Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι φονικές πυρκαγιές στην Αττική… ο Στάλιν και ο Σουσλόφ!

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Αν δεν επρό­κει­το για αρθρο­γρα­φία σε «ιστο­ρι­κή» και μεγά­λης κυκλο­φο­ρί­ας εφη­με­ρί­δα σίγου­ρα θα μπο­ρού­σε να απο­τε­λέ­σει κεί­με­νο για…επιθεώρηση. Και αυτή όμως στο έδα­φος της τρα­γω­δί­ας από τις φονι­κές πυρ­κα­γιές στην Αττική.

Ασχο­λού­μα­στε μαζί της για να δεί­ξου­με όχι το γελοίο των επι­χει­ρη­μά­των, όσο για το πού μπο­ρεί να οδη­γή­σει ο αγο­ραί­ος αντι­κομ­μου­νι­σμός- αντισοβιετισμός…

Ας γίνου­με πιο συγκεκριμένοι:

Σε άρθρο του με τίτλο «Σπρε­τσα­τού­ρα» * (ΝΕΑ 1/8 – Ηλί­ας Κανέ­λης) ασκώ­ντας κρι­τι­κή στην κυβέρ­νη­ση σε σχέ­ση με τις πυρ­κα­γιές ανα­φέ­ρει ανά­με­σα στ’ άλλα: «…Πού νομί­ζουν άρα­γε οι σύμ­βου­λοι του Τσί­πρα και όσοι τον κολα­κεύ­ουν ότι ζού­με; Στην Ουκρα­νία του λιμού του 1932–33- όταν επί­σης, ο Στά­λιν φόρ­τω­νε στα έξι εκα­τομ­μύ­ρια νεκρούς το κόστος της εξα­να­γκα­στι­κής κολε­κτι­βο­ποί­η­σης; Ευτυ­χώς , τα εγγό­νια του Στά­λιν ήρθαν στα πράγ­μα­τα στη δημο­κρα­τι­κή Ελλάδα…»

Στο ίδιο μοτί­βο, σε άρθρο του την επό­με­νη μέρα (2/8) με τίτλο «Σου­σλόφ»  ανα­φέ­ρει: «…Ο Νίκος Παπάς, ο άνθρω­πος που θα ήθε­λε να γίνει η σκιά του Τσίπρα,ο Σου­σλόφ του γύρι­σε να καρ­φώ­σει δημο­σιο­γρά­φο ο οποί­ος υπέ­βα­λε ενο­χλη­τι­κή ερώ­τη­ση στον Πρωθυπουργό…Κόντρα στους Σου­σλόφ , η φονι­κή πυρ­κα­γιά στο Μάτι ανέ­δει­ξε κάτι πολύ ενδια­φέ­ρον: τη δυνα­μι­κή του Τύπου…»

Προ­φα­νώς ο αρθρο­γρά­φος προ­σπα­θεί με «ένα σπά­ρο να πιά­σει δύο τρυ­γό­νια». Αφε­νός να ασκή­σει κρι­τι­κή στην κυβέρ­νη­ση (προ­φα­νώς και δεν την υπο­στη­ρί­ζου­με…) και αφε­τέ­ρου να την ταυ­τί­σει με τα όσα συνέ­βη­καν στην ΕΣΣΔ κατά τη διάρ­κεια της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης τα οποία φυσι­κά  δια­στρε­βλώ­νει ωμά! Να «κατα­κε­ραυ­νώ­σει» δηλα­δή την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού και τα μεγά­λα της επι­τεύγ­μα­τα, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας επι­χει­ρή­μα­τα του «συρ­μού» αστή­ρι­κτα και κυρί­ως «χιλιοει­πω­μέ­να», για να εμφα­νί­σει σε τελευ­ταία ανά­λυ­ση ότι δεν υπάρ­χει εναλ­λα­κτι­κή λύση στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα…

Γνω­ρί­ζει πολύ καλά ότι η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει καμία σχέ­ση με τον σοσια­λι­σμό πολύ περισ­σό­τε­ρο με την ΕΣΣΔ, και το κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα. Είναι μία κυβέρ­νη­ση , όπως και οι προη­γού­με­νες, αντι­λαϊ­κή,  δια­χεί­ρι­σης του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, κάτι που ο συγκε­κρι­μέ­νος αρθρο­γρά­φος-ανε­ξάρ­τη­τα από τις κομ­μα­τι­κές του προ­τι­μή­σεις-θεω­ρεί ως θέσφατο… 

Αλή­θεια τι σχέ­ση έχει η Ουκρα­νία (καλό θα είναι να μελε­τή­σει καλύ­τε­ρα ο αρθρο­γρά­φος τι πραγ­μα­τι­κά συνέ­βη εκεί και για­τί ακό­μη και τώρα χύνουν δηλη­τή­ριο οι διά­φο­ροι κον­δυ­λο­φό­ροι) του 1932–33 με τα όσα συνέ­βη­σαν από μέρους της κυβέρ­νη­σης στις πυρ­κα­γιές στην Αττι­κή; Και μπο­ρεί να υπο­στη­ρί­ξει κανείς σοβα­ρά ότι τα στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ είναι «εγγό­νια του Στά­λιν», αυτοί που στα χρό­νια της «ανα­νε­ω­τι­κής νιό­της» τους (τότε ως «ΚΚΕ εσ») δεν ήθε­λαν να δουν τον Στά­λιν « ούτε ζωγρα­φι­στό;» Ή τι σχέ­ση μπο­ρεί να έχει ο Σου­σλόφ (θεω­ρη­τι­κό στέ­λε­χος του ΚΚΣΕ) με τον Ν. Παπ­πά; Ο ρόλος των ΜΜΕ στη πρώ­ην ΕΣΣΔ, με τον αστι­κό Τύπο στη χώρα μας;

Και μια και ανοί­ξα­με το ζήτη­μα μήπως θα μπο­ρού­σε ο αρθρο­γρά­φος – ο οποί­ος προ­σπα­θεί μαζί με την κρι­τι­κή του στην αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (για να υπο­στη­ρί­ξει όχι ουσια­στι­κά δια­φο­ρε­τι­κή πολι­τι­κή, αλλά παραλ­λα­γή της…) να αμαυ­ρώ­σει τη μονα­δι­κή προ­ο­πτι­κή για την ανθρω­πό­τη­τα (τον σοσια­λι­σμό) — να μας ανα­φέ­ρει π.χ πώς αντι­με­τώ­πι­ζαν τα λεγό­με­να «φυσι­κά φαι­νό­με­να» (πυρ­κα­γιές, σει­σμούς κ.α) εκεί; Αν δεν γνω­ρί­ζει ιστο­ρία, ας μελε­τή­σει του­λά­χι­στον τα πρό­σφα­τα παρα­δείγ­μα­τα από την Κού­βα για την αντι­με­τώ­πι­ση π.χ των τυφώ­νων σε σχέ­ση με τις γει­το­νι­κές ΗΠΑ…

Έτσι θα μπο­ρού­σε να προ­σφέ­ρει κάτι χρή­σι­μο και σίγου­ρα πιο ωφέ­λι­μο στους ανα­γνώ­στες του στην εφη­με­ρί­δα, από το να τους «προ­σφέ­ρει» διά­φο­ρες «αντι­κο­μου­νι­στι­κές εξυπνάδες»…

 

* Σπρε­τσα­τού­ρα: Ο ιτα­λι­κός (Sprezzatura ) και διε­θνής όρος για την επι­τη­δευ­μέ­νη ατη­μέ­λεια. Είναι «το να κάνεις τα δύσκο­λα να φαί­νο­νται εύκο­λα», ένα είδος αυτο-ειρω­νεί­ας στο εμφα­νι­σια­κό σου στυλ.

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο