Σαν σήμερα, στις 8 Νοέμβρη 1986, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών ο θρυλικός Σοβιετικός πολιτικός και διπλωμάτης Βιάτσεσλαβ Μολότοφ. Μεταξύ άλλων διετέλεσε μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΣΕ από το 1926 έως το 1952, καθώς και υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ τα διαστήματα 1941–1949 και 1953–1957. Ήταν ο τελευταίος επιζών των Μπολσεβίκων επαναστατών που πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917.
Κατά την διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων της ζωής του η επιδείνωση της υγείας του ήταν πλέον εμφανής. Παρόλα αυτά, ακόμη και σε πολύ προχωρημένη ηλικία, ο Μολότοφ δεν έχασε ποτέ την αίσθηση του καθήκοντος. Αυτό επιβεβαιώνεται από μια ιστορία που έχει καταγραφεί και στην οποία περιγράφεται η αντίδραση του υπερήλικα Μολότοφ σε μια απόφαση του τότε υπουργού Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε.
Στο βιβλίο του «Molotov Remembers: Inside Kremlin Politics», ο βιογράφος του Μπολσεβίκου επαναστάτη Φέλιξ Τσουεβ αναφέρει:
«Λίγο πριν τον θάνατο του, την ώρα που διάβαζε την τελευταία σελίδα της Πράβντα άφησε κάτω κάτω την εφημερίδα και είπε: «Πείτε στον Σεβαρντνάτζε να με δει στις 5 μ.μ”. Προφανώς ο Μολότοφ είχε εκνευριστεί για κάποιο διεθνές ζήτημα και θυμήθηκε τον παλιό του ρόλο ως μέλος του Πολιτικού Γραφείου και υπουργού Εξωτερικών. Τα μέλη της οικογένειάς του θεώρησαν ότι μέχρι τις 5 το απόγευμα θα το έχει ξεχάσει, όμως μέχρι τότε ο ίδιος είχε φορέσει το κοστούμι και τη γραβάτα του. Τον ενημέρωσαν ότι ο Σύντροφος Σεβαρντνάτζε ήταν απασχολημένος και δεν μπορούσε να αποδεχτεί την πρόταση…».
Υπάρχει και μια διαφοροποιημένη εκδοχή του παραπάνω γεγονός:
«Πριν τον θάνατό του, καθώς η υγεία του επιδεινώνονταν, ο Μολότοφ παρακολουθούσε τηλεόραση όταν στο δελτίο ειδήσεων εμφανίστηκε ο Έντουαρντ Σεβαρτνάτζε κάνοντας δηλώσεις. Ο Μολότοφ σηκώθηκε από την καρέκλα του έξαλλος και άρχισε να φωνάζει: «Τι στο διάολο λέει! Αυτά είναι ρεβιζιονισμός! Χειρότερα και απο ρεβιζιονισμό! Έχει τρελαθεί τελείως; Ελπίζω ο Στάλιν να μην το έχει πάρει χαμπάρι ακόμη, ειδάλλως δεν ξέρει τι τον περιμένει. Πείτε στον Σερβαρντάτζε ότι θέλω να τον δω στο γραφείο μου ΣΗΜΕΡΑ στις 4 το απόγευμα. Και αλίμονό του αν δεν έχει μια καλή εξήγηση γι’ αυτό το αίσχος!»
Όταν τα εγγόνια του άκουσαν τις φωνές προσπάθησαν να τον ηρεμήσουν: «Παππού ηρέμησε. Δεν είσαι υπουργός Εξωτερικών πια. Έχουμε 1986, ο Στάλιν έχει πεθάνει εδώ και 30 χρόνια». Ο Μολότοφ ηρέμησε και είπε ψιθυριστά: «Συγνώμη. Η μνήμη μου δεν λειτουργεί πλέον». Παρόλα αυτά, λίγες ώρες αργότερα, ο 96χρονος Βιάτσεσλαβ είχε βάλει το καλό του κοστούμι και έφτιαχνε την γραβάτα του. Βλέποντας τον τα εγγόνια του ξέσπασαν σε γέλια: «Παππού, που ετοιμάζεσαι να πας;» με τον Μολότοφ να απαντά: «Που να πάω; Μακάρι να μπορούσα να πάω κάπου. Ετοιμάζομαι για τον Σεβαρτνάτζε. Θα τηλεφωνήσω στον Στάλιν να τον ενημερώσω ότι θα το χειριστώ εγώ».
Δεν έχει καμία σημασία ποια απ’ τις δύο εκδοχές της παραπάνω ιστορίας είναι πιο κοντά στην αλήθεια. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ, με τα όποια ανθρώπινα λάθη και διακυμάνσεις της πολιτικής του διαδρομής, παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός «στρατιώτης» της Οκτωβριανής Επανάστασης και υπηρέτης του Σοβιετικού λαού.
Με πληροφορίες από idcommunism.com