Οκτωβριανή Επανάσταση: Πραγματικός φάρος

Σήμε­ρα συμπλη­ρώ­νο­νται 100 χρό­νια από τη Μεγά­λη Οκτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση. 100 χρό­νια μετά και με τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση να έχει δια­λυ­θεί, η τιμή σε ένα τόσο κοσμοϊ­στο­ρι­κό για τους λαούς γεγο­νός, δεν μπο­ρεί να περιο­ρί­ζε­ται σε «μου­σεια­κές» ανα­φο­ρές και λογι­κές «βιτρί­νας».

Δεν μπο­ρεί να γίνε­ται επί­κλη­ση της Επα­νά­στα­σης, αλλά παράλ­λη­λα να απορ­ρί­πτε­ται ή να υπο­βαθ­μί­ζε­ται η προ­σφο­ρά του σοσια­λι­σμού είτε με υιο­θέ­τη­ση (μερι­κώς ή πλή­ρως) της αστι­κής προ­πα­γάν­δας είτε με μοι­ρο­λα­τρία για την αντε­πα­νά­στα­ση και την παλι­νόρ­θω­ση του καπιταλισμού.

Η μελέ­τη των λαθών και των εγκλη­μά­των εις βάρος του σοσια­λι­σμού (ιδιαί­τε­ρα μετά το 1956 σε επί­πε­δο οικο­νο­μι­κής βάσης) απο­τε­λεί προ­ϋ­πό­θε­ση για να μην πέφτου­με σε παγί­δες. Ο Οκτώ­βρης του 1917 δεν τιμά­ται απλά με εκδη­λώ­σεις σε αίθου­σες και ανακοινώσεις.

Ούτε με συν­θή­μα­τα που βρί­σκο­νται απέ­να­ντι από το μήνυ­μα του Κόκ­κι­νου Οκτώ­βρη. Τιμά­ται με καθη­με­ρι­νούς ταξι­κούς αγώ­νες τόσο για υπε­ρά­σπι­ση κατα­κτή­σε­ων όσο και για προ­ε­τοι­μα­σία της επα­να­στα­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας για ανα­τρο­πή της καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Γκά­νταλφ / Χαραυγή