Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο δήμαρχος Σελέκος και το πηχτό σκοτάδι της Εστίας

Στο στό­χα­στρο οι κομ­μου­νι­στές δήμαρ­χοι και είναι  βέβαιο ότι όσο πλη­σιά­ζου­με στις εκλο­γές οι χυδαί­ες επι­θέ­σεις θα πυκνώ­σουν. Μαζί με την προ­βο­κά­τσια σε βάρος του Πελε­τί­δη, η επί­θε­ση στον άλλο κομ­μου­νι­στή δήμαρ­χο, τον Μιχά­λη Σελέκο.

Οι κομου­νι­στές δήμαρ­χοι έδει­ξαν τι θα μπο­ρού­σε να γίνει αν οι ο λαός είχε την εξου­σία. Έκα­ναν κάθε τι που μπο­ρού­σαν για να αμβλύ­νουν τις συνέ­πειες στα φτω­χά λαϊ­κά στρώ­μα­τα από τα βάρ­βα­ρα χτυ­πή­μα­τα της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής. Στά­θη­καν στο πλευ­ρό των εργα­ζο­μέ­νων, των συν­δι­κά­των, των λαϊ­κών επι­τρο­πών, στους φορείς της εκπαί­δευ­σης, του αθλη­τι­σμού και του πολιτισμού.

Εν τέλει κατα­ξιώ­θη­καν ακό­μη περισ­σό­τε­ρο στη συνεί­δη­ση των δημο­τών, ως κομ­μου­νι­στές δήμαρ­χοι και απο­τε­λούν πλέ­ον… κακό παράδειγμα.

Τη «σκυ­τά­λη» των επι­θέ­σε­ων πήρε η εφη­με­ρί­δα Εστία η οποία μη έχο­ντας τι να κατα­λο­γί­σει στον κομ­μου­νι­στή δήμαρ­χο Μιχά­λη Σελέ­κο, νόμι­σε ότι βρή­κε την ευκαι­ρία να επι­τε­θεί στον κόκ­κι­νο δήμαρ­χο για το βιβλίο που χάρι­σε στους αρι­στεύ­σα­ντες μαθη­τές του Χαϊ­δα­ρί­ου. Ενο­χλή­θη­κε και για ένα λόγο ακό­μη, για­τί οι μαθη­τές του Χαϊ­δα­ρί­ου θα μάθαι­ναν την πραγ­μα­τι­κή ιστο­ρία του τόπου.

Ο κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος δώρι­σε στους μαθη­τές τη συλ­λο­γή διη­γη­μά­των του δημο­σιο­γρά­φου του Τάσου Αυγε­ρι­νού, «Η μεγά­λη νύχτα». διη­γή­μα­τα εμπνευ­σμέ­να από τα μετεμ­φυ­λια­κά χρό­νια της φασι­στι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας με απί­θα­να και όμως αλη­θι­νά περι­στα­τι­κά. Και αυτά τα περι­στα­τι­κά είναι που τρό­μα­ξαν την Εστία. Για­τί το βιβλίο είναι ιδιαί­τε­ρα απο­κα­λυ­πτι­κό για την ιστο­ρι­κή περί­ο­δο μετά την Κατο­χή. Πρό­κει­ται για την επο­χή μετά τη λήξη του εμφύ­λιου πολέ­μου, μετά το 1949. Τότε που οι νικη­τές εγκα­θί­δρυ­σαν στη χώρα ένα κρά­τος βίας, τρό­μου και παρα­λο­γι­σμού, με απο­τέ­λε­σμα να απλω­θεί σε ολό­κλη­ρη την ελλη­νι­κή επι­κρά­τεια μια ατε­λεί­ω­τη νύχτα . Τα διη­γή­μα­τα της συλ­λο­γής δίνουν, μέσα από δέκα ρεα­λι­στι­κές ιστο­ρί­ες, την εικό­να εκεί­νης της σκο­τει­νής και δρα­μα­τι­κής επο­χής, με τα έκτα­κτα στρα­το­δι­κεία, τις εκτε­λέ­σεις, τις εκτο­πί­σεις, τη δρά­ση των παρα­κρα­τι­κών οργα­νώ­σε­ων και την παρα­φρο­σύ­νη των δημό­σιων αρχών. Εικό­νες ζωντα­νές. Γρα­φή απλή και καθα­ρή. Περι­στα­τι­κά, που διδά­σκουν τους νεό­τε­ρους και σίγου­ρα ενο­χλούν τους ιδε­ο­λο­γι­κούς απο­γό­νους των ανθρώ­πων του Βαν Φλίτ και του Πιουριφόι.

Ο συγ­γρα­φέ­ας Τάσος Αυγε­ρι­νός  στα σαρά­ντα χρό­νια της επαγ­γελ­μα­τι­κής του δια­δρο­μής στον Τύπο εργά­στη­κε σε πολ­λές ημε­ρή­σιες αθη­ναϊ­κές εφη­με­ρί­δες και από το 1974 μέχρι το 2002 ήταν συντά­κτης του «Ριζο­σπά­στη». Δυστυ­χώς ο Τάσος έφυ­γε νωρίς από τη ζωή, το έργο του όμως λαμπρύ­νει την ελλη­νι­κή λογο­τε­χνία. Μάστο­ρας της συναρ­πα­στι­κής αφή­γη­σης ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των με τη γρα­φή του θυμί­ζει Παπα­δια­μά­ντη.  Το βιβλίο κυκλο­φο­ρεί από τις εκδό­σεις «Σύγ­χρο­νη Εποχή».

Τέλος, ο Μιχά­λης Σελέ­κος είναι άνθρω­πος του λαού, δίπλα στο λαό, μαζί με το λαό και τους συμπο­λί­τες του. Γι’ αυτό άλλω­στε τον εμπι­στεύ­τη­καν και τον εξέ­λε­ξαν δήμαρ­χο και θα τον ξανα­ε­κλέ­ξουν. Άερ­γους, και ανθρώ­πους που την «βγά­ζουν αΐδρω­τη» η Εστία ας ψάξει στον ιδε­ο­λο­γι­κή χώρο που εκπρο­σω­πεί. Θα βρει πολ­λούς, υπο­ψή­φιους δημάρ­χους, περι­φε­ρειάρ­χες, βου­λευ­τές κλπ. πρό­θυ­μους να υπη­ρε­τή­σουν κάθε αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, ανάλ­γη­τους και αδιά­φο­ρους στα μικρά και μεγά­λα προ­βλή­μα­τα των πολιτών.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο