Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΟΓΕ: Η 8η Μάρτη, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μέρα αφιερωμένη σε σένα, γιατί είναι μέρα αφιερωμένη σε όλες τις αγωνίστριες της ζωής.

Μπροστά στην Παγκόσμια μέρα της Γυναίκας

logo

Εργα­ζό­με­νη, αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νη, μισθω­τή — αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νη επι­στή­μο­να, αγρό­τισ­σα, φοι­τή­τρια, νέα μητέ­ρα, συντα­ξιού­χε, μετα­νά­στρια και πρό­σφυ­γα, ανα­φέ­ρει η Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Ελλά­δας η 8η Μάρ­τη, είναι μέρα αφιε­ρω­μέ­νη σε σένα, για­τί είναι μέρα αφιε­ρω­μέ­νη σε όλες τις αγω­νί­στριες της ζωής.

  • Βιώ­νου­με, όπως κι εσύ, την ανα­σφά­λεια για το μέλ­λον το δικό μας και των παι­διών μας.
  • Ατο­μι­κά δεν μπο­ρού­με να ξεφύ­γου­με από τα αδιέ­ξο­δα που καθη­με­ρι­νά αντιμετωπίζουμε.
  • Πραγ­μα­τι­κή ασπί­δα προ­στα­σί­ας είναι η πάλη για την κάλυ­ψη των ανα­γκών μας στην εργα­σία, την υγεία, τη μόρ­φω­ση των παι­διών μας, την προ­στα­σία της μητρότητας.
  • Με τη συλ­λο­γι­κή μας οργά­νω­ση μπο­ρού­με να αντι­πα­λέ­ψου­με την πολι­τι­κή που λογα­ριά­ζει τις ζωές μας με τη λογι­κή του «κόστους» για το κρά­τος και με κρι­τή­ριο το κέρ­δος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.
  • Αυτό ανέ­δει­ξαν οι αγώ­νες των εργα­τών και των γυναι­κών τους στη ΛΑΡΚΟ, την CΟSCΟ, στα μπλό­κα του αγώ­να των αγρο­τών, σε κάθε αγω­νι­στι­κή εστία σε χώρους δου­λειάς και γειτονιές.
  • Απ’ αυτούς τους αγώ­νες αντλού­με δύνα­μη και κου­ρά­γιο, για να πυκνώ­σου­με το ποτά­μι της συλ­λο­γι­κής αγω­νι­στι­κής διεκ­δί­κη­σης, να απαλ­λα­γού­με από την εκμε­τάλ­λευ­ση, τους εκβια­σμούς, τη βία, ιδιαί­τε­ρα την εργο­δο­τι­κή, κρατική.

Σήμε­ρα, τον 21ο αιώ­να, υπάρ­χει η δυνα­τό­τη­τα να έχου­με όλες και όλοι μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά, με δικαιώ­μα­τα, με στα­θε­ρό ωρά­ριο εργα­σί­ας, με μεί­ω­ση των ωρών εργα­σί­ας, με μέτρα προ­στα­σί­ας της μητρό­τη­τας, με μισθούς και συντά­ξεις που θα καλύ­πτουν τις ανά­γκες μας.

Αντι­πα­λεύ­ου­με την πολι­τι­κή Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και των κυβερ­νή­σε­ων, που στο όνο­μα της «συμ­φι­λί­ω­σης οικο­γε­νεια­κής και επαγ­γελ­μα­τι­κής ζωής» και των «ίσων ευκαι­ριών» μας κατα­δι­κά­ζουν σε ωρά­ρια και ζωή λάστι­χο, για να κερ­δί­ζουν οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί κολοσ­σοί από την ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­σή μας.

  • Διεκ­δι­κού­με την κατάρ­γη­ση όλων των αντερ­γα­τι­κών νόμων που προ­ω­θούν τις «ελα­στι­κές» εργα­σια­κές σχέ­σεις και την κατάρ­γη­ση της κυρια­κά­τι­κης αργίας!
  • Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε με τα εξα­ντλη­τι­κά, ακα­νό­νι­στα ωρά­ρια, με τη μονι­μο­ποί­η­ση της τηλερ­γα­σί­ας, που εξα­φα­νί­ζουν τον ελεύ­θε­ρο χρό­νο μας.
  • Δεν ανε­χό­μα­στε να μένου­με οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νες για μέρες χωρίς εισό­δη­μα, όταν ανα­γκα­ζό­μα­στε να κλεί­νου­με το κατά­στη­μα ή την ατο­μι­κή μας επι­χεί­ρη­ση, αν τύχει να αρρω­στή­σου­με εμείς ή τα παι­διά μας.
  • Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε να ξεκλη­ρι­ζό­μα­στε οι αγρό­τισ­σες κι οι οικο­γέ­νειες μας. Δεν αντέ­χου­με το κόστος παρα­γω­γής, για το πετρέ­λαιο, το ΦΠΑ σε μέσα και εφό­δια. Ενώ οι καλ­λιέρ­γειές μας είναι απρο­στά­τευ­τες από | τις φυσι­κές κατα­στρο­φές, λόγω έλλει­ψης των απα­ραί­τη­των έργων υπο­δο­μής (αρδευ­τι­κά, αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, | αντι­πυ­ρι­κά κ.ά), την ίδια στιγ­μή οι κυβερ­νή­σεις δια­χρο­νι­κά χαρί­ζουν αφο­ρο­λό­γη­το πετρέ­λαιο και άλλα προ­νό­μια στους εφο­πλι­στές, τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους στον αγρο­τι­κό τομέα, στο εμπό­ριο και αλλού.

PDF Logo

ΟΓΕ_8_ Μάρτη

Σήμε­ρα, τον 21ο αιώ­να, με το επί­πε­δο ανά­πτυ­ξης της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, υπάρ­χει η δυνα­τό­τη­τα να έχου­με ένα απο­κλει­στι­κά δημό­σιο, δωρε­άν σύστη­μα Υγεί­ας και Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας, που θα καλύ­πτει τις ανά­γκες τις δικές μας και των οικο­γε­νειών μας: από τις δια­γνω­στι­κές, γυναι­κο­λο­γι­κές εξε­τά­σεις, τον προ­γεν­νη­τι­κό έλεγ­χο, την Ιατρι­κώς Υπο­Βοη­θού­με­νη Ανα­πα­ρα­γω­γή, μέχρι την περί­θαλ­ψη ασθε­νών με covid ή με άλλες παθήσεις.

Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε να αγω­νιού­με για μια θέση νοση­λεί­ας στα γονα­τι­σμέ­να από την παν­δη­μία νοσο­κο­μεία, να χρυ­σο­πλη­ρώ­νου­με για­τρούς και εξε­τά­σεις στα ιδιω­τι­κά μεγα­θή­ρια της Υγεί­ας, με το άγχος αν θα μπο­ρέ­σου­με να πάρου­με άδεια από τη δου­λειά για να στα­θού­με δίπλα στα παι­διά μας που νοσούν.
Δεν είναι μονό­δρο­μος να θρη­νού­με δεκά­δες χιλιά­δες νεκρούς, να έχου­με υπο­στε­λε­χω­μέ­να και με λει­ψό εξο­πλι­σμό νοσο­κο­μεία και μονά­δες ΠΦΥ, να μη φτά­νουν οι ΜΕΘ για τους ασθε­νείς που τις έχουν ανάγκη.

Δεν συμ­φι­λιω­νό­μα­στε με την πολι­τι­κή που λογα­ριά­ζει την υγεία, τις ζωές μας με τη λογι­κή του “κόστους-οφέ­λους”, με κρι­τή­ριο το κέρ­δος των μονο­πω­λί­ων, που τσα­κί­ζει από δέκα μεριές το εισό­δη­μά μας με τους άμε­σους κι έμμε­σους φόρους στα είδη λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης, με τους φου­σκω­μέ­νους και απλη­σί­α­στους λογα­ρια­σμούς ενέρ­γειας, που είναι προ­ϋ­πό­θε­ση για τις πρά­σι­νες επεν­δύ­σεις των ενερ­γεια­κών κολοσσών.

Δεν ανε­χό­μα­στε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με τη στή­ρι­ξη των κομ­μά­των που κυβέρ­νη­σαν (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ | ΚΙΝΑΛ) να χαρί­ζει 11 δισ. ευρώ για επι­δο­τή­σεις και προ­νό­μια στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς κολοσ­σούς, να δίνουν 7 δισ. για τα Rafale και τις φρε­γά­τες, για να εξυ­πη­ρε­τη­θούν οι ΝΑΤΟϊ­κοί ιμπε­ρια­λι­στι­κοί σχε­δια­σμοί, ενώ την ίδια στιγ­μή κατα­δι­κά­ζει το λαό στην ακρί­βεια και τη φτώχεια.

Αντι­πα­λεύ­ου­με τις οικο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες που μας αφή­νουν ευά­λω­τες στην ανα­σφά­λεια και την πολύ­μορ­φη βία. Όσο οι όροι της ζωής και της δου­λειάς μας επι­δει­νώ­νο­νται, τόσο περισ­σό­τε­ρο οι γυναί­κες δυσκο­λεύ­ο­νται να απε­γκλω­βι­στούν από βίαιες, παθο­γό­νες οικο­γε­νεια­κές και δια­προ­σω­πι­κές σχέ­σεις. Για­τί η εξά­λει­ψη της βίας κατά των γυναι­κών συν­δέ­ε­ται με όλες τις οικο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων ανα­γκών μας, ώστε κάθε γυναί­κα να είναι χει­ρα­φε­τη­μέ­νη οικο­νο­μι­κά, ψυχι­κά, συναισθηματικά.

  • Την κοι­νή αγω­νι­στι­κή μας δρά­ση προ­σπα­θούν να βομ­βαρ­δί­σουν οι φεμι­νι­στι­κές «φωνές» που παρου­σιά­ζουν την «κυριαρ­χία των αντρών» ως κύρια αιτία για τις δια­κρί­σεις που βιώ­νουν οι γυναίκες.
  • Έτσι, αθω­ώ­νουν την εξου­σία των εκμε­ταλ­λευ­τών, ανδρών και γυναι­κών, την κοι­νω­νία που έχει στο DNA της την κατα­πί­ε­ση, την ανι­σο­τι­μία, παρά­γει και ανα­πα­ρά­γει τις αντι­δρα­στι­κές αντι­λή­ψεις για τις σχέ­σεις των δύο φύλων, αλλά και τις ανορ­θο­λο­γι­κές θεω­ρί­ες περί «κοι­νω­νι­κής κατα­σκευ­ής του φύλου»
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο