Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
”Πρώτο μέλημά μας η Ασφάλεια των πολιτών, της ζωής και της περιουσίας τους”. Κεντρική δέσμευση του Συνεδρίου των Σοσιαλδημοκρατών το 2016.
Μια φιλήσυχη και ασφαλής κοινωνία. Έτσι ξέρουμε οι περισσότεροι την Σουηδία. Ας δούμε τους αριθμούς μόνο για την βαριά και οργανωμένη εγκληματικότητα.
106 δολοφονίες το 2016 σε σύγκριση με τις 81 στην Ελλάδα (στατιστικά υπουργείου Δημόσιας Τάξης). Δεν πρόκειται για έξαρση, είναι και κατά 6 λιγότεροι του 2015. Στο 28% των περιπτώσεων από πυροβόλα όπλα.
306 πυροβολισμοί προς κτίρια ανθρώπους, αυτοκίνητα, ταβέρνες και στάσεις λεωφορείων. Aπόπειρες δολοφονίας 110 στην Στοκχόλμη 92 στον Νότο. 41 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 135 τραυματίστηκαν. Στοιχεία του 2017 από εφημερίδες 21/12/2017.
800 άτομα νεαρής ηλικίας 15 έως 25 που δεν ανήκουν στο οργανωμένο έγκλημα αλλά έχουν τις δικές τους παρέες και συμμορίες, 30 τον αριθμό, με δυνατότητα οπλοφορίας δρουν στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της Σουηδίας, Στοκχόλμη, Γκετεμπόργκ και Μάλμε. Συνήθως ασχολούνται με την διακίνηση ναρκωτικών.
55 περιοχές σε 22 πόλεις της Σουηδίας θεωρεί η αστυνομία ότι είναι ευπαθείς στην εγκληματικότητα. Το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι οι περιοχές είναι κοινωνικοοικονομικά ευάλωτες και η εγκληματικότητα αφορά κυρίως την νεολαία.
Χαρακτηριστικά αυτών των περιοχών είναι οι ”εκκαθαρίσεις” σε δημόσιους χώρους, ανοιχτή διακίνηση ναρκωτικών, εκβιασμοί, βανδαλισμοί δημόσιας περιουσίας, επιθέσεις ενάντια σε αστυνομικά αυτοκίνητα και κτίρια ακόμη και με βομβιστικούς μηχανισμούς.
Στις 14 από αυτές λειτουργεί παράλληλη κοινωνική υποδομή, παράλληλη κοινωνία, με στοιχεία θρησκευτικού εξτρεμισμού όπου η δικαιοσύνη δεν μπορεί να παρέμβει.( 12)
Οργανωμένο Έγκλημα
Η εγκληματικότητα έχει αλλάξει μορφή, λέει η αστυνομία. Δεν έχει όπως παλιότερα να κάνει μόνο με την σύσταση συμμοριών με ιεραρχίες και στρατούς. Τα περισσότερα εγκλήματα τώρα γίνονται κατά παραγγελία από υπεργολάβους. Οι παραγγελιοδόχοι είναι πολίτες υπεράνω υποψίας. Αυτό το κύκλωμα διαφέρει από τις συμμορίες που εξακολουθούν να λειτουργούν παράλληλα και έχουν ιεραρχία , σύμβολα , και ονόματα συμμορίας και μπορεί να είναι λήπτες παραγγελιών εγκλημάτων. Κοινό όλων των συμμοριών είναι η αφθονία παράνομου οπλισμού και η ευκολία που υπάρχει γιά να αποκτηθεί. Η αστυνομία τους χωρίζει στις παρακάτω κατηγορίες και δράσεις.
Εγκληματικά μετακινούμενα δίκτυα με συνήθη δράση κλοπές σπιτιών και αυτοκινήτων. Μπορεί να είναι εμπλεκόμενες και συμμορίες αλλοδαπών.
Εγκληματικά δίκτυα μοτοσικλετιστών κατά το Hells Angels. Κλοπές, ληστείες, ξυλοδαρμοί, βιασμοί, προστασία, παραγγελίες δολοφονιών.
Oμάδες βάσει προέλευσης και κατοικίας. Δρουν στις υποβαθμισμένες περιοχές προαστίων των 3 μεγάλων πόλεων που αποτελείται στην πλειοψηφία τους από πρόσφυγες της Μ. Ανατολής. Ναρκωτικά, προστασία, λαθρεμπόριο όπλων, οπλοχρησία κ α .
Εδώ δρουν παράλληλα και δίκτυα Τζιχαντιστών που η εκληματικότητα τους έχει να κάνει με τιμωρίες και βιαιότητες σύμφωνα με την Σαρία, προσηλυτισμό σε τρομοκρατικά δίκτυα, βανδαλισμούς ενάντια στους εκπροσώπους του νόμου και της κοινωνίας, εμπρησμούς σχολείων, συγκέντρωση και αποστολή χρημάτων στην Συρία και στο Ιράκ στις αντίστοιχες οργανώσεις.
Οργανωμένο έγκλημα με ”ιδεολογικά” κίνητρα. Ναζιστές που επιτίθενται σε πρόσφυγες και ζητιάνους. Είναι εμπρηστές τόπων συγκέντρωσης και καταυλισμών προσφύγων και βανδαλιστές. Βιοπραγούν ενάντια σε διαδηλωτές ακόμη και με μαχαίρια.
Και Οικονομικές συνέπειες
Οι Σουηδοί που έμαθαν να αποτιμούν τα περισσότερα ζητήματα και με το χρήμα έχουν υπολογίσει πως κάθε μέλος του οργανωμένου εγκλήματος κοστίζει στην κοινωνία 23 εκατομμύρια κορώνες (2,3 εκ. ευρώ) στα 15 χρόνια. Μια συμμορία 15 ατόμων κοστίζει μαζί και με τα έξοδα κοινωνικής προστασίας 40 εκ ευρώ στα 15 χρόνια. Τα 15 χρόνια είναι ένα εύλογο διάστημα παραμονής σε εγκληματικό δίκτυο σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η εικόνα που δίνεται προς τα έξω, συνήθως από τα ΜΜΕ, για τα εκληματικά δίκτυα είναι ανθρώπων που βγάζουν ”γρήγορα” χρήματα και ζουν μια πολυτελή ζωή. Οι συνεντεύξεις όμως με τους ανθρώπους που εγκατέλειψαν αυτή την ζωή καθώς και άλλες στατιστικές και κλινικές έρευνες έχουν δείξει ότι η καθημερινή τους ζωή απέχει κατά πολύ από την πολυτέλεια.
Στο μεγαλύτερο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Karolinska institutet της Στοκχόλμης, η έρευνα αποδεικνύει πως η θνησιμότητα τους συγκρίνεται με αυτή των ατόμων με καρκίνο η με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα. Η στατιστική δείχνει πως όσοι έγιναν γκάνγκστερ από την εφηβεία έχουν 13% πιθανότητα να πεθάνουν πριν τα 36 σε σύγκριση με όλους τους υπόλοιπους μη εγκληματίες που η πιθανότητα είναι 1%.
Η αύξηση αυτή δεν οφείλεται μόνο στην πιθανότητα να πέσουν και οι ίδιοι θύματα βίας αλλά από τα προβλήματα καταχρήσεων, τον μόνιμο φόβο και συχνότατα την κακή κοινωνική επαφή. Σχεδόν κανείς από τα εγκληματικά στοιχεία δεν έχει επαφή με τα παιδιά του.
Σχεδόν κανείς από αυτούς που άρχισαν αυτή την δραστηριότητα από μικροί δεν έχουν τις δυνάμεις να συνεχίσουν και σαν 40χρονοι.
Σκληρή πραγματικότητα
Η κοινωνική συνοχή της Σουηδίας, ευημερία , ο πολιτισμός, η βιτρίνα της σταματάει λίγο έξω από το κέντρο των μεγάλων πόλεων. Με αστυνομικά μέτρα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την εγκληματικότητα που όμως είναι ριζωμένη στο σύστημα που δεν ενδιαφέρεται για την τύχη των υποβαθμισμένων περιοχών. Το ανύπαρκτο εργατικό κίνημα δεν ασχολείται. Οι ταξικές πολιτικές δυνάμεις είναι πολύ αδύναμες. Κάποιες εθελοντικές κινήσεις γίνονται χωρίς αποτέλεσμα.Χωρίς σχεδόν καμία κοινωνική υποδομή αφού έχουν κλείσει σχολεία, συμβουλευτικοί σταθμοί, κέντρα υγείας σ αυτές τις περιοχές παρά τις καταγγελίες των κατοίκων και εθελοντικών οργανώσεων. Δεν διαμαρτύρονται όμως μόνο τα εγκληματικά στοιχεία για να μην έχουν την Αστυνομία στα πόδια τους.
Το σάπισμα του καπιταλισμού δεν είναι ένα κενό γράμμα. Είναι μια σκληρή πραγματικότητα που δεν μπορεί καμία αστυνομία να το αντιμετωπίσει. Ούτε καν τα συμπληρωματικά μέτρα με περισσότερους αστυνομικούς και κάμερες ασφαλείας όπως διαφημίζεται. Η εγκληματικότητα πλήττει την εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα. Προβάλλει σε τμήματα νεολαίας των μεγάλων πόλεων σαν την μόνη εναλλακτική λύση, συχνά σαν λύση επιβίωσης. Μόνο η ριζική αλλαγή της κοινωνίας είναι λύση ακόμη κιαυτής που πλασάρεται για πρότυπο.
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης. Από το 2011 διαμένει στην Σουηδία στην πόλη Σβεγκ του δήμου Χεργιεντάλεν και εργάζεται ως διευθυντής τεχνικών και κοινωνικής υποδομής.