«Ο ελληνικός λαός σε πληρώνει για να κάνεις σωστά τη δουλειά σου…»

“Ο ελλη­νι­κός λαός σε πλη­ρώ­νει για να κάνεις σωστά τη δου­λειά σου…” γρά­φουν μετα­ξύ άλλων σε site που με έκα­νε θέμα — πρω­το­σέ­λι­δο μάλι­στα, επει­δή υπο­στή­ρι­ζω τη δρά­ση και τους αγώ­νες του ΠΑΜΕ.

Φαί­νε­ται πως για αυτούς η δου­λειά μου είναι να είμαι ένας γρα­βα­τω­μέ­νος παλιά­τσος και να απο­θε­ώ­νω όσους έχουν κάνει πλιά­τσι­κο στον τόπο μας με συνέ­πεια… και συνέ­χεια μέσα από το πέρα­σμα των χρόνων.

Φαί­νε­ται πως δημο­σιο­γρά­φος σημαί­νει ΜΟΝΟ να κάνεις τεμε­νά­δες στους αφε­ντά­δες που έχουν περά­σει ληστρι­κά από τον τόπο μας, κατα­σπα­ρά­ζο­ντας με τη βοή­θεια των ντό­πιων συνερ­γα­τών τους κάθε έννοια ηθι­κής και αξιοπρέπειας…

Αυτός ο λαός όμως, έχει μάθει, του­λά­χι­στον σε ένα κομ­μά­τι του, να αντι­στέ­κε­ται. Να μην ξεχνά­ει, να μην υπο­δου­λώ­νε­ται, να αντι­μά­χε­ται στο άδικο…

Στα μηνύ­μα­τα μου, με τόνο χιου­μο­ρι­στι­κό πάντα… προ­σπά­θη­σα να ανα­δεί­ξω την απά­ντη­ση των παλι­κα­ριών του ΠΑΜΕ, στα χημι­κά και τις επι­θέ­σεις από το που­θε­νά, την απά­ντη­ση στην απα­γό­ρευ­ση των δια­δη­λώ­σε­ων και των απερ­γιών, την απά­ντη­ση σε όλους όσοι μας περ­νούν ΟΛΟΥΣ για κου­τορ­νί­θια ή ξεπουλημένους…

Στην δου­λειά μου είμαι πάντα συνε­πής, όπως ήμουν συνε­πής και στα δυο χρό­νια αγώ­να για την επα­να­λει­τουρ­γία της ΕΡΤ. Με αυτό και μόνο ως γνώ­μο­να, στέλ­νω λοι­πόν μήνυ­μα στους απει­λού­ντες ότι χασκο­γε­λάω με τις ¨“φοβέ­ρες” τους… Για­τί δεν είμαι σαν τα μού­τρα τους, να παίρ­νω εντο­λές και να εκτε­λώ κατά παραγ­γε­λία τα ρεπορτάζ…

Είμαι πολί­της αυτού του τόπου, είμαι πολί­της αυτού του κόσμου και δικαί­ω­μα μου, ανα­φαί­ρε­το, είναι να υπο­στη­ρί­ζω ότι θέλω πολι­τι­κά, πολύ περισ­σό­τε­ρο δε από τη στιγ­μή που την πολι­τι­κή μου άπο­ψη και ταυ­τό­τη­τα, δεν την έχω χρη­σι­μο­ποι­ή­σει ούτε μισή φορά στην επαγ­γελ­μα­τι­κή μου ιδιό­τη­τα για να επη­ρε­ά­σω κόσμο…

Σε ότι αφο­ρά λοι­πόν τους απει­λού­ντες και τους παρα­κι­νη­τές τους, ενδε­χο­μέ­νως και εντός του εργα­σια­κού μας χώρου, έχω να πω, πως φόβο αισθά­νο­νται μόνο οι δει­λοί. Και εγώ όπως είδα­τε δεν είμαι με τους δει­λούς και τους προ­σκυ­νη­τές, αλλά με τους άλλους που δεν το βάζουν κάτω και μάχο­νται στα πεζο­δρό­μια των αγώ­νων για μια κοι­νω­νία ανθρώπινη…

Κλεί­νο­ντας να σημειώ­σω πως είναι τιμή μου που είμαι μέλος του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, όπως τιμή μου είναι που είμαι κομμουνιστής.

Νίκος Αγγε­λί­δης