Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι ταινίες της εβδομάδας

Πρώ­τη κινη­μα­το­γρα­φι­κή βδο­μά­δα του 2023 και ξεκι­νά­με με δύο πολύ ωραία αφιε­ρώ­μα­τα που θα κρα­τή­σουν σε όλη τη διάρ­κεια της χρο­νιάς στον κινη­μα­το­γρά­φο «STUDIO New Star Art Cinema». Το αφιέ­ρω­μα για τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης θα είναι χωρι­σμέ­νο σε θεμα­τι­κές ενό­τη­τες και θα προ­βλη­θούν και 100 ται­νί­ες σε πρώ­τη προ­βο­λή, πέρα από τους κλα­σι­κούς σοβιε­τι­κούς κινη­μα­το­γρα­φι­κούς θησαυ­ρούς. Από σήμε­ρα 5/1 ξεκι­νά­ει το αφιέ­ρω­μα στο σοβιε­τι­κό μοντάζ και μέχρι τις 11/1 θα παρου­σια­στούν ται­νί­ες των Σερ­γκέι Αϊζεν­στάιν, Τζί­γκα Βερ­τόφ, Λεβ Κου­λέ­σοφ, Αλε­ξά­ντρ Ντοβ­ζέν­κο και Βσέ­βο­λοντ Που­ντόβ­κιν. Περισ­σό­τε­ρες πλη­ρο­φο­ρί­ες για τις ται­νί­ες και το πρό­γραμ­μα στην ιστο­σε­λί­δα της New Star Art Cinema.

Ενώ στον ίδιο κινη­μα­το­γρά­φο «τρέ­χει» ήδη από τον Δεκέμ­βρη το «Ετος Θ. Αγγε­λό­που­λου» με μια ται­νία από τη φιλ­μο­γρα­φία του σπου­δαί­ου Έλλη­να σκη­νο­θέ­τη κάθε μήνα. Μια σπου­δαία ευκαι­ρία να γνω­ρι­στούν οι νεό­τε­ροι με το έργο του. Ο Γενά­ρης είναι αφιε­ρω­μέ­νος στην πρώ­τη μεγά­λου μήκους ται­νία του σκη­νο­θέ­τη «Ανα­πα­ρά­στα­ση», μια ται­νία που σημά­δε­ψε τον νέο ελλη­νι­κό κινη­μα­το­γρά­φο όσο λίγες… Μετά από χρό­νια δου­λειάς στη Γερ­μα­νία, ένας άντρας επι­στρέ­φει στο χωριό του, την Τυμ­φαία Ηπεί­ρου: Μια χού­φτα πέτρι­να σπί­τια σε μια έρη­μη, τρα­χιά και απο­δε­κα­τι­σμέ­νη από τόσα χρό­νια μετα­νά­στευ­σης περιο­χή, όπου μετρά­νε τις μέρες τους οι λιγο­στοί ενα­πο­μεί­να­ντες κάτοι­κοι. Λίγες μέρες αργό­τε­ρα, η σύζυ­γος, με τη βοή­θεια του ερα­στή της, τον σκο­τώ­νει και τον θάβει στον κήπο και δια­δί­δει στο χωριό ότι ο άντρας της ξανά­φυ­γε για τη Γερ­μα­νία. Στο χωριό, η ξαφ­νι­κή ανα­χώ­ρη­ση του μετα­νά­στη δημιουρ­γεί υπο­ψί­ες και γρή­γο­ρα θα φτά­σει η αστυνομία…

Σήμε­ρα επι­λέ­ξα­με να μιλή­σου­με για 3 ται­νί­ες και προ­τεί­νου­με τη «Φάλαι­να» για τη βδο­μά­δα που διανύουμε.

«Η Φάλαινα» / The Whale / Ντάρεν Αρονόφσκι / 2022 / 117 λεπτά

Ένας ερη­μί­της καθη­γη­τής Αγγλι­κών που πάσχει από σοβα­ρή παχυ­σαρ­κία, προ­σπα­θεί να συν­δε­θεί ξανά με την απο­ξε­νω­μέ­νη κόρη του, σε μια τελευ­ταία από­πει­ρα να εξιλεωθεί.

Τι να πρω­το­πεί κανείς για τη νέα ται­νία του Αρο­νόφ­σκι, ιδιαί­τε­ρα χωρίς να θίξει πλευ­ρές της ται­νί­ας που παρου­σιά­ζο­νται, τόσο κατά τη διάρ­κειά της, όσο και στο τέλος. Βασί­ζε­ται στο ομώ­νυ­μο θεα­τρι­κό έργο του Σάμιου­ελ Χάντερ και δια­σκευά­στη­κε σε κινη­μα­το­γρα­φι­κό σενά­ριο από τον ίδιο. Ο «Μόμπι Ντικ», η «Φάλαι­να», του Χέρ­μαν Μέλ­βιλ, είναι το πρό­σχη­μα. Είναι η αφορ­μή ώστε να λυθεί με το μαχαί­ρι ένας κόμπος αδιά­λυ­τος, η αφορ­μή ώστε να έρθουν κοντά δύο κόσμοι ερη­μω­μέ­νοι. Ένας πατέ­ρας με την κόρη του. Ο Αρο­νόφ­σκι επι­λέ­γει τη θρη­σκεία, για άλλη μια φορά, ως κεντρι­κό θέμα σε ται­νία του, ώστε να την απο­δο­μή­σει και να δεί­ξει το πραγ­μα­τι­κά ιερό, τη θεϊ­κή διά­στα­ση του Ανθρώ­που. Υψώ­νει έναν Γολ­γο­θά και δεί­χνει έναν άνθρω­πο που περι­μέ­νει καρ­τε­ρι­κά τη σταύ­ρω­ση, ώστε να «άρει τις αμαρ­τί­ες» του, να λυτρω­θεί και να λυτρώ­σει. Τι σπου­δαιό­τε­ρο να δεί­ξει κανείς για τις δια­λυ­μέ­νες ανθρώ­πι­νες σχέ­σεις από τη μετα­μέ­λεια, τη συγ­χώ­ρε­ση και την αγά­πη. Η «Φάλαι­να» είναι ακραία συμ­βο­λι­κή, ακραία προ­σω­πι­κή, ακραία κοι­νω­νι­κή, ακραία ανθρώ­πι­νη. Ενώ είναι μια ιδιαί­τε­ρα απλή ιστο­ρία, γυρι­σμέ­νη σε ένα δωμά­τιο στην ουσία, θίγει τόσες πτυ­χές της ύπαρ­ξης, αγγί­ζει τόσο βαθιά συναι­σθή­μα­τα που ανα­γκά­ζει τον θεα­τή να ανοί­ξει τις κεραί­ες του και να γίνει κοι­νω­νός του «θαύ­μα­τος». Ο Μπρέ­νταν Φρέι­ζερ δεν είναι αυτός που ξέρου­με, δίνει μια ερμη­νεία συγκλο­νι­στι­κή, μια ερμη­νεία ζωής. Ο σκη­νο­θέ­της αφιέ­ρω­σε την «Φάλαι­να» στους γονείς του. Το 2023 ανοί­γει με μια υπέ­ρο­χη ται­νία που στο­χεύ­ει απευ­θεί­ας στην καρδιά.

«Ένας Ανθρωπος Που Τον Ελεγαν Οτο» / A Man Called Otto / Μαρκ Φόρστερ / 2022 / 126 λεπτά

Ενας γκρι­νιά­ρης μεσή­λι­κας έχει πρό­σφα­τα χηρεύ­σει και νιώ­θει απέ­ρα­ντη μονα­ξιά. Ο σχο­λα­στι­κά οργα­νω­μέ­νος και μονα­χι­κός κόσμος του δέχε­ται ένα δυνα­τό ταρα­κού­νη­μα όταν μια νέα ζωη­ρή οικο­γέ­νεια μετα­κο­μί­ζει στο απέ­να­ντι σπί­τι. Ο Οτο συνα­ντά το ταί­ρι του στην πολύ έξυ­πνη Marisol, που είναι έγκυος κι οδη­γού­νται σε μια απί­θα­νη φιλία που θα ανα­τρέ­ψει την καθη­με­ρι­νό­τη­τά του.

Βασι­σμέ­νη στο μυθι­στό­ρη­μα «Ένας Ανθρω­πος Που Τον Ελε­γαν Οβ», του Fredrik Backman, και στην ται­νία «Ο Κύριος Οβε», του Hannes Holm, είναι μια συμπα­θέ­στα­τη μετα­φο­ρά με πρω­τα­γω­νι­στή τον Τομ Χανκς. Το σενά­ριο στη­ρί­ζε­ται στο παρα­δο­σια­κό δίπο­λο γερο — γκρι­νιά­ρης και ζωη­ρό πνεύ­μα αντι­λο­γί­ας που πάντα μας απο­κα­λύ­πτει ότι ο «στριμ­μέ­νος» άνθρω­πος έχει πονέ­σει πολύ και κου­βα­λά­ει μέσα του αστεί­ρευ­τη ανθρω­πιά, μέχρι κάποιος να πατή­σει το σωστό κου­μπί, η ευαι­σθη­σία να απε­λευ­θε­ρω­θεί, και να γίνει το θαύ­μα. Δεν μας διη­γεί­ται κάτι που δεν έχου­με συνα­ντή­σει άπει­ρες φορές στο σινε­μά και τη λογοτεχνία…

«Operation Fortune: Η Μεγάλη Απάτη» / Operation Fortune: Ruse de Guerre / Γκάι Ρίτσι / 2023 / 112 λεπτά

Ο υπερ-κατά­σκο­πος Ορσον Φόρ­τιουν πρέ­πει να εντο­πί­σει και να στα­μα­τή­σει την πώλη­ση μιας νέας θανα­τη­φό­ρας τεχνο­λο­γί­ας από τον εκα­τομ­μυ­ριού­χο Μπρό­κερ Γκρεγκ Σάι­μοντς. Ο Φόρ­τιουν και η ομά­δα του στρα­το­λο­γούν τον Χολι­γου­ντια­νό σταρ Ντά­νι Φραν­τσέ­σκο για να τους βοη­θή­σει να σώσουν τον κόσμο…

Ο Γκάι Ρίτσι έχει φτιά­ξει τη δική του «σχο­λή» στον εμπο­ρι­κό κινη­μα­το­γρά­φο, τόσο που δεν γίνε­ται να μην ανα­γνω­ρί­σει κανείς το ύφος του, όταν γνω­ρί­ζει το έργο του… Αυτήν τη φορά όμως φαί­νε­ται λίγο «απο­στα­σιο­ποι­η­μέ­νος» από τον εαυ­τό του… Εφτια­ξε μια τυπι­κή ται­νία δρά­σης χολι­γου­ντια­νών προ­δια­γρα­φών όπως πάντα, βάζο­ντας όμως σε δεύ­τε­ρη μοί­ρα το γνω­στό βιτριο­λι­κό του χιού­μορ. Είναι μια ται­νία που θα μπο­ρού­σε να έχει σκη­νο­θε­τή­σει οποιοσ­δή­πο­τε, δεν έχει τη σφρα­γί­δα του. Χρη­σι­μο­ποί­η­σε βέβαια μια πλειά­δα ηθο­ποιών που έχει ξανα­συ­νερ­γα­στεί στο παρελ­θόν, αλλά αυτό δεν φτά­νει για να την ξεχω­ρί­σει από τον σωρό… Οσο καλοί κι αν είναι οι Τζέι­σον Στέι­θαμ, Χιου Γκραντ και Τζος Χάρτ­νετ στους ρόλους τους.

Πηγή 902.gr & Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο