Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Για λόγους «πατριωτικούς» καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις για επιχειρήσεις που έχουν προσωπικό κάτω από 250 άτομα.
Θα ισχύουν μόνο ατομικές συμβάσεις που θα αποφασίζουν ευέλικτες σχέσεις εργασίας στο ωράριο, τα διαλλείματα, τις αποδοχές, τις άδειες και ακόμη το δικαίωμα του εργοδότη να απολύει τον εργαζόμενο με μονομερή καταγγελία της σύμβασης.
Αυτό αποφάσισε το Ουκρανικό κοινοβούλιο με τον νόμο 5371.
Η πρωτοβουλία ανήκει στο κόμμα του Ζελένσκι που προσπάθησε και το 2021 να ψηφίσει τον νόμο που αποσύρθηκε όμως μετά από τις έντονες διαμαρτυρίες των συνδικάτων. Ακόμη και ο ΟΗΕ είχε τότε διαμαρτυρηθεί επισημαίνοντας πως το σύνταγμα της Ουκρανίας προστατεύει τις συλλογικές συμβάσεις και πως το νομοσχέδιο ανοίγει την πόρτα για ατομικές συμβάσεις.
Ένα από τα επιχειρήματα είναι πως ο νόμος που ισχύει είναι από το 1970, είναι σοβιετικός και άρα ρώσικος και άρα πρέπει να καταργηθεί.
Ο παραλογισμός αυτός δέχεται δριμεία κριτική από τα συνδικάτα που λόγω της εμπόλεμης κατάστασης δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις μια που όλα αυτά απαγορεύονται.
-Ο νόμος αφορά το 70% των εργαζομένων της Ουκρανίας σύμφωνα με εκτιμήσεις των συνδικάτων.
Ο νόμος αυτός δεν θα μείνει για πολύ όταν τελειώσει ο πόλεμος εκτιμούν οι συνδικαλιστές των συνδικάτων που υπολειτουργούν λόγω των συνθηκών.
Βρήκε την ευκαιρία που χρειαζόταν η αστική τάξη της Ουκρανίας και μέσω των πολιτικών της εκπροσώπων προσπαθεί να διαλύσει όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων επικαλούμενη παράλογα επιχειρήματα και πρωτίστως αντισοβιετισμό.
Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα στον καπιταλισμό που δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο και στην περίπτωση των εργαζομένων της Ουκρανίας που δέχονται την επίθεση και από τον πόλεμο αλλά και από τους ντόπιους καπιταλιστές που ξεδιάντροπα αξιοποιούν τον πόλεμο για τα δικά τους συμφέροντα.
Σειρά των εργαζομένων να δούνε και αυτοί τα δικά τους συμφέροντα που δεν είναι άλλα από το να αναλάβουν οι ίδιοι τις τύχες τους.
Πηγή: Εφημερίδα Arbetet