Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΟΠΕΚΑ: Μειωμένα μπήκαν τα αναπηρικά επιδόματα

Μέρα πλη­ρω­μών σήμε­ρα για τα προ­νοια­κά και άλλα επι­δό­μα­τα που χορη­γεί ο ΟΠΕΚΑ. Όμως μια δυσά­ρε­στη έκπλη­ξη περί­με­νε τους δικαιού­χους των ανα­πη­ρι­κών επι­δο­μά­των καθώς δεν κατα­βλή­θη­κε ολό­κλη­ρο το ποσό που τους αντι­στοι­χεί. Τα άτο­μα με ανα­πη­ρία είδαν να κόβο­νται τα χρή­μα­τα τους από 50 έως 190€. «Λόγω σοβα­ρού τεχνι­κού προ­βλή­μα­τος της πλατ­φόρ­μα της ΗΔΙΚΑ που εξυ­πη­ρε­τεί τα ανα­πη­ρι­κά προ­νοια­κά επι­δό­μα­τα» όπως ανα­φέ­ρει σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση. Για παρά­δειγ­μα, στο δια­τρο­φι­κό επί­δο­μα νεφρο­πα­θών (υπό αιμο­κά­θαρ­ση, μετα­μό­σχευ­ση, περι­το­ναϊ­κή κάθαρ­ση) αντί του ποσού των 362€ κατα­βλή­θη­καν 300€, στο επί­δο­μα βαριάς ανα­πη­ρί­ας αντί του ποσού των 313€ κατα­βλή­θη­καν 260€ και αντί­στοι­χα στο επί­δο­μα κίνη­σης αντί του ποσού των 165€ κατα­βλή­θη­καν 130€.

Στην ίδια ανα­κοί­νω­ση τονί­ζε­ται ότι «Ο ΟΠΕΚΑ σε συνερ­γα­σία με την ΗΔΙΚΑ κατα­βά­λουν κάθε δυνα­τή προ­σπά­θεια για την επί­λυ­ση του τεχνι­κού προ­βλή­μα­τος το συντο­μό­τε­ρο δυνα­τό. Η από­δο­ση των ορθών ποσών στις παρα­πά­νω περι­πτώ­σεις δικαιού­χων θα λάβει χώρα με έκτα­κτη κατα­βο­λή». Όλα αυτά συμ­βαί­νουν λίγες ώρες πριν από την έναρ­ξη του τρι­η­μέ­ρου των Απο­κριών και της Καθα­ρής Δευ­τέ­ρας. Σύμ­φω­να με επι­κοι­νω­νί­ες πολι­τών με τον ΟΠΕΚΑ στο τηλε­φω­νι­κό κέντρο του 1555 τα χρή­μα­τα θα κατα­βλη­θούν είτε με έκτα­κτη εισφο­ρά, είτε στην πλη­ρω­μή του Μαρτίου(!).

Το πώς θα περά­σουν τον μήνα και με ποιον τρό­πο θα καλύ­ψουν τις ανά­γκες τα άτο­μα με ανα­πη­ρία και οι οικο­γέ­νειες τους βρί­σκει αδιά­φο­ρους την κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη, την Δόμνα Μιχαη­λί­δου, υφυ­πουρ­γό Εργα­σί­ας και Κοι­νω­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων και τον νέο διευ­θυ­ντή του ΟΠΕΚΑ, δικη­γό­ρο Κων­στα­ντί­νο Γλού­μη-Ατσα­λά­κη. Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι η τελευ­ταία και λει­ψή αύξη­ση στα ανα­πη­ρι­κά επι­δό­μα­τα συνέ­βη πριν από δώδε­κα χρόνια.

Αιτή­μα­τα

Είναι καθο­λι­κή απαί­τη­ση των ατό­μων με ανα­πη­ρία να πλη­ρω­θούν τώρα τα ποσά που κόπη­καν. Όμως η συγκε­κρι­μέ­νη κίνη­ση απο­τε­λεί μόνο ένα από τα πολ­λα­πλά προ­βλή­μα­τα που βιώ­νουν καθη­με­ρι­νά οι ανά­πη­ροι συμπο­λί­τες μας. Την ίδια ώρα κόβο­νται ή/και δεν δίνο­νται ανα­πη­ρι­κά επι­δό­μα­τα, αυξά­νε­ται η συμ­με­το­χή στα φάρ­μα­κα έχο­ντας καταρ­γη­θεί στην ουσία η δημό­σια, δωρε­άν παρο­χή τους, κλεί­νουν ειδι­κά σχο­λεία και δομές, οι πιστο­ποι­ή­σεις ανα­πη­ρί­ας περ­νά­νε από κόσκι­νο, δίνο­νται πιστο­ποι­ή­σεις που σε αρκε­τές περι­πτώ­σεις είναι ανα­ντί­στοι­χες της λει­τουρ­γι­κής βλά­βης, οι πόλεις μας έχουν μετα­τρα­πεί σε αφι­λό­ξε­νους τόπους για τα άτο­μα με ανα­πη­ρία και οι ευθύ­νες του κοι­νω­νι­κού κρά­τους έχουν φορ­τω­θεί πάνω τους και στις οικο­γέ­νειες τους.

Από την άλλη πλευ­ρά, οι διαρ­κείς εκκλή­σεις των ιθυ­νό­ντων στην ευαι­σθη­σία των πολι­τών — που θα κορυ­φω­θούν προ­ε­κλο­γι­κά — εξυ­πη­ρε­τεί μεν μια υπαρ­κτή ανά­γκη, το να είναι οι συμπο­λί­τες μας ευαί­σθη­τοι απέ­να­ντι στις ανά­γκες των ανα­πή­ρων, όμως ταυ­τό­χρο­να απο­κρύ­πτει την απου­σία των απα­ραί­τη­των δημό­σιων, δημο­τι­κών, κοι­νω­νι­κών, πολι­τι­στι­κών δομών που θα εξα­σφα­λί­ζουν την ισό­τι­μη συμ­με­το­χή τους στα κοι­νω­νι­κά και πολι­τι­κά δρώ­με­να χωρίς εμπό­δια και απο­κλει­σμούς, όπως γίνε­ται μέχρι σήμε­ρα. Έτσι και αλλιώς, όσο «ευαι­σθη­το­ποι­η­μέ­νοι» κι αν δηλώ­νουν, πάντα θέτουν σε προ­τε­ραιό­τη­τα τα ιδιω­τι­κά και εργο­λα­βι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που οικειο­ποιού­νται τον δημό­σιο χώρο και τις δημό­σιες υπη­ρε­σί­ες και τις έχουν μετα­τρέ­ψει σε απο­κλει­στι­κό πεδίο επι­χει­ρη­μα­τι­κής δραστηριότητας.

Από αυτή την άπο­ψη τα αιτή­μα­τα των ανα­πή­ρων καλύ­πτουν ένα ευρύ φάσμα ανα­γκών. Με λίγα λόγια είναι μονό­δρο­μος: Η αύξη­ση των επι­δο­μά­των ανα­πη­ρί­ας και παράλ­λη­λα η δωρε­άν, δημό­σια και δημο­τι­κή υγειο­νο­μι­κή περί­θαλ­ψη και φαρ­μα­κευ­τι­κή κάλυ­ψη καθώς και δημό­σιες, κοι­νω­νι­κές δομές και μονά­δες εντα­τι­κής θερα­πεί­ας. Να μην γίνε­ται η δια­κί­νη­ση των φαρ­μά­κων υψη­λού κόστους από τους ιδιώ­τες ιδιώ­τες. Οι μαζι­κές και μόνι­μες προ­σλή­ψεις ιατρι­κού και νοση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού και να μπει τέλος στην εξα­ντλη­τι­κή γρα­φειο­κρα­τία χορή­γη­σης επι­δο­μά­των και ποσο­στών ανα­πη­ρί­ας. Εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, πλή­ρη κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση και συντα­ξιο­δό­τη­ση. Αύξη­ση των θέσε­ων εργα­σί­ας για τους ανά­πη­ρους. Σημεία προ­σβα­σι­μό­τη­τας σε δημό­σιους και ιδιω­τι­κούς χώρους και προ­γράμ­μα­τα κοι­νω­νι­κού του­ρι­σμού. Και τα αιτή­μα­τα δεν τελειώ­νουν εδώ. Ο αγώ­νας για τα δικαιώ­μα­τα των ανα­πή­ρων και ενά­ντια στον κοι­νω­νι­κό απο­μο­νω­τι­σμό που έχουν επι­βάλ­λει οι κυρί­αρ­χες πολι­τι­κές, σε κοι­νή δρά­ση με την εργα­τι­κή τάξη, είναι κάτι που πρέ­πει να γίνε­ται καθημερινά.

Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης: «Όλα είναι όπλα»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο