Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ουκρανία: O κωμικός Ζελένσκι — Δεν έχει να περιμένει κάτι θετικό ο ουκρανικός λαός

O κωμι­κός Βολο­ντί­μιρ Ζελέν­σκι με το σαρω­τι­κό 73% κέρ­δι­σε το  δεύ­τε­ρο γύρο προ­ε­δρι­κών εκλο­γών στην Ουκρα­νία και ανα­δεί­χτη­κε ο νέος πρό­ε­δρος της χώρας, αν και η σχέ­ση του με την πολι­τι­κή έως τώρα περιο­ρι­ζό­ταν στον ρόλο ενός αρχη­γού κρά­τους που έπαι­ζε σε μία δημο­φι­λή τηλε­ο­πτι­κή σειρά.

Σύμ­φω­να με το Reuters, o Ζελέν­σκι άφη­σε πίσω του τον Πέτρο Πορο­σέν­κο, ο οποί­ος απέ­σπα­σε μόλις το 25% των ψήφων.

Ο  41χρονος κωμι­κός ήταν φαβο­ρί με ποσο­στό πάνω από 70% στην πρό­θε­ση ψήφου. 

H αλλα­γή στην προ­ε­δρία της χώρας δεν ανα­μέ­νε­ται να σημα­το­δο­τή­σει κάποια αξιο­ση­μεί­ω­τη στρο­φή στις συμ­μα­χί­ες της ουκρα­νι­κής αστι­κής τάξης με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Και οι δύο υπο­ψή­φιοι προ­τάσ­σουν την ανά­γκη ενί­σχυ­σης των «δεσμών» με τα κρά­τη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σε μια πορεία έντα­ξης της Ουκρα­νί­ας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς. Επί­σης, ξεκα­θα­ρί­ζουν πως θα συνε­χί­σουν το «διά­λο­γο» με τη Ρωσία — παρου­σία των «Δυτι­κών συμ­μά­χων» — ενώ παράλ­λη­λα θα αυξη­θεί η πίε­ση προς τη Μόσχα με όλα τα δυνα­τά μέσα.

Οι εκλο­γές έγι­ναν σε μια περί­ο­δο που ανα­ζω­πυ­ρώ­νε­ται η ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση μετα­ξύ ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ και Ρωσί­ας για την Ανα­το­λι­κή Ουκρα­νία και την Κρι­μαία, στον «από­η­χο» και του επει­σο­δί­ου στον πορ­θμό Κερτς, που ενώ­νει την Αζο­φι­κή με τη Μαύ­ρη Θάλασ­σα. Η Ουκρα­νία απο­τε­λεί «προ­κε­χω­ρη­μέ­νο φυλά­κιο» των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ απέ­να­ντι στη «ρωσι­κή επιρ­ροή και επι­θε­τι­κό­τη­τα», με στρα­τη­γι­κή γεω­πο­λι­τι­κή σημα­σία ως ανα­το­λι­κό σύνο­ρο της Ευρώ­πης με τη Ρωσία και με ακτο­γραμ­μή στην «κρί­σι­μη» Μαύ­ρη Θάλασ­σα. Παράλ­λη­λα, η Ουκρα­νία είναι κόμ­βος δια­με­τα­κό­μι­σης ρωσι­κού φυσι­κού αερί­ου προς την Ευρώ­πη, ενώ ΕΕ και ΗΠΑ πιέ­ζουν τη Ρωσία να συνε­χί­σει να μετα­φέ­ρει αέριο μέσω αυτής και μετά την ολο­κλή­ρω­ση του αγω­γού «Nord Stream 2».

Σε αυτό το πλαί­σιο, ενδει­κτι­κές είναι και οι συνα­ντή­σεις των υπο­ψη­φί­ων Προ­έ­δρων πριν από περί­που δέκα μέρες σε Βερο­λί­νο και Παρί­σι και συγκε­κρι­μέ­να του Π. Πορο­σέν­κο με την Γερ­μα­νί­δα καγκε­λά­ριο, Αγκε­λα Μέρ­κελ, και τον Γάλ­λο Πρό­ε­δρο, Εμα­νου­έλ Μακρόν, με τον οποίο συνο­μί­λη­σε την ίδια μέρα και ο Βολ. Ζελέν­σκι. Θυμί­ζου­με ότι Γαλ­λία — Γερ­μα­νία — Ρωσία — Ουκρα­νία συμ­με­τέ­χουν στο λεγό­με­νο σχή­μα της Νορ­μαν­δί­ας για την προ­ώ­θη­ση των συμ­φω­νιών του Μινσκ, που εδώ και χρό­νια έχει μεί­νει «στα χαρτιά».

Πάντως, ο πολι­τι­κός σύμ­βου­λος του Ζελέν­σκι, Ντμί­τρο Ραζούμ­κοφ, έχει υπε­ρα­σπι­στεί ένα «διευ­ρυ­μέ­νο σχή­μα της Νορ­μαν­δί­ας με τη μέγι­στη συμ­με­το­χή των ΗΠΑ και της Μεγά­λης Βρετανίας».

Οι δύο υπο­ψή­φιοι λένε ότι στό­χος τους είναι «ο τερ­μα­τι­σμός του πολέ­μου στην Ανατ. Ουκρα­νία» αξιο­ποιώ­ντας οικο­νο­μι­κά, διπλω­μα­τι­κά και στρα­τιω­τι­κά μέσα. Παράλ­λη­λα, χαρα­κτη­ρί­ζουν τόσο τις περιο­χές του Ντον­μπάς όσο και την Κρι­μαία — που ενσω­μα­τώ­θη­κε στη Ρωσία το 2014 μετά από δημο­ψή­φι­σμα — ουκρα­νι­κά εδά­φη που έχουν απο­σχι­στεί «προ­σω­ρι­νά».

Σε κάθε περί­πτω­ση, ο λαός της Ουκρα­νί­ας, που βυθί­ζε­ται στη φτώ­χεια, στην ανερ­γία και βρί­σκε­ται στο επί­κε­ντρο μιας ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κής σύγκρου­σης, δεν έχει να περι­μέ­νει κάτι θετι­κό, όποιο κι αν είναι το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα της Κυριακής.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο