Ο αξέχαστος «Μεθύστακας» του κινηματογράφου Ορέστης Μακρής γεννήθηκε στη Χαλκίδα στις 30 Σεπτεμβρίου το 1899.
Σπούδασε φωνητική μουσική στο Ωδείο Αθηνών και στα 20 του στρατεύτηκε και υπηρέτησε στη Μικρά Ασία.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1925, σαν τενόρος, στο θίασο της Ροζαλίας Νίκα.
Το 1932 δημιούργησε το ρόλο που τον καθιέρωσε, το νούμερο του μεθυσμένου. Ο Αντώνιος Βώττης του ανέθεσε το νούμερο τού «μεθυσμένου», που είχε γράψει πριν από τρία χρόνια και δεν έβρισκε τον κατάλληλο ηθοποιό να το ερμηνεύσει. Διέβλεψε ότι ο Μακρής είχε υποκριτικό ταλέντο, εκτός από τη θαυμάσια φωνή του και δεν έπεσε έξω. Τραγουδώντας και παίζοντας το νούμερο «Με λεν μπεκρή» στην επιθεώρηση «Ο παπαγάλος του 1932» με τον θίασο του Σπύρου Πατρίκιου, έγινε εν μία νυκτί πρωταγωνιστής του ελαφρού θεάτρου. Ο ρόλος αυτός σφράγισε την καριέρα του και τον καθιέρωσε σαν πρωταγωνιστή του ελαφρού μουσικού μας θεάτρου.
Παράλληλα, έπλασε τον τύπο του συντηρητικού, γκρινιάρη και ανάποδου γέροντα, που στο βάθος κρύβει καλά αισθήματα, αλλά ταμπουρώνεται πίσω από την παραξενιά του για να επιβιώσει.
Στον κινηματογράφο ο Ορέστης Μακρής εμφανίστηκε σε σειρά από ταινίες «Ο Μεθύστακας», «Ο γρουσούζης» (1952), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Το αμαξάκι» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα» (1960).
Ο Ορέστης Μακρής πέθανε στις 29 Ιανουαρίου 1975, σε ηλικία 75 χρόνων, από ένα κρύωμα που εξελίχτηκε σε πνευμονικό οίδημα.
