Ολομέλεια Βουλής: Πώς τοποθετήθηκε το ΚΚΕ στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου

«Αν πραγ­μα­τι­κά ήθε­λε η κυβέρ­νη­ση να αντι­με­τω­πί­σει τα υπαρ­κτά ζητή­μα­τα των διεμ­φυ­λι­κών ατό­μων και μεσο­φυ­λι­κών παι­διών θα υιο­θε­τού­σε την επι­στη­μο­νι­κά τεκ­μη­ριω­μέ­νη και βαθιά ανθρώ­πι­νη θέση του ΚΚΕ για την ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία τους και την κατο­χύ­ρω­ση των δικαιω­μά­των τους» υπο­στή­ρι­ξε ο ειση­γη­τής του ΚΚΕ, Ιωάν­νης Δελής. Όπως σημεί­ω­σε, το κόμ­μα του ανα­γνω­ρί­ζει το δικαί­ω­μα ενός διεμ­φυ­λι­κού ατό­μου για αλλα­γή του ανα­γρα­φό­με­νου φύλου του στα νομι­κά του έγγρα­φα για τις περι­πτώ­σεις εκεί­νες που για βιο­λο­γι­κούς, κοι­νω­νι­κούς ή άλλους λόγους ένα άτο­μο βιώ­νει έντο­νη εσω­τε­ρι­κή σύγκρουση.

«Αυτή, όμως, η ατο­μι­κή επι­λο­γή χρειά­ζε­ται να βασί­ζε­ται σε αντι­κει­με­νι­κά, επι­στη­μο­νι­κά κρι­τή­ρια, για­τί για να μπο­ρέ­σει ένα διεμ­φυ­λι­κό άτο­μο να αντι­με­τω­πί­σει αυτήν τη ασυμ­βα­τό­τη­τα προς τη μία ή την άλλη κατεύ­θυν­ση, χρειά­ζε­ται να έχει γνώ­ση όλων των παρα­μέ­τρων και όλων των συνε­πειών που συνο­δεύ­ουν την ατο­μι­κή του από­φα­ση και αυτή η γνώ­ση πρέ­πει να έρθει με επι­στη­μο­νι­κή και κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη και δεν αρκεί η ατο­μι­κή εμπει­ρία. Δηλα­δή χρειά­ζε­ται επι­στη­μο­νι­κά τεκ­μη­ριω­μέ­νη γνω­μο­δό­τη­ση και κοι­νω­νι­κά θεσμο­θε­τη­μέ­νη γνω­μο­δό­τη­ση, χωρίς να είναι απα­ραί­τη­τη, φυσι­κά, η ιατρι­κή επέμ­βα­ση. Αυτή είναι η θέση μας» επι­σή­μα­νε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ και εξή­γη­σε ότι κατα­ψη­φί­ζει επί της αρχής το νομοσχέδιο.

Τόνι­σε ότι όλες αυτές τις σχε­δόν αυτο­νό­η­τες και λογι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις, οι οποί­ες τέθη­καν και από επι­στη­μο­νι­κούς φορείς, η κυβέρ­νη­ση τις αγνο­εί και τις προ­σπερ­νά ως μη απα­ραί­τη­τα στο νομο­σχέ­διο. Τα απο­δέ­χε­ται μερι­κώς για τις ηλι­κί­ες των 15 και 16 ετών. Την ίδια στιγ­μή κατη­γο­ρεί για «ιατρι­κο­ποί­η­ση» όποιον τολ­μά να μιλή­σει για την επι­στη­μο­νι­κή αντι­με­τώ­πι­ση ενός ζητή­μα­τος ιδιαί­τε­ρα σύνθετου.

Ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ επι­σή­μα­νε, απευ­θυ­νό­με­νος στην κυβέρ­νη­ση, ότι «από τη στιγ­μή που αρνεί­στε και τις ελά­χι­στες κοι­νω­νι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις, υπο­βαθ­μί­ζε­τε σχε­δόν τελεί­ως την ανά­γκη για μέτρα κοι­νω­νι­κής στή­ρι­ξης του ατό­μου πριν και μετά την όποια επι­λο­γή του. Για­τί τα κοι­νω­νι­κά προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει ένα διεμ­φυ­λι­κό άτο­μο ή ένα μεσο­φυ­λι­κό παι­δί λόγω του ρατσι­σμού, της προ­σβλη­τι­κής συμπε­ρι­φο­ράς δεν αντι­με­τω­πί­ζο­νται ουσια­στι­κά με μια απλή δικα­στι­κή ή διοι­κη­τι­κή πρά­ξη. Ούτε εξα­σφα­λί­ζε­ται η ουσια­στι­κή επί­λυ­ση της ασυμ­βα­τό­τη­τας, η στή­ρι­ξη από το οικο­γε­νεια­κό, συγ­γε­νι­κό, σχο­λι­κό και κοι­νω­νι­κό περιβάλλον».

Σημεί­ω­σε ότι η κυβέρ­νη­ση έχει μεγά­λες ευθύ­νες για τον τυχο­διω­κτι­κό τρό­πο που αντι­με­τω­πί­ζει το θέμα και δίνει πάσα για να ανα­δει­χθούν οι πιο αντι­δρα­στι­κές από­ψεις όπως αυτές που εκφρά­ζει η φασι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή. Πρό­σθε­σε ότι η κυβέρ­νη­ση εμφα­νί­ζε­ται σαν προ­ο­δευ­τι­κή δύνα­μη όταν ετοι­μά­ζε­ται να στε­ρή­σει από τους εργα­ζό­με­νους το δικαί­ω­μα στην απερ­γία και πως δεν εξαι­ρού­νται τα διεμ­φυ­λι­κά άτο­μα από την επί­θε­ση που έχει εξα­πο­λύ­σει στα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα. Ανέ­φε­ρε ότι η κυβέρ­νη­ση υπο­κρι­τι­κά παρου­σιά­ζε­ται σαν υπε­ρα­σπι­στής των ατο­μι­κών δικαιω­μά­των και έκα­νε λόγο για φτη­νό εμπό­ριο δικαιω­μά­των για να δώσει άλλο­θι στην αντι­λαϊ­κή επιλογή.

Ανέ­φε­ρε πως η κυβέρ­νη­ση γίνε­ται και επί­ση­μα πλα­σιέ των αντιε­πι­στη­μο­νι­κών θεω­ριών περί κοι­νω­νι­κού φύλου που αμφι­σβη­τούν το φυλε­τι­κό δια­χω­ρι­σμό άνδρας- γυναί­κα ως αντι­κει­με­νι­κό γεγο­νός. «Και αυτές οι θεω­ρί­ες της μετα­νε­ω­τε­ρι­κό­τη­τας που ο ΣΥΡΙΖΑ παρου­σιά­ζει ως επι­στη­μο­νι­κή εξέ­λι­ξη και πάνω στις οποί­ες βασί­ζε­ται το πνεύ­μα του νομο­σχε­δί­ου» έχουν τις ευλο­γί­ες της ΕΕ, των ΗΠΑ. Συνέ­χι­σε ανα­δει­κνύ­ο­ντας ότι δεν αφο­ρούν μόνο τον προσ­διο­ρι­σμό του φύλου, αλλά όλες τις πλευ­ρές της κοι­νω­νι­κής ζωής, σημειώ­νο­ντας: Υπο­στη­ρί­ζε­ται ότι δεν υπάρ­χει κανέ­να αντι­κει­με­νι­κό, κοι­νω­νι­κό κρι­τή­ριο για να προσ­διο­ρί­σει το άτο­μο τη θέση του στην κοι­νω­νία. Μόνο το κρι­τή­ριο της υπο­κει­με­νι­κής άπο­ψης. Και τόνι­σε ότι έτσι η κυβέρ­νη­ση βάζει το δικό της λιθα­ρά­κι για να εμπε­δώ­νε­ται η ανα­ζή­τη­ση ατο­μι­κής λύσης στα κοι­νω­νι­κά προ­βλή­μα­τα και στα αδιέ­ξο­δα της καπι­τα­λι­στι­κής κοινωνίας.

Η τοπο­θέ­τη­ση του ΚΚΕ για τη «Νομι­κή ανα­γνώ­ρι­ση ταυ­τό­τη­τας φύλου»