“Ομάδα Χόρχε” ή πώς πεθαίνει η αλήθεια

Πρό­κει­ται για μια ομά­δα υπό τον Ισραη­λι­νό Ταλ Χανάν. “Παρεμ­βαί­νει” και χει­ρα­γω­γεί μέσω παρα­κο­λου­θή­σε­ων και ψεύ­τι­κων προ­φίλ εκλο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες. Παρού­σα και στην Ελλάδα;

Η ερευ­νη­τι­κή δημο­σιο­γρα­φία φέρ­νει στο φως συγκλο­νι­στι­κές λεπτο­μέ­ρειες από τη δρά­ση μιας άγνω­στης μέχρι σήμε­ρα ομά­δας Ισραη­λι­νών που από ένα μικρό και ασή­μα­ντο γρα­φείο κοντά στο αερο­δρό­μιο του Τελ Αβίβ χρη­σι­μο­ποιεί όλα τα σύγ­χρο­να τεχνο­λο­γι­κά μέσα για να “παρέμ­βει” σε προ­ε­κλο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες ή να προ­κα­λέ­σει κάθε είδους ανα­τρο­πές. Αυτο­α­πο­κα­λεί­ται “Ομά­δα Χόρ­χε”, επι­τί­θε­ται σε πολι­τι­κούς, χακά­ρει λογα­ρια­σμούς, δημιουρ­γεί ψεύ­τι­κα προ­φίλ στα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, διε­ξά­γει μεγά­λης κλί­μα­κας εκστρα­τεί­ες παρα­κο­λού­θη­σης, παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης και ειδι­κές επι­χει­ρή­σεις, δια­σπεί­ρει ψεύ­δη με απώ­τε­ρο στό­χο να “παρέμ­βει” σε εκλο­γές και ψηφο­φο­ρί­ες και να επη­ρε­ά­σει το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα για λογα­ρια­σμό των πελα­τών της, επι­χει­ρη­μα­τιών αλλά και ανθρώ­πων από τον πολι­τι­κό χώρο, ένα­ντι αδράς αμοιβής.

Και στην Ελλάδα;

Στην ομά­δα, επι­κε­φα­λής της οποί­ας είναι ο Ταλ Χανάν, εργά­ζο­νται πρώ­ην πρά­κτο­ρες και στρα­τιω­τι­κοί. Ηθι­κοί ενδοια­σμοί; Κανέ­νας. Η ομά­δα Χόρ­χε έχει μετα­τρέ­ψει το χάος σε κερ­δο­φό­ρα επι­χεί­ρη­ση. Σύμ­φω­να με δικές της πλη­ρο­φο­ρί­ες έχει παρέμ­βει μέχρι στιγ­μής σε 33 εθνι­κές προ­ε­κλο­γι­κές εκστρα­τεί­ες και ψηφο­φο­ρί­ες, μετα­ξύ άλλων στην Κένυα και τη Νιγη­ρία. Σε 27 περι­πτώ­σεις ισχυ­ρί­ζε­ται ότι οι παρεμ­βά­σεις ήταν επι­τυ­χείς. Το περιο­δι­κό Spiegel ανα­φέ­ρει ότι κατά και­ρούς εμφα­νί­στη­κε και σε χώρες, όπως η Ελλά­δα, η Βοσ­νία, η Ινδο­νη­σία και η Ουκρα­νία. Στα χνά­ρια της ομά­δας “σκό­ντα­ψε” για πρώ­τη φορά μια διε­θνής ομά­δα δημο­σιο­γρά­φων που οργά­νω­σε το μη κερ­δο­σκο­πι­κό γρα­φείο ερευ­νών Forbidden Stories.

Στις έρευ­νες του πρό­τζεκτ Storykillers εκτός από το SPIEGEL, την εβδο­μα­διαία εφη­με­ρί­δα Zeit και το δεύ­τε­ρο πρό­γραμ­μα της γερ­μα­νι­κής τηλε­ό­ρα­σης ZDF, συμ­με­τέ­χουν μετα­ξύ άλλων και ο Guardian, η Washington Post, η Le Monde καθώς και οι ισραη­λι­νές εκδό­σεις The Marker και Haaretz. Στη δια­δι­κτυα­κή της σελί­δα η Haaretz παρου­σιά­ζει πολύ γλα­φυ­ρά πώς δημο­σιο­γρά­φοι που έκα­ναν τους πελά­τες συνο­μί­λη­σαν μέσω Zoom με τον Ταλ Χανάν και κατά­φε­ραν να απο­σπά­σουν πλη­ρο­φο­ρί­ες για τη δρά­ση της. Η πρώ­τη επα­φή έγι­νε ένα βρά­δυ του περα­σμέ­νου Ιου­λί­ου, όταν ο Μάσι Μεϊ­ντάν, γνω­στός από τον χώρο άντλη­σης πλη­ρο­φο­ριών για επι­χει­ρή­σεις και μέλος την ομά­δας Χόρ­χε, επι­κοι­νώ­νη­σε με έναν άγνω­στο επι­χει­ρη­μα­τι­κό σύμ­βου­λο στα αγγλι­κά, αλλά με γαλ­λι­κή προ­φο­ρά. Ο σύμ­βου­λος τού ανέ­φε­ρε ότι εκπρο­σω­πού­σε επι­χει­ρη­μα­τία προ­σκεί­με­νο σε οικο­γέ­νεια που κυβερ­νά γαλ­λό­φω­νη αφρι­κα­νι­κή χώρα χωρίς να την κατονομάσει.

Χωρίς πολ­λά-πολ­λά είπε ότι θα γίνουν εκλο­γές εκεί τέλος Σεπτεμ­βρί­ου και ότι αυτές δεν μπο­ρούν να γίνουν. Ο Μεϊ­ντάν ανέ­φε­ρε αμέ­σως ότι επρό­κει­το για το Τσαντ. Μετά από πολ­λά Zoom τα ηνία των συζη­τή­σε­ων παρέ­λα­βε ο Χόρ­χε. Το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα έμει­νε κρυ­φό μέχρι τέλους. Η φωνή του ακου­γό­ταν καθα­ρά, αλλά η κάμε­ρα του Zoom έδει­χνε μια θολή εικό­να. Το ίδιο επα­να­λή­φθη­κε όταν στις συνο­μι­λί­ες συμ­με­τεί­χαν άλλοι δύο υπο­τι­θέ­με­νοι σύμ­βου­λοι του μυστη­ριώ­δους πελά­τη. Ο ένας Αμε­ρι­κα­νός, ο άλλος Ισραη­λι­νός. Ο Χόρ­χε, κατά κόσμο Ταλ Χανάν, απο­κά­λυ­ψε στους “πελά­τες” του τα μέσα που έχει στη διά­θε­σή του για να επι­τύ­χει τους σκο­πούς για τους οποί­ους τον είχαν προ­σεγ­γί­σει. Με κυβερ­νο­ε­πι­θέ­σεις, δια­κρα­τι­κές εκστρα­τεί­ες παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης, πλα­στά έγγρα­φα, ενο­χο­ποί­η­ση πολι­τι­κών αντι­πά­λων, διά­δο­ση ψευ­δών ανα­φο­ρών και κλο­πή τρα­πε­ζι­κών εγγρά­φων. Σε μία από τις συνα­ντή­σεις, ο συνερ­γά­της του Χόρ­χε, ο Μεϊ­ντάν, πρό­τει­νε την απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση του Τσαντ ως μέσου καθυ­στέ­ρη­σης των εκλο­γών. Σε μια άλλη συνά­ντη­ση εξή­γη­σε ότι θα μπο­ρού­σε να γίνει έκρη­ξη σε μια αγο­ρά της πρω­τεύ­ου­σας, Ντζα­μέ­να, για να δικαιο­λο­γη­θεί η αναβολή.

Κυκεώνας παρανομίας με “κανόνες”

Χωρίς περιο­ρι­σμούς, ηθι­κές ανα­στο­λές και δια­κρί­σεις όλα αυτά τα μέσα θα μπο­ρού­σαν να τεθούν στη διά­θε­ση οποιου­δή­πο­τε ήταν έτοι­μος να πλη­ρώ­σει, ακό­μη και αν η χρή­ση τους οδη­γού­σε σε άμε­σο κίν­δυ­νο ζωής. Η παρου­σί­α­ση είχε και απο­κα­λύ­ψεις προς επι­βε­βαί­ω­ση της απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας των “μεθό­δων”. Η ομά­δα Χόρ­χε ισχυ­ρί­στη­κε ότι κρυ­βό­ταν πίσω από τη δια­βό­η­τη κυβερ­νο­ε­πί­θε­ση με στό­χο να σαμπο­τά­ρει το δημο­ψή­φι­σμα για την ανε­ξαρ­τη­σία της Κατα­λο­νί­ας το 2014. Ότι πλη­ρώ­θη­κε από κάποιον πελά­τη για να βοη­θή­σει στη σύλ­λη­ψη του Κανα­δού μεγι­στά­να της μόδας Πέτερ Νάι­γκαρντ για μαστρο­πεία και σεξουα­λι­κή κακοποίηση.

Το κλου όμως ήταν η παρου­σί­α­ση ενός πρω­το­φα­νούς λογι­σμι­κού δια­χεί­ρι­σης μιας στρα­τιάς από ψεύ­τι­κα προ­φίλ στα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης που μπο­ρούν να δια­δώ­σουν φήμες για παρε­νο­χλή­σεις, επαί­νους, προ­τρο­πή σε πρά­ξεις μίσους ή δυσφη­μι­στι­κά σχό­λια, ό,τι τέλος πάντως ποθεί η ψυχή του εκά­στο­τε πελά­τη. Ο Χόρ­χε παρα­δέ­χτη­κε ότι ορι­σμέ­νες από τις “δρα­στη­ριό­τη­τές” του χρη­σι­μο­ποιού­νται επί­σης για να διο­γκώ­σουν την αξία των κρυπτονομισμάτων.

Οι απο­κα­λύ­ψεις σε τέτοιο βάθος οφεί­λο­νται στο ότι ψεύ­τι­κο όνο­μα χρη­σι­μο­ποί­η­σε όχι μόνο ο Χόρ­χε, αλλά και οι συνο­μι­λη­τές του. Ο Γάλ­λος υπο­τι­θέ­με­νος σύμ­βου­λος είναι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ο Φρε­ντε­ρίκ Μετε­ζό, αντα­πο­κρι­τής του Radio France στο Ισρα­ήλ, ο Αμε­ρι­κα­νός και ο Ισραη­λι­νός σύμ­βου­λος είναι οι συγ­γρα­φείς του ανα­λυ­τι­κό­τα­του άρθρου στη Haaretz. Καρ­πός διε­θνούς συνερ­γα­σί­ας 9 μηνών με δεκά­δες δημο­σιο­γρά­φους στη μάχη της επα­λή­θευ­σης, με όσο το δυνα­τόν περισ­σό­τε­ρες λεπτο­μέ­ρειες, στοι­χεία από τις κατα­γε­γραμ­μέ­νες συνα­ντή­σεις με τον Χόρ­χε και τους συνερ­γά­τες του. Και όμως μέσα σε αυτό το χάος της παρά­νο­μης δρα­στη­ριό­τη­τας που δεν γνω­ρί­ζει όρια και ηθι­κούς φραγ­μούς υπάρ­χουν και 3 κανό­νες. Η ομά­δα δεν ανα­λαμ­βά­νει δρά­ση στο Ισρα­ήλ, δεν ανα­μει­γνύ­ε­ται στην αμε­ρι­κα­νι­κή πολι­τι­κή και δεν ανα­λαμ­βά­νει δου­λειές ενα­ντί­ον της Ρωσί­ας και του Πούτιν.

Πηγή: Deutsche Welle

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα