Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ομοσπονδία Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας: Για το έγκλημα στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών

Με αφορ­μή το έγκλη­μα στο 9ο Δημο­τι­κό Σχο­λείο Σερ­ρών, η Ομο­σπον­δία Γονέ­ων Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας με ανα­κοί­νω­σή της εκφρά­ζει τα πιο θερ­μά της συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια του 11χρονου μαθη­τή που έχα­σε τη ζωή του.

Η ανα­κοί­νω­ση ανα­φέ­ρει επίσης:

«Ο θάνα­τος του παι­διού και ο τραυ­μα­τι­σμός των συμ­μα­θη­τών του μας κάνει να πλημ­μυ­ρί­ζου­με οργή και αγα­νά­κτη­ση και ανα­ρω­τιό­μα­στε για­τί θα πρέ­πει εν έτει 2022 να στέλ­νου­με τα παι­διά μας σε σχο­λεία που δεν μπο­ρούν να εξα­σφα­λί­σουν ούτε την ασφά­λειά τους;;;

Προ­κα­λεί απο­ρία η ανα­κοί­νω­ση των υπουρ­γεί­ων Παι­δεί­ας και Εσω­τε­ρι­κών ότι θα ανα­ζη­τη­θούν οι ευθύ­νες. Κατά τη γνώ­μη μας, την κύρια ευθύ­νη φέρει τόσο η σημε­ρι­νή όσο και οι προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις που πέρα­σαν την ευθύ­νη για τη συντή­ρη­ση των σχο­λεί­ων στους δήμους, περι­κό­πτο­ντας κάθε χρό­νο τη χρη­μα­το­δό­τη­ση. Φέρουν οι δημο­τι­κές αρχές που απο­ποιού­νται ευθύ­νες, με μονα­δι­κή απά­ντη­ση ότι τα ταμεία των Σχο­λι­κών Επι­τρο­πών είναι άδεια.

Ρωτά­με: Θα μιλού­σα­με σήμε­ρα με τους ίδιους τρα­γι­κούς όρους αν ο στοι­χειώ­δης έλεγχος/ επι­σκευ­ές για τη λει­τουρ­γία των σχο­λεί­ων γινό­ταν από το καλο­καί­ρι, όπως πάγια ζητούν γονείς και εκπαι­δευ­τι­κοί; Αν γινό­ταν με ευθύ­νη του κρά­τους ή του­λά­χι­στον σε μέρες που το σχο­λείο ήταν κλει­στό; Τελι­κά ποιος απο­φα­σί­ζει και ποιος παίρ­νει την ευθύ­νη για ζητή­μα­τα που αφο­ρούν τα σχο­λι­κά κτί­ρια, δηλα­δή τα κτί­ρια που τα παι­διά μας περ­νούν τη μισή τους μέρα;

Το σημε­ρι­νό τρα­γι­κό έγκλη­μα δεν προ­έ­κυ­ψε από το που­θε­νά! Είναι η συνέ­χεια σε μια αλυ­σί­δα γεγο­νό­των, όπως η πτώ­ση ανε­μι­στή­ρα πριν 2 χρό­νια στη Θεσ­σα­λο­νί­κη ή οι εικό­νες μαθη­τών να προ­σπα­θούν να δια­φύ­γουν από πλημ­μυ­ρι­σμέ­να σχο­λεία πατώ­ντας πάνω σε θρανία.

Εμείς οι γονείς δηλώ­νου­με ότι δεν θα κάτσου­με με σταυ­ρω­μέ­να τα χέρια. Δεν είναι της μοί­ρας μας γρα­φτό να ζού­με έτσι.

Το ΔΣ της Ομο­σπον­δί­ας Γονέ­ων καλεί όλους τους γονείς τον κόμπο που νιώ­θουν σήμε­ρα στο στο­μά­χι με το άκου­σμα της τρα­γι­κής είδη­σης, να τον μετα­τρέ­ψουν σε δημιουρ­γι­κή δρά­ση! Να μαζι­κο­ποι­ή­σουν τους Συλ­λό­γους τους, να δυνα­μώ­σουν τις Ενώ­σεις τους, να οργα­νώ­σουν τον αγώ­να τους για σύγ­χρο­να και ασφα­λή σχο­λεία για όλα τα παιδιά!».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο