Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΟΝΟΜΑΤΑ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ (Θ’ Μέρος): Ισχυρή η θρησκευτική παράδοση

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ
Ανδρι­κά ονό­μα­τα σχε­τι­ζό­με­να με αγίους

Το Αθα­νά­σιος (< αθά­να­τος) στο πανελ­λα­δι­κό δείγ­μα είναι ένα­το σε δημο­τι­κό­τη­τα στα ανδρι­κά ονό­μα­τα, στο νομό με 143 εμφα­νί­σεις είναι έκτο με ποσο­στό 4,71% ένα­ντι πανελ­λα­δι­κού 2,93%. Το Αθα­να­σία με ποσο­στό 1,71 στο νομό (και 16 θέση) έχει υπερ­δι­πλά­σιο ποσο­στό από το πανελ­λα­δι­κό 0,69% (32η θέση). Στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή του Διδυ­μο­τεί­χου υπάρ­χουν 14 ναοί αφιε­ρω­μέ­νοι στον άγιο Αθα­νά­σιο και συνο­λι­κά στο νομό Έβρου 18 (όταν οι αφιε­ρω­μέ­νοι στους Κων­στα­ντί­νο και Ελέ­νη είναι 9). Σύμ­φω­να με τις λαο­γρα­φί­ες τη μέρα του αγί­ου Αθα­να­σί­ου κατά τη διάρ­κεια πανη­γυ­ριού αφιε­ρω­μέ­νου στον άγιο, στον αυλό­γυ­ρο της εκκλη­σί­ας ή και δίπλα σ’ αυτήν, γίνε­ται θυσία βοδιού ή προ­βά­των — τα κουρ­μπά­νια. Έθι­μο πανάρ­χαιο. Σφά­ζο­νται για κοι­νό σκο­πό, για την υγεία δηλα­δή και την ευτυ­χία ολό­κλη­ρης της κοι­νό­τη­τας. Αλλά και κάθε οικο­γέ­νεια χωρι­στά στα μέρη εκεί­να θεω­ρεί απα­ραί­τη­το να σφά­ξει έναν πετει­νό για την υγεία των μελών της. Όπως πλη­ρο­φο­ρού­μα­στε από σχε­τι­κές τοπι­κές δημο­σιεύ­σεις: «Σε πολ­λά χωριά στον Εβρο, μέχρι και σήμε­ρα, πραγ­μα­το­ποιεί­ται το κουρ­μπά­νι του Αγί­ου Αθα­να­σί­ου. Παλαιό­τε­ρα στην πόλη του Διδυ­μο­τεί­χου το κουρ­μπά­νι τη μέρα του Αγί­ου γινό­τα­νε σε τέσ­σε­ρα δια­φο­ρε­τι­κά σημεία. Εξάλ­λου ο Αγιος Αθα­νά­σιος είναι ο πολιού­χος της πόλης. Σήμε­ρα το συνε­χί­ζουν μόνο οι ψαρά­δες, που μένουν δίπλα τον Ερυ­θρο­πό­τα­μο». Η δύνα­μη του εθί­μου είναι πολύ μεγά­λη. Δεν καταρ­γή­θη­κε ποτέ. Συνε­χί­ζε­ται και σήμε­ρα. Ακό­μη «τ’ αγιο-Θανα­σού το ‘χου­νε σε κακό να κάνου­νε αρχή» (μιας εργα­σί­ας) και οι γυναί­κες απέ­χουν από κάθε δου­λειά: δε ζυμώ­νουν, δεν πλέ­νουν’ λένε, είναι της Άσπρης.

Το Νικό­λα­ος με 4,21% είναι χαμη­λό­τε­ρα από το πανελ­λα­δι­κό του ποσο­στό (6,86) και δύο θέσεις πιο κάτω (7η ένα­ντι 5ης). Μία φορά εμφα­νί­ζε­ται και το όνο­μα Νίκος. Έξι οι ναοί του αγί­ου Νικο­λά­ου στο νομό. Ο άγιος Νικό­λα­ος που αντι­κα­τέ­στη­σε τον Ποσει­δώ­να πήρε και τους ναούς του. Επί­σης, λέγε­ται ότι φρό­ντι­ζε τους φτω­χούς και ανα­φέ­ρο­νται μυστι­κές επι­σκέ­ψεις του σε σπί­τια φτω­χών όπου τους πετού­σε που­γκιά με χρή­μα­τα για να τους βοη­θή­σει. Το όνο­μα Saint Nikolaus ταξί­δε­ψε και ρίζω­σε στην Ευρώ­πη όπου οι χρι­στια­νοί παρέ­λα­βαν τις ελλη­νι­κές δοξα­σί­ες για τον άγιο Νικό­λαο (Είναι δημο­φι­λές σε όλους τους Χρι­στια­νι­κούς λαούς). Έγι­νε προ­στά­της της όλης της Νέας Υόρ­κης και στη συνέ­χεια άγιος Βασί­λης ή μάλ­λον καλύ­τε­ρα Santa Claus για­τί εμείς οι Έλλη­νες ως άγιο Βασί­λη τιμού­με τον Μέγα Βασί­λειο. Το όνο­μα Νικο­λέ­τα (9 εμφα­νί­σεις) είναι αντι­δά­νειο, γαλ­λι­κό και προ­έρ­χε­ται από το Νικό­λα­ος (< Nicolette υπο­κο­ρι­στι­κό του Nicole, θηλυ­κό του Nicola/ Nicholas)[1].

Ο Μέγας Βασί­λειος που ήταν και είναι υψη­λά στη συνεί­δη­ση των χρι­στια­νών για το θρη­σκευ­τι­κό και φιλαν­θρω­πι­κό του έργο, ταυ­τί­στη­κε και με τα πιο δημο­φι­λή έθι­μα και παρα­δό­σεις[2]. Αυτό επέ­δρα­σε και στην ευρεία διά­δο­ση του ονό­μα­τος Βασί­λης (< αρχ. επίθ. βασί­λειος < βασι­λεύς. μεγα­λο­πρε­πής). Πανελ­λα­δι­κά είναι στην έβδο­μη θέση με ποσο­στό 3,89% και στο νομό στην όγδοη με ποσο­στό 4,18%. Το Βασι­λι­κή είναι στην Πέμ­πτη θέση με ποσο­στό 3,29% και 50 εμφα­νί­σεις ένα­ντι της τέταρ­της πανελ­λα­δι­κά θέσης και ποσο­στού 3,52%.

Το όνο­μα Σαρά­ντης με τις 6 εμφα­νί­σεις στο νομό ξαφ­νιά­ζει αφού το πανελ­λα­δι­κό 0,06% γίνε­ται 0,19%. Την εξή­γη­ση μας την έδω­σαν τα έθι­μα της περιο­χής όπως περι­γρά­φο­νται σε σχε­τι­κές σύγ­χρο­νες δημο­σιεύ­σεις: «Στις 9 Μαρ­τί­ου γιορ­τά­ζε­ται η γιορ­τή των Σαρά­ντα Μαρ­τύ­ρων, ο λεγό­με­νος ’’ Αη-Σαράντς’’. Εκεί­νη τη μέρα επι­κρα­τεί το έθι­μο να φτιά­χνουν οι γυναί­κες ’’ ακ’τμαδις’’ (κρέ­πες) και να τις γαρ­νί­ρου­νε με ζάχα­ρη ή μέλι, με κανέ­λα ή καρύ­δια (…) Παλιό­τε­ρα, στην τοπο­θε­σία ’’Αη-Νικό­λας’’ κοντά στο ποτά­μι (Άρδας) υπήρ­χε ένα μικρό εκκλη­σά­κι του Αγί­ου Νικο­λά­ου. Εκεί μαζευό­ταν χωρια­νοί κι έκα­ναν γλέ­ντι (…) στο ίδιο σημείο, πολ­λοί ήταν αυτοί που έπαιρ­ναν μια χού­φτα μικρές πέτρες και καθι­σμέ­νοι στο ύψω­μα κοι­τά­ζο­ντας εμπρός πετού­σαν μια-μια τις πέτρες πίσω τους λέγο­ντας τις φρά­σεις: ’’ ά’ γορί­δα’’, ’’ά κορ­τσί­δα’’. Ανά­λο­γα σε ποια φρά­ση πετιό­ταν η τελευ­ταία πέτρα, αυτή σημα­το­δο­τού­σε το φύλο ’’ αγό­ρι ή κορί­τσι’’ που θα γεν­νιό­ταν στο σπι­τι­κό τους από γυναί­κα ή ζωντα­νό που ήταν σε κατά­στα­ση εγκυ­μο­σύ­νης». Η σύν­δε­ση της ημέ­ρας με την εγκυ­μο­σύ­νη ανα­πό­φευ­κτα συν­δέ­ει και με την εκλο­γή ονό­μα­τος. Πιθα­νά όταν το σημά­δι των αγί­ων ήταν σωστό σε κάποιες να δινό­ταν το όνο­μα Σαρά­ντης που προ­έρ­χε­ται από τους άγιους Σαρά­ντα. Συνα­ντή­σα­με και 2 γυναι­κεί­ους τύπους από μία φορά, Σαρά­ντω και Σαράντο.

Το Ευστρά­τιος ανε­βά­ζει πολύ το ποσο­στό του στο νομό (17 εμφα­νί­σεις, 0,55%/0,33%). Δεν είναι η ταύ­τι­ση με τον ομώ­νυ­μο στρα­τιώ­τη άγιο αιτία αυτής της διά­δο­σης του ονό­μα­τος. Μάλ­λον έχου­με κοι­νές επιρ­ρο­ές με τη Λέσβο όπου και εκεί δίνουν στα παι­διά τους το όνο­μα Ευστρά­τιος προς τιμήν το Αρχι­στρά­τη­γου Μιχα­ήλ. Ο Αρχάγ­γελ­λος Μιχα­ήλ, ο Αρχι­στρά­τη­γος, ο Ταξιάρ­χης. Αυτή η λατρεία του αρχάγ­γε­λου Μιχα­ήλ ήταν εξί­σου σημα­ντι­κή στη βυζα­ντι­νή και στη μετα­βυ­ζα­ντι­νή επο­χή. Μάλι­στα την απο­δί­δουν σε επι­βί­ω­ση στο χρι­στια­νι­κό εορ­το­λό­γιο της λατρεί­ας του Απόλ­λω­να. Κάποια ιερά του Απόλ­λω­να έγι­να εκκλη­σί­ες του αρχάγ­γε­λου Μιχα­ήλ. Σε αυτό το συμπέ­ρα­σμα κατα­λή­γου­με συνε­κτι­μώ­ντας και τα δεδο­μέ­να στους άλλους δύο νομούς της Θρά­κης. Είναι το Αρχι­στρά­τη­γος, που η γλώσ­σα του λαού τα παρέ­φθει­ρε σε Στρα­τή­γης — Αστρά­τη­γος — Στρα­τής — Στρα­τή­για. Και έτσι συν­δέ­θη­κε με την Ευστρά­τιο. Εκτός από τον Ευστρά­τιο στο δείγ­μα εμφα­νί­ζε­ται μία φορά το Στρα­τής, όπως και το Ευστρα­τία. Το Μιχά­λης (< έβρ. Mikhael = ποιος είναι σαν το Θεό;). είναι πολύ κάτω από το πανελ­λα­δι­κό ποσο­στό (1,28%/2,12%) και οκτώ θέσεις χαμη­λό­τε­ρα. Από τη δέκα­τη πανελ­λα­δι­κή θέση στη 18ή στο νομό. Στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή υπάρ­χουν πέντε εκκλη­σί­ες αφιε­ρω­μέ­νες στους Παμ­μέ­γι­στους Ταξιάρ­χες και αρκε­τές μονές στην ευρύ­τε­ρη περιοχή.

Σύμ­φω­να με τις λαο­γρα­φί­ες, στη Θρά­κη οι έγκυ­ες τιμούν ιδιαί­τε­ρα τον Άγιο Συμε­ών για να μην βγουν τα παι­διά σημα­δε­μέ­να και τον άγιο Ελευ­θέ­ριο, ως προ­στά­τη τους για­τί «δίνει» καλή λευ­τε­ριά. Του­λά­χι­στον παλιό­τε­ρα. Πριν το δίκτυο ιατρι­κής φρο­ντί­δας καλύ­ψει όλο τον πλη­θυ­σμό της χώρας. Υπάρ­χει απή­χη­ση αυτής της «τιμής» στην εκλο­γή ονο­μά­των; Δε φαί­νε­ται κάτι τέτοιο. Του­λά­χι­στον στην περί­πτω­ση του αγί­ου Ελευ­θε­ρί­ου. Πολύ κάτω από τα πανελ­λα­δι­κά τους ποσο­στά είναι και το Ελευ­θέ­ριος (0,46%/0,77%) και το Ελευ­θε­ρία (0,39%/0,8). Ένας και ο ναός στο νομό. Το Συμε­ών (< εβρ. sim ‘on = έχει ακού­σει ο Θεός) έχει διπλά­σιο ποσο­στό (0,26%/0,13%), όμως αυτό ίσως να συν­δε­θεί με την ισχυ­ρή παρου­σία των βιβλι­κών ονο­μά­των. Είναι ο γέρο­ντας ο οποί­ος κατά την Υπα­πα­ντή του Χρι­στού ανα­γνώ­ρι­σε στο πρό­σω­πο του θεί­ου βρέ­φους τον Μεσσία.

[1] Περισ­σό­τε­ρα στο «Ριζο­σπά­στη» Παρα­σκευή 31 Δεκέμ­βρη 2010 — Κυρια­κή 2 Γενά­ρη 2011

[2] Περισ­σό­τε­ρα στο «Ριζο­σπά­στη» Κυρια­κή 9 Γενά­ρη 2011

(Στη φωτο­γρα­φία υστε­ρο­βυ­ζα­ντι­νός Ναός Αγί­ου Αθα­να­σί­ου Αλε­πο­χω­ρί­ου Εβρου)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο