Οταν ο Πομπέο… εκθέτει τα «παπαγαλάκια» της πρεσβείας

Απο­κα­λυ­πτι­κές, μία προς μία, ήταν οι τοπο­θε­τή­σεις του Αμε­ρι­κα­νού υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών Μ. Πομπέο, κατά την επί­σκε­ψή του στην Ελλά­δα, για όσους την ίδια ώρα δια­κι­νού­σαν «με ένα στό­μα μια φωνή» τη δηλη­τη­ριώ­δη προ­πα­γάν­δα περί «ανταλ­λαγ­μά­των» από τη Συμ­φω­νία για τις βάσεις, όπως και συνο­λι­κά από την εμπλο­κή στα σχέ­δια των ΗΠΑ.

Ας δού­με λοι­πόν πώς ο ίδιος ο Πομπέο… κατέρ­ρι­ψε ένα προς ένα τα παρα­μύ­θια που δια­κί­νη­σαν ξανά με τόση θέρ­μη τα αστι­κά επι­τε­λεία και τα κυβερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη, με σκο­πό να στοι­χί­σουν το λαό στα επι­κίν­δυ­να σχέδια.

🔥  Μύθος 1ος: Η Ελλάδα με τις συμφωνίες αυτές γίνεται πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή, παίρνει ως «αντάλλαγμα» τη μεγαλύτερη ασφάλεια

Για το τι γίνε­ται η Ελλά­δα με τη νέα Συμ­φω­νία με τις ΗΠΑ ο Πομπέο ήταν παρα­πά­νω από ξεκά­θα­ρος: «Εχου­με πολ­λούς στρα­τη­γι­κούς στό­χους και με την Ελλά­δα θα έχου­με μια νέα αμυ­ντι­κή συνερ­γα­σία που θα έχει σημα­σία» για τους στό­χους αυτούς, είπε σε συνέ­ντευ­ξή του, σημειώ­νο­ντας μάλι­στα πως η σχέ­ση αυτή εκτεί­νε­ται «δεκα­ε­τί­ες μπρο­στά», είναι «κάτι βαθύ­τε­ρο από τα δικαιώ­μα­τα να έχου­με βάσεις» και «δίνει πολι­τι­κά σήμα­τα που είναι ευρύ­τε­ρα και βαθύ­τε­ρα», ανε­ξάρ­τη­τα από τις εναλ­λα­γές των κυβερ­νή­σε­ων σε ΗΠΑ και Ελλά­δα.

Να λοι­πόν ποια είναι η ουσία της Συμ­φω­νί­ας με τις ΗΠΑ, όσο και του «Στρα­τη­γι­κού Δια­λό­γου», που δεν μπο­ρούν να κρύ­ψουν ούτε όλα μαζί τα παρα­μύ­θια των αστι­κών επι­τε­λεί­ων: Η κυβέρ­νη­ση προ­σφέ­ρει «γη, αέρα και νερό», βάσεις από την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη έως τη Θεσ­σα­λία και την Κρή­τη, ανα­λαμ­βά­νει κάθε λογής βρώ­μι­κες απο­στο­λές για τους «στρα­τη­γι­κούς στό­χους» των ΗΠΑ στην περιοχή.

Αλλά μήπως έτσι, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται τα επι­τε­λεία της κυβέρ­νη­σης και των υπό­λοι­πων αστι­κών κομ­μά­των, παίρ­νου­με όλοι μαζί ως βασι­κό αντάλ­λαγ­μα την «έξτρα ασφά­λεια» και τις «αμε­ρι­κα­νι­κές πλά­τες», αφού όπως π.χ. έλε­γε ο υπουρ­γός Αμυ­νας, οι βάσεις της Ελλά­δας γίνο­νται και βάσεις των Αμε­ρι­κα­νών και «όλοι αντι­λαμ­βά­νο­νται τι σημαί­νει αυτό»;

Για όσους «δεν αντι­λαμ­βά­νο­νται» τι σημαί­νει αυτό, ο Πομπέο φρό­ντι­σε να κάνει λια­νά αυτά τα «οφέ­λη»: «Η Ελλά­δα», είπε στην ίδια συνέ­ντευ­ξη, «επω­φε­λεί­ται από τη στε­νή σχέ­ση ανά­με­σα στις Ενο­πλες Δυνά­μεις μας, τους κοι­νούς κανό­νες αντί­λη­ψης και επι­χει­ρή­σε­ων (…) που θα μας βοη­θή­σουν σε περί­πτω­ση που χρεια­στεί να αμυν­θού­με ή να απο­τρέ­ψου­με απο­φα­σι­σμέ­νους αντι­πά­λους».

Οι Ενοπλες Δυνάμεις, δηλαδή, μαθαίνουν να πολεμάνε για τις ΗΠΑ και για τους «στρατηγικούς τους στόχους» σε όλη την περιοχή! Και τα αμερικανικά ορμητήρια που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα, προφανώς γίνονται στόχος των «αποφασισμένων αντιπάλων». Αυτά κι αν αποπνέουν… ασφάλεια και σταθερότητα.

🔥 Μύθος 2ος: Δεν πρόκειται για συμφωνίες που στρέφονται κατά κάποιου άλλου

Τα αστι­κά επι­τε­λεία και τα κυβερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη, «δασκα­λε­μέ­να» και στη γνω­στή προ­σπά­θεια εφη­συ­χα­σμού για το τι σημαί­νει η παρα­πέ­ρα εμπλο­κή, όπου στα­θούν κι όπου βρε­θούν λένε πως τάχα αυτές είναι συμ­φω­νί­ες διμε­ρείς, πως «δεν στρέ­φο­νται ενα­ντί­ον κάποιου».

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ακρι­βώς ανά­πο­δη: Η «ανα­βάθ­μι­ση» στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχε­δια­σμό σημαί­νει πως ο λαός μας μπαί­νει απευ­θεί­ας στο «μάτι του κυκλώ­να» των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών για τη μοι­ρα­σιά της λεί­ας της Ενέρ­γειας, των δρό­μων μετα­φο­ράς της, των αγο­ρών και των «σφαι­ρών επιρροής».

⚡ Κι αν κανείς δεν πιστεύ­ει το… κολ­λη­μέ­νο ΚΚΕ, μπο­ρεί να ακού­σει τον ίδιο τον Πομπέο.

Στην ομι­λία του στο «Ιδρυ­μα Σταύ­ρος Νιάρ­χος», είπε επί λέξει: «Είναι συναρ­πα­στι­κό ότι η ανα­νέ­ω­ση των σχέ­σε­ών μας φτά­νει σε αυτήν τη σημα­ντι­κή στιγ­μή. Οπως ο Πρό­ε­δρος Τραμπ είπε στη Γενι­κή Συνέ­λευ­ση του ΟΗΕ “ο και­ρός μας είναι και­ρός μεγά­λων αντα­γω­νι­σμών, υψη­λών ρίσκων και καθα­ρών επι­λο­γών”. Και αυτό αλη­θεύ­ει τόσο για την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο όσο και για τον υπό­λοι­πο κόσμο.

Πάρ­τε για παρά­δειγ­μα τα Βαλ­κά­νια, που παρα­μέ­νουν μια περιο­χή στρα­τη­γι­κού αντα­γω­νι­σμού (…) τη Ρωσία, που υπο­νο­μεύ­ει την κυριαρ­χία των γει­τό­νων σας, προ­σπα­θεί να κατα­πνί­ξει τη θρη­σκευ­τι­κή ελευ­θε­ρία πολ­λών ορθό­δο­ξων πιστών (…) το Ιράν, που οι τρο­μο­κρά­τες αντι­πρό­σω­ποί του έχουν απο­στα­θε­ρο­ποι­ή­σει τη Μ. Ανα­το­λή, μετέ­τρε­ψαν τον Λίβα­νο σε κρά­τος — “πελά­τη” και συνέ­βα­λαν στη δημιουρ­γία της προ­σφυ­γι­κής κρί­σης που εξα­κο­λου­θεί να επι­δρά στην Ελλά­δα έως σήμερα.

Πάρ­τε για παρά­δειγ­μα την Κίνα, που χρη­σι­μο­ποιεί οικο­νο­μι­κά μέσα για να εξα­να­γκά­σει χώρες σε ετε­ρο­βα­ρείς συμ­φω­νί­ες που ωφε­λούν το Πεκί­νο και αφή­νουν τους πελά­τες στο τέλ­μα του χρέ­ους (…) τον σφο­δρό αντα­γω­νι­σμό για τις ενερ­γεια­κές πηγές, που μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει σοβα­ρή οικο­νο­μι­κή και στρα­τη­γι­κή απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση στην περιοχή».

Δίνο­ντας μάλι­στα τα συγ­χα­ρη­τή­ρια στην κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και στη σημε­ρι­νή για την εμπλο­κή στα σχέ­δια αυτά, τόνι­σε πως «αυτό που είναι εξαι­ρε­τι­κό για καθέ­να από αυτά, είναι ότι βλέ­που­με την Ελλά­δα να ανα­λαμ­βά­νει αυτές τις προ­κλή­σεις, δεί­χνο­ντας το δρό­μο μπρο­στά. Εξα­σφα­λί­σα­τε τη Συμ­φω­νία των Πρε­σπών. (…) Πήρα­τε κυρώ­σεις κατά της Ρωσί­ας για την εισβο­λή της στην Κρι­μαία και την Ανα­το­λι­κή Ουκρα­νία. Αρνη­θή­κα­τε σε ένα ιρα­νι­κό πλοίο γεμά­το πετρέ­λαιο, πετρέ­λαιο για τον Ασαντ, να δέσει στα ελλη­νι­κά λιμά­νια. Και εξε­τά­ζε­τε εξο­νυ­χι­στι­κά τα ρίσκα του να επι­τρέ­ψε­τε στην Κίνα να χτί­σει τα ευαί­σθη­τα δίκτυα 5G. (…) Διευ­ρύ­να­τε τους δεσμούς με το Ισρα­ήλ για να εξα­σφα­λί­σε­τε τις ενερ­γεια­κές προ­μή­θειες. Και αρχί­ζε­τε να βλέ­πε­τε τον κόσμο ακρι­βώς όπως τον βλέ­που­με εμείς».

Και «προ­βάλ­λο­ντας» στο μέλ­λον την εμπλο­κή αυτή, τόνι­σε: «Κοι­τάξ­τε, είναι κάπως εγω­ι­στι­κό. Οι ΗΠΑ χρειά­ζο­νται να κρα­τή­σουν την Ελλά­δα επι­τυ­χη­μέ­νη και να βοη­θή­σουν να εξα­σφα­λι­στεί η Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειος. Γι’ αυτό ας συνε­χί­σου­με τη δου­λειά μας για να στα­μα­τή­σου­με την κακό­βου­λη ρωσι­κή επιρ­ροή, τόσο στην Ελλά­δα, όσο και εντός των συνό­ρων των γει­τό­νων σας. Ας συνε­χί­σου­με να ασκού­με πίε­ση στο Ιράν, το μεγα­λύ­τε­ρο κρά­τος — σπόν­σο­ρα της τρο­μο­κρα­τί­ας, μέχρις ότου το καθε­στώς γίνει ένα φυσιο­λο­γι­κό έθνος. Ας πάρου­με στα σοβα­ρά την ΕΕ, όταν χαρα­κτη­ρί­ζει την Κίνα “συστη­μι­κό αντί­πα­λο”. Ας στη­ρί­ξου­με την εφαρ­μο­γή του νόμου κι ας χτί­σου­με συνερ­γα­σί­ες με ελεύ­θε­ρα έθνη, ώστε να εξά­γου­με τις ενερ­γεια­κές πηγές με έναν ειρη­νι­κό και συντο­νι­σμέ­νο τρόπο».

Αυτή είναι λοι­πόν η «πλη­ρω­μή» που έχει να περι­μέ­νει ο λαός: Ακό­μα πιο βαθιά στο βούρ­κο των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών, ακό­μα πιο «μέσα» στο στό­χα­στρο των αντα­γω­νι­στών των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ, παί­ζο­ντας τη ζωή του «κορό­να — γράμ­μα­τα» για τα κέρ­δη των καπιταλιστών.

🔥  Μύθος 3ος: Η αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ αποτελεί «ασπίδα» απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα

⚠️ Δυστυ­χώς για εκεί­νους, τα παρα­μύ­θια που δια­κι­νού­σαν ότι η Συμ­φω­νία με τους δολο­φό­νους και οι δηλώ­σεις Πομπέο απο­τε­λούν τάχα «χαστού­κι» στην «απο­μο­νω­μέ­νη» Τουρ­κία και «ψήφο εμπι­στο­σύ­νης» στο πραγ­μα­τι­κά «καλό παι­δί» των Αμε­ρι­κα­νών στην περιο­χή, όπως και εγγύ­η­ση για την εφαρ­μο­γή του «διε­θνούς δικαί­ου» στην περιο­χή, έγι­ναν θρύ­ψα­λα «πριν αλέ­κτο­ρα φωνή­σαι», αφού συνέ­πε­σαν με το «πρά­σι­νο φως» των ΗΠΑ στην Τουρ­κία να εισβά­λει στη Συρία, προ­κα­λώ­ντας… μια κάποια αμη­χα­νία στη βρώ­μι­κη προ­πα­γάν­δα ⤵️

⤴️ Τις ψεύ­τι­κες προσ­δο­κί­ες είχε φρο­ντί­σει βέβαια να γειώ­σει προη­γου­μέ­νως ο ίδιος ο Πομπέο, ξεκα­θα­ρί­ζο­ντας π.χ. σε συνέ­ντευ­ξή του πως η σχέ­ση των ΗΠΑ με την Ελλά­δα δεν λει­τουρ­γεί σε καμία περί­πτω­ση «αντα­γω­νι­στι­κά» με την Τουρ­κία, που «είναι για εμάς ένας σημα­ντι­κός εμπο­ρι­κός εταί­ρος, σύμ­μα­χος στο ΝΑΤΟ, (με) σημα­ντι­κές στρα­τιω­τι­κές υπο­δο­μές», αφού «κάθε χώρα έχει (…) τις δικές της ευκαι­ρί­ες να έχουν καλά απο­τε­λέ­σμα­τα για το ΝΑΤΟ αλλά (…) και τις ΗΠΑ».

✴️ Οσο για τα «αυστηρά μηνύματα» στην άλλη πλευρά του Αιγαίου;

Στις δηλώ­σεις του μετά τη συνά­ντη­ση με τον Ν. Δέν­δια, όσον αφο­ρά τις ενέρ­γειες της Τουρ­κί­ας στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο αρκέ­στη­κε να πει ότι «κατα­νο­ού­με τους κιν­δύ­νους. Γνω­ρί­ζου­με τις δρα­στη­ριό­τη­τες που λαμ­βά­νουν χώρα και δου­λεύ­ου­με πολύ στε­νά για να (…) μην έχου­με στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση των θεμά­των και να πετύ­χου­με απο­κλι­μά­κω­ση», με τα ανά­λο­γα προ­φα­νώς «ανταλ­λάγ­μα­τα» στην Τουρ­κία για να παρα­μεί­νει στο αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό στρατόπεδο.

Ενώ σε ερώ­τη­ση για την Κύπρο και τι συζή­τη­σε με τον πρω­θυ­πουρ­γό απέ­φυ­γε να μιλή­σει για κυπρια­κή ΑΟΖ, κάνο­ντας μια γενι­κή ανα­φο­ρά περί διε­θνών υδά­των: «Ξεκα­θα­ρί­σα­με πως επι­χει­ρή­σεις σε διε­θνή ύδα­τα είναι σύμ­φω­να με διε­θνείς κανό­νες. Και είπα­με στην Τουρ­κία ότι θα ανα­λά­βου­με δρά­ση για να δια­σφα­λί­σου­με ότι έχου­με έννο­μες ενέρ­γειες όπου κυριαρ­χεί το διε­θνές δίκαιο», το «δίκαιο» που οι ιμπε­ρια­λι­στές έχουν κάνει κου­ρε­λό­χαρ­το, κόβο­ντάς το και ράβο­ντάς το κάθε φορά στα μέτρα τους.

Το μόνο σημείο όπου έγι­νε συγκε­κρι­μέ­νος ο Πομπέο είναι όταν ρωτή­θη­κε σχε­τι­κά με τα μονο­πώ­λια των ΗΠΑ στην κυπρια­κή ΑΟΖ, ξεκα­θα­ρί­ζο­ντας πως «οι ΗΠΑ πάντα κάνουν ό,τι χρεια­στεί για να προ­στα­τεύ­σουν τα εμπο­ρι­κά συμ­φέ­ρο­ντά τους». Ανα­φο­ρά που βέβαια όχι μόνο δεν απο­τε­λεί δια­βε­βαί­ω­ση ότι τάχα οι ΗΠΑ θα στα­θούν… θεμα­το­φύ­λα­κας του διε­θνούς δικαί­ου, όπως λέει η κυβέρ­νη­ση, αλλά το ακρι­βώς αντί­θε­το, αφού γι’ αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα «τρέ­χουν» τα σχέ­δια συν­δια­χεί­ρι­σης του Αιγαί­ου και της κυπρια­κής ΑΟΖ, αλλά και τα διχο­το­μι­κά σχέ­δια στο Κυπρια­κό. Αλλω­στε, η ανα­φο­ρά του ότι η προσ­δο­κία είναι πως «κάθε χώρα που θέλει να προ­στα­τέ­ψει τη δική της κυριαρ­χία θα προ­σφέ­ρει σε άλλες χώρες την ίδια ευκαι­ρία» μιλά­ει από μόνη της.

Εξάλ­λου, μιλώ­ντας στο ΙΣΝ, απα­ντώ­ντας σε ερώ­τη­ση για το τι πρέ­πει να περι­μέ­νει από τις ΗΠΑ η Ελλά­δα σε περί­πτω­ση που τουρ­κι­κές δυνά­μεις απο­βι­βα­στούν σε ένα ελλη­νι­κό νησί (!), είπε ότι «θα δρά­σου­με για να προ­στα­τεύ­σου­με και να δια­τη­ρή­σου­με τις βασι­κές αξί­ες της κυριαρ­χί­ας ενός κρά­τους, του κρά­τους δικαί­ου και της προ­στα­σί­ας της ιδιω­τι­κής περιου­σί­ας». Τα αστι­κά επι­τε­λεία που «πανη­γύ­ρι­σαν» πολύ για την παρα­πά­νω δήλω­ση, φρό­ντι­σαν να θάψουν το άλλο μισό της απά­ντη­σης. Οτι «θα προ­σπα­θή­σου­με να δημιουρ­γή­σου­με μια δέσμη κινή­τρων που λένε πως “αυτός δεν είναι ο τρό­πος για τις χώρες να επω­φε­λη­θούν”», απο­κα­λύ­πτο­ντας δηλα­δή πως το «γκρι­ζά­ρι­σμα» των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των και τα σχέ­δια συν­δια­χεί­ρι­σης σε Αιγαίο και Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο βρί­σκο­νται προ πολ­λού πάνω στο τρα­πέ­ζι από τους ίδιους τους Αμερικανούς.

Εννοείται ότι από τη φαρέτρα των αστικών επιτελείων δεν έλειψαν και τα περί μεγάλων οικονομικών ανταλλαγμάτων, ευημερίας, «επενδύσεων» και άλλα τέτοια.

Για το ποιος έχει να περι­μέ­νει από αυτά, μίλη­σε επί­σης ο Πομπέο, π.χ. ανα­φε­ρό­με­νος στα συμ­φέ­ρο­ντα των εφο­πλι­στών «στα νερά που η Ελλά­δα εξαρ­τά­ται για τη ναυ­τι­λία και τις μετα­φο­ρές της», στις μπίζ­νες των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στα Βαλ­κά­νια, όπου οι ΗΠΑ «θέλουν να δουν την Ελλά­δα να ηγεί­ται» στα σχέ­δια ευρω­α­τλα­ντι­κής διεύ­ρυν­σης και «στα­θε­ρό­τη­τας».

Οσο για τους ομί­λους των ΗΠΑ, ήταν παρα­πά­νω από ξεκά­θα­ρος ότι οι «επεν­δύ­σεις» τους εδώ πάνε χέρι χέρι με την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, τα «στα­θε­ρά και προ­βλέ­ψι­μα» προ­νό­μια και φορο­α­παλ­λα­γές και βέβαια το πιά­σι­μο «πόστων» απέ­να­ντι στους ανταγωνιστές.

Είπε βέβαια και για τα… ανταλ­λάγ­μα­τα του είδους «όπου φιλο­ξε­νεί­τε Αμε­ρι­κα­νούς (…) επω­φε­λού­νται οικο­νο­μι­κά και όλες αυτές οι τοπο­θε­σί­ες». Μια άθλια εκδο­χή δηλα­δή του «καλώς ήρθε το δολά­ριο», τα «τριά­ντα αργύ­ρια» της εμπλο­κής, για να δεχτεί ο λαός να «βάλει πλά­τη» στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέδια.

Ο λαός θα τους επιστρέψει «συστημένα» αυτά και τα υπόλοιπα «ανταλλάγματα», δυναμώνοντας την πάλη του απέναντι στη βρώμικη εμπλοκή, για να ξεκουμπιστούν μια και καλή οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί φονιάδες.