Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι φοροαπαλλαγές υπέρ του κεφαλαίου δεν βοηθούν την οικονομία: Η κατάρρευση της θεωρίας του «trickle-down»

Έναν απ’ τους μεγά­λους μύθους της φιλε­λεύ­θε­ρης οικο­νο­μί­ας καταρ­ρί­πτει νέα έρευ­να σύμ­φω­να με την οποία οι φορο­α­παλ­λα­γές υπέρ των οικο­νο­μι­κά ισχυ­ρών δεν βοη­θούν την οικο­νο­μία ούτε μειώ­νουν την ανεργία.

Στην επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να που διε­νήρ­γη­σαν καθη­γη­τές του London School of Economics (LSE) και του King’s College London και στην οποία μελε­τή­θη­καν τα δεδο­μέ­να 18 χωρών του ΟΟΣΑ σε βάθος χρο­νι­κής περιό­δου 50 ετών, απο­δει­κνύ­ε­ται πως οι μεγά­λες φορο­α­παλ­λα­γές ή χαρι­στι­κές νομο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις προς τους πλού­σιους δεν οφε­λούν κανέ­ναν πλην των ίδιων των πλού­σιους, ενώ αυξά­νε­ται και το χάσμα των κοι­νω­νι­κών ανισοτήτων.

Πρό­κει­ται επί της ουσί­ας για μια πολι­τι­κή που κάνει τους πλού­σιους πλου­σιό­τε­ρους χωρίς να παρα­τη­ρεί­ται καμία ουσια­στι­κή ενί­σχυ­ση της οικο­νο­μί­ας η μεί­ω­ση της ανερ­γί­ας, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται εδώ και χρό­νια οι υπο­στη­ρι­κτές νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων οικο­νο­μι­κών συνταγών.

«Η περι­κο­πή φόρων για τους πλου­σί­ους αυξά­νει τον πλού­το τους, δεν έχει όμως καμ­μία επί­δρα­ση στην ανά­πτυ­ξη, ούτε άμε­σα αλλά ούτε και μακρο­πρό­θε­σμα» σημειώ­νουν οι οικο­νο­μο­λό­γοι-ερευ­νη­τές, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι η άπο­ψη πως τα χρή­μα­τα που χαρί­ζο­νται θα επι­στρέ­ψουν στην οικο­νο­μία «προς τα κάτω» (trickle-down economics) δεν έχει βάση.

Σύμ­φω­να με την θεω­ρία του «trickle-down», η οποία μετα­ξύ άλλων απο­τέ­λε­σε την βάση της οικο­νο­μι­κής πολι­τι­κής την περί­ο­δο της προ­ε­δρί­ας του Ρόναλντ Ρίγκαν στις ΗΠΑ («Reaganomics») και της — αλλή­στου μνή­μης — Μάρ­γκα­ρετ Θάτσερ στη Βρε­τα­νία, η μεί­ω­ση της φορο­λο­γί­ας για τους πλού­σιους (μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες, μονο­πω­λια­κούς ομί­λους, πολύ υψη­λά εισο­δή­μα­τα, κλπ.) ενι­σχύ­ει την οικο­νο­μία καθώς — υπο­τί­θε­ται — δημιουρ­γού­νται νέες επεν­δύ­σεις και ως εκ τού­του μεί­ω­ση της ανερ­γί­ας, αυξή­σεις μισθών, κλπ.

Η εν λόγω νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη συντα­γή έχει ακο­λου­θη­θεί κατά κόρον από τις αστι­κές ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις, όπως και την σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, υπό το πρό­σχη­μα της προ­σέλ­κυ­σης επεν­δύ­σε­ων, δημιουρ­γία νέων θέσε­ων εργα­σί­ας, κ.α., κάτι που ωστό­σο έχει απο­δει­χθεί απά­τη, μιας και το μόνο που ενι­σχύ­ε­ται είναι ο πλού­τος της τάξης του μεγά­λου κεφαλαίου.

Δεν είναι η πρώ­τη φορά που επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να αστι­κών ακα­δη­μαϊ­κών ινστι­τού­των γκρε­μί­ζει το νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρο μύθο της θεω­ρί­ας του «trickle-down» μιας και αντί­στοι­χες έρευ­νες έγι­ναν και κατά το πρό­σφα­το παρελ­θόν κατα­λή­γο­ντας σε παρό­μοια συμπεράσματα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο