Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ομολόγησε η δράστιδα της επίθεσης με βιτριόλι στην Ιωάννα

Λίγο πριν συμπλη­ρω­θεί ένας χρό­νος από την επί­θε­ση με βιτριό­λι που είχε δεχθεί η Ιωάν­να Παλιο­σπύ­ρου στην είσο­δο της εργα­σί­ας της, η προ­σω­ρι­νά κρα­τού­με­νη ως δρά­στις της βίαι­ης ενέρ­γειας ομο­λό­γη­σε ενώ­πιον του ανα­κρι­τή την πρά­ξη της.

Η 36χρονη κατη­γο­ρου­μέ­νη για από­πει­ρα ανθρω­πο­κτο­νί­ας σε βάρος τής κατά έναν χρό­νο μικρό­τε­ρης και συντο­πί­τισ­σάς της με βιτριό­λι έδω­σε συμπλη­ρω­μα­τι­κή απο­λο­γία στον ανα­κρι­τή της υπό­θε­σης, απο­δε­χό­με­νη ότι αυτή είναι η δρά­στις της ακραί­ας επί­θε­σης που δέχθη­κε η Ιωάν­να στις 20 Μαϊ­ου 2020.

Η κατη­γο­ρου­μέ­νη, στην πρώ­τη απο­λο­γία της, στις 16 Ιου­νί­ου 2020, είχε κάνει χρή­ση του δικαιώ­μα­τος σιω­πής ενώ ο συνή­γο­ρός της είχε πει πως η εντο­λέ­ας του θα απο­λο­γη­θεί σε άλλο χρόνο.

Στην συμπλη­ρω­μα­τι­κή απο­λο­γία που έδω­σε σήμε­ρα η προ­σω­ρι­νά κρα­τού­με­νη φέρε­ται να ομο­λό­γη­σε την πρά­ξη της και να ζήτη­σε συγ­γνώ­μη για ό,τι έκανε.

Φαί­νε­ται, επί­σης, να αιτιο­λό­γη­σε την επί­θε­ση λέγο­ντας πως θεω­ρού­σε το θύμα υπεύ­θυ­νο για την κακή εξέ­λι­ξη που είχε μία ερω­τι­κή σχέ­ση της.

Σε βάρος της 36χρονης υπάρ­χουν σωρεία στοι­χεί­ων, όπως υλι­κό καμε­ρών από την περιο­χή του γρα­φεί­ου που εργα­ζό­ταν η Ιωάν­να, αλλά και μαρ­τυ­ρι­κές κατα­θέ­σεις που κατά τις δικα­στι­κές Αρχές ανα­δει­κνύ­ουν έναν σχε­δια­σμό. Από το υλι­κό φαί­νε­ται πως η δρά­στις έκα­νε πρό­βα μετά­βα­σης-δια­φυ­γής στο σημείο της επί­θε­σης κατά της 35χρονης Ιωάν­νας, πήρε μέτρα προ­στα­σί­ας με ενδιά­με­σες κινή­σεις αλλά και χρή­ση περού­κας κ.ά.

Στη δικο­γρα­φία περιέ­χε­ται και η περι­γρα­φή του θύμα­τος για εκεί­να τα δευ­τε­ρό­λε­πτα που άλλα­ξαν τη ζωή της, όταν βρέ­θη­κε απέ­να­ντι στη δρά­στι­δα στην είσο­δο της πολυ­κα­τοι­κί­ας που βρί­σκε­ται το γρα­φείο που εργά­ζε­ται: «Με κοί­τα­ξε στα μάτια και χωρίς να μου πει τίπο­τα μου πέτα­ξε στο πρό­σω­πο κάποιο καυ­στι­κό υγρό. Αυτή μετά έφυ­γε τρέ­χο­ντας από τη γυά­λι­νη πόρ­τα εξό­δου προς άγνω­στη κατεύ­θυν­ση. Εγώ αρχι­κά κοί­τα­ξα τη μπλού­ζα μου για­τί νόμι­ζα ότι μου έρι­ξε καυ­τό καφέ αλλά αυτό άρχι­σε να μυρί­ζει άσχη­μα και μου φάνη­κε ότι είναι κάποιο καυ­στι­κό υγρό για­τί κατά­λα­βα ότι ήταν παχύ­ρευ­στο. Το πρώ­το πράγ­μα που σκέ­φτη­κα ήταν να τρέ­ξω αμέ­σως στο απέ­να­ντι φαρ­μα­κείο, ενώ παράλ­λη­λα ούρ­λια­ζα από τους πόνους, για βοήθεια…».

Πηγή: ΑΠΕ

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο