Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Ο Ερντογάν πιστεύει πως η Σκανδιναβία και ειδικά η Σουηδία είναι γεμάτη τρομοκράτες. Εννοεί το PKK και το YPG των Κούρδων όπως και τους οπαδούς του Gülen. Γιαυτό έχει αμφιβολίες για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Το γεγονός ότι οι αστικές τάξεις των 2 χωρών επιλέγουν να γίνουν μέλη στην φυλακή του ΝΑΤΟ δεν είναι θετικό για την εργατική τάξη και τον λαό τους.
Δεν είναι μόνο αρνητικό για την οικονομία και τις υπέρογκες πολεμικές δαπάνες. Δεν είναι μόνο για την αποστολή της νεολαίας σε πολέμους για να εξασφαλίσουν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Όχι μόνον επειδή η Σουηδία γίνεται στρατιωτικός στόχος. Είναι ακόμη επειδή μια τέτοια συμμετοχή δυσκολεύει τον αγώνα για αυτό που οι κομμουνιστές αποκαλούν εργατική εξουσία.
Όταν η χώρα βουλιάζει ακόμη περισσότερο στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια δυσκολεύει ο αγώνας για σοσιαλισμό.
Η στενή επαφή των 2 χωρών με το ΝΑΤΟ και αυτό που αποκαλείται “δυτικός κόσμος” είναι γνωστή από παλιά. Όπως γνωστό είναι πως οι αστικές τάξεις των χωρών αισθάνονται μεγαλύτερη σιγουριά στο ΝΑΤΟϊκό περιβάλλον.
Ο Ερντογάν «σκοτίστηκε» για αυτούς που ονομάζει τρομοκράτες εννοώντας τους Τούρκους πολίτες που για διάφορους λόγους καταδιώκονται και βρήκαν άσυλο στην Σκανδιναβία.
Ο ίδιος και η τουρκική αστική τάξη είναι από τους μεγαλύτερους τρομοκράτες του πλανήτη με στρατιωτική δράση στην Συρία, στο Ιράκ, στο Αζερμπαϊτζάν και παλιότερα στην Κύπρο. Βρήκε ευκαιρία τώρα να παζαρέψει για τα F‑16, τα κοιτάσματα αερίου στην ανατολική Μεσόγειο και για άλλα θέματα που δεν γνωρίζουν οι απλοί άνθρωποι.
Μια δολοφονική οργάνωση και ένα στρατόπεδο ανταγωνισμού.
Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της Σουηδίας και της Φινλανδίας παίρνουν με αυτό τον τρόπο μια πρώτη αίσθηση του είδους της «οργάνωσης συνεργασίας» στην οποία αποφάσισαν να γίνουν μέλη. Εκτός από το ότι είναι μια δολοφονική οργάνωση με ιστορικό επεμβάσεων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Γιουγκοσλαβία, είναι ένα ανταγωνιστικό στρατόπεδο όπου ο καθένας αγωνίζεται για τα δικά του συμφέροντα και προσπαθεί να ρίξει όλους τους άλλους.
Η αντίδραση του Ερντογάν είναι μόνο ένα παράδειγμα του τι θα ακολουθήσει. Θα πρέπει η Σουηδία να αναλάβει δράση εναντίον του ΡΚΚ και άλλων αντιπολιτευόμενων Τούρκων που ζουν στη χώρα για να μαλακώσει η Τουρκία;
Θα πρέπει η Σουηδία να υποσχεθεί ότι οι διωκόμενοι δεν θα λάβουν άσυλο και προστασία στο μέλλον; Τι άλλους συμβιβασμούς προτίθεται να κάνει η Σουηδία για να λάβει τάχα προστασία από το ΝΑΤΟ;
Ποιος από αυτούς τους συμβιβασμούς πλήττει άμεσα αυτό που αποκαλείται δημοκρατία και διεθνές δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα;
Όχι στο ΝΑΤΟ πρέπει να σημαίνει ναι στον σοσιαλισμό
Θα πρέπει το σουηδικό εργατικό κίνημα να αποδεχθεί παθητικά ότι ορισμένα δημοκρατικά του δικαιώματα θα καταλήξουν στον κάδο απορριμμάτων;
Αυτός ακριβώς είναι ένας ακόμη ο λόγος για τον οποίο πρέπει κανείς να πει ένα μεγάλο Όχι στο ΝΑΤΟ.
Δεν πρέπει κανείς να συγχέει τον αγώνα κατά του ΝΑΤΟ με αυτό που οι αστικές φωνές αποκαλούν “ουδετερότητα”. Η Σουηδία δεν ήταν ποτέ ουδέτερη. Η αστική τάξη της Σουηδίας έχει αναλάβει συχνά τις αποστολές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Η σουηδική εργατική τάξη δεν πρέπει να είναι ουδέτερη τώρα που η χώρα γίνεται μέλος μιας δολοφονικής οργάνωσης.
Όχι στο ΝΑΤΟ σημαίνει ναι στον σοσιαλισμό, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα, ανεξάρτητα από το αν εμείς που αγωνιζόμαστε για τον σοσιαλισμό έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη ανηφόρα.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Riktpunkt του ΚΚ Σουηδίας
Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.