή νομο­θε­σία δεν εξα­σφα­λί­ζουν από μόνες τους την ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία των γυναικών.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είτε οι δολο­φο­νί­ες γυναι­κών χαρα­κτη­ρι­στούν γυναι­κο­κτο­νί­ες είτε όχι, η ουσία του προ­βλή­μα­τος δεν αλλά­ζει αν δεν υπάρ­ξει ολό­πλευ­ρη κοι­νω­νι­κή προ­στα­σία και στή­ρι­ξη των γυναι­κών, που εκτός των άλλων θα απο­τρέ­πει τους δρά­στες να δρουν ανενόχλητοι.

Αποκαλύπτουμε το κίνητρο της όψιμης ευαισθησίας …περί βίας

Το κίνη­τρο της όψι­μης ευαι­σθη­σί­ας της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, των κυβερ­νή­σε­ων, των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων  …. είναι ότι το «κόστος» από τη βία κατά των γυναι­κών  υπο­λο­γί­ζε­ται ότι φτά­νει στα 286 δις ευρώ το χρό­νο! Απο­κα­λυ­πτι­κό είναι το ψήφι­σμα του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου που επι­με­ρί­ζει το “κόστος”  στην υγειο­νο­μι­κή περί­θαλ­ψη, στην αυξη­μέ­νη χρή­ση της ποι­νι­κής Δικαιο­σύ­νης (αστυ­νο­μία, εισαγ­γε­λείς), στις υπη­ρε­σί­ες προ­στα­σί­ας των παι­διών,  στη “χαμέ­νη παρα­γω­γή λόγω χαμέ­νων ημε­ρών εργα­σί­ας» και “χαμη­λό­τε­ρης παραγωγικότητας”.

 Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα ενάντια στη βία των εκμεταλλευτών μας

Είναι ατομικό ζήτημα κάθε γυναίκας να “σπάσει τη σιωπή” της; 

Το θάρ­ρος, η τόλ­μη απέ­να­ντι στη βία μπο­ρεί να ανα­πτυ­χθεί στο έδα­φος της συλ­λο­γι­κό­τη­τας, της συνα­δελ­φι­κό­τη­τας, της αλλη­λεγ­γύ­ης. Η δρά­ση στο γυναι­κείο σύλ­λο­γο, στο σωμα­τείο είναι η καλύ­τε­ρη “ασπί­δα προ­στα­σί­ας” της γυναί­κας για να βρει τη δύνα­μη και το κου­ρά­γιο να αλλά­ξει τη ζωή της μαχόμενη.

Διεκδικούμε

• Μέτρα στή­ρι­ξης των άνερ­γων γυναι­κών (επί­δο­μα ανερ­γί­ας χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις), των γυναι­κών από μονο­γο­νεϊ­κές και πολύ­τε­κνες οικο­γέ­νειες. Μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά με αξιο­πρε­πείς μισθούς, κατο­χυ­ρω­μέ­νους από Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργα­σί­ας, πλή­ρη εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, για να μπο­ρέ­σουν οι γυναί­κες να στα­θούν με αξιο­πρέ­πεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.
• Χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για τη λει­τουρ­γία των κρα­τι­κών κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και υπο­δο­μών για την πρό­λη­ψη του φαι­νο­μέ­νου της βίας κατά των γυναι­κών και για τη στή­ρι­ξη των κακο­ποι­η­μέ­νων γυναι­κών (ξενώ­νες, τηλε­φω­νι­κές γραμ­μές κ.α.), με την άμε­ση και πλή­ρη στε­λέ­χω­σή τους από εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό με μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία χωρίς καμία εμπλο­κή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
• Ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα σε σχο­λεία και σχο­λές από επι­στη­μο­νι­κούς κρα­τι­κούς φορείς

22.11.2021