Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Ούτε στα πιο εφιαλτικά μου όνειρα δεν περίμενα ότι ο Τσίπρας θα πρόδιδε τις δεσμεύσεις…»

Το ψέμα και η δια­στρέ­βλω­ση, οι λεκτι­κές και πολι­τι­κές ακρο­βα­σί­ες, είναι μέσα επι­βί­ω­σης των πολι­τι­κών και­ρο­σκό­πων. Και ο Π. Λαφα­ζά­νης στον πολι­τι­κό και­ρο­σκο­πι­σμό και στο ψέμα «μανού­λα». Μόνο που το ψέμα έχει κοντά ποδά­ρια, η Iskra μνή­μη χρυ­σό­ψα­ρου (ίδιον των και­ρο­σκό­πων) και το θρά­σος της μαϊ­μου­δί­στι­κης (λαφα­ζά­νι­κης) αρι­στε­ράς, η οποί­α­ευ­τυ­χώς αυτοαποκαλύπτεται.

Μας ψέγει (εμάς στο «Ατέ­χνως») ότι «λιβε­λο­γρα­φού­με» κατά του Π. Λαφα­ζά­νη («Ατέ­χνως» το ΚΚΕ λιβε­λο­γρα­φεί κατά Λαφα­ζά­νη) και μάλι­στα με τρα­βηγ­μέ­νες και ανύ­παρ­κτες συσχε­τί­σεις προ­σπα­θεί να ψαρέ­ψει σε θολά νερά και να επι­τε­θεί (για μια ακό­μη φορά) στο ΚΚΕ (παλιά του τέχνη κόσκινο).

Γρά­φει η Iskra: «Ο Παν. Λαφα­ζά­νης, κατ’ αρχήν, ουδέ­πο­τε είπε, όπως ισχυ­ρί­ζε­ται ο λιβε­λο­γρά­φος του «Ατέ­χνως», πως δεν μπο­ρού­σε να δια­νοη­θεί ποτέ ότι ο Αλ. Τσί­πρας θα πρό­δι­δε τις δεσμεύ­σεις του. Αυτό που είπε πως δεν μπο­ρού­σε να δια­νοη­θεί είναι ότι ο Αλ. Τσί­πρας θα έφθα­νε στο σημείο να θέλει να στεί­λει στην φυλα­κή τον ίδιο και τα στε­λέ­χη της ΛΑ.Ε».

Ας ακού­σου­με τι λέει στο βίντεο:

Δεν λέει επί λέξει «…Ούτε στα πιο εφιαλ­τι­κά μου όνει­ρα δεν περί­με­να ότι ο Τσί­πρας όχι μόνο θα πρό­δι­δε τις δεσμεύ­σεις αλλά θα ήθε­λε να μας πάει και φυλα­κή…»; (Αλή­θεια, συμπλη­ρώ­θη­καν 24 ώρες από τη δήλω­ση μέχρι την άρνη­σή της;)

Γρά­φει η Iskra: «Ο Παν. Λαφα­ζά­νης, επί­σης, ουδέ­πο­τε ψήφι­σε το Μάα­στριχτ, όπως γρά­φει το λιβε­λο­γρά­φη­μα. Αντί­θε­τα, ο ίδιος ο Λαφα­ζά­νης και το το τότε “Αρι­στε­ρό Ρεύ­μα” του ΣΥΝ κατα­ψή­φι­σαν και πολέ­μη­σαν στην ΚΕ του Κόμ­μα­τος και παντού την Συν­θή­κη του Μαά­στριχτ και έχα­σαν την σχε­τι­κή ψηφο­φο­ρία για ελά­χι­στους ψήφους».

Τι δε θέλει να θυμά­ται η Iskra: Ο Π. Λαφα­ζά­νης ήταν στέ­λε­χος ενός κόμ­μα­τος που με την ψήφο του στη Συν­θή­κη του Μάα­στριχτ και την ΟΝΕ, αλλά κυρί­ως με την τακτι­κή και στρα­τη­γι­κή του, στή­ρι­ξε την ΕΕ και τον ευρω­μο­νό­δρο­μο. Όσον αφο­ρά το Μάα­στριχτ, το 1996, ο Π. Λαφα­ζά­νης,  έλε­γε ότι στο Συνα­σπι­σμό απο­φά­σι­σαν να υπο­γρά­ψουν κρι­τι­κά τη Συν­θή­κη του Μάα­στριχτ για να μη δια­λυ­θεί η ΕΕ σ’ εκεί­νη τη δύσκο­λη συγκυ­ρία δια­λυό­ταν η Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη. Αργό­τε­ρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ «έβλε­πε» εξου­σία και ήθε­λε να ψαρέ­ψει σε θολά νερά «αρι­στε­ρές ψήφους» το γύρι­σε σε άλλο ο Συνα­σπι­σμός άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Ή με τη λαφα­ζα­νι­κή αντί­λη­ψη περί παρα­γρα­φής προ­έ­βα­λε το ακα­τα­μά­χη­το επι­χεί­ρη­μα ότι έχουν περά­σει χρό­νια από την ψήφι­ση της Συν­θή­κης του Μάα­στριχτ και κακώς το ΚΚΕ επι­σή­μα­νε τη συνευ­θύ­νη του ΣΥΡΙΖΑ σε ότι απέρ­ρεε από αυτή (τέτοιο πόλε­μο της έκα­νε της Συν­θή­κης του Μάα­στριχτ!!!). Και ποια είναι η θέση του σήμε­ρα για την Ευρω­παϊ­κή Ένωση;

Όσο για τα περί παπά­δων και ακρο­δε­ξιών (που λέει ότι κακώς του κατα­λο­γί­ζε­ται) του υπεν­θυ­μί­ζου­με τη δια­δρο­μή του (από­λυ­τα ταυ­τι­σμέ­νη με τον ΣΥΝ — ΣΥΡΙΖΑ) από το συλ­λα­λη­τή­ριο στη Θεσ­σα­λο­νί­κη στα 1992 μέχρι και την πρό­σφα­τη παρου­σία του στο φασι­στο­κά­να­λο του Πλεύ­ρη (ως ΛΑΕ πλέον).

Τέλος, για το «καθη­με­ρι­νά βρί­σκε­ται στο δρό­μο» ο Π. Λαφα­ζά­νης, θα τους υπεν­θυ­μί­σου­με ότι με παρό­μοιες «δρά­σεις» ξεγέ­λα­σαν — από κοι­νού με τα συντρό­φια στο ΣΥΡΙΖΑ — τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα πριν τις εκλο­γές του 2015. Παρ’ όλα αυτά, τις διώ­ξεις που υφί­στα­ται, τις κατα­δι­κά­ζου­με χωρίς δεύ­τε­ρη σκέψη. 

Ας αφή­σουν λοι­πόν τις λαφα­ζα­νιές οι πρώ­ην συνο­δοι­πό­ροι του Τσί­πρα και του Καμ­μέ­νου, αυτοί που τον Ιού­λιο του 2015 ανε­ρυ­θρί­α­στα δήλω­ναν ότι «δεν ψηφί­ζου­με τα μέτρα, αλλά στη­ρί­ζου­με την κυβέρ­νη­ση»(!), οι ίδιοι που όσο παρέ­μει­ναν στην κυβέρ­νη­ση δεν στή­ρι­ξαν ούτε μια τρο­πο­λο­γία του ΚΚΕ υπέρ της ανα­κού­φι­σης των λαϊ­κών στρωμάτων. 

Ο καθέ­νας μπο­ρεί αβί­α­στα να κάνει συγκρί­σεις και κυρί­ως να βγά­λει συμπε­ρά­σμα­τα για την εμπι­στο­σύ­νη που μπο­ρεί κανείς να έχει για τους «αρι­στε­ρούς» που έχουν κάνει τον οπορ­του­νι­σμό και τον πολι­τι­κό και­ρο­σκο­πι­σμό επάγγελμα. 

Ατέ­χνως.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο