Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο λαός αποχαιρετά τον Μίκη Θεοδωράκη

Το λαϊ­κό προ­σκύ­νη­μα για τον μεγά­λο συν­θέ­τη που έφυ­γε από τη ζωή την περα­σμέ­νη Πέμ­πτη, θα ξεκι­νή­σει σήμε­ρα, 6 Σεπτεμ­βρί­ου στις 3 μ.μ. στη Μητρό­πο­λη και θα ολο­κλη­ρω­θεί (η πρώ­τη ημέ­ρα) στις 7 το απόγευμα.

Θα συνε­χι­στεί αύριο Τρί­τη 7 Σεπτεμ­βρί­ου (10 π.μ. με 7 μ.μ.) και θα ολο­κλη­ρω­θεί την Τετάρ­τη, 8 Σεπτεμ­βρί­ου (10 π.μ. με 4 μ.μ.). 

Σύμ­φω­να με την ενη­μέ­ρω­ση του Γρα­φεί­ου Τύπου του ΚΚΕ, θα ακο­λου­θή­σει στις 3 το από­γευ­μα η τελε­τή αποχαιρετισμού.

Στη συνέ­χεια η σορός του Μ. Θεο­δω­ρά­κη θα μετα­φερ­θεί στο χωριό του, στον Γαλα­τά Χανί­ων, όπου την Πέμ­πτη 9 Σεπτεμ­βρί­ου σε ώρα που θα προσ­διο­ρι­στεί, στην εκκλη­σία του χωριού, θα ψαλεί η νεκρώ­σι­μη ακο­λου­θία και θα ακο­λου­θή­σει η ταφή του στο κοι­μη­τή­ριο του χωριού, σύμ­φω­να με την τελευ­ταία του επιθυμία.

Λύθηκε η διαμάχη για τον τόπο ταφής του

Εν τω μετα­ξύ, όπως ανα­κοι­νώ­θη­κε την Κυρια­κή, η συνε­δρί­α­ση του Πρω­το­δι­κείο για τα ασφα­λι­στι­κά μέτρα που είχαν κατα­τε­θεί φαί­νε­ται να απο­κτά τυπι­κό χαρα­κτή­ρα, καθώς η δια­μά­χη λύθη­κε ενδο­οι­κο­γε­νεια­κά, και θα γίνει σεβα­στή η επι­θυ­μία που είχε εκφρά­σει με τις επι­στο­λές του ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κης, να ταφεί στον Γαλα­τά, πλάι στον πατέ­ρα του και τον αδελ­φό του, και τελι­κά αυτό θα γίνει.

Ο γιος του Μίκη με νέα ανάρ­τη­σή του στο Facebook διευ­κρί­νι­σε ότι δια­δι­κα­σία δεν τον αφο­ρά. «Δεν πρό­κει­ται να παρα­στώ. Δεν αψή­φι­σα τον πατέ­ρα μου ζωντα­νό. Δεν θα το κάνω τώρα όταν όλη η Ελλά­δα τον Τιμά. Θα τον απο­χαι­ρε­τή­σου­με όλοι μαζί όπως του πρέ­πει. Η οικο­γέ­νεια. Οι φίλοι. Οι συνερ­γά­τες. Οι συγ­χω­ρια­νοί. Όσοι τον αγά­πη­σαν. Όσοι μπο­ρεί να τον πίκρα­ναν. Όσοι στο παρελ­θόν μπο­ρεί να συμ­φώ­νη­σαν ή να δια­φώ­νη­σαν. Τίπο­τα πια δεν έχει σημα­σία. Εκεί­νο που μένει είναι το τελευ­ταίο δάκρυ».

Ο Γιώρ­γος Θεο­δω­ρά­κης σημειώ­νει επί­σης πως επι­θυ­μία του πατέ­ρα του «ήταν να ταφεί στην Κρή­τη. Δεν το μάθα­με χθες, ούτε χρειά­στη­καν συμ­βο­λαιο­γρά­φοι, επι­στο­λές και Πρω­το­δι­κεία να μας το πουν. Την είχε εκφρά­σει με κάθε δυνα­τό τρό­πο. Δημό­σια. Ιδιω­τι­κά. Προ­φο­ρι­κά. Γρα­πτά. Και έχει προ­σω­πι­κά φρο­ντί­σει για την τελευ­ταία λεπτομέρεια».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο