Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι Ισπανόφωνοι των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν κουβανέζικη προφορά

El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha la obra más emblemática de la lengua españolaΕνώ η δια­δι­κτυα­κή αίτη­ση στην Ιαπω­νία που ζητεί την ακύ­ρω­ση των Ολυ­μπια­κών Αγώ­νων, που ανα­βλή­θη­καν ήδη μία φορά πέρυ­σι έχει συγκε­ντρώ­σει 210.000 υπο­γρα­φές μέσα σε δύο ημέ­ρες, καθώς αυξά­νε­ται η ανη­συ­χία του κοι­νού για τη διε­ξα­γω­γή των Αγώ­νων εν μέσω παν­δη­μί­ας κορω­νοϊ­ού και παρα­μέ­νουν τα ερω­τή­μα­τα για το πώς το Τόκιο θα μπο­ρέ­σει να φιλο­ξε­νή­σει ένα παγκό­σμιο γεγο­νός και να δια­σφα­λί­σει την υγεία των αθλη­τών, των εθε­λο­ντών, των αξιω­μα­τού­χων και του κοι­νού, στο νησί της επα­νά­στα­σης, το ανοι­ξιά­τι­κο κλί­μα είναι διαφορετικό.

Ο Oscar Sánchez Serra | granma.cu  μας θυμί­ζει «την ευτυ­χία να γιορ­τά­ζου­με αυτές τις μέρες δύο σημα­ντι­κά γεγο­νό­τα», της ισπα­νι­κής γλώσ­σας (23-Απρί­λη), και εκεί­νη του αθλη­τι­σμού για την ανά­πτυ­ξη και την ειρήνη

Στις 22-Απρ-1616 έφυ­γε από τη ζωή ο Miguel de Cervantes – Saavedra (Μιγκέλ ντε Θερ­βά­ντες), του οποί­ου το μυθι­στό­ρη­μα, του έξυ­πνου El Ingenioso Hidalgo Don Quijote de la Mancha (Δον Κιχώ­της) θεω­ρεί­ται η συνά­ντη­ση κορυ­φής της ισπα­νι­κής γλώσσας.
Η Ημέ­ρα της Ισπα­νι­κής Γλώσ­σας έχει την προ­έ­λευ­σή της το 1926, όταν ο συγ­γρα­φέ­ας της Βαλέν­θια, Vicente Clavel Andrés πρό­τει­νε την ιδέα μιας ειδι­κής ημέ­ρας για γιορ­τής της λογο­τε­χνί­ας, με την παρά­δο­ση να ξεκι­νά­ει εκεί και να εξα­πλώ­νε­ται στα­δια­κά σε όλη την Ισπα­νία, μέχρι που το 1964, ο εορ­τα­σμός υιο­θε­τή­θη­κε από όλες τις ισπα­νό­φω­νες χώρες.
Η Αθή­να, είδε πάλι τους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες, μετά από 1 503 χρό­νια, στις 6‑Α­πρ-1896, σύμ­βο­λο της αδερ­φο­σύ­νης μετα­ξύ των λαών, έτσι ώστε η Γενι­κή Συνέ­λευ­ση των Ηνω­μέ­νων Εθνών, το 2013, στο ψήφι­σμά του 67|296 την κατο­χύ­ρω­σε σαν μέρα του διε­θνούς αθλη­τι­σμού για την ανά­πτυ­ξη και την ειρήνη.

TOKIO 2020 21Και ενώ λίγο πάνω από δύο μήνες μας χωρί­ζουν από το Τόκιο-2020, (σσ. 76 μέρες +κάποιες ώρες και λεπτά) ο συν­δυα­σμός αυτών των εορ­τα­σμών απαι­τεί από τα +500.000.000 ισπα­νό­φω­νους, να δουν την αθλη­τι­κή ιστο­ρία τους, στα 125 χρό­νια των σύγ­χρο­νων Ολυ­μπια­κών Αγώνων.
Σύμ­φω­να με το WorldAbierto.com, υπάρ­χουν 22 χώρες που έχουν την ισπα­νι­κή γλώσ­σα ως επί­ση­μη ή περισ­σό­τε­ρο ομι­λού­με­νη παγκό­σμιου αθλη­τι­σμού και αυτές έχουν πάρει συνο­λι­κά 176 χρυ­σά μετάλ­λια, το 4% από 1896, μέχρι το Río de Janeiro-2016, που μαζί με τα αργυ­ρά και τα χάλ­κι­να φτά­νουν τα 613 (5% του συνόλου).
Από αυτά τα έθνη, οκτώ δεν μπό­ρε­σαν να κερ­δί­σουν χρυ­σό μετάλ­λιο και έξι δεν έχουν δει ποτέ τη σημαία τους σε μια τελε­τή απονομής.
Μέχρι τον Απρί­λιη του 1964, ήταν μόνο 26 μετάλ­λια και 95 δια­κρί­σεις, με την Αργε­ντι­νή στην πρώ­τη γραμ­μή.

Juegos Olímpicos idioma español medallasΤα 77 χρυ­σά της Κού­βας είναι το 44% του συνό­λου δηλ. σχε­δόν κάθε δύο πρώ­τα βρα­βεία, το ένα είναι από το μεγά­λες Αντίλ­λες, ένας θρί­αμ­βος του νησιού της Καραϊ­βι­κής και της επα­νά­στα­σης, της μικρής χώρας που εμφα­νί­ζε­ται στον κατά­λο­γο των πρώ­των 20 χωρών στη 16η θέση.
Το κου­βα­νι­κό αρχι­πέ­λα­γος είναι επί­σης το μόνο από αυτή την γλωσ­σι­κή ομά­δα ‑μετα­ξύ των πρώ­των πέντε: το πέτυ­χε τρεις φορές το 1904 με τον Ramón Fonst Segundo (σσ. γεν­νή­θη­κε και πέθα­νε στην Αβά­να 1883–1959 ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους παγκό­σμιους Fencers, στο ατο­μι­κό και ομα­δι­κό) στη Μόσχα-80, και στη Βαρκελώνη-1992.
Και σαν να μην έφτα­ναν αυτά, είναι επί­σης ο μόνη χώρα με περισ­σό­τε­ρες από μία παρου­σί­ες μετα­ξύ των δέκα κορυ­φαί­ων, αν προ­σθέ­σου­με το Montreal-1976 και την Atlanta-1996 (όγδοη θέση) και το Sydney-2000 (ένα­τη). Μόνο η Ισπα­νία και μόνο για μία φορά, το πέτυ­χε –αλλά στην έδρα της (σσ. Βαρκελώνη-1992).
Σημα­ντι­κό είναι ότι, από το 77 χρυ­σά της Κού­βας, τα 72 αντι­στοι­χούν σε μόλις δέκα διορ­γα­νώ­σεις από το Μόνα­χο-1972 — όταν ο μπο­ξέρ Orlando Martínez πήρε την πρώ­τη νίκη μετά τον Fonst το 1904, μέχρι το Río de Janeiro-2016. Τα απλά μαθη­μα­τι­κά μας λένε ότι ο μέσος όρος κατά την περί­ο­δο αυτή είναι πάνω από δέκα χρυ­σά τη φορά επι­βε­βαιώ­νο­ντας ότι, στους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες, τα ισπα­νι­κά παίρ­νουν μέρος με κου­βα­νέ­ζι­κη προφορά.

Πηγή-περισ­σό­τε­ρα |> εδώ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο