Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ομιλία του Γ. Μαρίνου στην εκδήλωση της ΚΟ Κύπρου του ΚΚΕ: Ο καπιταλισμός είναι εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, ο ένοχος για τα εργατικά λαϊκά προβλήματα, για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

Με μαζι­κή προ­σέ­λευ­ση Ελλή­νων μετα­να­στών και Κύπριων εργα­ζο­μέ­νων πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το Σάβ­βα­το 4 Δεκέμ­βρη στη Λευ­κω­σία, η πολι­τι­κή εκδή­λω­ση της Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης Κύπρου του ΚΚΕ, με θέμα: «Οι εξε­λί­ξεις στην Ελλά­δα και την περιο­χή και οι Θέσεις του ΚΚΕ».

Ο Άκης Πού­λος, Γραμ­μα­τέ­ας της Τομε­α­κής Επι­τρο­πής της ΚΟ Κύπρου, στο καλω­σό­ρι­σμά του ανα­φέρ­θη­κε στην προ­σπά­θεια που κάνουν τα στε­λέ­χη, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ για να φτά­σουν οι Θέσεις του Κόμ­μα­τος σε όλο και περισ­σό­τε­ρους Έλλη­νες μετα­νά­στες και εργα­ζό­με­νους στην Κύπρο.

Κεντρι­κός ομι­λη­τής ήταν ο Γιώρ­γος Μαρί­νος, μέλος το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βου­λευ­τής του Κόμ­μα­τος, ο οποί­ος στην ομι­λία του στά­θη­κε ιδιαί­τε­ρα στις διε­θνείς εξε­λί­ξεις και στο Κυπριακό
Ακο­λού­θη­σε πλού­σια συζή­τη­ση, με το ενδια­φέ­ρον να στρέ­φε­ται κυρί­ως στις εξε­λί­ξεις στα ελλη­νο­τουρ­κι­κά και το Κυπρια­κό, τις τελευ­ταί­ες διε­θνείς εξε­λί­ξεις στην περιο­χή της Ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης και τις επι­διώ­ξεις των ιμπε­ρια­λι­στών, αλλά και την εξέ­λι­ξη της ταξι­κής πάλης στην Ελλάδα.

Στο χώρο της εκδή­λω­σης λει­τούρ­γη­σε βιβλιο­πω­λείο της «Σύγ­χρο­νης Επο­χής», όπου το ενδια­φέ­ρον των παρευ­ρι­σκό­με­νων τρά­βη­ξαν οι νέες κυκλο­φο­ρί­ες της.

Η ομιλία του Γ. Μαρίνου

Χαι­ρε­τί­ζου­με τους Έλλη­νες εργα­ζό­με­νους και φοι­τη­τές στην Κύπρο και εκφρά­ζου­με την αμέ­ρι­στη αλλη­λεγ­γύη του ΚΚΕ στους Ελλη­νο­κύ­πριους και Τουρ­κο­κύ­πριους εργα­ζό­με­νους, τον Κυπρια­κό λαό.

Οι Οργα­νώ­σεις του ΚΚΕ στο νησί στη­ρί­ζουν κάθε αγω­νι­στι­κό σκίρ­τη­μα, παρεμ­βαί­νουν για την προ­στα­σία των εργα­τι­κών δικαιω­μά­των, αξιο­ποιούν τις δυνά­μεις τους στην πάλη ενά­ντια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, την ανά­πτυ­ξη της κοι­νής δρά­σης Ελλή­νων και Κυπρί­ων εργα­ζό­με­νων, τη διε­θνι­στι­κή αλληλεγγύη.

Αγα­πη­τοί σύντρο­φοι και φίλοι,

Ζού­με στο 21ο αιώ­να, οι εργα­ζό­με­νοι με τη δου­λειά τους έχουν δημιουρ­γή­σει τερά­στιο πλού­το, τα επι­τεύγ­μα­τα της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας έχουν δια­μορ­φώ­σει τις δυνα­τό­τη­τες να ζήσουν οι λαοί και τα παι­διά τους καλύ­τε­ρα, σύμ­φω­να με την επο­χή μας, με κατο­χυ­ρω­μέ­νο το δικαί­ω­μα στην εργα­σία για όλους, με κοι­νω­νι­κά δικαιώ­μα­τα υψη­λού επι­πέ­δου, με δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας, να απο­λαμ­βά­νουν οι νέοι και οι νέες πραγ­μα­τι­κή μόρ­φω­ση, να ζού­νε οι λαοί ειρηνικά.

Αντί γι’ αυτό, η εργα­τι­κή τάξη, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, οι νέοι και οι νέες βιώ­νουν οξυ­μέ­να, χρό­νια, άλυ­τα προ­βλή­μα­τα, παρα­μέ­νει σε υψη­λά επί­πε­δα η ανερ­γία, η φτώ­χεια, εκα­τομ­μύ­ρια βασα­νί­ζο­νται από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, την προ­σφυ­γιά και τη μετανάστευση.

Τόσο στις συν­θή­κες της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης όσο και της ανά­πτυ­ξης, αυξά­νε­ται η κερ­δο­φο­ρία και η δύνα­μη του μεγά­λου κεφαλαίου.

Ο ένο­χος δεν μπο­ρεί να κρυ­φτεί όποια μάσκα και να φορέ­σει. Είναι το εκμε­ταλ­λευ­τι­κό καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, που στη­ρί­ζε­ται στην εξου­σία του κεφα­λαί­ου, στην ατο­μι­κή ιδιο­κτη­σία των μέσων παρα­γω­γής και το κρι­τή­ριο του κέρδους.

Αυτό βρί­σκε­ται πίσω από τη διεύ­ρυν­ση του χάσμα­τος ανά­με­σα στις μεγά­λες δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας και το επί­πε­δο ζωής των λαών. Αυτό το άδι­κο σύστη­μα δια­χει­ρί­ζο­νται τα αστι­κά κόμ­μα­τα, οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις, φιλε­λεύ­θε­ρες ή σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές που κατα­πα­τούν τις λαϊ­κές ανάγκες.

Αυτό το συμπέ­ρα­σμα που τεκ­μη­ριώ­νει η διε­θνής πεί­ρα επι­βε­βαιώ­νε­ται από την κατά­στα­ση στην Ελλά­δα, από τον εχθρι­κό ρόλο του αστι­κού κρά­τους απέ­να­ντι στο λαό και τη συνε­χι­ζό­με­νη αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που εφαρ­μό­ζε­ται μέσα από την εναλ­λα­γή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η κατά­στα­ση επι­βάλ­λε­ται να προ­βλη­μα­τί­σει βαθειά τις εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις, ανε­ξάρ­τη­τα από τις επι­λο­γές που έχουν κάνει στην κάλ­πη και να πάρουν την από­φα­ση να συμπο­ρευ­τούν με το ΚΚΕ.

Σ’ αυτό το δρό­μο, μπο­ρεί να απε­λευ­θε­ρω­θεί η δύνα­μή τους, να παλέ­ψουν μαζι­κά για τα λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, για τις δικές τους ανά­γκες, να δημιουρ­γη­θούν εστί­ες αντί­στα­σης, να ανα­συ­ντα­χτεί το εργα­τι­κό κίνη­μα και να χτι­στεί γερή Κοι­νω­νι­κή Συμ­μα­χία, ώστε να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας ενά­ντια στα μονο­πώ­λια και τον καπι­τα­λι­σμό, για το σοσια­λι­σμό, την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρωπο.

Αυτό το κάλε­σμα κάνει το ΚΚΕ σε όλους και σε όλες που προ­βλη­μα­τί­ζο­νται, που ανη­συ­χούν και σιχτι­ρί­ζουν για την κατά­στα­ση που βιώ­νουν, με βαθειά πίστη ότι ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό όταν βαδί­σει στο δρό­μο της ανα­τρο­πής της καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Στην Ελλά­δα η παν­δη­μία συνε­χί­ζει τη θανα­τη­φό­ρα πορεία. Τα κρού­σμα­τα και οι νεκροί έχουν εκτι­να­χθεί. Οι ευθύ­νες της κυβέρ­νη­σης είναι εγκλη­μα­τι­κές. Επί δύο χρό­νια αρνεί­ται να καλύ­ψει τις ανά­γκες σε ιατρι­κό και νοση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό, σε ΜΕΘ, αρνεί­ται την επί­τα­ξη του ιδιω­τι­κού τομέα, που διεκ­δι­κεί το ΚΚΕ.

Δεν παίρ­νει μέτρα προ­στα­σί­ας στους χώρους δου­λειάς, στα μέσα μαζι­κής μετα­φο­ράς, στα σχο­λεία και τα πανε­πι­στή­μια, αντι­με­τω­πί­ζει την υγεία του λαού ως ατο­μι­κή υπό­θε­ση, τη θεω­ρεί κόστος και όφε­λος τη στή­ρι­ξη του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, όπως κάνουν η ΕΕ και όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα για κάθε λαϊ­κή ανάγκη.

Η κυβέρ­νη­ση συνε­χί­ζει την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή του ΣΥΡΙΖΑ, την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση και την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας και πατά­ει στην παν­δη­μία για να προ­ω­θή­σει το λεγό­με­νο «νέο ΕΣΥ», με συμπρά­ξεις δημό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα, συγ­χω­νεύ­σεις νοσο­κο­μεί­ων και κλινικών.

Οι κυβερ­νη­τι­κές παλι­νω­δί­ες και αντι­φά­σεις, η έλλει­ψη συστη­μα­τι­κής ενη­μέ­ρω­σης, σχε­δια­σμού και Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας καλ­λιερ­γούν τον ανορ­θο­λο­γι­σμό, έχουν αρνη­τι­κή επί­δρα­ση στην πορεία του εμβολιασμού.

Η ανερ­γία παρα­μέ­νει σε υψη­λά επί­πε­δα, αυξά­νε­ται η μερι­κή και προ­σω­ρι­νή απα­σχό­λη­ση, ανα­τρέ­πο­νται εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, ιδιω­τι­κο­ποιεί­ται η επι­κου­ρι­κή ασφά­λι­ση, εντεί­νε­ται η εκμετάλλευση.

Η ΝΔ εφαρ­μό­ζο­ντας τη στρα­τη­γι­κή της ΕΕ και το νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο της κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ που χτύ­πη­σε το απερ­για­κό δικαί­ω­μα, ψήφι­σε νόμο που καταρ­γεί το 8ωρο, σφα­γιά­ζει το δικαί­ω­μα της απερ­γί­ας, περιο­ρί­ζει δρα­μα­τι­κά τη συν­δι­κα­λι­στι­κή οργά­νω­ση και δρά­ση, το κρά­τος παρεμ­βαί­νει στη ζωή και τη λει­τουρ­γία των συν­δι­κά­των, ενο­χο­ποιεί­ται η πάλη τους.

Ένας καλο­πλη­ρω­μέ­νος προ­πα­γαν­δι­στι­κός μηχα­νι­σμός προ­σπα­θεί να επι­βά­λει στις λαϊ­κές συνει­δή­σεις ότι τα βάσα­να τέλειω­σαν …τώρα έρχε­ται η «πρά­σι­νη» ανά­πτυ­ξη για να «σώσει» τους λαούς και το περι­βάλ­λον από την κλι­μα­τι­κή αλλα­γή. Η αλή­θεια όμως είναι ότι το περι­βάλ­λον είναι πηγή κερ­δο­φο­ρί­ας για το κεφά­λαιο, το κατα­στρέ­φει η καπι­τα­λι­στι­κή ανάπτυξη.

Ο καπι­τα­λι­σμός ανα­ζη­τεί τους πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κούς δρό­μους για την αξιο­ποί­η­ση των συσ­σω­ρευ­μέ­νων κεφα­λαί­ων, για να αυξή­σουν οι οικο­νο­μι­κοί όμι­λοι τα κέρ­δη τους, αξιο­ποιώ­ντας την ανά­πτυ­ξη των παρα­γω­γι­κών δυνάμεων.

Οι λαοί πλη­ρώ­νουν ακρι­βά με «πρά­σι­νους» φόρους, η αξιο­ποί­η­ση της νέας τεχνο­λο­γί­ας είναι άπια­στο όνειρο.

Η εργα­τι­κή τάξη , τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα στε­νά­ζουν από την ακρί­βεια στα καύ­σι­μα, στο ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, στα τρό­φι­μα, τις γενι­κευ­μέ­νες ανα­τι­μή­σεις και τα αστι­κά κόμ­μα­τα καλύ­πτουν τις ευθύ­νες τους, τις βαριές συνέ­πειες της στρα­τη­γι­κής της απε­λευ­θέ­ρω­σης της ενέρ­γειας, της πρά­σι­νης μετάβασης.

Κρύ­βουν ότι η ίδια η επε­κτα­τι­κή πολι­τι­κή αυξά­νει τον πλη­θω­ρι­σμό και την ακρί­βεια, πλήτ­τει, το εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα, την αγο­ρα­στι­κή δύνα­μη των λαϊ­κών νοι­κο­κυ­ριών που στε­νά­ζουν από τους χαμη­λούς μισθούς και συντά­ξεις, από την αβά­στα­χτη φορολογία.

Μέσα από την πολύ­χρο­νη πεί­ρα έχει απο­κα­λυ­φθεί πόσο επι­κίν­δυ­νες είναι η προσ­δο­κί­ες ότι ο καπι­τα­λι­σμός που στη­ρί­ζε­ται στο κυνή­γι του κέρ­δους των λίγων, των επι­χει­ρη­μα­τιών, μπο­ρεί να γίνει δίκαιος, να υπη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των εκμε­ταλ­λευό­με­νων, των ανθρώ­πων του μόχθου.

Αυτός ο μύθος έχει καταρ­ρι­φθεί από τη διε­θνή πεί­ρα, την πολύ­χρο­νη δια­κυ­βέρ­νη­ση των αστι­κών κομ­μά­των στην Ελλά­δα, την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ.

Αυτός ο μύθος έχει καταρ­ρι­φθεί από τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ και τη στή­ρι­ξη βασι­κών νομο­σχε­δί­ων της ΝΔ, σήμε­ρα. Οι αυτα­πά­τες που καλ­λιερ­γή­θη­καν έχουν γίνει «φύλ­λο και φτερό».

Η λεγό­με­νη «πρώ­τη φορά αρι­στε­ρά» υπέ­γρα­ψε και στή­ρι­ξε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα μνη­μό­νια της ΕΕ και του κεφα­λαί­ου που «έκα­ψαν» τους εργαζόμενους.

Κρι­τή­ριο της πολι­τι­κής του είναι η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και η κερ­δο­φο­ρία των οικο­νο­μι­κών ομί­λων. Στη­ρί­ζει την ευρω­παϊ­κή ιμπε­ρια­λι­στι­κή ένω­ση, την ΕΕ και την αντι­λαϊ­κή της στρα­τη­γι­κή. Υπο­στη­ρί­ζει τη βαθύ­τε­ρη ενσω­μά­τω­ση της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ και την ενί­σχυ­ση των σχέ­σε­ων με τις ΗΠΑ και συνε­πώς τα περί προ­ο­δευ­τι­κής κυβέρ­νη­σης που ανα­μα­σά είναι ένα κακό­γου­στο ανέκδοτο.

Οι δυνά­μεις που προ­βά­λουν το ΣΥΡΙΖΑ στο εξω­τε­ρι­κό ως φιλο­λαϊ­κή δύνα­μη, όπως κάνει το ΚΕΑ, το Κόμ­μα της Ευρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς, απο­τε­λεί συνει­δη­τή δια­στρέ­βλω­ση της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας και εκφρά­ζει το χαρα­κτή­ρα αυτού του κατα­σκευά­σμα­τος της ΕΕ, που υπη­ρε­τεί τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου και δου­λεύ­ει δια­βρω­τι­κά για να εγκλω­βί­σει λαϊ­κές δυνά­μεις στην παγί­δα της «εξαν­θρώ­πι­σης του καπιταλισμού».

Οι Έλλη­νες εργα­ζό­με­νοι στην Κύπρο, οι φοι­τη­τές, έχουν κρι­τή­ριο και μπο­ρούν να κρί­νουν τη σημαί­νει η ενιαία στά­ση του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜΕΡΑ25 στη στή­ρι­ξη του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, του υπερ­μη­μο­νί­ου της ΕΕ, που δημιουρ­γεί­ται από τη σκλη­ρή φορο­λο­γία των λαών και δίνει δισ. στο μεγά­λο κεφά­λαιο, στους επι­χει­ρη­μα­τί­ες της πρά­σι­νης και ψηφια­κής οικο­νο­μί­ας, προ­βλέ­πο­ντας ταυ­τό­χρο­να σκλη­ρά αντερ­γα­τι­κά — αντι­λαϊ­κά μέτρα.

Το ερώ­τη­μα είναι καί­ριο. Μπο­ρεί ένα κόμ­μα, μια κυβέρ­νη­ση να δια­χει­ρί­ζε­ται τον καπι­τα­λι­σμό, να ανα­πα­ρά­γει την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, να στη­ρί­ζει το μεγά­λο κεφά­λαιο και τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, και να μιλά­ει για προ­ο­δευ­τι­κή διακυβέρνηση;

Αυτό ξεπερ­νά τα όρια της πολι­τι­κής απά­της και είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό στοι­χείο της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, όπως απο­δει­κνύ­ε­ται με την πρό­σφα­τη πεί­ρα όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλά­δα, αλλά και την πεί­ρα στην Ισπα­νία, την Πορ­το­γα­λία και άλλων περιπτώσεων.

Πρό­ο­δος είναι να παλεύ­εις ενά­ντια στους εκμε­ταλ­λευ­τές, τους δυνά­στες των λαών και το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, για την ανα­τρο­πή του, για τη νέα σοσια­λι­στι­κή, κομ­μου­νι­στι­κή κοι­νω­νία και την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών αναγκών.

Το ΚΚΕ δια­θέ­τει τις δυνά­μεις του για την ανά­πτυ­ξη των εργα­τι­κών — λαϊ­κών αγώ­νων. Χιλιά­δες κομ­μου­νι­στές και κομ­μου­νί­στριες, φίλοι του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, πρω­τα­γω­νι­στούν στην πάλη στους χώρους δου­λειάς, στους κλά­δους, είναι μέσα στα συν­δι­κά­τα, παλεύ­ουν για την ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, να αλλά­ξει ο συσχε­τι­σμός δύναμης.

Οι ταξι­κές δυνά­μεις, δου­λεύ­ουν επί­μο­να για να δημιουρ­γη­θούν εστί­ες αντί­στα­σης και αντε­πί­θε­σης, να ανα­πτυ­χθεί η ταξι­κή πάλη και όλο και περισ­σό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι εκτι­μούν αυτή την προ­σπά­θεια, τους δίνουν δύνα­μη στις αρχαι­ρε­σί­ες των συνδικάτων.

Η ανά­πτυ­ξη οργα­νω­μέ­νων, καλά προ­ε­τοι­μα­σμέ­νων εργα­τι­κών αγώ­νων έχει μεγά­λη σημα­σία. Ξηλώ­νει τη λογι­κή της ανα­μο­νής των σωτή­ρων και την εναλ­λα­γή των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων, ανα­δει­κνύ­ει στην πρά­ξη τι σημαί­νει το ότι ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό .

Όπως έκα­ναν οι εργα­ζό­με­νοι στην πλατ­φόρ­μα E‑food που συγκρού­στη­καν με την εργο­δο­σία, έδω­σαν σκλη­ρή απερ­για­κή μάχη και κατέ­κτη­σαν, να γίνουν οι συμ­βά­σεις τους αορί­στου χρό­νου, ίδρυ­σαν σωμα­τείο και διεκ­δι­κούν Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Εργασίας.

Όπως έκα­ναν οι λιμε­νερ­γά­τες του μονο­πω­λί­ου της Cosco στο λιμά­νι του Πει­ραιά, που τίμη­σαν τον νεκρό εργά­τη με 7ήμερο απερ­για­κό αγώ­να και ανά­γκα­σαν το μονο­πώ­λιο να ικα­νο­ποι­ή­σει βασι­κά τους αιτή­μα­τα και σήμε­ρα συνε­χί­ζουν τον αγώ­να τους.

Αγα­πη­τοί σύντρο­φοι και φίλοι,

Η αγριό­τη­τα του καπι­τα­λι­σμού εκδη­λώ­νε­ται με ιδιαί­τε­ρη σφο­δρό­τη­τα στις διε­θνείς σχέ­σεις. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, επε­κτεί­νο­νται σε όλη την υδρό­γειο, επι­χει­ρούν να κατα­κτή­σουν νέο χώρο, εντεί­νουν την επι­θε­τι­κό­τη­τά τους.

Η ανα­μέ­τρη­ση για τις πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κές πηγές, τους δρό­μους μετα­φο­ράς και το μοί­ρα­σμα των αγο­ρών παίρ­νει νέες δια­στά­σεις, περι­λαμ­βά­νει συνε­χώς και νέα στοιχεία.

Ο αντα­γω­νι­σμός ΗΠΑ — Κίνας για τα ηνία στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα σέρ­νει το χορό, εκδη­λώ­νε­ται στην περιο­χή της Ασί­ας, απο­τυ­πώ­νε­ται σε πολ­λές περιο­χές της υδρογείου.

Ο αντα­γω­νι­σμός ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ με τη Ρωσία, έχει πάρει επι­κίν­δυ­νες δια­στά­σεις στα ρωσο-ουκρα­νι­κά σύνο­ρα γενι­κό­τε­ρα στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα, στη Μέση Ανατολή.

ΝΑΤΟι­κές δυνά­μεις κινού­νται σχε­δια­σμέ­να για την περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας. Συμ­μα­χί­ες ανα­δια­τάσ­σο­νται. Η πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κή συμ­μα­χία AUKUS, ανά­με­σα στην Αυστρα­λία, το Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο, και τις ΗΠΑ στην ανα­μέ­τρη­ση με την Κίνα, πυρο­δο­τεί την κούρ­σα του ανταγωνισμού.

Η ΕΕ δια­τη­ρεί τις σχέ­σεις με τους Αμε­ρι­κά­νους και το ΝΑΤΟ και την ίδια στιγ­μή επε­ξερ­γά­ζε­ται τη λεγό­με­νη «στρα­τη­γι­κή πυξί­δα», για την ενί­σχυ­ση της αυτό­νο­μης δρά­σης, δημιουρ­γεί ευρω­στρα­τό για να δυνα­μώ­σει την παρου­σία της στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις και πολέμους.

Η ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη και τα κόμ­μα­τα που εκφρά­ζουν τα συμ­φέ­ρο­ντα της βαδί­ζουν στο δρό­μο της γεω­στρα­τη­γι­κής ανά­βαθ­μι­σης για λογα­ρια­σμό των μονο­πω­λί­ων και δια­δο­χι­κά, οι κυβερ­νή­σεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ εμπλέ­κουν την Ελλά­δα στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχεδιασμούς.

Η χώρα έχει μετα­τρα­πεί σε ορμη­τή­ριο επεμ­βά­σε­ων και πολέ­μων και αυτό τεκ­μη­ριώ­νε­ται μετα­ξύ των άλλων, με τα εξής στοιχεία:

  • Πρώ­το: Η Ελλά­δα εντά­χθη­κε στο ΝΑΤΟ το 1952 και το Φλε­βά­ρη του 2022, συμπλη­ρώ­νο­νται 70 χρό­νια έντα­ξης στη λυκο­συμ­μα­χία. Ως μέλος του ΝΑΤΟ έχει πάρει μέρος σε πολ­λές απο­στο­λές στο εξω­τε­ρι­κό, στη­ρί­ζει ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και επεμ­βά­σεις, παντού, στη Γιου­γκο­σλα­βία, στο Αφγα­νι­στάν, στο Ιράκ, στη Συρία, τη Λιβύη. 
    • Σήμε­ρα, συμ­με­τέ­χει στη στρα­τη­γι­κή «ΝΑΤΟ 2030» που απλώ­νε­ται σε όλη την υδρό­γειο και υπη­ρε­τεί την προ­ώ­θη­ση των συμ­φε­ρό­ντων των αμε­ρι­κά­νι­κων και ευρω­παϊ­κών μονο­πω­λί­ων, στο αντα­γω­νι­σμό με τη Ρωσία και την Κίνα. Ο λαός μας πλη­ρώ­νει μέσω της αβά­στα­χτης φορο­λο­γί­ας, πάνω από 4 δισ. ευρώ για τις ΝΑΤΟι­κές ανάγκες.
  • Δεύ­τε­ρο: Οι αμε­ρι­κα­νι­κές βάσεις στην Ελλά­δα χρο­νο­λο­γού­νται από το 1953, ανα­πτύσ­σο­νται διαρ­κώς, εκσυγ­χρο­νί­ζο­νται, δια­θέ­τουν υπο­δο­μή για πυρη­νι­κά όπλα. 
    • Το 1990 ανα­νε­ώ­θη­κε η ελλη­νο­α­με­ρι­κά­νι­κη συμ­φω­νία και ενι­σχύ­θη­κε πάρα πέρα με νέα συμ­φω­νία, το 2019. Ανα­βαθ­μί­στη­κε η βάση της Σού­δας, που είναι το καμά­ρι του ΝΑΤΟ στην περιο­χή, τόπος εφόρ­μη­σης κατά άλλων κρα­τών και λαών, με τα πιο δολο­φο­νι­κά μέσα.
    • Δημιουρ­γή­θη­καν νέες βάσεις στο Στε­φα­νο­βί­κειο, τη Λάρι­σα, την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, που χρη­σι­μο­ποιεί­ται ιδιαί­τε­ρα για την υλο­ποί­η­ση του ΝΑΤΟι­κού σχε­δί­ου για την περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας και αυτές τις μέρες είναι σε εξέ­λι­ξη μεγά­λη από­βα­ση αμε­ρι­κα­νι­κών δυνά­με­ων, για την στρα­τιω­τι­κή άσκη­ση «Αtlantic Resolve 2022».
    • Πρό­σφα­τα, μέσα στον Οκτώ­βρη, υπο­γρά­φη­κε νέα συμ­φω­νία επέ­κτα­σης και ενί­σχυ­σης των αμε­ρι­κα­νι­κών βάσε­ων. Στην πρά­ξη, δίνε­ται η δυνα­τό­τη­τα σε αμε­ρι­κά­νι­κα και ΝΑΤΟι­κά στρα­τεύ­μα­τα να αξιο­ποιούν όλες τις ελλη­νι­κές στρα­τιω­τι­κές μονάδες.

Η Ελλάδα είναι στόχος αντιποίνων

  • Τρί­το: Υπο­γρά­φη­κε ελλη­νο­γαλ­λι­κή επι­θε­τι­κή στρα­τιω­τι­κή συμ­φω­νία και το ελλη­νι­κό κρά­τος αγό­ρα­σε παρ­τί­δα φρε­γα­τών και αερο­σκα­φών Ραφάλ από τη Γαλ­λία, ένα­ντι δισ. ευρώ, για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και όχι για την άμυ­να της χώρας. 
    • Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ ανέ­λα­βε την υπο­χρέ­ω­ση να δημιουρ­γη­θούν γαλ­λι­κές στρα­τιω­τι­κές βάσεις στην Ελλά­δα και ελλη­νι­κές ένο­πλες δυνά­μεις να συμ­με­τέ­χουν στον πόλε­μο που διε­ξά­γει η Γαλ­λία στο Μάλι, στο Σαχέλ της Αφρι­κής, για να ανοί­ξει το δρό­μο στην κατα­λή­στευ­ση των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών αυτής της περιοχής.
  • Τέταρ­το: Έχουν απο­στα­λεί στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις και πύραυ­λοι Πάτριοτ στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, κατά του Ιράν, ελλη­νι­κά πολε­μι­κά πλοία περι­πο­λούν μέχρι και στον Περ­σι­κό Κόλ­πο, αερο­σκά­φη περι­πο­λούν στα Βαλ­κά­νια στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟι­κού σχεδιασμού.
  • Πέμ­πτο: Οι συμ­φω­νί­ες με το Ισρα­ήλ, τη Σαου­δι­κή Αρα­βία, τα Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμι­ρά­τα, μπλέ­κουν την Ελλά­δα σε νέες περι­πέ­τειες, τη βάζουν μέσα σε εμπό­λε­μες περιοχές.
  • Έκτο: Η Συμ­φω­νία των Πρε­σπών που υπέ­γρα­ψε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλο­ποιεί η ΝΔ, όχι μόνο δεν ήταν στην υπη­ρε­σία της ασφά­λειας και της ειρή­νης στην περιο­χή, αλλά απο­σκο­πεί στην έντα­ξη της Βόρειας Μακε­δο­νί­ας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στη δημιουρ­γία στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων, ως μέρος ενός ευρύ­τε­ρου σχε­δια­σμού, συνο­λι­κά για τα Δυτι­κά Βαλκάνια. 
    • Όλα αυτά είναι συστα­τι­κά στοι­χεία της επι­θε­τι­κής στρα­τη­γι­κής της αστι­κής τάξης για τα δικά της συμ­φέ­ρο­ντα που στρέ­φε­ται κατά άλλων λαών, κατα­πα­τά τα δικαιώ­μα­τα του λαού μας και τον βάζει σε μεγά­λους κινδύνους.

Βγαίνουν σημαντικά συμπεράσματα:

Η εμπλο­κή της χώρας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και επεμ­βά­σεις υλο­ποιεί­ται με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων. Η μια δίνει τη σκυ­τά­λη στην άλλη και ο ΣΥΡΙΖΑ, απο­δεί­χθη­κε πρω­τα­γω­νι­στής για την επέ­κτα­ση των αμε­ρι­κά­νι­κων βάσε­ων και του αμε­ρι­κά­νι­κου απο­τυ­πώ­μα­τος στην περιο­χή. Εκπλη­ρώ­νει ιδιαί­τε­ρο ρόλο στη στή­ρι­ξη της πολι­τι­κής και των συμ­φω­νιών που συνά­πτει η ΝΔ, παρά τα απα­τη­λά συν­θή­μα­τα που χρησιμοποιεί.

Το ΚΚΕ πολε­μά αυτή την πολι­τι­κή και επι­βε­βαιώ­νε­ται, η στά­ση του εναρ­μο­νί­ζε­ται με τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα και επι­κρο­τεί­ται από σημα­ντι­κά τμή­μα­τα του λαού και της νεολαίας.

Οι Θέσεις του ΚΚΕ βοηθούν για να απαντηθούν ερωτήματα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η Ελλά­δα και η Τουρ­κία είναι ΝΑΤΟι­κοί σύμ­μα­χοι. Τα δυο αστι­κά κρά­τη και οι κυβερ­νή­σεις τους, δου­λεύ­ουν μαζί για την υλο­ποί­η­ση των απο­φά­σε­ων του ΝΑΤΟ κατά των λαών, συνερ­γά­ζο­νται και αντα­γω­νί­ζο­νται για την ανα­βάθ­μι­ση της θέσης των οικο­νο­μι­κών τους ομί­λων, για να πάρουν μεγα­λύ­τε­ρο κομ­μά­τι από τη λεία των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέμων.

Σ’ αυτόν τον αντα­γω­νι­σμό, η Τουρ­κία αξιο­ποιεί την οικο­νο­μι­κή και στρα­τιω­τι­κή της δύνα­μη και προ­βάλ­λει ισχύ στο Αιγαίο και την Ανα­το­λι­κή Μεσόγειο.

Αμφι­σβη­τεί τα σύνο­ρα, την κυριαρ­χία ελλη­νι­κών νησιών. Επί της ουσί­ας διεκ­δι­κεί αλλα­γή συνό­ρων, διε­ξά­γει έρευ­νες στην ελλη­νι­κή υφα­λο­κρη­πί­δα, χρη­σι­μο­ποιεί απει­λές για γεω­τρή­σεις. Συνο­λι­κά, δια­μορ­φώ­νο­νται συν­θή­κες νέων εντάσεων.

Η θέση της κυβέρ­νη­σης και των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων, ότι η τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα μπο­ρεί να ανα­κο­πεί χάρη στις συμ­μα­χί­ες που προ­ω­θεί το ελλη­νι­κό κρά­τος και ιδιαί­τε­ρα ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, προ­στα­τεύ­ουν τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας είναι εντε­λώς αβά­σι­μη και παραπλανητική.

Ο ευρω­α­τλα­ντι­κός ιμπε­ρια­λι­σμός κινεί­ται με κρι­τή­ριο τα δικά του συμ­φέ­ρο­ντα και τις γεω­στρα­τη­γι­κές του επι­διώ­ξεις. Αντι­με­τω­πί­ζει την Τουρ­κία ως στρα­τη­γι­κό εταί­ρο, την χρειά­ζε­ται για τα ΝΑΤΟι­κά σχέ­δια, επι­διώ­κει να την απο­σπά­σει από την επιρ­ροή της Ρωσί­ας, να απο­δυ­να­μω­θούν οι ρωσο­τουρ­κι­κές σχέσεις.

Η ΕΕ έχει υπο­γρά­ψει με την Τουρ­κία την απα­ρά­δε­κτη συμ­φω­νία για το προ­σφυ­γι­κό — μετα­να­στευ­τι­κό ζήτη­μα και με αυτή τη συμ­φω­νία παί­ζο­νται εγκλη­μα­τι­κά παι­χνί­δια σε βάρος των κατατρεγμένων.

Όλοι οι ισχυ­ρι­σμοί των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων που θεω­ρούν τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες ως προ­στά­τες έχουν καταρρεύσει.

Δεκα­ε­τί­ες στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων και συμ­με­το­χής της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οι ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις επιδεινώνονται.

Μέσα στο 2021 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν οι λεγό­με­νες διε­ρευ­νη­τι­κές συνο­μι­λί­ες που είχαν δια­κο­πεί το 2016. Η κυβέρ­νη­ση ισχυ­ρί­ζε­ται πως απα­ντά στις τουρ­κι­κές διεκ­δι­κή­σεις και θέτει το ζήτη­μα της οριο­θέ­τη­σης της Υφα­λο­κρη­πί­δας και της ΑΟΖ και σε περί­πτω­ση δια­φω­νί­ας, προ­σφυ­γή στο δικα­στή­ριο της Χάγης.

Ομως, όπως έχει δημο­σιο­ποι­η­θεί, κατά τη διάρ­κεια προη­γού­με­νων διε­ρευ­νη­τι­κών συνο­μι­λιών είχαν συζη­τη­θεί και ζητή­μα­τα κυριαρ­χί­ας — χωρι­κών υδά­των, δηλα­δή θαλάσ­σιων συνό­ρων και ο ευρω­α­τλα­ντι­κός παρά­γο­ντας δου­λεύ­ει για κεντρι­κό συμ­βι­βα­σμό, συνεκ­με­τάλ­λευ­ση στο Αιγαίο και την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο προς όφε­λος των ενερ­γεια­κών ομίλων.

Το ΚΚΕ σημειώ­νει πως η προ­σφυ­γή στο δικα­στή­ριο της Χάγης δεν μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει λύση προς όφε­λος των λαών, είναι μέρος των γενι­κό­τε­ρων γεω­στρα­τη­γι­κών αντι­θέ­σε­ων και διευθετήσεων.

Αστι­κά κόμ­μα­τα στην Ελλά­δα και την Κύπρο, μιλούν συχνά για την απο­μό­νω­ση της Τουρ­κί­ας, αλλά η θέση αυτή είναι εκτός πραγματικότητας.

Η τουρ­κι­κή αστι­κή τάξη και η κυβέρ­νη­ση Ερντο­γάν, κινού­νται σε πολ­λά ταμπλό, «παζα­ρεύ­ουν» με τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία. Δια­τη­ρούν περιο­χές της Συρί­ας υπό κατο­χή, στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις στο Ιράκ, βάσεις στη Σομα­λία, παρεμ­βαί­νουν στη σύγκρου­ση στο Ναγκόρ­νο Καρα­μπάχ, στο πλευ­ρό του Αζερ­μπαϊ­τζάν. Έχουν στρα­τιω­τι­κή παρου­σία στη Λιβύη και εκπλη­ρώ­νουν σημα­ντι­κό ρόλο στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς στην Βόρεια Αφρική.

Μέσα σ’ αυτό, το γενι­κό­τε­ρο πλαί­σιο μπο­ρού­με να εξε­τά­σου­με καλύ­τε­ρα ορι­σμέ­να ζητή­μα­τα που αφο­ρούν το κυπρια­κό πρόβλημα.

Η τουρ­κι­κή κατο­χή στο 37% του κυπρια­κού εδά­φους δια­τη­ρεί­ται για 47 χρό­νια. Πρό­κει­ται για συγκλο­νι­στι­κό γεγο­νός που χρειά­ζε­ται να το εξε­τά­ζου­με διαρ­κώς, να ρίχνε­ται φως στις αιτί­ες που οδή­γη­σαν στην κατο­χή, στη διαιώ­νι­ση της, να κατα­λο­γί­ζο­νται οι ευθύ­νες και η πεί­ρα αυτή να ενσω­μα­τώ­νε­ται στη λαϊ­κή πάλη.

Οι πολι­τι­κές δυνά­μεις που μιλούν για δίκαιη λύση μέσα από την παρέμ­βα­ση του αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού και την ΕΕ, δεν έχουν απλά δια­ψευ­στεί αλλά έχουν μεγά­λες ευθύ­νες για­τί παρα­πλα­νούν τον κυπρια­κό και τους άλλους λαούς, εμπλέ­κουν το κυπρια­κό πρό­βλη­μα συνε­χώς και πιο βαθειά στις συμπλη­γά­δες των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ανταγωνισμών.

Η Κύπρος ήταν συν­δε­δε­μέ­νη με την ΕΟΚ από το 1973, έχει βρε­τα­νι­κές, ΝΑΤΟι­κές βάσεις, αλλά αυτά δεν την δια­φύ­λα­ξαν από το πρα­ξι­κό­πη­μα και την τουρ­κι­κή εισβολή.

Η ιστο­ρία του κυπρια­κού ζητή­μα­τος συν­δέ­ε­ται με τις επι­διώ­ξεις των ΗΠΑ, της Βρε­τα­νί­ας και του ΝΑΤΟ να εντά­ξουν το νησί στα γεω­στρα­τη­γι­κά τους σχέ­δια στη Μεσό­γειο, τη Μέση Ανα­το­λή και ευρύτερα.

Αυτές οι δυνά­μεις διευ­κό­λυ­ναν το πρα­ξι­κό­πη­μα της Χού­ντας, την εισβο­λή και κατο­χή, τον Αττί­λα ένα και δύο. Ενερ­γό, αρνη­τι­κό ρόλο δια­δρα­μά­τι­σαν και δια­δρα­μα­τί­ζουν οι αστι­κές τάξεις της Ελλά­δας και της Τουρ­κί­ας, οι αστι­κές κυβερνήσεις.

Πέρα­σαν δεκα­ε­τί­ες δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων, παρεμ­βά­σεις των εγγυ­η­τριών δυνά­με­ων, των ισχυ­ρών καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών, δια­με­σο­λά­βη­ση του ΟΗΕ.

Στα­δια­κά ενσω­μα­τώ­θη­καν στο δια­πραγ­μα­τευ­τι­κό πλαί­σιο διεκ­δι­κή­σεις του τουρ­κι­κού κρά­τους, πολ­λα­πλα­σιά­στη­καν οι πιέ­σεις των λεγό­με­νων συμ­μά­χων για οδυ­νη­ρούς συμ­βι­βα­σμούς, αδυ­νά­τι­σε η αντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος ως διε­θνές πρό­βλη­μα εισβο­λής και κατοχής.

Η Κύπρος εισήλ­θε στην δια­δι­κα­σία της έντα­ξης στην ΕΕ και στη βάση αυτή επι­τα­χύν­θη­καν οι παρεμ­βά­σεις, παρου­σιά­στη­κε το διχο­το­μι­κό σχέ­διο Ανάν το 2003 — 2004. Ο κυπρια­κός λαός το κατα­ψή­φι­σε και έδω­σε απο­φα­σι­στι­κή απά­ντη­ση στη διχο­τό­μη­ση, στη δημιουρ­γία δύο κρατών.

Το σχέ­διο Ανάν απο­κά­λυ­ψε πιο καθα­ρά ότι η Διζω­νι­κή — Δικοι­νο­τι­κή Ομο­σπον­δία είναι τύποις Ομο­σπον­δία και επί της ουσί­ας συνο­μο­σπον­δια­κή λύση που οδη­γεί στη διχο­τό­μη­ση του νησιού.

Από οδυ­νη­ρός συμ­βι­βα­σμός, όπως είχε ανα­φερ­θεί, μετα­τρά­πη­κε σε αρχή, σε βάση των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων και πήρε πιο συγκε­κρι­μέ­νη μορ­φή στην κοι­νή ανα­κοί­νω­ση Ανα­στα­σιά­δη — Ερο­γλου το Φλε­βά­ρη του 2014, που μιλά­ει και επί­ση­μα για δύο “συνι­στώ­ντα κρά­τη”, τα οποία ενι­σχύ­ο­νται πάρα πέρα με τη λεγό­με­νη «απο­κε­ντρω­μέ­νη Ομοσπονδία».

Στην Κύπρο εκτός των βρε­τα­νι­κών βάσε­ων έχουν δημιουρ­γη­θεί στρα­τιω­τι­κές υπο­δο­μές της Γαλ­λί­ας και το Νοέμ­βρη του 2018 υπο­γρά­φη­κε η «Δήλω­ση Προ­θέ­σε­ων ΗΠΑ — Κύπρου» με στό­χο την εμβά­θυν­ση της διμε­ρούς συνερ­γα­σί­ας στον τομέα της ασφάλειας.

Αυτό έχει σημα­σία για την ερμη­νεία των σημε­ρι­νών εξε­λί­ξε­ων, για την απο­κά­λυ­ψη της επι­κίν­δυ­νης θέσης που συν­δέ­ει το μέλ­λον της κυπρια­κής εργα­τι­κής τάξης, του κυπρια­κού λαού με την ΕΕ, το λεγό­με­νο κοι­νο­τι­κό κεκτη­μέ­νο και τη ΝΑΤΟ­ποί­η­ση του νησιού.

Τα τελευ­ταία χρό­νια η ανα­ζή­τη­ση λύσης συν­δέ­θη­κε με τα κοι­τά­σμα­τα των υδρο­γο­ναν­θρά­κων στην κυπρια­κή ΑΟΖ, καλ­λιερ­γή­θη­καν αυτα­πά­τες από την παρου­σία αμε­ρι­κα­νι­κών, ευρω­παϊ­κών και ισραη­λι­νών μονοπωλίων.

Το ίδιο ισχύ­ει για τον αγω­γό East Med στο όνο­μα της απε­ξάρ­τη­σης της ΕΕ από το ρωσι­κό φυσι­κό αέριο, ή το πλαί­σιο East Med Act που χρη­σι­μο­ποιεί­ται για την ενί­σχυ­ση της αμε­ρι­κά­νι­κης παρου­σί­ας στην Ανα­το­λι­κή Μεσόγειο.

Οι αυτα­πά­τες τρο­φο­δο­τή­θη­καν από τις συμ­φω­νί­ες της κυβέρ­νη­σης Ανα­στα­σιά­δη, μετα­ξύ Κύπρου, Ελλά­δας, Αιγύ­πτου και Ισρα­ήλ, που δολο­φο­νεί τον παλαι­στι­νια­κό λαό και θέλου­με να σημειώ­σου­με ότι ο κυπρια­κός λαός που υφί­στα­ται την τουρ­κι­κή κατο­χή, έχει βαριές, αρνη­τι­κές συνέ­πειες από τη συνερ­γα­σία με το ισραη­λι­νό κατο­χι­κό κράτος.

Συνο­λι­κά, με αυτές τις επι­λο­γές όχι μόνο δεν ανα­χαι­τί­στη­κε η τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα αλλά αμφι­σβη­τή­θη­καν πάρα πέρα τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Κύπρου.

Ζήσα­με έρευ­νες και γεω­τρή­σεις στην κυπρια­κή ΑΟΖ και τα προ­βλή­μα­τα είναι μπρο­στά μας. Ο προ­γραμ­μα­τι­σμός για επα­νά­λη­ψη των γεω­τρή­σε­ων της Exxon Mobil μέσα στο Νοέμ­βρη πυρο­δό­τη­σε νέες απει­λές της κυβέρ­νη­σης Ερντογάν.

Ψεύ­τι­κες προσ­δο­κί­ες καλ­λιερ­γή­θη­καν και στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις του 2017 στον Κραν Μοντα­νά. Επεν­δύ­θη­καν ελπί­δες για το απο­κα­λού­με­νο έγγρα­φο Γκου­τέ­ρες, το οποίο δεν έδι­νε καθα­ρές λύσεις, αλλά προ­έ­βλε­πε υπο­κα­τά­στα­τα τόσο για το θέμα των κατο­χι­κών δυνά­με­ων, όσο και για το θέμα των εγγυ­ή­σε­ων, διαιω­νί­ζο­ντας τα προβλήματα.

Μετά την εκλο­γή του Τατάρ, η τουρ­κι­κή και τουρ­κο­κυ­πρια­κή ηγε­σία, προ­βάλ­λουν ως λύση την κάθε­τη διχο­τό­μη­ση, τη δημιουρ­γία δύο κρα­τών. Ανοί­γουν τα Βαρώ­σια, την περί­κλει­στη πόλη της Αμμο­χώ­στου και ετοι­μά­ζο­νται επι­χει­ρη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, μπίζνες.

Η κατά­στα­ση είναι πολύ δύσκο­λη και δεν μπο­ρεί να εφη­συ­χά­σει κανείς από τα ευχο­λό­για της ΕΕ που δια­τη­ρεί στρα­τη­γι­κές σχέ­σεις με την αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας, σημα­ντι­κές οικο­νο­μι­κές και στρα­τιω­τι­κές συμφωνίες.

Κανείς δεν μπο­ρεί να εφη­συ­χά­σει από τη στά­ση του ΟΗΕ και τις τοπο­θε­τή­σεις του κ. Γκου­τέ­ρες. Ο ίδιος σχο­λιά­ζο­ντας τη θέση Ερντο­γάν για λύση δύο κρα­τών, κατά τη διάρ­κεια της προ­ε­τοι­μα­σί­ας της άτυ­πης 5μερούς συνά­ντη­σης, είπε ότι “προ­φα­νώς, στο πλαί­σιο αυτών των συνο­μι­λιών και κατά τη διάρ­κεια αυτών των συζη­τή­σε­ων, κάθε μέρος έχει το δικαί­ω­μα να ανα­λαμ­βά­νει τις πρω­το­βου­λί­ες που θέλει”, ανά­βο­ντας έτσι πρά­σι­νο φως για να τεθούν όλα στο τρα­πέ­ζι, μέσα από την πλατ­φόρ­μα των απο­κα­λού­με­νων “νέων ιδεών”.

Ο Βρε­τα­νός υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών κάλε­σε όλες τις πλευ­ρές να δεί­ξουν πνεύ­μα “ετοι­μό­τη­τας για συμβιβασμό”.

Η γραμ­μή που ακο­λου­θεί­ται είναι πολύ επι­κίν­δυ­νη για­τί στο­χεύ­ει σε έναν νέο οδυ­νη­ρό συμ­βι­βα­σμό ανά­με­σα στη Διζω­νι­κή, Δικοι­νο­τι­κή Ομο­σπον­δία και στην κάθε­τη διχο­τό­μη­ση των δύο κρα­τών, που προ­βά­λει η τουρ­κι­κή και τουρ­κο­κυ­πρια­κή πλευρά.

Το ΚΚΕ κατα­δί­κα­σε το σχέ­διο Ανάν και αντι­πα­λεύ­ει κάθε είδους διχο­το­μι­κή λύση, αγω­νί­ζε­ται για Κύπρο ανε­ξάρ­τη­τη και ενιαία, δηλα­δή για ένα και όχι δύο κρά­τη και αυτό είναι κρί­σι­μο ζήτημα.

Ένα και όχι δύο κρά­τη, με μια και μόνη κυριαρ­χία, ιθα­γέ­νεια και διε­θνή προ­σω­πι­κό­τη­τα, χωρίς κατο­χι­κά στρα­τεύ­μα­τα, χωρίς ξένα στρα­τεύ­μα­τα και βάσεις, χωρίς εγγυ­η­τές και προ­στά­τες, κοι­νή πατρί­δα Ελλη­νο­κυ­πρί­ων και Τουρ­κο­κυ­πρί­ων, Μαρω­νι­τών, Αρμέ­νιων και Λατί­νων, με το λαό πρω­τα­γω­νι­στή των εξελίξεων.

Σύντρο­φοι και φίλοι,

Από όλους τους δρό­μους οδη­γού­μα­στε σε ένα αδιαμ­φι­σβή­τη­το συμπέρασμα:

Ο καπι­τα­λι­σμός είναι εμπό­διο στην κοι­νω­νι­κή εξέ­λι­ξη, είναι ο ένο­χος για τα εργα­τι­κά λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, για τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και αυτή η αλή­θεια δεί­χνει την κατεύ­θυν­ση της πάλης για την ανα­τρο­πή του, για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, για το Σοσια­λι­σμό που είναι η απά­ντη­ση η οποία αντι­στοι­χεί στα συμ­φέ­ρο­ντα των λαών.

Η συζή­τη­ση επι­βάλ­λε­ται να ανοί­ξει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο. Το πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει την βελ­τί­ω­ση της ζωής του λαού, την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών του.

Η εργα­τι­κή εξου­σία, η κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των μέσων παρα­γω­γής και ο κεντρι­κός σχε­δια­σμός είναι ισχυ­ρά, ανα­ντι­κα­τά­στα­τα εργα­λεία για την αξιο­ποί­η­ση των παρα­γω­γι­κών δυνα­το­τή­των της χώρας, για τη σχε­δια­σμέ­νη ανά­πτυ­ξη της βιο­μη­χα­νί­ας, της αγρο­τι­κής παρα­γω­γής, των κοι­νω­νι­κών υπηρεσιών.

Μέσα σ’ αυτό το δρό­μο μπο­ρεί να εξα­σφα­λι­στεί το δικαί­ω­μα δου­λειάς για όλους και να εξα­λει­φθεί η ανερ­γία. Να εξα­σφα­λι­στεί φτη­νή ενέρ­γεια, επαρ­κή, φτη­νά ποιο­τι­κά τρό­φι­μα, μέσα μετα­φο­ρά στην υπη­ρε­σία του λαού, ανα­βαθ­μι­σμέ­νη και δωρε­άν υγεία, πραγ­μα­τι­κή μόρ­φω­ση, ανθρώ­πι­νες εργα­σια­κές συν­θή­κες και μεί­ω­ση του εργά­σι­μου χρό­νου, επω­φε­λείς διμε­ρείς σχέ­σεις με άλλα κρά­τη και λαούς, με απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, από κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμμαχία.

Αυτό το μέλ­λον κτί­ζου­με σήμε­ρα με τους αγώ­νες μας για κάθε πρό­βλη­μα και καλού­με σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, τους Έλλη­νες εργα­ζό­με­νους, τους φοι­τη­τές, τους νέους επι­στή­μο­νες που εργά­ζο­νται και σπου­δά­ζουν στην Κύπρο, τις οικο­γέ­νειές τους που ζού­νε στην Ελλάδα.

Πρω­το­στα­τού­με στην οργά­νω­ση της πάλης για κάθε λαϊ­κό πρό­βλη­μα, για απε­μπλο­κή από τα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλεί­σι­μο των ξένων στρα­τιω­τι­κών βάσεων.

Προ­χω­ρά­με μπρο­στά. Δου­λεύ­ου­με συστη­μα­τι­κά για την ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ.

Η πολύ­χρο­νη ιστο­ρι­κή πεί­ρα έχει απο­δεί­ξει ότι μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό, αν πιστέ­ψει στη δύνα­μή του και βαδί­σει απο­φα­σι­στι­κά στο δρό­μο της ανατροπής.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο