Οι ακριβότεροι πίνακες ζωγραφικής

Οι γυναίκες του Αλγερίου (179,4 εκ. δολάρια)

Το έργο του Πάμπλο Πικά­σο είναι το ακρι­βό­τε­ρο του κόσμου. Ο Πάμπλο Πικά­σο είχε ξεκι­νή­σει τη σει­ρά των Γυναι­κών του Αλγε­ρί­ου, με βάση τον Ντε­λα­κρουά, προς τιμήν του Ματίς αμέ­σως μετά τον θάνα­τό του. Έφτια­ξε συνο­λι­κά 15 πίνα­κες (από το Α μέχρι το Ο), εκ των οποί­ων η εκδο­χή Ο θεω­ρεί­ται η κορυφαία.

Το 1955 ο Ισπα­νός καλ­λι­τέ­χνης ζωγρά­φι­σε τον συγκε­κρι­μέ­νο πίνα­κα. Το 2015 δημο­πρα­τή­θη­κε από την οίκο Christie’s για 179,4 εκα­τομμ. δολάρια.

Ξαπλωμένο γυμνό (170,4 εκ. δολάρια)

Ο Ιτα­λός ζωγρά­φος Αμε­ντέο Μοντι­λιά­νι ζωγρά­φι­σε αυτόν τον πίνα­κα το 1917, τρία χρό­νια πριν από τον θάνα­το του. Το 2015 δημο­πρα­τή­θη­κε μέσω του οίκου Christie’s. Ο νέος ιδιο­κτή­της είναι ο δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χος επι­χει­ρη­μα­τί­ας Λιου Γικιάν από την Σαγκάη.

Ο πίνα­κας που χρο­νο­λο­γεί­ται από το 1917–1918 (ο Μοντι­λιά­νι πέθα­νε το 1920 σε ηλι­κία 35 ετών από φυμα­τι­κή μηνιγ­γί­τι­δα) είχε προ­κα­λέ­σει  μεγά­λο σκάν­δα­λο όταν εκτέ­θει­κε στην πρώ­τη και μονα­δι­κή έκθε­ση του εν λόγω καλ­λι­τέ­χνη στο Παρί­σι. Εξορ­γι­σμέ­νοι με το γυμνό πολί­τες, είχαν καλέ­σει την αστυ­νο­μία ζητώ­ντας της να κλεί­σει την έκθε­ση εκεί­νη τη στιγμή!

Τρεις σπουδές του Λούσιαν Φρόιντ (142,4 εκ. δολάρια)

Ο Ιρλαν­δός Φράν­σις Μπέι­κον δημιούρ­γη­σε αυτό το τρί­πτυ­χο το 1969 και έχει ως θέμα του τον φίλο, συνά­δελ­φο του ζωγρά­φου και εγγο­νό του ψυχιά­τρου, πατέ­ρα της ψυχα­νά­λυ­σης, Ζίγκ­μουντ Φρόιντ, Λού­σιαν, που ποζά­ρει καθι­σμέ­νος σε καρέ­κλα. Το έργο 2013 αγο­ρά­στη­κε από την συλ­λέ­κτρια έργων τέχνης Ιλέιν Γουίν.

Πορτραίτο της Αντέλε (135 εκ. δολάρια)

Ο πίνα­κας «Προ­σω­πο­γρα­φία της Αντέ­λε Μπλοχ-Μπά­ου­ερ Ι» είναι ο πραγ­μα­τι­κός τίτλος του έργου του Γκού­σταβ Κλιμτ από το 1907.

Ο Κλιμτ ολο­κλή­ρω­σε τον πίνα­κα το 1905 και θεω­ρεί­ται το τελειό­τε­ρο δημιούρ­γη­μα της «χρυ­σής» περιό­δου του. Ήταν παραγ­γε­λία και αγο­ρά του Αυστρια­κού βιο­μή­χα­νου Ferdinand Bloch-Bauer και απει­κο­νί­ζει τη σύζυ­γό του. Όταν εκεί­νος εγκα­τέ­λει­ψε τη Βιέν­νη με τον ερχο­μό των Ναζί, οι πίνα­κες έμει­ναν στη χώρα και κατασχέθηκαν.

Ο Αμε­ρι­κα­νός επι­χει­ρη­μα­τί­ας Ρόναλντ Λόντερ αγό­ρα­σε τον πίνα­κα το 2006 για τη Neue Galerie της Νέας Υόρκης.

Η κραυγή (119,9 εκ. δολάρια)

«Η κραυ­γή» του νορ­βη­γού ζωγρά­φου Έντ­βαρντ Μουνκ είναι ένας από τους πιο γνω­στούς πίνα­κες. Αυτό που δεν είναι τόσο γνω­στό είναι ότι υπάρ­χουν τέσ­σε­ρις δια­φο­ρε­τι­κές εκδο­χές του έργου. Το 2012 δημο­πρα­τή­θη­κε η παστέλ εκδο­χή του 1895 από τον οίκο Sotheby’s.

“Η Κραυ­γή” του Έντ­βαρντ Μουνκ έχει πολ­λά κοι­νά με τον πίνα­κα “Ένα­στρη νύχτα” του Βίν­σεντ Βαν Γκογκ. Τα δύο αρι­στουρ­γή­μα­τα δημιουρ­γή­θη­καν προς το τέλος του 19ου αιώ­να, με φωτει­νά χρώ­μα­τα υπερ­βο­λι­κές και απλοϊ­κές μορ­φές και σχή­μα­τα. Και οι δύο καλ­λι­τέ­χνες έδω­σαν μάχη με την παρά­νοια στη διάρ­κεια της ζωής τους.

Η “Κραυ­γή” δημιουρ­γή­θη­κε το 1893. Σύμ­φω­να με τα προ­σω­πι­κά ημε­ρο­λό­για του Μουνκ, η ιδέα για την “Κραυ­γή” του ήρθε την ώρα που κοί­τα­ζε προς τα κάτω, πέρα από το νορ­βη­γι­κό τοπίο, ενώ βρι­σκό­ταν σε ένα ύψωμα.

Γυµνό, πράσινα φύλλα και µπούστο (106,5 εκ. δολάρια)

Ο Πικά­σο ζωγρά­φι­σε αυτό το έργο μόλις σε μια μέρα, στις 8 Μαρ­τί­ου 1932 στη Νορµαν­δία και είναι εµπνευ­σµέ­νο από τη µού­σα και ερω­µέ­νη του Μαρί Τερέζ. Θεω­ρεί­ται ως ένα από τα µεγα­λύ­τε­ρα επι­τεύ­γµα­τά του κατά την περί­ο­δο του Μεσο­πο­λέ­µου. b Θεω­ρεί­ται σχε­δόν άγνω­στο αλλά ένας ανώ­νυ­μος αγο­ρα­στής διέ­θε­σε το 2010 106,5 εκ. δολά­ρια για να το απο­κτή­σει και ένα χρό­νο αργό­τε­ρα το διέ­θε­σε στο μου­σείο Tate Modern του Λονδίνου .

Αγόρι με πίπα (104,2 εκ. δολάρια)

Το έργο αυτό είναι επί­σης δημιουρ­γία του Πάμπλο Πικά­σο από το 1905 όταν ο Πικά­σο ήταν 24 ετών και ζού­σε στη Μον­μάρ­τρη. Σημα­το­δό­τη­σε την μετά­βα­ση από την μπλε στη ροζ περί­ο­δο του καλ­λι­τέ­χνη. Ο Πικά­σο είχε αρχί­σει να προ­σθέ­τει ροζ απο­χρώ­σεις στις μπλε.

Στο έργο απει­κο­νί­ζε­ται ένας παρι­ζιά­νος νεα­ρός στε­φα­νω­μέ­νος με λου­λού­δια που κρα­τά στο αρι­στε­ρό του χέρι μια πίπα. Πρό­κει­ται αναμ­φί­βο­λα για ένα από τα ωραιό­τε­ρα έργα της ροζ περιό­δου του Πικά­σο, στο οποίο παρου­σιά­ζε­ται μια έντο­νη αντί­θε­ση μετα­ξύ θηλυ­κό­τη­τας και αρρενωπότητας.

Το έργο που­λή­θη­κε το 2004 χωρίς να γίνει ποτέ γνω­στό το όνο­μα του αγο­ρα­στή. Ωστό­σο υπάρ­χουν έντο­νες φημο­λο­γί­ες ότι πρό­κει­ται για τον βασι­λιά των ζυμα­ρι­κών Γκί­ντο Μαρία Μπαρίλα.