Τόσα χρόνια μετά τη στυγερή δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου θυμόμαστε τον άδικο χαμό του. Αποκορύφωμα της κρατικής βίας και καταστολής. Θυμόμαστε και την αιτία και τον ηθικό αυτουργό της βίας και καταστολής . Από την ίδια πηγή ρέει και η βία που σφαγιάζει δικαιώματα των εργαζομένων καταδικάζοντάς τους να ζουν ένα ζοφερό παρόν και μέλλον. Καταστολή και αντιλαϊκή πολιτική οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ηταν 9 το βράδυ της 6/12/2008, στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, ο νεαρός Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από πυροβολισμό του ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας Ε. Κορκονέα, που βρισκόταν μαζί με τον αστυνομικό Β. Σαραλιώτη. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος, καθώς η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά.
Οκτώ χρόνια μετά, ο Ε. Κορκονέας βρίσκεται στη φυλακή, καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο.
Οι δικαστές κατέληξαν στην κρίση τους, για τον Επ. Κορκονέα, ανάμεσα σε άλλα, από τα πραγματικά περιστατικά: Πιο συγκεκριμένα: «Από το μέσο (όπλο) που χρησιμοποίησε το οποίο ήταν επικίνδυνο, δραστικό και πρόσφορο κατά την κοινή πείρα που και ο ίδιος διέθετε, να προκαλέσει το θάνατο από την κοντινή απόσταση από την οποία πυροβόλησε, και μάλιστα χωρίς προηγουμένως να προειδοποιήσει για τη χρήση πυροβόλου όπλου». Και «από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η πράξη, ήτοι χωρίς να υπάρξει σε βάρος τους σφοδρή επίθεση ενωμένη με επικείμενο κίνδυνο θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ανθρώπου από άτομα του αναρχικού ή αντιεξουσιαστικού χώρου, όπως αβάσιμα διατείνονται, ούτε όμως υπήρξε εναντίον τους εκ μέρους των νεαρών ατόμων οποιαδήποτε πρόκληση, γεγονός που καταδεικνύει, επιπλέον, ότι ο πρώτος κατηγορούμενος είχε σταθμίσει τη σημασία και τις συνέπειες της πράξης του».
Ο συγκατηγορούμενός του, Β. Σαραλιώτης, σήμερα είναι ελεύθερος, αν και είχε καταδικαστεί σε δέκα χρόνια φυλάκιση για συνέργεια στη δολοφονία. Ενα χρόνο μετά την καταδίκη του, το Εφετείο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της ποινής και τον άφησε ελεύθερο με περιοριστικούς όρους.