Οι ιδρυτές της ΜΚΟ Διεθνής Αμνηστία ήταν αντικομμουνιστές και συνεργάτες των Μυστικών Υπηρεσιών

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Η Διε­θνής Αμνη­στία, είναι η πιο γνω­στή MKO, υπε­ρά­σπι­σης των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των, ιδιαί­τε­ρα των φυλα­κι­σμέ­νων, που υπο­στη­ρί­ζε­ται από τον ΟΗΕ. Ιδρύ­θη­κε στην Αγγλία το 1960 και έχει έδρα το Λον­δί­νο. Έχει υπο­κα­τα­στή­μα­τα σε όλο των κόσμο. Χρη­μα­το­δο­τεί­ται από τις εισφο­ρές των μελών της και από δωρε­ές, καθώς λέει.

Είναι γνω­στές στους παλαιό­τε­ρους οι συχνές επι­κρι­τι­κές εκθέ­σεις της για την Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και τις άλλες σοσια­λι­στι­κές χώρες.

Σήμε­ρα δημο­σιεύ­ει ανα­φο­ρές επι­κρι­τι­κές πχ για την Ισραη­λι­νή κατο­χή στην Παλαι­στί­νη και τον πόλε­μο της Υεμέ­νης που προ­κά­λε­σε η Σαου­δι­κή Αρα­βία, αλλά δημο­σιεύ­ει επί­σης μια στα­θε­ρή ροή κατη­γο­ριών ενα­ντί­ον χωρών που δεν συμ­φω­νούν με την Ουά­σινγ­κτον — χώρες όπως το Ιράν, η Κίνα, η Βενε­ζου­έ­λα, η Νικα­ρά­γουα, η Βόρεια Κορέα, η Ρωσία η Κού­βα και πολ­λές άλλες. Αυτές οι ανα­φο­ρές ενι­σχύ­ουν έμμε­σα τις ΗΠΑ για μια “ανθρω­πι­στι­κή” παρέμ­βα­ση σε αυτά τα κράτη.

Η ιστο­σε­λί­δα Mintpress δημο­σιεύ­ει στις 17 Ιανουα­ρί­ου στοι­χεία που συνέ­λε­ξε ο δημο­σιο­γρά­φος Alexander Rubinstein, που ανα­φέ­ρο­νται παρα­κά­τω, για το αμαρ­τω­λό παρελ­θόν των ιδρυ­τών της Οργά­νω­σης. Επι­κα­λεί­ται νέα έγγρα­φα και μαρ­τυ­ρί­ες που δεί­χνουν την σύν­δε­ση των ιδρυ­τών με τις μυστι­κές υπηρεσίες.

“Η εικό­να της Αμνη­στί­ας ως παγκό­σμιου υπε­ρα­σπι­στή των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των έρχε­ται σε αντί­θε­ση με τις πρώ­τες μέρες της ίδρυ­σης της. Και­νούρ­για στοι­χεία επι­βε­βαιώ­νουν την σύν­δε­ση της οργά­νω­σης με το Βρε­τα­νι­κό Υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών, λογο­κρί­νο­ντας τις επι­κρι­τι­κές εκθέ­σεις για τη Βρε­τα­νι­κή αυτο­κρα­το­ρία. Σύν­δε­ση υπάρ­χει και με την CIA και το FBI.

Μια αλληλοσυγκρουόμενη αρχή 

Ο Benenson πρώ­τος πρό­ε­δρος της Αμνη­στί­ας, ένας δηλω­μέ­νος αντι­κο­μου­νι­στής, είχε στε­νή επα­φή με τις Βρε­τα­νι­κές Υπη­ρε­σί­ες. Δια­κή­ρυσ­σε ταυ­τό­χρο­να ότι η Αμνη­στία θα είναι ανε­ξάρ­τη­τη από την κυβερ­νη­τι­κή επιρ­ροή και θα εκπρο­σω­πεί τους κρα­τού­με­νους στην Ανα­το­λή, τη Δύση και τον παγκό­σμιο Νότο.

• Το 1963, το Βρε­τα­νι­κό Υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών ανέ­θε­σε στους συνερ­γά­τες του στο εξω­τε­ρι­κό να παρά­σχουν «δια­κρι­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη» στις καμπά­νιες της Αμνηστίας.

• Ο υπουρ­γός Αποι­κια­κής Διοί­κη­σης Λόρ­δος Lansdowne έδω­σε οικο­νο­μι­κή υπο­στή­ρι­ξη στην Διε­θνή Αμνη­στία για την πρό­σλη­ψη «συμ­βού­λου προ­σφύ­γων» στα σύνο­ρα της σημε­ρι­νής Μπο­τσουά­να και της Νότιας Αφρι­κής του απαρτ­χάιντ μετά από πρό­τα­ση του Benenson με τον όρο να απο­φεύ­γει ρητά την βοή­θεια στους ακτι­βι­στές κατά του απαρτχάιντ.

“Η Κομ­μου­νι­στι­κή επιρ­ροή δεν θα πρέ­πει να επι­τρα­πεί να εξα­πλω­θεί σε αυτό το μέρος της Αφρι­κής, και στην παρού­σα λεπτή κατά­στα­ση, η Διε­θνής Αμνη­στία θα ήθε­λε να υπο­στη­ρί­ξει την Κυβέρ­νη­ση της Αυτής Μεγα­λειό­τη­τας ενά­ντια σε οποια­δή­πο­τε τέτοια πολι­τι­κή εξά­πλω­ση”, έγρα­φε ο Benenson.

• Την επό­με­νη χρο­νιά, το 1964, ο Benenson με την βοή­θεια του Υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών απο­κτά θεώ­ρη­ση εισό­δου στην Αϊτή. Το Υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών έγρα­ψε στον εκπρό­σω­πό του στην Αϊτή, Alan Elgar, να «υπο­στη­ρί­ξει τους στό­χους της Διε­θνούς Αμνηστίας».
• Ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών Walter Padley πριν από την ανα­χώ­ρη­σή του Benenson, του είπε ότι «θα πρέ­πει να είμα­στε λίγο προ­σε­κτι­κοί ώστε να μην δώσου­με στους Αϊτι­νούς την εντύ­πω­ση ότι η επί­σκε­ψή σας υπο­στη­ρί­ζε­ται στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα από την Κυβέρ­νη­ση της Αυτής Μεγα­λειό­τη­τας». Τελι­κά η επί­σκε­ψη απο­κα­λύ­φθη­κε από τους New York Times.
• 

Έκθεση φρίκης στο Άντεν στην Υεμένη που αποσιωπήθηκε από την Διεθνή Αμνηστία

• Το 1966, μια έκθε­ση της Αμνη­στί­ας σχε­τι­κά με τη βρε­τα­νι­κή αποι­κία του Άντεν, στην Υεμέ­νης, περιέ­γρα­φε λεπτο­με­ρώς τα βασα­νι­στή­ρια της βρε­τα­νι­κής κυβέρ­νη­σης για τους κρα­του­μέ­νους στο κέντρο ανα­κρί­σε­ων Ras Morbut.

«Οι φυλα­κι­σμέ­νοι ήταν γυμνοί κατά τη διάρ­κεια των ανα­κρί­σε­ων, ανα­γκα­ζό­ταν με την βία να κάθο­νται σε στύ­λους που έμπαι­ναν στον πρω­κτό τους, στρι­φο­γύ­ρι­ζαν τα γεν­νη­τι­κά τους όργα­να, έσβη­ναν τσι­γά­ρα στο πρό­σω­πό τους και φυλάσ­σο­νταν σε κελιά όπου τα κόπρα­να και τα ούρα κάλυ­πταν το πάτω­μα» ανα­φέ­ρει η έκθεση.

• Ωστό­σο, η έκθε­ση απο­σιω­πή­θη­κε τότε. Ο Benenson δήλω­σε ότι ο Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας της Αμνη­στί­ας Ρόμπερτ Σουάν είχε λογο­κρί­νει την έκθε­ση για να ευχα­ρι­στή­σει το Υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών, αλλά ο συνι­δρυ­τής της Αμνη­στί­ας Eric Baker απο­κά­λυ­ψε ότι ο Benenson και ο Σουάν συνα­ντή­θη­καν με το Υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών και συμ­φώ­νη­σαν να δια­τη­ρή­σουν την έκθε­ση κρυ­φή με κάποιες μεταρ­ρυθ­μί­σεις σε αντάλλαγμα.

Καθώς όλα αυτά εξε­λίσ­σο­νται, μια παρό­μοια χρη­μα­το­δό­τη­ση σκάν­δα­λο θα ταρά­ξει την Οργάνωση.

• Η Polly Toynbee, μια 20χρονη εθε­λό­ντρια της Αμνη­στί­ας, ήταν στη Νιγη­ρία και τη Νότια Ροδε­σία, την βρε­τα­νι­κή αποι­κία στη Ζιμπά­μπουε, η οποία ήταν εκεί­νη την στιγ­μή στα χέρια μιας μειο­ψη­φί­ας λευ­κών αποί­κων, και βοη­θού­σε οικο­νο­μι­κά οικο­γέ­νειες φυλα­κι­σμέ­νων. Βρή­κε απόρ­ρη­τες επι­στο­λές του Benenson προς ανώ­τε­ρους υπαλ­λή­λους της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας που εργά­ζο­νται στη χώρα και περιεί­χαν την λεπτο­με­ρή αίτη­ση του Benenson προς τον Άγγλο πρω­θυ­πουρ­γό Wilson για χρή­μα­τα, τα οποία είχαν ληφθεί μήνες πριν.
• Επι­σή­μως, η Αμνη­στία αρνεί­ται της γνώ­σης των πλη­ρω­μών από την κυβέρ­νη­ση Ουίλ­σον. Αλλά ο Benenson παρα­δέ­χθη­κε ότι το έργο τους στη Ροδε­σία είχε χρη­μα­το­δο­τη­θεί από την κυβέρ­νη­ση, και επέ­στρε­ψε τα χρή­μα­τα από την τσέ­πη του. Έγρα­ψε στον Λόρ­δο Gardiner ότι το έκα­νε έτσι ώστε να μην μπει «σε κίν­δυ­νο η πολι­τι­κή φήμη» εκεί­νων που εμπλέκονται.
• Αργό­τε­ρα εκεί­νη την χρο­νιά ο Benenson παραι­τή­θη­κε από Πρό­ε­δρος της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας σε ένδει­ξη δια­μαρ­τυ­ρί­ας ενα­ντί­ον της Βρε­τα­νι­κής κυβέρ­νη­σης που είχε, κατά την εκτί­μη­σή του, διεισ­δύ­σει με πρά­κτο­ρες της στο γρα­φείο του.

Η Διε­θνής Αμνη­στία και η βρε­τα­νι­κή κυβέρ­νη­ση διέ­κο­ψαν τους δεσμούς τους μετά από τις απο­κα­λύ­ψεις. Η Διε­θνής Αμνη­στία στη συνέ­χεια υπο­σχέ­θη­κε «όχι μόνο να είναι ανε­ξάρ­τη­τη και αμε­ρό­λη­πτη αλλά δεν πρέ­πει να βρε­θεί ποτέ σε θέση ώστε οτι­δή­πο­τε άλλο θα μπο­ρού­σε να της προσαφθεί».

Σχέση και με την CIA

Το 1967 απο­κα­λύ­φθη­κε πως η CIA είχε ιδρύ­σει και χρη­μα­το­δο­τή­σει κρυ­φά μια άλλη οργά­νω­ση ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των που ιδρύ­θη­κε το 1960, την Διε­θνή Επι­τρο­πή Νομι­κών (ICJ) μέσα από μια αμε­ρι­κα­νι­κή θυγα­τρι­κή, το Αμε­ρι­κα­νι­κό Ταμείο για τους Ελεύ­θε­ρους Δικη­γό­ρους ΑΕ. Ο Benenson είχε ιδρύ­σει, παράλ­λη­λα με την Διε­θνή Αμνη­στία, στο Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο υπο­κα­τά­στη­μα της ICJ, που ονο­μα­ζό­ταν «Δικαιο­σύ­νη». Ο Διε­θνής Γραμ­μα­τέ­ας της Αμνη­στί­ας, Sean MacBride, ήταν επί­σης Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας της ICJ.

Συνεργασία με το FBI για το θάνατο του Μαύρου Πάνθηρα Φρεντ Χάμπτον

Παρό­λες τις δια­κη­ρύ­ξεις για ανε­ξαρ­τη­σία και αμε­ρο­λη­ψία δύο χρό­νια αργό­τε­ρα, και­νούρ­γιες σχέ­σεις προ­έ­κυ­ψαν με άλλες κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες, αυτή την φορά με το FBI.

• Έγγρα­φα του FBI, που έπα­ψαν να είναι απόρ­ρη­τα την άνοι­ξη του 2018, σαν μέρος μιας σει­ράς των εγγρά­φων που σχε­τί­ζο­νται με τη δολο­φο­νία του προ­έ­δρου Τζον Κένε­ντι, περι­γρά­φουν με λεπτο­μέ­ρεια τον ρόλο της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας για τη δολο­φο­νία του ανα­πλη­ρω­τή προ­έ­δρου του Κόμ­μα­τος Μαύ­ρων Παν­θή­ρων (BPP) Φρεντ Χάμ­πτον, 21 χρο­νών που δολο­φο­νή­θη­κε από πρά­κτο­ρες του FBI.
• Ο συνι­δρυ­τής της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας Luis Kutner παρα­κο­λού­θη­σε ομι­λία του Hampton στις 23 Νοεμ­βρί­ου 1969 στο Πανε­πι­στή­μιο του Ιλλι­νόις. Κατά τη διάρ­κεια της ομι­λί­ας, ο Hampton περι­γρά­φει τους Μαύ­ρους Πάν­θη­ρες (BPP) «σαν ένα επα­να­στα­τι­κό κόμ­μα» και ανέ­φε­ρε «ότι το κόμ­μα είχε όπλα που θα χρη­σι­μο­ποι­η­θούν για την ειρή­νη και την αυτο­ά­μυ­να, και αυτά τα όπλα βρί­σκο­νται στην κατοι­κία του Hampton, καθώς και στην έδρα της BPP,» σύμ­φω­να με το έγγρα­φο του FBI.
• Η εσω­τε­ρι­κή έκθε­ση του FBI ανα­φέ­ρει ότι ο Kutner κατέ­θε­σε στις 1 Δεκεμ­βρί­ου 1969 στο FBI αυτά που άκου­σε στην ομι­λία του Hampton. Δύο ημέ­ρες αργό­τε­ρα, το FBI, μαζί με την Αστυ­νο­μία του Σικά­γο, πραγ­μα­το­ποί­η­σαν επι­δρο­μή με πυρο­βό­λα όπλα στο σπί­τι του Hampton και τον πυρο­βό­λη­σαν δύο φορές στο κεφά­λι παρό­λο που ήταν ξαπλω­μέ­νος στο κρεβ­βά­τι μαζί με την έγκυο γυναί­κα του.

Οι σκο­τει­νές πρά­ξεις της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας στη δεκα­ε­τία του 1960 θα μπο­ρού­σαν να φαί­νο­νται σαν αρχαία ιστο­ρία, χρη­σι­μεύ­ουν όμως σαν μια σημα­ντι­κή υπεν­θύ­μι­ση του ρόλου που συχνά δια­δρα­μα­τί­ζουν οι μη κυβερ­νη­τι­κές οργα­νώ­σεις στην προ­ώ­θη­ση των στό­χων των κυβερ­νή­σε­ων των χωρών όπου είναι εγκα­τε­στη­μέ­νες αλλά και των διε­θνών ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργανισμών.

_________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία