Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι εγχώριοι φασίστες θρηνούν τον θάνατο του Γλύξμπουργκ

Τον θάνα­το του Γλύξ­μπουργκ πεν­θεί από χθες η εγχώ­ρια ακρο­δε­ξιά των «Μπο­γδα­νο­φαη­λο­τζή­με­ρων» και των λοι­πών φασιστοειδών.

Με αναρ­τή­σεις τους στα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, οι επι­κε­φα­λής ακρο­δε­ξιών μορ­φω­μά­των εκφρά­ζουν τα… «βαθιά συλ­λη­πη­τή­ριά» τους για τον θάνα­το του γιού της Φρει­δε­ρί­κης, προ­σθέ­το­ντας και απα­ραί­τη­τες δόσεις χυδαί­ου αντικομμουνισμού.

«Ο Κων­στα­ντί­νος Β´ πέρα­σε από­ψε στην ιστο­ρία. Ο Θεός ας ανα­παύ­σει την ψυχή του. Πέρα από πολι­τι­κές και πολι­τεια­κές από­ψεις, ουδείς μπο­ρεί να αμφι­σβη­τή­σει, ότι ο εκλι­πών βασι­λεύς αγά­πη­σε βαθιά την Ελλά­δα και τους Έλλη­νες. Θα ήταν ορθό και πρέ­πον να ταφεί με τιμές αρχη­γού κρά­τους» έγρα­ψε σε μήνυ­μά του ο Κ. Μπο­γδά­νος, επι­κε­φα­λής του μορ­φώ­μα­τος «Πατρί­δα».

Στο ίδιο μήκος κύμα­τος και οι πρώ­ην «συνέ­ται­ροι» του Μπο­γδά­νου, Φαή­λος Κρα­νι­διώ­της και Θάνος Τζήμερος.

Σε ένα παρα­λή­ρη­μα φασι­στι­κού λόγου ο Φ. Κρα­νι­διώ­της της «Εθνι­κής Δημιουρ­γί­ας», αφού υμνεί τον Γλυξ­μπουργκ και τους προ­γό­νους του, χαρα­κτη­ρί­ζει τον Κων­στα­ντί­νο ως… οργα­νω­τή «της μόνης μεγά­λης και σοβα­ρής προ­σπά­θειας ανα­τρο­πής της Δικτα­το­ρί­ας με το κίνη­μα της 13ης Δεκεμ­βρί­ου 1967» (γελά­ει ακό­μη και το που­λί της Χού­ντας). Ταυ­τό­χρο­να επι­δί­δε­ται σε όργιο αντι­κομ­μου­νι­στι­κής χυδαιό­τη­τας, ενώ ζητά η κηδεία του Κοκού να γίνει «με πλή­ρεις τιμές Αρχη­γού Κρά­τους και με την τιμη­τι­κή συνο­δεία των Ενό­πλων Δυνά­με­ων των οποί­ων ήταν Αρχιστράτηγος».

Από τον υπό­νο­μο των φασι­στοει­δών δεν θα μπο­ρού­σε να λεί­πει ο Θ.Τζήμερος — ο συνερ­γά­της του Φαή­λου — που και αυτός με την σει­ρά του ανα­πα­ρά­γει τον ίδιο ακρο­δε­ξιό οχε­τό, εκτο­ξεύ­ο­ντας ύβρεις κατά κομ­μου­νι­στών ηγε­τών («αιμο­στα­γής καπε­τάν Γιώτης»).

Δικαιο­λο­γη­μέ­να θρη­νούν τον Γλυξ­μπουργκ και το ξένο του το σόι οι εγχώ­ριοι φασί­στες, ψαρεύ­ο­ντας στα λασπό­νε­ρα της ακρο­δε­ξιάς. Εκλο­γές έρχο­νται. Ευκαι­ρία να βγουν λίγο από την πολι­τι­κή τους ανυ­παρ­ξία, αλλά και να προ­λά­βουν μην τους πάρει όλη την «πελα­τεία» η Νέα Δημοκρατία…

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο