Γράφει η Φαίη Λιάρα //
Συνηθίζεται δυστυχώς να αγοράζουμε και να χαρίζουμε ζώα ως ”δώρα” στις γιορτές. Σκυλάκια, γατάκια, αλλά και παπάκια, πουλάκια, άγρια ζώα. Μπορεί όμως ένα συναισθανόμενο πλάσμα να είναι δώρο; Έχει ανάγκες, νιώθει, χρειάζεται συντροφιά, φροντίδα. Θα έπρεπε να είναι συνειδητή απόφαση. Πολλοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός κατοικίδιου και το εγκαταλείπουν, μια πράξη βάρβαρη και απάνθρωπη. Γεμίζουν οι δρόμοι με ”φρέσκα” αδέσποτα πάντα μετά τις διακοπές. Τα κατοικίδια δεν έχουν καμία ελπίδα στον δρόμο, είτε στις πόλεις είτε στην επαρχία. Ο μέσος όρος ζωής τους είναι λίγοι μήνες μέχρι και στην καλύτερη περίπτωση ένα δύο χρόνια. Διάστημα κατά το οποίο ζευγαρώνουν και ανακυκλώνουν το πρόβλημα των αδέσποτων, αρρωσταίνουν, υποφέρουν από πείνα, δίψα, καιρικές συνθήκες, επιθέσεις άλλων σκυλιών, φόλες και κάθε είδους κακοποίηση διεστραμμένων μυαλών.
Άλλοι πάλι θεωρώντας το ζώο στάτους σύμβολο, κάτι όπως τα ακριβά αυτοκίνητα, αγοράζουν ακόμα στην εποχή μας κατοικίδια, δίνοντας εκατοντάδες ευρώ, ζευγαρώνουν τα δικά τους και καταλήγουν επίσης ως ”δώρα” ανεύθυνων κηδεμόνων και μελλοντικά αδέσποτα ή αλυσοδεμένα σε κάποια αυλή, ταράτσα, μπαλκόνι, όταν οι άνθρωποι τα βαρεθούν.
Ο ατομισμός, ο καταναλωτισμός, η επιδειξιμανία, το κέρδος πάνω από όλα, το γεγονός ότι η ύπαρξη του καθένα μας αξίζει όσο παράγει και μετριέται ανάλογα με το πόσα έχει, όλα αρρώστιες του καπιταλισμού που ανακυκλώνονται και μέσα από την βιομηχανία κατοικίδιων η οποία έχει τεράστιο τζίρο. Εκατομμύρια σκυλιά και γατιά ”παράγονται” κάθε χρόνο στον δυτικό κόσμο, νόμιμα ή παράνομα. Ένα στα δύο σκυλιά που εγκαταλείπονται στις ΗΠΑ είναι πίτμπουλ στις μέρες μας — ανάλογα την εποχή είναι άλλα σκυλιά στην ”μόδα” — ενώ πολλές χώρες έχουν βρει την ευθανασία ως λύση σε όποιο ”περισσεύει”. Για να ”παραχθούν” άλλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της βαρβαρότητας αλλά και της αντίληψης ότι το κέρδος είναι πάνω από την ζωή.
Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε; Θα έλεγα να έχουμε πάντα στις διεκδικήσεις μας και τα δικαιώματα αυτών των αθώων ψυχών, για δημόσια δωρεάν περίθαλψη, απαγόρευση όλων των πωλήσεων, ενημέρωση του κόσμου και άλλα. Να μην αγοράζουμε, να μην ζευγαρώνουμε τα ζώα μας. Εκεί έξω αλλά και στις φιλοξενίες των φιλοζωικών οργανώσεων υπάρχουν ”διαμάντια” που περιμένουν να μας χαρίσουν την παντοτινή αγάπη και αφοσίωσή τους. Μια κουβέντα με κάποια φιλοζωική θα μας λύσει τις απορίες. Και μόνο αν είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε άλλο ένα μέλος στην οικογένεια, έναν τετράποδο σύντροφο στην ζωή μας, τις ανάγκες του οποίου θα σεβαστούμε. Τα χρόνια που θα ζήσουμε μαζί τους, θα μας μείνουν αξέχαστα και τα παιδιά μας θα έχουν τον καλύτερο σύντροφο και δάσκαλο, μια αστείρευτη πηγή αγάπης. Και αν δεν μπορούμε να βάλουμε ένα ζώο στην ζωή μας, μπορούμε σίγουρα να κάνουμε κάτι για αυτά που ζούνε εκεί έξω.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες, όπου η ζωή θα είναι πάνω από τα κέρδη και ο άνθρωπος να είναι ελεύθερος από ψεύτικες και επιφανειακές ανάγκες, τα ζώα και οι άνθρωποι δεν θα έχουν ταμπελάκι με τιμή, δεν θα είναι νούμερα σε στατιστικές και οι αξίες της κοινωνίας μας θα είναι η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η ενσυναίσθηση.
Καλές γιορτές.