Ο διαρκής τους φόβος: «…θα επιδράσουν ριζικώς επί των σκέψεων και ιδεών της επερχομένης διαδόχους γενεάς…» (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας // 

Η προ­σπά­θεια- απ’ όλες τις κυβερ­νή­σεις- ελέγ­χου των φρο­νη­μά­των των εκπαι­δευ­τι­κών και μέσω αυτού, την καλύ­τε­ρης «αξιο­ποί­η­σης τους» στη μόρ­φω­ση αλλά και δια­μόρ­φω­ση της νέας γενιάς είναι δια­χρο­νι­κή. Και όταν αυτό δεν γινό­ταν κατορ­θω­τό με το «καρό­το» , γινό­ταν με το «μαστί­γιο» (απο­λύ­σεις, φυλα­κές, εξο­ρί­ες, εκτελέσεις).

Πρό­σφα­τα παρά­δειγ­μα τα όσα προ­ω­θεί η κυβέρ­νη­ση μέσω της περί­φη­μης «αξιο­λό­γη­σης των εκπαι­δευ­τι­κών» που πέρα απ’ όλες στο­χεύ­σεις έχει και αυτόν τον «παι­δα­γω­γι­κό χαρα­κτή­ρα» (ελέγ­χου λει­τουρ­γί­ας, εκπαι­δευ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης,  ιδε­ο­λο­γι­κής υπο­τα­γής κ.α) σε βάρος των εκπαι­δευ­τι­κών της χώρας μας.

Το έγγρα­φο που παρου­σιά­ζου­με έχει ημε­ρο­μη­νία 23/2/1956. Να σημειώ­σου­με ότι προη­γή­θη­καν οι εκλο­γές 19ης Φεβρουα­ρί­ου 1956 που έγι­ναν με το λεγό­με­νο «τρι­φα­σι­κό» εκλο­γι­κό σύστη­μα. Με βάση αυτό τα κόμ­μα­τα της τότε αντι­πο­λί­τευ­σης, παρό­τι πλειο­ψή­φη­σαν στην κάλ­πη με 1.620.007 ψήφους και ποσο­στό 48,15%, συγκέ­ντρω­σαν πολύ λιγό­τε­ρες έδρες (132) από την ΕΡΕ του Κων­στα­ντί­νου Καρα­μαν­λή, ο οποί­ος σχη­μά­τι­σε τελι­κά κυβέρ­νη­ση με άνε­τη κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία 165 εδρών – δια­θέ­το­ντας 1.594.112 ψήφους και ποσο­στό 47,38%.

Επί­σης το έγγρα­φο αυτό χαρα­κτη­ρί­στη­κε «ως απόρ­ρη­το» και προ­ερ­χό­ταν από τη «Γενι­κή Διεύ­θυν­σιν Χωρο­φυ­λα­κής. Διεύ­θυν­σις Ασφα­λεί­ας. Τμή­μα Εθνι­κής Ασφαλείας».

«ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς απά­σας τας Αστυ­νο­μι­κάς Αρχάς του Κράτους

«Παγκό­σμιος Ομο­σπον­δία Ενώ­σε­ων των Εκπαιδευτικών»

Ο παγκό­σμιος αντι­κει­με­νι­κός σκο­πός της Παγκο­σμί­ου Ομο­σπον­δί­ας Ενώ­σε­ων των Εκπαι­δευ­τι­κών συνί­στα­τια συμ­φώ­νως προς την καθο­ρι­σθεί­σαν εις αυτήν πολι­τι­κήν γραμ­μήν παρά του Κρεμ­λί­νου «εις το να θερα­πεύ­ση το Διδα­σκα­λι­κόν Επάγ­γελ­μα από την Μπουρ­ζουά­δι­κην εξω­τε­ρι­κήν αυτου εμφά­νι­σιν και να το προ­σκολ­λή­ση εις την Εμπρο­σθο­φυ­λα­κήν του Προλεταριάτου».

Οι Κομ­μου­νι­σταία ελπί­ζουν ή μάλ­λον είναι βέβαιοι ότι ενερ­γού­ντες κατ’ αυτόν τον τρό­πον και χρη­σι­μο­ποιού­ντες προ­ο­δευ­τι­κώς την δογ­μα­τι­κήν πίε­σιν των Εκπαι­δευ­τι­κών προς την κατεύ­θυν­σιν της Κομ­μου­νι­στι­κής Πολι­τι­κής θα επι­δρά­σουν ριζι­κώς επί των σκέ­ψε­ων και ιδε­ών της επερ­χο­μέ­νης δια­δό­χους γενεάς.

Εν Αθή­ναις τη 23 Φεβρουα­ρί­ου 1956

Ο

Υφυ­πουρ­γός Σ. ΜΑΝΙΔΑΚΗΣ»

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα