Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ουγγαρία: Ορμπάν και αντιπολίτευση τσακώνονται για το πώς θα σβήσουν τα ίχνη της κομμουνιστικής περιόδου

Την έντο­νη κρι­τι­κή της αντι­πο­λί­τευ­σης δέχε­ται ο φασί­στας πρω­θυ­πουρ­γός της Ουγ­γα­ρί­ας Βίκτορ Όρμπαν για το γεγο­νός ότι έδω­σε εντο­λή σήμε­ρα για την μετα­κί­νη­ση ενός αγάλ­μα­τος του Ίμρε Νάγκι, του αντε­πα­να­στά­τη και προ­δό­τη της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, που σήμε­ρα θεω­ρεί­ται ήρω­ας της αντε­πα­νά­στα­σης του 1956, οργα­νω­μέ­νη από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνάμεις.

Πρω­θυ­πουρ­γός από το 1953 και κατά τη διάρ­κεια της Ουγ­γρι­κής αντε­πα­νά­στα­σης του 1956, ήταν αυτός που ως πρω­θυ­πουρ­γός στις 23 Οκτώ­βρη του 1956 άνοι­ξε τα σύνο­ρα με την Αυστρία και μπή­καν ανε­ξέ­λεγ­κτα όλα τα φασι­στι­κά, αντι­δρα­στι­κά στοι­χεία που είχαν εγκα­τα­λεί­ψει την Ουγ­γα­ρία μετά την επα­νά­στα­ση και τη νίκη της λαϊ­κής δημο­κρα­τί­ας. Ετσι διείσ­δυ­σαν στην Ουγ­γα­ρία χιλιά­δες οπλι­σμέ­νοι φυγά­δες από το εξω­τε­ρι­κό. Δηλα­δή, δυνά­μεις οργα­νω­μέ­νες από τους καπι­τα­λι­στές και τσι­φλι­κά­δες της Ουγ­γα­ρί­ας που εγκα­τέ­λει­ψαν τη χώρα μετά την επα­νά­στα­ση. Ετσι εξε­λί­χθη­κε ανοι­χτό ένο­πλο πρα­ξι­κό­πη­μα για την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση. Στους δρό­μους της Βου­δα­πέ­στης κυριαρ­χού­σε η αντε­πα­να­στα­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, ομα­δι­κά δολο­φο­νού­νταν κομ­μου­νι­στές, πρό­ε­δροι αγρο­τι­κών ενώ­σε­ων, πρό­ε­δροι συμ­βου­λί­ων, οπα­δοί του σοσια­λι­σμού. Στον πολι­τι­κό στί­βο είχαν επα­νεμ­φα­νι­στεί καπι­τα­λι­στές, γαιο­κτή­μο­νες, τρα­πε­ζί­τες, πρί­γκι­πες και κόμη­τες, με επι­κε­φα­λής τον Μίν­τσε­ντι. Εμφα­νί­στη­καν στη βου­λή, ίδρυ­σαν μέσα σε δυο μέρες 28 αντε­πα­να­στα­τι­κά κόμματα.

Με επι­κε­φα­λής τον Γιά­νος Κάνταρ δημιουρ­γή­θη­κε η επα­να­στα­τι­κή εργα­το-αγρο­τι­κή κυβέρ­νη­ση, για την υπε­ρά­σπι­ση της λαϊ­κής εξου­σί­ας. Η προ­σω­ρι­νή ΚΕ του Ουγ­γρι­κού Σοσια­λι­στι­κού Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος και η νέα εργα­το­α­γρο­τι­κή κυβέρ­νη­ση απευ­θύν­θη­καν στην ουγ­γρι­κή εργα­τι­κή τάξη, κάνο­ντας έκκλη­ση για την υπε­ρά­σπι­ση της λαϊ­κής εξου­σί­ας από την αντί­δρα­ση. Η εργα­τι­κή τάξη της χώρας κινη­το­ποι­ή­θη­κε με μαζι­κές δια­δη­λώ­σεις, συγκρό­τη­σε ένο­πλα τμή­μα­τα για την υπε­ρά­σπι­ση της λαϊ­κής εξου­σί­ας. Η ΕΣΣΔ αντα­πο­κρί­θη­κε στην παρά­κλη­ση της νέας ουγ­γρι­κής κυβέρ­νη­σης για διε­θνι­στι­κή βοή­θεια και συνέ­βα­λε στη συντρι­βή των ένο­πλων αντε­πα­να­στα­τι­κών ομά­δων. Με τη βοή­θεια του Κόκ­κι­νου Στρα­τού απο­σο­βή­θη­κε στην Ουγ­γα­ρία ένας μακρο­χρό­νιος εμφύ­λιος πόλε­μος ενά­ντια στην επανάσταση.

Ο Νάγκι εκτε­λέ­στη­κε στις 16 Ιου­νί­ου 1958 στη Βου­δα­πέ­στη. Το μπρού­τζι­νο άγαλ­μά του, που ανε­γέρ­θη­κε το 1996, βρί­σκε­ται σε μια πλα­τεία κοντά στο ουγ­γρι­κό κοι­νο­βού­λιο στη Βουδαπέστη.

23 Οκτω­βρί­ου 1956: Αντε­πα­νά­στα­ση στην Ουγγαρία

Με βάση την κυβερ­νη­τι­κή εντο­λή, πρέ­πει να μετα­φερ­θεί σε ένα λιγό­τε­ρο ορα­τό μέρος και να αντι­κα­τα­στα­θεί με αντί­γρα­φο ενός μνη­μεί­ου «αφιε­ρω­μέ­νου στα θύμα­τα του κομ­μου­νι­στι­κού καθε­στώ­τος» του Μπέ­λα Κουν, «ψυχή» της,  για σύντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα το 1919, σοσια­λι­στι­κής επανάστασης.

Τα κόμ­μα­τα της αντι­πο­λί­τευ­σης κατη­γό­ρη­σαν σήμε­ρα τον Όρμπαν ότι επι­χει­ρεί ιστο­ρι­κό ανα­θε­ω­ρη­τι­σμό και ότι επι­διώ­κει επί­σης να απο­κα­τα­στή­σει τον ναύ­αρ­χο Μίκλος Χόρ­τι, τον ηγέ­τη της Ουγ­γα­ρί­ας την περί­ο­δο του μεσο­πο­λέ­μου που είχε συνά­ψει συμ­μα­χία με τη ναζι­στι­κή Γερμανία.

Οι υπο­στη­ρι­κτές του εθνι­κι­στή ηγέ­τη υπο­στη­ρί­ζουν ότι στό­χος του είναι να απο­κα­τα­στή­σει τους δημό­σιους χώρους της ουγ­γρι­κής πρω­τεύ­ου­σας στην εμφά­νι­ση που είχαν πριν από τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο και να σβή­σει τα ίχνη της κομ­μου­νι­στι­κής περιό­δου, η οποία έλη­ξε το 1989.

Η αντε­πα­νά­στα­ση του 1956 στην Ουγ­γα­ρία και οι ετε­ρό­κλη­τοι υπο­στη­ρι­χτές της

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο