Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο θείος Φιντέλ μιλά για τον Τσε

Είχε τελειώ­σει η συνέ­ντευ­ξη όταν ρωτή­σα­με την Αλέι­δα Γκε­βά­ρα αν συνα­ντιέ­ται με το Φιντέλ Κάστρο.

«Ασφα­λώς, απά­ντη­σε, αφού είναι ο θεί­ος μου», για­τί έτσι απο­κα­λεί το Φ. Κάστρο. «Ομως, συνέ­χι­σε, ποτέ δε μου μιλά για τον πατέ­ρα μου, καθώς συγκι­νεί­ται εύκολα».

Τελευ­ταία όμως είχαν μια συνά­ντη­ση για να συνεν­νοη­θούν για τον πρό­λο­γο σε ένα βιβλίο. Το πρό­γραμ­μα ήταν για μια σύντο­μη συνά­ντη­ση. Ομως κρά­τη­σε έξι ώρες.

Οπό­τε η Αλέι­δα βρή­κε την ευκαι­ρία και είπε στον Κάστρο: «Πες μου κάτι για τον πατέ­ρα μου. Αρχι­σε να μου λέει διά­φο­ρα. Και γω του είπα: “Θείε ο κόσμος λέει ότι βρι­σκό­σου­να σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τον πατέ­ρα μου”.

Και μου απά­ντη­σε: “Είναι αλή­θεια. Και κάποιες στιγ­μές θυμώ­να­με μετα­ξύ μας. Για παρά­δειγ­μα: Οταν είμα­στε στο Μεξι­κό και μας συνέ­λα­βαν όλους, εγώ είπα ότι κανείς δεν μπο­ρεί να μιλή­σει για την πολι­τι­κή του τοπο­θέ­τη­ση. Και τι νομί­ζεις ότι έκα­νε ο πατέ­ρας σου; Οχι μόνο είπε ότι είναι κομ­μου­νι­στής, αλλά κάθι­σε και συζη­τού­σε με το χαφιέ που τον παρα­κο­λου­θού­σε για την προ­σω­πι­κό­τη­τα του Στά­λιν. Πες μου τώρα τι έπρε­πε να κάνω εγώ; Ηταν ο πατέ­ρας σου όμως. Ετσι ήταν πάντα. Ετσι λοι­πόν είναι αδύ­να­τον και να τσα­κω­θείς μαζί του. Επρε­πε να τον απο­δε­χτείς όπως ήταν. Τελεία και παύλα”».

«Οταν ο Φ. Κάστρο μου μιλά έτσι, εγώ βάζω τα γέλια», συνέ­χι­σε η η Αλ. Γκε­βά­ρα και μετέ­φε­ρε την απο­ρία του Φ. Κάστρο, τη ρώτη­σε «για­τί γελά».

-Με σένα γελάω, του απά­ντη­σε η Αλ. Γκεβάρα.

-Για­τί γελάς με μένα; ξανα­ρώ­τη­σε ο Κάστρο.

Η Αλ. Γκε­βά­ρα του απά­ντη­σε: «Μα δεν πήρες είδη­ση ότι μιλάς για τον πατέ­ρα μου σε χρό­νο ενε­στώ­τα; Ετσι που νιώ­θω ότι από στιγ­μή σε στιγ­μή θα ανοί­ξει η πόρ­τα και θα μπει ο πατέ­ρας μου μέσα;».

«Τότε, είπε η Αλ. Γκε­βά­ρα, ο Φιντέλ σοβα­ρεύ­τη­κε και μου είπε: “Μα ο πατέ­ρας σου είναι όντως παρών”. Και πραγ­μα­τι­κά, αυτό είναι κάτι που του προ­κα­λεί μεγά­λη συγκί­νη­ση».

(Από τη συζή­τη­ση του δημο­σιο­γρά­φου του Ριζο­σπά­στη Γιώρ­γου Μου­σγά με την Αλέι­δα Γκε­βά­ρα το 2001, όταν η κόρη του Τσε Γκε­βά­ρα επι­σκέ­φτη­κε τη χώρα μας)

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο