Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ονομασία ΠΓΔΜ: Σταθερή και συνεπής η θέση του ΚΚΕ από το 1992

Mε αφορ­μή την προ­σπά­θεια που κάνουν στε­λέ­χη της κυβέρ­νη­σης και του ΣΥΡΙΖΑ να απα­ντή­σουν στην κρι­τι­κή του ΚΚΕ για τη συμ­φω­νία με την ΠΓΔΜ, κατη­γο­ρώ­ντας το Κόμ­μα ότι άλλα­ξε τάχα θέση και δια­στρε­βλώ­νο­ντας τις από­ψεις του για το θέμα ότι άλλη είναι η θέση της σημε­ρι­νής ηγε­σί­ας του Κόμ­μα­τος και άλλη προη­γού­με­νων, ανα­ζη­τή­σα­με και δημο­σιεύ­ου­με από τα Αρχεία του ΚΚΕ και του «Ριζο­σπά­στη» ορι­σμέ­νες χαρα­κτη­ρι­στι­κές τοποθετήσεις.

Στις 5 Μάη 1998, ο Επί­τι­μος Πρό­ε­δρος του ΚΚΕ, Χαρί­λα­ος Φλω­ρά­κης, επι­σκέ­φτη­κε τα Σκό­πια, επι­κε­φα­λής αντι­προ­σω­πεί­ας του Κόμ­μα­τος, και συνα­ντή­θη­κε μετα­ξύ άλλων με τον τότε Πρό­ε­δρο της χώρας, Κίρο Γκλι­γκό­ροφ. Στο Αρχείο του Κόμ­μα­τος υπάρ­χει ο διά­λο­γος ανά­με­σα στους δύο.

Συζη­τώ­ντας για τις εξε­λί­ξεις στα Βαλ­κά­νια και τις σχέ­σεις ανά­με­σα στις δύο χώρες, όπως δια­μορ­φώ­θη­καν από το 1991 και έπει­τα, με σταθ­μό την ενδιά­με­ση συμ­φω­νία του 1995, ο Χ. Φλω­ρά­κης λέει χαρα­κτη­ρι­στι­κά: «Σήμε­ρα σκο­πός της επί­σκε­ψής μου είναι να υπο­γραμ­μί­σω τη βού­λη­ση του ΚΚΕ να συμ­βά­λει στο μέτρο του δυνα­τού στην οικο­δό­μη­ση καλών σχέ­σε­ων μετα­ξύ των δύο χωρών. Το ΚΚΕ είναι το μόνο από τα ελλη­νι­κά κόμ­μα­τα για το οποίο το θέμα της ονο­μα­σί­ας δεν είναι το πιο σημα­ντι­κό. Το κύριο για μας είναι η αμοι­βαία δια­κή­ρυ­ξη απο­δο­χής των συνό­ρων, η στή­ρι­ξη της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας, της εθνι­κής ανε­ξαρ­τη­σί­ας και η ανά­πτυ­ξη πολι­τι­στι­κών και εμπο­ρι­κών σχέσεων.

Αν όμως εσείς θέλε­τε να λέγε­στε “Μακε­δο­νία”, εμείς πώς θα ονο­μά­σου­με τη δική μας Μακε­δο­νία; Στην Ελλά­δα είναι το 50,5% και εδώ το 39,5%. Υπάρ­χουν άνθρω­ποι που εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται την κατά­στα­ση σε βάρος των δύο γει­το­νι­κών χωρών και δεν αφή­νουν να ανα­πτυ­χθούν οι διμε­ρείς σχέ­σεις. Πρέ­πει να βρε­θεί μία λύση, ας πού­με “Σλα­βι­κή Δημο­κρα­τία της Μακε­δο­νί­ας”, όπως λέμε Ελλη­νι­κή Δημο­κρα­τία. Το κόμ­μα μας είναι το μόνο που δεν έχει συμ­με­τά­σχει σε όλες αυτές τις δια­δη­λώ­σεις που έγι­ναν τα τελευ­ταία χρό­νια (…)».

Στη συνέ­χεια της συζή­τη­σης, ο Χ. Φλω­ρά­κης βάζει τη γεω­πο­λι­τι­κή διά­στα­ση των εξε­λί­ξε­ων στα Βαλ­κά­νια και στη γύρω περιο­χή, τους κιν­δύ­νους που προ­κύ­πτουν για τους λαούς από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ. Ανα­φέ­ρει συγκε­κρι­μέ­να στον Κ. Γκλι­γκό­ροφ ότι «οι Αμε­ρι­κα­νοί θέλουν να ελέγ­χουν το πετρέ­λαιο στο Αιγαίο και το δρό­μο προς τη Δύση. Ποτέ δεν ήταν τόσο ανα­γκαία όσο σήμε­ρα η ανά­πτυ­ξη φιλι­κών σχέ­σε­ων μετα­ξύ των βαλ­κα­νι­κών χωρών».

****
Τις θέσεις αυτές του Κόμ­μα­τος είχε δια­τυ­πώ­σει και η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και στη σύσκε­ψη των πολι­τι­κών αρχη­γών που έγι­νε στις 13 Απρί­λη 1992 (είχε προη­γη­θεί άλλη μία), αρνού­με­νη να υπο­γρά­ψει το κοι­νό ανα­κοι­νω­θέν της Προ­ε­δρί­ας της Δημο­κρα­τί­ας, το οποίο συνυ­πέ­γρα­ψαν όλα τα άλλα κόμ­μα­τα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμός).

Αμέ­σως μετά τη σύσκε­ψη, η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα είχε δηλώ­σει: «Δια­πι­στώ­σα­με για άλλη μια φορά ότι η πολι­τι­κή που ακο­λου­θεί­ται — η πολι­τι­κή την οποία υπο­στή­ρι­ξαν, απ’ ό,τι κατά­λα­βα και τα άλλα κόμ­μα­τα στην ουσία της — δε δια­σφα­λί­ζει την ασφά­λεια της Ελλά­δας και της ίδιας της ελλη­νι­κής Μακε­δο­νί­ας. Δε δια­σφα­λί­ζει ακό­μα την ειρή­νευ­ση στα Βαλ­κά­νια από την οποία εξαρ­τά­ται η θέση της Ελλά­δας και οι σχέ­σεις της όχι μόνο με τα Σκό­πια αλλά και με όλες τις γει­το­νι­κές χώρες (…)

Γι’ αυτό δε συμ­φω­νού­με που περιο­ρί­ζε­ται το όλο πρό­βλη­μα στη συζή­τη­ση γύρω από το όνο­μα. Είτε απα­λει­φθεί το όνο­μα είτε δεν απα­λει­φθεί είτε υπάρ­ξει παραλ­λα­γή του, τα προ­βλή­μα­τα για την Ελλά­δα αλλά και για τους λαούς των Βαλ­κα­νί­ων θα υπάρ­χουν, θα γίνο­νται όλο και πιο έντο­να, εφό­σον συνε­χί­ζε­ται επέμ­βα­ση ξένων δυνά­με­ων στα Βαλ­κά­νια, ηγε­τι­κών χωρών της ΕΟΚ και των ΗΠΑ. Εφό­σον συνε­χι­στεί η πολι­τι­κή του “διαί­ρει και βασί­λευε”. Εφό­σον χρη­σι­μο­ποιού­νται υπαρ­κτές αλλά και ανύ­παρ­κτες μειο­νό­τη­τες ως μέσο επεμ­βά­σε­ων και υπο­κί­νη­σης εμφυ­λί­ου πολέ­μου, μέσω του οποί­ου δίνε­ται η δυνα­τό­τη­τα για τις μεγά­λες δυνά­μεις να κατα­κερ­μα­τί­ζουν τα Βαλ­κά­νια. Αυτή είναι η βασι­κή αφε­τη­ρια­κή δια­φω­νία την οποία θέλα­με να την υπο­γραμ­μί­σου­με για άλλη μια φορά και στη σημε­ρι­νή σύσκε­ψη αλλά και δημό­σια στον ελλη­νι­κό λαό».

Το Φλε­βά­ρη του 2008, η Αλ. Παπα­ρή­γα, συνο­δευό­με­νη από τον Δ. Κου­τσού­μπα, μέλος τότε του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, συνα­ντιέ­ται με την Ντ. Μπα­κο­γιάν­νη, ΥΠΕΞ της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, η οποία την ενη­μέ­ρω­σε για το θέμα της ΠΓΔΜ. Εκεί η τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Για άλλη μια φορά είπα­με στην κα Μπα­κο­γιάν­νη ότι παρα­μέ­νου­με στα­θε­ροί στη θέση που είχα­με δια­τυ­πώ­σει το 1992 για τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που θα πρέ­πει να εκπλη­ροί το όνο­μα της γει­το­νι­κής χώρας (…) Σήμε­ρα μας απει­λεί ενδε­χο­μέ­νως και­νού­ρια φωτιά με τη δημιουρ­γία αμε­ρι­κα­νι­κών προ­τε­κτο­ρά­των στα Βαλ­κά­νια. Ενα απ’ αυτά είναι και το Κοσ­συ­φο­πέ­διο που ανε­ξαρ­τη­το­ποιεί­ται, αλλά και η ΠΓΔΜ. Κι αυτό που μας ανη­συ­χεί, πάνω απ’ όλα κι ανε­ξάρ­τη­τα από το ποιο θα είναι το όνο­μα, είναι το γεγο­νός ότι οι λαοί των Βαλ­κα­νί­ων έχουν γίνει κλο­τσο­σκού­φι στη δια­πά­λη, που γίνε­ται στην περιο­χή, ηγε­τι­κών μεγά­λων δυνά­με­ων, της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Ρωσί­ας που μπή­κε πρό­σφα­τα με το ενερ­γεια­κό. Και σ’ αυτό το κλο­τσο­σκού­φι είναι μπλεγ­μέ­νη και η Ελλά­δα, η οποία λόγω των δεσμεύ­σε­ών της έχει και τα λιγό­τε­ρα εργα­λεία για να αντι­με­τω­πί­σει τα όποια περί­πλο­κα προ­βλή­μα­τα υπάρχουν».

Την επό­με­νη μέρα (21/02/2008) ο «Ριζο­σπά­στης» κυκλο­φο­ρεί με τίτλο: «Απει­λη­τι­κές για τους λαούς οι εξε­λί­ξεις στα Βαλ­κά­νια. ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΦΩΤΙΑ με τη δημιουρ­γία προ­τε­κτο­ρά­των από τους ιμπε­ρια­λι­στές». Στο κύριο θέμα δια­βά­ζου­με: «Οσο για την ονο­μα­σία της ΠΓΔΜ, εάν και εφό­σον περιέ­χει τον όρο Μακε­δο­νία πρέ­πει να είναι απα­ρέ­γκλι­τα ονο­μα­σία γεω­γρα­φι­κού προσ­διο­ρι­σμού. Διό­τι αν δε θεω­ρη­θεί γεω­γρα­φι­κός, από κει και πέρα μπο­ρεί να εγεί­ρε­ται ζήτη­μα αλλα­γής συνό­ρων, μακε­δο­νι­κής εθνό­τη­τας, μειο­νό­τη­τας στην Ελλάδα».

***
Το 2006, σε δήλω­σή του ο Δ. Κου­τσού­μπας, μέλος τότε του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για το ζήτη­μα της ονο­μα­σί­ας του αερο­δρο­μί­ου των Σκο­πί­ων, έλε­γε: «Το παι­χνί­δι με την Ιστο­ρία για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση σύγ­χρο­νων πολι­τι­κών σχε­δί­ων έχει απο­κτή­σει πλέ­ον γενι­κευ­μέ­νο και επι­κίν­δυ­νο χαρα­κτή­ρα. Η λύση για τους λαούς της Ελλά­δας, της ΠΓΔΜ, όλης της περιο­χής βρί­σκε­ται μόνο στη φιλία, στη συνερ­γα­σία και την αλλη­λεγ­γύη, βρί­σκε­ται μακριά από την ιμπε­ρια­λι­στι­κή πολι­τι­κή του “διαί­ρει και βασί­λευε”, βρί­σκε­ται μακριά και έξω από τις ευρω­α­τλα­ντι­κές δομές».

Το ΚΚΕ είχε εκφρά­σει τις ανη­συ­χί­ες του για τις εξε­λί­ξεις στα Βαλ­κά­νια και την παρέμ­βα­ση ΝΑΤΟ — ΕΕ από πολύ νωρίς. Σε άρθρο στον «Ριζο­σπά­στη» στις 22 Σεπτέμ­βρη 1991, που υπέ­γρα­φε ο Δ. Κου­τσού­μπας, μέλος τότε της ΚΕ του Κόμ­μα­τος, με τίτλο «ΚΚΕ: Στά­ση ευθύ­νης για τα εθνι­κά θέμα­τα», ανα­φέ­ρε­ται: «Το ΚΚΕ θεω­ρεί ότι πρέ­πει να απο­κλει­στεί στα Βαλ­κά­νια κάθε επέμ­βα­ση από ξένη μη βαλ­κα­νι­κή χώρα. Κι αυτό για τον εμφα­νή λόγο ότι τα Βαλ­κά­νια απο­τε­λούν πεδίο αντα­γω­νι­σμού βασι­κά της Γερ­μα­νί­ας και των ΗΠΑ. Οι χώρες αυτές υπο­θάλ­πουν και ενθαρ­ρύ­νουν απο­σχι­στι­κές τάσεις (…) Δεν πρέ­πει να επι­τρέ­ψου­με οποια­δή­πο­τε αμφι­σβή­τη­ση συνό­ρων ιδιαί­τε­ρα μετά τις εξε­λί­ξεις στη γει­το­νι­κή Γιου­γκο­σλα­βία. Η θέση του ΚΚΕ είναι δεδο­μέ­νη ότι δεν υπάρ­χει “μακε­δο­νι­κό ζήτημα”».

Δηλα­δή σε όλους τους τόνους, με όλους τους τρό­πους, σε όλη αυτή την 25ετία, με ανα­κοι­νώ­σεις, απο­φά­σεις, δηλώ­σεις, ομι­λί­ες στε­λε­χών του, από το ΚΚΕ δια­τυ­μπα­νι­ζό­ταν η ίδια θέση, όπως την δια­τύ­πω­σε και ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμ­μα­τος, Δ. Κου­τσού­μπας, στη Βου­λή την προη­γού­με­νη βδο­μά­δα: «(…) όποια συμ­φω­νία, μακριά από ΝΑΤΟ και ΕΕ και το “διαί­ρει και βασί­λευε” των ιμπε­ρια­λι­στών. Σύν­θε­τη ονο­μα­σία, με αυστη­ρά γεω­γρα­φι­κό προσ­διο­ρι­σμό, ένα­ντι όλων, εξά­λει­ψη όλων των αλυ­τρω­τι­σμών από το Σύνταγ­μα της γει­το­νι­κής χώρας, όχι απο­δο­χή ανι­στό­ρη­των εννοιών περί μακε­δο­νι­κού έθνους ή γλώσ­σας κ.λπ. Κι όλα αυτά βέβαια ενιαία ως πακέτο».

Ας αφή­σουν, λοι­πόν, τα σάπια και την προ­σπά­θεια να καλύ­ψουν πίσω από αισχρά ψέμα­τα τις ευθύ­νες τους για την υλο­ποί­η­ση των σχε­δί­ων ΝΑΤΟ­ποί­η­σης όλων των Βαλκανίων.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο