Ομηρεία Ιταλών εργαζόμενων εν μέσω κρίσης και πανδημίας (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

Η ναυ­τι­λια­κή εται­ρεία Tirrenia ανα­κοί­νω­σε στους «κοι­νω­νι­κούς εταί­ρους» ‑με τις ευλο­γί­ες της κυβέρ­νη­ση ότι από τις 1‑Δεκ θα περιο­ρί­σει τα δρο­μο­λό­για με τη Σαρ­δη­νία ανα­κοι­νώ­νο­ντας παράλ­λη­λα εκα­το­ντά­δες απο­λύ­σεις, με βάση δικο­νο­μι­κά τερ­τί­πια (|>Convenzione sulla continuità territoriale marittima)

Η Tirrenia ουσια­στι­κά κρα­τά­ει σε ομη­ρεία τους Σάρ­δους εργα­ζό­με­νους.
Η προ­κή­ρυ­ξη για την περι­κο­πή δρο­μο­λο­γί­ων και θέσε­ων εργα­σί­ας είναι το πολ­λο­στό χαστού­κι των εφο­πλι­στών Gruppo Onorato τόσο στους εργα­ζό­με­νους όσο και και στους πολί­τες της Σαρδηνίας

Από τη θέση τουw ως μεγά­λου επι­χει­ρη­μα­τι­κού ομί­λου, οι πλοιο­κτή­τες χτυ­πά­νε μαζί με το δικαί­ω­μα στην εργα­σία τη δυνα­τό­τη­τα μετα­κί­νη­σης των κατοί­κων δίνο­ντας σκλη­ρό πλήγ­μα στην οικο­νο­μία του νησιού εν μέσω πολ­λα­πλής κρίσης.
Η από­φα­ση θα επη­ρε­ά­σουν έμμε­σα και τους εργα­ζό­με­νους στην υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­στή­ρι­ξη καθώς και τις εξα­γω­γι­κές τοπι­κές εταιρείες.

Ωστό­σο, αυτή την ευθύ­νη την μοι­ρά­ζε­ται με την κυβέρ­νη­ση που αβα­ντά­ρει απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι λεί­πει 100% ο σχε­δια­σμός και δεν ενδια­φέ­ρε­ται να επεν­δύ­σει σοβα­ρά στις μετα­φο­ρές προς και από το Νησί –όπως έγι­νε και με την κρί­ση στον αερο­πο­ρι­κό τομέα (όπως διδά­σκει η υπό­θε­ση της Air Italy)

Το ‑Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ιτα­λί­ας -Partito Comunista, μέσω του περι­φε­ρεια­κού γραμ­μα­τέα Σαρ­δη­νί­ας Giuseppe Doneddu και του υπεύ­θυ­νου για την απα­σχό­λη­ση Matteo Mereu εκφρά­ζει τη συμπα­ρά­στα­σή του με τους εργα­ζό­με­νους που δια­κιν­δυ­νεύ­ουν τις θέσεις εργα­σί­ας τους και θα στη­ρί­ζει τις κινη­το­ποι­ή­σεις που θα ξεκινήσουν.

Πηγή

Ήταν Γενά­ρης του 2019 όταν ο ιτα­λός υπουρ­γός μετα­φο­ρών, Danilo Toninelli «βγή­κε στο κλα­ρί» αλα­λά­ζων «Θα θέσου­με τέρ­μα στο μονο­πώ­λιο της Tirrenia στη Σαρ­δη­νία» (sic!).

Η ανα­κοί­νω­ση έγι­νε  στο Κάλια­ρι εν μέσω προ­ε­κλο­γι­κής εκστρα­τεί­ας για τις περι­φε­ρεια­κές κλπ. εκλογές.
Ο υπουρ­γός –τσά­μπα μάγκας, έρι­ξε το γάντι υπο­γραμ­μί­ζο­ντας (από τον Ιού­λιο του 2020 όμως –ο οποί­ος ήδη παρήλ­θε) ότι «όποιος κερ­δί­σει θα πρέ­πει να σέβε­ται την ισο­νο­μία μετα­ξύ των οικο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων του και τη δια­σφά­λι­ση των κοι­νω­νι­κών δικαιω­μά­των του λαού της Σαρ­δη­νί­ας».
Τελι­κά «θα υπο­γρα­φτεί μια σύμ­βα­ση στην οποία οι πολί­τες της Σαρ­δη­νί­ας θα τοπο­θε­τη­θούν στο κέντρο και όχι τα συμ­φέ­ρο­ντα μιας εται­ρεί­ας που έχει πάρει πολύ δημό­σιο χρή­μα και έχει αυξή­σει χωρίς λόγο τις τιμές”, εξή­γη­σε ο υπουρ­γός –συμπλη­ρώ­νο­ντας «Θα είναι συγκλο­νι­στι­κό !»

Άμ’ έπος άμ’ έργον ‑με τα λόγια του υπουρ­γού ήρθε η απά­ντη­ση του εφο­πλι­στή Vincenzo Onorato, επι­κε­φα­λής της Tirrenia:
«Δηλώ­σεις του αέρα –κάποιων που δεν γνω­ρί­ζουν και δεν έχουν λάβει τις πλη­ρο­φο­ρί­ες, καθα­ρή εκλο­γι­κή εκστρα­τεία και δημαγωγία»
«Όσον αφο­ρά το θέμα “μονο­πώ­λιο ” – είπε, δεν γνω­ρί­ζει ότι τέσ­σε­ρις ακό­μη εται­ρεί­ες λει­τουρ­γούν στις γραμ­μές προς τη Σαρ­δη­νία, Grandi Navi Veloci, Sardinia Ferries, Grendi και Grimaldi.
Οι τιμές της Tirrenia δεν καθο­ρί­ζο­νται από εμάς, αλλά από τη συμ­φω­νία που υπο­γρά­φη­κε με το κρά­τος, και συχνά είναι πολύ κάτω από τα όρια που ορί­ζει το ίδιο.

Το τελευ­ταίο που είμαι είναι πλοιοκτήτης|εφοπλιστής –
σήμε­ρα δεν υπάρ­χουν τέτοιοι, υπά­χουν μόνο επεν­δυ­τές και εγώ δεν ανή­κω σε αυτούς
Ο Vincenzo Onorato,
στέλ­νει ένα μήνυ­μα πολι­τι­κής υπε­ρά­σπι­σης των Ιτα­λών ναυ­τι­κών και της νόμι­μης εργασίας.

Στον υπουρ­γό Toninelli, ο οποί­ος μας έχει συνη­θί­σει εδώ και αρκε­τό και­ρό και σχε­τι­κά με τα πιο ποι­κί­λα θέμα­τα στην έλλει­ψη προ­ε­τοι­μα­σί­ας, του λέω ‑επει­δή είναι προ­φα­νές ότι δεν ξέρει — πως
«5.000 άτο­μα εργά­ζο­νται για την Onorato Armatori (συμ­με­τέ­χει η Tirrenia), όλοι ιτα­λοί πολί­τες που απο­τε­λεί την πρώ­τη πανε­θνι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα όσον αφο­ρά την απα­σχό­λη­ση στην κίνη­ση προς τα νησιά».
«Τον συμ­βου­λεύω επί­σης — συνε­χί­ζει ο πλοιο­κτή­της — να συμπε­ρι­λά­βει στα μέτρα για το εισό­δη­μα της ιθα­γέ­νειας τους 50.000 Ιτα­λούς ναυ­τι­κούς, άνερ­γους χάρη στις πολι­τι­κές αυτού και των προ­κα­τό­χων του και οι οποί­ες εξυ­πη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντα του λόμπι των πλοιο­κτη­τών στις οποί­ες φαί­νε­ται επί­σης να αντα­πο­κρί­νε­ται ο κ. Toninelli .

Επι­πλέ­ον, οι έλεγ­χοι σχε­τι­κά με τους νόμους που προ­στα­τεύ­ουν τους ιτα­λι­κούς ναυ­τι­κούς εξαρ­τώ­νται επί­σης από το υπουρ­γείο του, ζητή­μα­τα που αγνο­ού­νται συστη­μα­τι­κά από τους πλοιοκτήτες.
Και…, όταν πηγαί­νε­τε στη Σαρ­δη­νία, θυμη­θεί­τε επί­σης τους 500 συμπο­λί­τες μαςμας, όλους τους Σάρ­δους, που εργά­ζο­νται καθη­με­ρι­νά για το νησί, κατα­λή­γει ο Ονοράτο.