Οι «χειροκροτητές» του Ζελένσκι και η στάση του ΚΚΕ

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Οι Αζόφ είναι αυτό που είναι. Υπε­ρα­σπί­στη­καν την πατρί­δα. Όλα αυτά τα τάγ­μα­τα ενσω­μα­τώ­θη­καν στις ένο­πλες δυνά­μεις τις χώρας. Οι μαχη­τές του Αζόφ δεν δρουν πλέ­ον αυτό­νο­μα αλλά μέσα από τις τάξεις του ουκρα­νι­κού στρατού».

Αυτά τα λόγια είπε σε συνέ­ντευ­ξη του στο αμε­ρι­κα­νι­κό τηλε­ο­πτι­κό δίκτυο «Fox News» ο κύριος Βολο­ντί­μιρ Ζελέν­σκι που έχει προ­σκλη­θεί από την ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση να απευ­θύ­νει μήνυ­μα στη Βου­λή. Τον ίδιο αυτόν κύριο, που ωμά και απρο­κά­λυ­πτα ξεπλέ­νει τα φασι­στοει­δή του «Αζόφ», θα τρέ­ξουν να χει­ρο­κρο­τή­σουν οι βου­λευ­τές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και των υπό­λοι­πων αστι­κών κομ­μά­των στις 7 Απρίλη.

Βέβαια, ο ίδιος κ. Ζελέν­σκι που νομι­μο­ποιεί την δρά­ση των νεο­να­ζί στην Ουκρα­νία (θυμί­ζο­ντας το «ξέπλυ­μα» των ταγ­μα­τα­σφα­λι­τών της Κατο­χής από το ελλη­νι­κό αστι­κό κρά­τος στα μετα­πο­λε­μι­κά χρό­νια) θα εμφα­νι­στεί στην Βου­λή των Ελλή­νων με το μαν­δύα του «δημο­κρά­τη ηγέ­τη» που στο πρό­σω­πό του αντι­κα­το­πτρί­ζο­νται οι «δυτι­κές αξί­ες», που αγω­νί­ζε­ται για την «ειρή­νη» και τα δικαιώ­μα­τα του λαού του. Και ως τέτοιος θα απο­θε­ω­θεί από το εγχώ­ριο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα και τα μέσα ενημέρωσης.

Άλλω­στε, τα δυτι­κά κοι­νο­βού­λια λει­τουρ­γούν και ως «κολυμ­βή­θρα του Σιλω­άμ» για πολι­τι­κούς απα­τε­ώ­νες τύπου Ζελέν­σκι. Κανείς απ’ όλους όσους επι­κα­λού­νται τις περί­φη­μες «αξί­ες της Δύσης» δεν θα ρωτή­σει ποτέ τον Ουκρα­νό πρό­ε­δρο για τους δεσμούς αίμα­τος της κυβέρ­νη­σής του με ναζι­στι­κές οργα­νώ­σεις και τάγματα.

Κανείς δεν πρό­κει­ται να του υπεν­θυ­μί­σει τις ευθύ­νες του για την απο­κά­τα­στα­ση ως «εθνι­κών ηρώ­ων» των συνερ­γα­τών των Ναζί στο Β’ Παγκό­σμιο Πόλεμο.

Ουδείς απ’ όσους υπο­κρι­τι­κά αγω­νιούν για την τύχη του ουκρα­νι­κού λαού δεν θα αρθρώ­σει λέξη για την θεσμο­ποί­η­ση του φασι­σμού μετά το 2014, τις απα­γο­ρεύ­σεις και απη­νείς διώ­ξεις ενά­ντια στο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, την κατα­πά­τη­ση εργα­τι­κών-λαϊ­κών δικαιω­μά­των και δημο­κρα­τι­κών ελευ­θε­ριών, την έντα­ξη σε «λίστες ανε­πι­θύ­μη­των» στε­λε­χών κομ­μου­νι­στι­κών κομ­μά­των (όπως, για παρά­δειγ­μα, ο αντι­πρό­ε­δρος της Βου­λής και βου­λευ­της του ΚΚΕ Γ. Λαμπρού­λης, ο πρώ­ην ευρω­βου­λευ­τής Σ. Ζαρια­νό­που­λος, κλπ) που τόλ­μη­σαν να εκφρά­ζουν την έμπρα­κτη στή­ρι­ξή τους στον αγω­νι­ζό­με­νο ουκρα­νι­κό λαό.

Ας μην έχουν αυτα­πά­τες οι βου­λευ­τές που θα βρε­θούν στην ειδι­κή συνε­δρί­α­ση της Βου­λής την προ­σε­χή Πέμ­πτη 7 Απρί­λη. Το χει­ρο­κρό­τη­μά τους προς τον Ζελέν­σκι δεν συνι­στά, σε καμία περί­πτω­ση, αλλη­λεγ­γύη προς τον Ουκρα­νι­κό λαό. Το μόνο που εκπρο­σω­πεί ο Βολο­ντί­μιρ Ζελέν­σκι είναι η αστι­κή τάξη της χώρας του, η οποία ευθύ­νε­ται όσο και η ρωσι­κή κυβέρ­νη­ση για το δρά­μα του πολέμου.

Δυστυ­χώς για τους χει­ρο­κρο­τη­τές της αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κής προ­πα­γάν­δας και ευτυ­χώς για τον ελλη­νι­κό λαό, υπάρ­χει το ΚΚΕ. Που αρνή­θη­κε να απο­τε­λέ­σει ντε­κόρ αυτού του κακο­στη­μέ­νου θεά­τρου, ξεκα­θα­ρί­ζο­ντας ότι η Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή του Ομά­δα θα απέ­χει από την ειδι­κή συνε­δρί­α­ση της Βου­λής. Η από­φα­ση αυτή του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος είναι από­λυ­τα συνε­πής με την στά­ση που έχει κρα­τή­σει από το ξεκί­νη­μα του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου. Μια στά­ση που αναμ­φί­βο­λα απο­τε­λεί αγκά­θι στο μάτι τόσο των πραι­τω­ρια­νών του ευρω­α­τλα­ντι­σμού όσο και των υπο­στη­ρι­κτών της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσίας.

«Η κατα­δί­κη της απα­ρά­δε­κτης εισβο­λής και του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου που διε­ξά­γει η Ρωσία στο έδα­φος της Ουκρα­νί­ας και ταυ­τό­χρο­να η αλλη­λεγ­γύη προς τον λαό της Ουκρα­νί­ας δεν έχει καμία σχέ­ση με την οποια­δή­πο­τε στή­ρι­ξη στον Πρό­ε­δρο Β. Ζελέν­σκι» σημειώ­νει στην επι­στο­λή της προς τον Πρό­ε­δρο της Βου­λής η Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΚΚΕ και προ­σθέ­τει πως «…ο Ζελέν­σκι είναι μέρος του προ­βλή­μα­τος, επι­κε­φα­λής μιας αντι­δρα­στι­κής κυβέρ­νη­σης που έχει συντα­χθεί με το στρα­τό­πε­δο των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ που ευθύ­νε­ται και αυτό για τον πόλε­μο και τα δει­νά του λαού της Ουκρανίας».

Ίδια θα ήταν η θέση του ΚΚΕ αν στην θέση του Ζελέν­σκι βρί­σκο­νταν ο Πού­τιν, ο Μπάι­ντεν ή οποιοσ­δή­πο­τε άλλος, λιγό­τε­ρο ή περισ­σό­τε­ρο μεγα­λό­σχη­μος, ιμπεριαλιστής.

Η αλλη­λεγ­γύη στον λαό της Ουκρα­νί­ας άλλω­στε, όπως και απέ­να­ντι σε κάθε λαό που βιώ­νει την κτη­νω­δία του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου δεν εκφρά­ζε­ται σε συνε­δριά­σεις-παρω­δί­ες εντός των αστι­κών κοι­νο­βου­λί­ων, αλλά στον αγώ­να για απο­δέ­σμευ­ση από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες, κλεί­σι­μο των αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κών βάσε­ων, για το ορι­στι­κό γκρέ­μι­σμα του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος που γεν­νά τους πολέ­μους και την δυστυχία.

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων