Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο ζωγράφος Ανδρέας Κρυστάλλης και ο η «Γκουέρνικα»… του Πειραιά 

Κεί­με­νο Τασ­σώ Γαΐ­λα //
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια

Όπως κάθε χρό­νο, ο Δήμος Πει­ραιά τιμώ­ντας τη μνή­μη των θυμά­των του βομ­βαρ­δι­σμού της πόλης την 11η  Ιανουα­ρί­ου 1944, τέλε­σε, το Σάβ­βα­το, επι­μνη­μό­συ­νη δέη­ση στο Δημο­τι­κό Νεκρο­τα­φείο «Ανάσταση».(Site:Pireas2day). Να θυμί­σω ότι στη διάρ­κεια του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου έγι­ναν στον Πει­ραιά 239 βομ­βαρ­δι­σμοί και σ’ αυτούς έχα­σαν τη ζωή τους 859 άνθρω­ποι. Όμως τα δύο τρί­τα των θυμά­των των βομ­βαρ­δι­σμών χάθη­καν στο βομ­βαρ­δι­σμό της 11ης Ιανουα­ρί­ου 1944.

Εκεί­νη η «μαύ­ρη» μέρα του Γενά­ρη του 1944, πριν από 76 χρό­νια, έχει μεί­νει άσβε­στη στη μνή­μη όλων των Πει­ραιω­τών, καθώς υπο­λο­γί­ζε­ται ότι έχα­σαν τη ζωή τους περί­που 700 άμα­χοι πολί­τες, όλων των ηλι­κιών, κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς ή υπέ­στη­σαν μεγά­λες ζημιές κτί­ρια και υπο­δο­μές, ενώ δημιουρ­γή­θη­κε μεγά­λο προ­σφυ­γι­κό ρεύ­μα προς την Αθή­να (Πηγή: Γ. Χατζη­μα­νω­λά­κης «Ο Πει­ραιάς και η ιστο­ρι­κή δια­δρο­μή του 2600 π.Χ‑2009 μ.Χ.»).

Αυτού του φονι­κού βομ­βαρ­δι­σμού του 1944 είχε προη­γη­θεί ο άλλος πρώ­τος μεγά­λος βομ­βαρ­δι­σμός του λιμα­νιού  στις 6 Απρι­λί­ου 1941, με την έναρ­ξη της γερ­μα­νι­κής επί­θε­σης κατά της Ελλάδας,όταν το επί­νειο είχε γνω­ρί­σει και πάλι την από­λυ­τη φρίκη.

***

«Ο βομ­βαρ­δι­σμός του λιμα­νιού του Πει­ραιά». Έργο τέχνης που συμ­βο­λί­ζει ακρι­βώς ό,τι και ο διά­ση­μος πίνα­κας του Πάμπλο Πικά­σο ‘Γκου­έρ­νι­κα’. Με… μερι­κές δια­φο­ρές. Ο Πικά­σο και η Γκου­έρ­νι­κα του είναι διά­ση­μοι και το έργο ο ζωγρά­φος το φιλο­τέ­χνη­σε εμπνευ­σμέ­νος από τον βομ­βαρ­δι­σμό της ισπα­νι­κής πόλης Guernica από τους Γερ­μα­νούς μόνο που το γεγο­νός το διά­βα­σε στην εφη­με­ρί­δα. Απε­να­ντί­ας ο Κρυ­στάλ­λης άγνω­στος ζωγρά­φος, άγνω­στο και το έργο του βίω­σε ο ίδιος τον βομ­βαρ­δι­σμό κι αυτόν και τον πρώ­το τον συμμαχικό.

6 Απρί­λη 1941. Ο πρώ­τος , λοιπόν,μεγάλος βαμ­βαρ­δι­σμός του λιμα­νιού του Πει­ραιά. Από­λυ­τος τρό­μος και φρί­κη που απο­τυ­πώ­νο­νται στην κραυ­γή της μητέ­ρας με το μωρό στην αγκα­λιά και δυο άλλα μικρά να κρα­τούν τις φού­στες της με τον τρό­μο χαραγ­μέ­νο στα προ­σω­πά­κια τους. Πίσω ακο­λου­θεί ο πατέ­ρας με λιγο­στά από τα πράγ­μα­τα τους σε ένα μπό­γο στην πλάτη.Φοράει ένα κασκέ­το στο κεφά­λι άρα ήταν μάλ­λον εργά­της ή ναυ­τι­κός. Ή οικο­γέ­νεια τρέ­χει για τηνΑ­θή­να ενώ γύρω τους φλέ­γο­νται τα πάντα. Το φλε­γό­με­νο σκά­φος πίσω από τον­πα­τέ­ρα είναι το ‘Κλάν Φράϊζερ’.

Η φρί­κη του βομ­βαρ­δι­σμού του Πει­ραιά ζωγρα­φι­σμέ­νη από τον Ανδρέα Κρυστάλλη…

***

Ανδρέ­ας Κρυ­στάλ­λης. Γεν­νή­θη­κε πρω­το­χρο­νιά του 1911 στις Κυδω­νί­ες της Μικράς Ασί­ας σε εύπο­ρη οικο­γέ­νεια που έχα­σε τα πάντα με τον ξερι­ζω­μό του ’22. Η οικο­γέ­νεια θα εγκα­τα­στα­θεί πρώ­τα στη Λέσβο και μετά στον Πει­ραιά. Άσχη­μες οικο­νο­μι­κές συν­θή­κες, ο νεα­ρός Ανδρέ­ας θα κατα­τα­γεί στο Βασι­λι­κό Ναυ­τι­κό όπου υπη­ρε­τού­σε ο μεγα­λύ­τε­ρος αδελ­φός του αλλά κατό­πιν τα παρα­τά­ει για να ασχο­λη­θεί με το μεγά­λο του πάθος την ζωγρα­φι­κή. Θα σπου­δά­σει στο Παρί­σι ζωγρα­φι­κή 3 χρό­νια και με την επι­στρο­φή του εγκα­τα­στά­σθη­κε και πάλι στον Πει­ραιά. Όπως ανα­φέ­ρει ο γνω­στός κρι­τι­κός τέχνης από την Λέσβο, ο Μίλ­της Παρα­σκευα­ΐ­δης ο Α.Κ., έκα­νε πολ­λές εκθέ­σεις έργων του στην Αθή­να αλλά και στην Λέσβο. Παρό­λα αυτά τα έργα του που έχουν δια­σω­θεί είναι ελάχιστα.

Τύπος μονα­χι­κός ο ιμπρε­σιο­νι­στής δημιουρ­γός , και δυστυ­χώς με την ασθέ­νεια των καλ­λι­τε­χνών του μεσο­πο­λέ­μου, ουσί­ες και ποτό θα νοση­λευ­τεί για λίγο κι αμέ­σως μετά τον­πό­λε­μο ‑το 1945- στο Δρο­μο­καί­τειο Ίδρυ­μα. Εκεί θα ξανα­πά­ει το 1948 από όπου και θα εξέλ­θει το 1949 ‘εν τη αυτή κατά­στα­ση’ όπως ανα­φέ­ρει ο σχο­λια­σμός στο ειδι­κό φάκελ­λο του Ιδρύ­μα­τος. Απε­βί­ω­σε λίγο αργό­τε­ρα και πάλι Πρω­το­χρο­νιά ‑όπως κι όταν γεν­νή­θη­κε- , Πρω­το­χρο­νιά του 1951 σε ηλι­κία μόλις των 40 χρό­νων σε από­λυ­τη μονα­ξιά στον Πειραιά.

Προ­σω­πο­γρα­φί­ες και θαλασ­σο­γρα­φί­ες τα κύρια θέμα­τα των δημιουρ­γιών του σε ελαιο­γρα­φί­ες και ακουα­ρέ­λες. Ζωγρά­φος λυρι­κός και προσωπικός.

Μικρή ανα­φο­ρά σε έναν σημα­ντι­κό αλλά ξεχα­σμέ­νο ζωγρά­φο μας που το έργο του ‘Ο βομ­βαρ­δι­σμός του Πει­ραιά’ συμ­βο­λί­ζει ότι και η ‘Guernica’ του διά­ση­μου Πικάσο.

Στο αφιέ­ρω­μα και 2 θαλασ­σο­γρα­φί­ες του καλ­λι­τέ­χνη. Θέμα: Πειραιάς.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο