Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οράτιος

Στις 8 Δεκεμ­βρί­ου 65 π.Χ. γεν­νιέ­ται ο Ορά­τιος. Μεγά­λος Λατί­νος ποι­η­τής, ο μεγα­λύ­τε­ρος λυρι­κός της επο­χής του Αυγού­στου, αλλά και εξαί­ρε­τος χει­ρι­στής του δακτυ­λι­κού εξά­με­τρου. Ταπει­νής κατα­γω­γής (εγγο­νός δού­λων) γεν­νή­θη­κε στην Απου­λία της μεσημ­βρι­νής Ιτα­λί­ας. Ο πατέ­ρας του ήταν απε­λεύ­θε­ρος, είχε ένα κτή­μα και έκα­νε το επάγ­γελ­μα του εισπρά­κτο­ρα. Για να δώσει στο γιο του καλύ­τε­ρη μόρ­φω­ση, , τον οδή­γη­σε ο ίδιος στη Ρώμη, κι εκεί ο Ορά­τιος μορ­φώ­θη­κε όμοια με τους γιους των πλου­σί­ων ιππο­τών και συγκλη­τι­κών, υπό την επί­βλε­ψη του πατέ­ρα του που τον παρα­κο­λου­θού­σε με συγκι­νη­τι­κό ενδια­φέ­ρον. Συμπλή­ρω­σε τις σπου­δές του στην Αθή­να στη φιλο­σο­φία και μυή­θη­κε στα Ελλη­νι­κά Γράμ­μα­τα, από τα οποία επω­φε­λή­θη­κε σημα­ντι­κά αργό­τε­ρα η ποι­η­τι­κή του δημιουργία.

Ο ίδιος ο Ορά­τιος θεω­ρού­σε ως κορυ­φαία έκφρα­ση της ποι­η­τι­κής του δημιουρ­γί­ας τις Ωδές. Η πρώ­τη ωδή είναι ένας απο­λο­γη­τι­κός πρό­λο­γος, η δεύ­τε­ρη μια προ­σευ­χή στους θεούς για να ξανα­φέ­ρουν την τάξη στη σπα­ραγ­μέ­νη Ρώμη, η τρί­τη είναι ένα κατευό­διο στο φίλο του, τον Βιρ­γί­λιο, που θα έφευ­γε ταξί­δι για την Ελλά­δα, η τέταρ­τη περιέ­χει στο­χα­σμούς για τη συντο­μία της ζωής, με αφορ­μή την εμφά­νι­ση της άνοι­ξης κλπ.

Η προ­σω­πι­κό­τη­τά του καθρε­φτί­ζε­ται στις Σάτι­ρες και στις Επι­στο­λές όπυο δίνει τις προ­σω­πι­κές του εντυ­πώ­σεις πάνω σε κοι­νω­νι­κά και φιλο­λο­γι­κά ζητή­μα­τα σε μια μορ­φή που είναι πιο φυσι­κή και συγ­χρό­νως πιο καλ­λι­τε­χνι­κή από εκεί­νη των προη­γού­με­νων ποι­η­τών, σε ένα ύφος που π[λησιάζει τη γλώσ­σα της καθη­με­ρι­νής ζωής

Από την αρχαιό­τη­τα τα ποι­ή­μα­τα του Ορά­τιο χρη­σι­μο­ποιού­νταν στα Ρωμαϊ­κά σχο­λεία ως ανα­γνω­στι­κά και δια­δό­θη­καν από τους Ρωμαί­ους γραμ­μα­τι­κούς, ιδιαί­τε­ρα από τον Άκρω­να και τον Πορφύριο.

Το έργο του μεγά­λου Λατί­νου ποι­η­τή υπήρ­ξε ιδιαί­τε­ρα αγα­πη­τό στην αρχαιό­τη­τα και στην Ανα­γέν­νη­ση, ενώ συνέ­βα­λε σημα­ντι­κά στη δια­μόρ­φω­ση της δυτι­κής ποίησης.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο