Ορισμένες επισημάνσεις για την επέκταση του φράχτη στον Εβρο

Της Kατε­ρί­νας Γεράκη*

1. Η πρό­σφα­τη από­φα­ση του ΚΥΣΕΑ για την επέ­κτα­ση του φρά­χτη στον Εβρο και την ανα­βάθ­μι­ση των μέσων παρα­κο­λού­θη­σης, με σκο­πό την αντι­με­τώ­πι­ση των αυξα­νό­με­νων προ­σφυ­γι­κών ροών, δεν είναι αιφ­νι­δια­στι­κή και δεν επι­βλή­θη­κε από τις τελευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις, όπως επι­χει­ρεί­ται να παρου­σια­στεί (π.χ. δηλώ­σεις του υπουρ­γού Προ­στα­σί­ας του Πολί­τη Τ. Θεο­δω­ρι­κά­κου περί «υβρι­δι­κής απει­λής»). Τέτοια συζή­τη­ση διε­ξά­γε­ται όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα, με την κυβέρ­νη­ση μάλι­στα να πιέ­ζει την ΕΕ για τη σχε­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση.2. Η ανύ­ψω­ση φρα­χτών για την αντι­με­τώ­πι­ση της «παρά­τυ­πης μετα­νά­στευ­σης» και ο εκσυγ­χρο­νι­σμός των συστη­μά­των παρα­κο­λού­θη­σης δεν απο­τε­λούν ελλη­νι­κή πρω­το­τυ­πία. Συνι­στούν κεντρι­κή κατεύ­θυν­ση της πολι­τι­κής της ΕΕ και του προ­ω­θού­με­νου νέου Συμ­φώ­νου για τη Μετα­νά­στευ­ση και το Ασυλο.

Ούτε η χρη­σι­μο­ποιού­με­νη έννοια της «υβρι­δι­κής απει­λής από την παρά­νο­μη μετα­νά­στευ­ση» αφο­ρά μόνο την εργα­λειο­ποί­η­ση των κατα­τρεγ­μέ­νων προ­σφύ­γων από την Τουρ­κία. Απο­τε­λεί πλέ­ον επί­ση­μη ορο­λο­γία της Στρα­τη­γι­κής του ΝΑΤΟ, και μάλι­στα μετά από πρό­τα­ση της «προ­ο­δευ­τι­κής» ισπα­νι­κής κυβέρ­νη­σης του Π. Σάν­τσεθ. Ετσι, η εργα­λειο­ποί­η­ση των ξερι­ζω­μέ­νων στα γεω­πο­λι­τι­κά παζά­ρια των ιμπε­ρια­λι­στών γίνε­ται τώρα και με τη βού­λα κάτω από τον μαν­δύα της «υβρι­δι­κής απειλής».

3. Οπως έχει απο­δει­χθεί, η έντα­ση της κατα­στο­λής και η ανύ­ψω­ση πελώ­ριων φρα­χτών δεν απο­τρέ­πουν την αύξη­ση των ροών, ούτε, πολύ περισ­σό­τε­ρο, προ­στα­τεύ­ουν τους πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες. Αντί­θε­τα, η ανα­ζή­τη­ση νέων, πιο επι­κίν­δυ­νων δρό­μων διέ­λευ­σης απο­γειώ­νει τη δρά­ση των δια­κι­νη­τών, αυξά­νει τις απαι­τή­σεις τους για την «ταρί­φα» του ταξι­διού και οδη­γεί σε νέες εκα­τόμ­βες νεκρών. Τα παρα­δείγ­μα­τα είναι αμέ­τρη­τα, από το Μεξι­κό μέχρι την ισπα­νι­κή Μελί­για, από το Καλαί στη Μάγ­χη μέχρι την Πολω­νία κ.ο.κ.

Οσοι φρά­χτες κι αν υψω­θούν, η αιτία του ξερι­ζω­μού λόγω των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων και της εξα­θλί­ω­σης δεν εξα­λεί­φε­ται. Ο αριθ­μός των πάνω από 100 εκατ. ξερι­ζω­μέ­νων, ρεκόρ στην Ιστο­ρία της ανθρω­πό­τη­τας, είναι αποκαλυπτικός.

4. Η επέ­κτα­ση του φρά­χτη στον Εβρο δεν μπο­ρεί να ανα­χαι­τί­σει την εργα­λειο­ποί­η­ση του Προ­σφυ­γι­κού από την Τουρ­κία στο πλαί­σιο της επι­θε­τι­κό­τη­τάς της, όπως προ­βάλ­λε­ται. Η απει­λή της Τουρ­κί­ας ότι «θα γεμί­σει την Ευρώ­πη μετα­νά­στες» πατά­ει πάνω στην εργα­λειο­ποί­η­ση των ξερι­ζω­μέ­νων από την ίδια την ΕΕ και τις ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις, που στή­νουν hot spots δια­λο­γής και ανοι­γο­κλεί­νουν την κάνου­λα των ροών ανά­λο­γα με τις εκά­στο­τε ανά­γκες του κεφαλαίου.

Το έδα­φος για το παζά­ρι που παί­ζει η Τουρ­κία δημιουρ­γεί­ται από την ίδια την πολι­τι­κή της ΕΕ και των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων, της κατα­στο­λής και του εγκλω­βι­σμού στις πρώ­τες χώρες υπο­δο­χής (βλ. Κανο­νι­σμός Δου­βλί­νου). Το ανα­βαθ­μι­σμέ­νο αυτό παζά­ρι εγκαι­νιά­στη­κε με την Κοι­νή Δήλω­ση ΕΕ — Τουρ­κί­ας του 2016, που προ­βλέ­πει επι­στρο­φή στην «ασφα­λή» Τουρ­κία για όλους τους «παρά­τυ­πους μετα­νά­στες» που φτά­νουν στα ελλη­νι­κά νησιά. Στην περί­πτω­ση δε των θυμά­των από τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στη Συρία, το παζά­ρι απο­γειώ­θη­κε με την πρό­βλε­ψη «ένας Σύρος επι­στρέ­φει στην Τουρ­κία από τα ελλη­νι­κά νησιά, ένας άλλος Σύρος θα επα­νε­γκα­θί­στα­ται από την Τουρ­κία στην ΕΕ». Σήμε­ρα, Ελλά­δα και Τουρ­κία αλλη­λο­κα­τη­γο­ρού­νται για την παρα­βί­α­ση της Συμ­φω­νί­ας. Πάντως, η μεν Τουρ­κία έλα­βε βοή­θεια 3,5 δισ. ευρώ για τους Σύρους πρό­σφυ­γες, η δε Ελλά­δα λαμ­βά­νει κον­δύ­λια για τη δια­χεί­ρι­ση του εγκλω­βι­σμού, τα hot spots και τις υπερ­δο­μές — φυλα­κές κ.λπ.

Ετσι, με τη Συμ­φω­νία αυτή, που υπο­γρά­φη­κε από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και εφαρ­μό­ζε­ται από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, το παζά­ρι με την Τουρ­κία και ο εγκλω­βι­σμός των ξερι­ζω­μέ­νων στην Ελλά­δα (και στην Τουρ­κία) έγι­ναν επί­ση­μη πολι­τι­κή της ΕΕ. Επο­μέ­νως, η σημε­ρι­νή κοκο­ρο­μα­χία μετα­ξύ ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομ­μά­των του ευρω­μο­νό­δρο­μου, που χύνουν κρο­κο­δεί­λια δάκρυα για την εργα­λειο­ποί­η­ση των ξερι­ζω­μέ­νων, είναι υπο­κρι­τι­κή. Ολοι απο­δέ­χο­νται τον ρόλο του χωρο­φύ­λα­κα των ευρω­παϊ­κών συνό­ρων με την παρου­σία της Frontex και τη μετα­τρο­πή της χώρας σε απο­θή­κη ψυχών.

Να για­τί έχει επεί­γο­ντα χαρα­κτή­ρα η θέση του ΚΚΕ να καταρ­γη­θεί εδώ και τώρα η Κοι­νή Δήλω­ση ΕΕ — Τουρ­κί­ας, να εξα­σφα­λι­στούν τα δικαιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων στο άσυ­λο και στις χώρες του πραγ­μα­τι­κού προ­ο­ρι­σμού τους, με Επι­τρο­πές Ασύ­λου μέσα στην Τουρ­κία με ευθύ­νη της ΕΕ και του ΟΗΕ.

*Η Κατε­ρί­να Γερά­κη είναι υπεύ­θυ­νη της Δια­τμη­μα­τι­κής Επι­τρο­πής της ΚΕ του ΚΚΕ για τα δικαιώ­μα­τα των Μετα­να­στών και Προσφύγων

Το άρθρο ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται από τον «Ριζο­σπά­στη του Σαββατοκύριακου».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα