Ουίνστον Τσόρτσιλ, χασάπης του ελληνικού λαού

Ουίν­στον Τσόρ­τσιλ. Βρε­τα­νός πολι­τι­κός και αρχη­γός του Συντη­ρη­τι­κού Κόμ­μα­τος.  Γεν­νή­θη­κε στις 30 Νοεμ­βρί­ου 1874 στο ανά­κτο­ρο Μπλέ­νιμ της Οξφόρ­δης. Γόνος εύπο­ρης οικο­γέ­νειας ευγε­νών, ήταν ο δευ­τε­ρό­το­κος γιος του πολι­τι­κού Ράντολφ Τσόρ­τσιλ και της αμε­ρι­κα­νί­δας Τζέ­νι Τζέ­ρομ, κόρης του Λέο­ναρντ Τζέ­ρομ, τρα­πε­ζί­τη και ιδιο­κτή­τη των Τάιμς της Νέας Υόρκης.

Στα 21 του χρό­νια έγι­νε αξιω­μα­τι­κός του ιππι­κού και στρα­τιω­τι­κός παρα­τη­ρη­τής. Τα αμέ­σως επό­με­να χρό­νια τον βρί­σκουν να έχει εντα­χθεί στα βρε­τα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα των Ινδιών, της Αιγύ­πτου και της Νότιας Αφρι­κής, εκτε­λώ­ντας παράλ­λη­λα καθή­κο­ντα πολε­μι­κού αντα­πο­κρι­τή. Η πρώ­τη του από­πει­ρα να διεκ­δι­κή­σει βου­λευ­τι­κή έδρα ως υπο­ψή­φιος των Συντη­ρη­τι­κών το 1899 στέ­φθη­κε από πατα­γώ­δη απο­τυ­χία. Ένα χρό­νο αργό­τε­ρα κατά­φε­ρε να εκλε­γεί βου­λευ­τής του Συντη­ρη­τι­κού Κόμ­μα­τος, από το οποίο δια­φω­νώ­ντας θα απο­χω­ρή­σει το 1904 για να εντα­χθεί στους Φιλε­λευ­θέ­ρους. Η παρου­σία του στη Βου­λή των Κοι­νο­τή­των είναι έντο­νη και χαρα­κτη­ρί­ζε­ται από σχο­λα­στι­κά προ­πα­ρα­σκευα­σμέ­νους λόγους, που ανα­δει­κνύ­ουν τη ρητο­ρι­κή του δεινότητα.

Από το 1917 και μετά διε­τέ­λε­σε κατ’ επα­νά­λη­ψη υπουρ­γός υπη­ρε­τώ­ντας μια ακραία ιμπε­ρια­λι­στι­κή πολι­τι­κή. Ως υπουρ­γός Στρα­τιω­τι­κών το 1919 πρω­το­στά­τη­σε στη αντι­σο­βιε­τι­κή εισβο­λή με στό­χο την κατά­πνι­ξη της Επα­νά­στα­σης. Στη συνέ­χεια ως υπουρ­γός των Αποι­κιών χρη­σι­μο­ποί­η­σε για πρώ­τη φορά την πολε­μι­κή αερο­πο­ρία για την κατα­στο­λή των εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κών κινη­μά­των στις αποικίες.

Το Μάη του 1940 έγι­νε πρω­θυ­πουρ­γός και αντι­λαμ­βα­νό­με­νος ότι χωρίς τη συμ­μα­χία με την ΕΣΣΔ η Βρε­τα­νία δε θα απέ­φευ­γε την ήττα υπέ­γρα­ψε συμ­φω­νία με τη σοβιε­τι­κή κυβέρνηση.

Ο Τσόρ­τσιλ ήταν ο χασά­πης του ελλη­νι­κού λαού μετά την απε­λευ­θέ­ρω­ση από τους Γερ­μα­νούς. Συνέ­λα­βε και έθε­σε σε εφαρ­μο­γή το σχέ­διο για την εξό­ντω­ση του κινή­μα­τος της Εθνι­κής Αντί­στα­σης προ­κα­λώ­ντας τη σφα­γή του Δεκέμ­βρη του ’44.

Ηταν επί­σης από τους αρχι­τέ­κτο­νες της πολι­τι­κής του λεγό­με­νου «Ψυχρού Πολέμου».

Πέθα­νε στις 24 Ιανουα­ρί­ου 1965.