Ο λιμενεργάτες της Γένοβα για μία ακόμη φορά δεν έγιναν συνένοχοι στο έγκλημα — Οι εξελίξεις με την Καρόλα Ράκετε

Το πλοίο της γερ­μα­νι­κής μη κυβερ­νη­τι­κής οργά­νω­σης Sea-Watch,  με την Καρό­λα Ράκε­τε πλοί­αρ­χο, περι­συ­νέ­λε­ξε 53 μετα­νά­στες ανοι­κτά των ακτών της Λιβύ­ης και παρέ­με­νε σε διε­θνή ύδα­τα από τις 12 Ιου­νί­ου. Την Τετάρ­τη 26 Ιου­νί­ου εισήλ­θε στα ιτα­λι­κά χωρι­κά ύδα­τα, αψη­φώ­ντας δια­τα­γή από τη Ρώμη να μεί­νει μακριά. Έντε­κα μετα­νά­στες είχαν ήδη απο­μα­κρυν­θεί από το σκά­φος από την ιτα­λι­κή ακτο­φυ­λα­κή για λόγους υγείας.

Σύμ­φω­να με το δελ­τίο Τύπου, η καπε­τά­νιος Καρό­λα Ράκε­τε απο­φά­σι­σε να κατευ­θυν­θεί προς το νησί Λαμπε­ντού­ζα επει­δή η κατά­στα­ση πάνω στο πλοίο ήταν «τώρα πιο απε­γνω­σμέ­νη από ποτέ» και πως επι­τρέ­πε­ται να εισέλ­θει στα ιτα­λι­κά χωρι­κά ύδα­τα με βάση το ναυ­τι­κό δίκαιο έκτα­κτης ανά­γκης. «Αρκε­τά, μπαί­νου­με. Δεν είναι για λόγους πρό­κλη­σης, αλλά ανά­γκης, υπευ­θυ­νό­τη­τας», ανέ­φε­ρε η Sea-Watch .

Σύμ­φω­να με διά­ταγ­μα που εγκρί­θη­κε τον Ιού­νιο, το ιτα­λι­κό υπουρ­γείο Εσω­τε­ρι­κών, επι­κε­φα­λής του οποί­ου είναι ο ηγέ­της της ακρο­δε­ξιάς Λέγκα Ματέο Σαλ­βί­νι, έχει την εξου­σία να αρνεί­ται την πρό­σβα­ση στα εθνι­κά χωρι­κά ύδα­τα πλοί­ων που θεω­ρεί ότι απο­τε­λούν κίν­δυ­νο για την ασφά­λεια ή τη δημό­σια τάξη και να τους επι­βάλ­λει πρόστιμο.

Στο μετα­ξύ, η Sea-Watch, εξόν από τη φρα­στι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση με τον Σαλ­βί­νι και το τόλ­μη­μά της να σπά­σει τον απο­κλει­σμό του, είχε προ­σφύ­γει επί­σης στο Δικα­στή­ριο του Στρα­σβούρ­γου, επι­κα­λού­με­νο το Άρθρο 2 για το δικαί­ω­μα στη ζωή και το Άρθρο 3 για την απα­γό­ρευ­ση της απάν­θρω­πης και υπο­τι­μη­τι­κής μετα­χεί­ρι­σης της Ευρω­παϊ­κής Σύμ­βα­σης για την προ­στα­σία των δικαιω­μά­των του ανθρώ­που και των θεμε­λιω­δών ελευ­θε­ριών. Όμως το δικα­στή­ριο απο­φά­σι­σε στις 25 Ιου­νί­ου να μη δώσει συνέ­χεια στα αιτή­μα­τα για την απο­βί­βα­ση των μετα­να­στών του Sea Watch 3, καλώ­ντας όμως τις ιτα­λι­κές αρχές να συνε­χί­σουν να προ­σφέ­ρουν βοή­θεια σε ανθρώ­πους που βρί­σκο­νται σε δυσκο­λί­ες πάνω σε σκά­φη και είναι ευά­λω­τα λόγω ηλι­κί­ας και κατά­στα­σης της υγεί­ας τους. Η Ιτα­λία χαι­ρέ­τι­σε την από­φα­ση του Ευρω­παϊ­κού Δικα­στη­ρί­ου Ανθρω­πί­νων Δικαιωμάτων.

Μόλα ταύ­τα η Καρό­λα Ράκε­τε, η νεα­ρή πλοί­αρ­χος του σκά­φους, δεν υπά­κου­σε εσκεμ­μέ­να ούτε σε αυτή την απα­γό­ρευ­ση, ούτε στην απα­γό­ρευ­ση Σαλ­βί­νι. «Είμαι έτοι­μη να πάω στη φυλα­κή γι΄αυτό», δήλω­σε, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας πως τηρεί το ναυ­τι­κό δίκαιο. Αψη­φώ­ντας τον κίν­δυ­νο της φυλά­κι­σης ή της ποι­νής των 50.000 ευρώ επέ­μει­νε να ελλι­με­νι­στεί το σκά­φος και να απο­βι­βα­στούν οι μετα­νά­στες. Οι 40 μετα­νά­στες που ήταν επί 17 ημέ­ρες εγκλω­βι­σμέ­νοι στο πλοίο, απο­βι­βά­στη­καν τελι­κά σήμε­ρα τα ξημε­ρώ­μα­τα του Σαβ­βά­του στη Λαμπεντούζα.

Ο ακρο­δε­ξιός Σαλ­βί­νι κατήγ­γει­λε “μια πολε­μι­κή ενέρ­γεια” ζητώ­ντας ποι­νή φυλά­κι­σης χωρίς ανα­στο­λή για την 31 ετών Γερ­μα­νί­δα, ενώ παράλ­λη­λα υπο­σχέ­θη­κε μακρο­πρό­θε­σμη δέσμευ­ση του σκά­φους και ένα γερό πρό­στι­μο για τη ΜΚΟ.

Σκά­φος των ιτα­λι­κών τελω­νεια­κών αρχών προ­σπά­θη­σε να εμπο­δί­σει τον ελλι­με­νι­σμό του πλοί­ου, αλλά ανα­γκά­στη­κε να απο­μα­κρυν­θεί για να μην παγι­δευ­τεί στην προ­βλή­τα. Η Ρακέ­τε λέγε­ται ότι ζήτη­σε συγνώ­μη από τις τελω­νεια­κές αρχές για το περι­στα­τι­κό: “Η πρό­θε­σή μου ήταν να εκπλη­ρώ­σω την απο­στο­λή μου και όχι, φυσι­κά, να διεμ­βο­λί­σω το πλοίο σας”, δήλω­σε σύμ­φω­να με το πρα­κτο­ρείο ειδή­σε­ων ADNkronos.

Οι μετα­νά­στες απο­βι­βά­στη­καν από το πλοίο, στο οποίο παρέ­μει­ναν δύο και πλέ­ον εβδο­μά­δες μετά τη διά­σω­σή τους στη Μεσό­γειο, αλλά ο προ­ο­ρι­σμός τους είναι ασα­φής. Χώρες της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης προ­σφέρ­θη­καν να τους δεχτούν, ωστό­σο οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για μια συμ­φω­νία είναι σε εξέλιξη.

++ In stato di fermo Carola Rackete, la comandante della #SeaWatch3 pic.twitter.com/9a0j1EPjov

— annalisa camilli (@annalisacamilli) June 29, 2019

Με τον ελλι­με­νι­σμό του πλοί­ου στο λιμά­νι της Λαμπε­ντού­ζα, η εισαγ­γε­λία άσκη­σε δίω­ξη ενα­ντί­ον της για διευ­κό­λυν­ση παρά­νο­μης εισό­δου μετα­να­στών. Μετά τον ελλι­με­νι­σμό, η ιτα­λι­κή αστυ­νο­μία συνέ­λα­βε την πλοί­αρ­χο, τέθη­κε σε κατ ‘οίκον περιο­ρι­σμό και βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πη με ποι­νή έως και δέκα χρό­νια κάθειρ­ξη για αντί­στα­ση στις κρα­τι­κές αρχές, αντί­στα­ση ή βία απέ­να­ντι σε πολε­μι­κό πλοίο, ενώ μπο­ρεί επί­σης να αντι­με­τω­πί­σει κατη­γο­ρί­ες για υπο­κί­νη­ση στην παρά­νο­μη μετα­νά­στευ­ση και παρα­βί­α­ση των κανό­νων ναυσιπλοΐας.

“Έβγα­λαν τις μάσκες τους: Αυτοί είναι εγκλη­μα­τί­ες”, δήλω­σε ο Σαλ­βί­νι σε βίντεο που ανάρ­τη­σε στη σελί­δα του στο Facebook μετά τον ελλι­με­νι­σμό του Sea-Watch στη Λαμπε­ντού­ζα. “Είναι ωραίο να λένε ‘σώζου­με ζωές’, αλλά παρα­λί­γο να σκο­τώ­σουν ανθρώ­πους που έκα­ναν τη δου­λειά τους”.

Όμως ο κόσμος είναι με τη νεα­ρή πλοί­αρ­χο. Ήδη έχουν μαζευ­τεί πάνω από 220.000 ευρώ για τυχόν δικα­στι­κά έξο­δα ή πρόστιμα.

Οι λιμενεργάτες της Γένοβα έσωσαν την τιμή των Ιταλών

Και οι λιμε­νερ­γά­τες της Γένο­βα μάς θυμί­ζουν τι σημαί­νει εργα­τι­κό κίνη­μα που μπο­ρεί να επι­βά­λει τον λόγο και τις πρά­ξεις του. Και είμα­στε μαζί τους. Δια­βά­στε την ανα­κοί­νω­ση από το Collettivo Autonomo Lavoratori Portual και τη μετά­φρα­ση των Nomadic Universality (όπως τη δημο­σιεύ­ει toperiodiko.gr):

Ένα πλοίο που μετα­φέ­ρει 42 ανθρώ­πι­να όντα περι­μέ­νει δύο βδο­μά­δες ανοι­χτά της νήσου Λαμπε­ντού­ζα. Είναι άνθρω­ποι που προ­σπα­θούν να ξεφύ­γουν από τον πόλε­μο, τη φτώ­χεια και τη φυλά­κι­ση. Οι υπεύ­θυ­νοι για αυτούς τους πολέ­μους και αυτή η δυστυ­χία κάθο­νται στα κοι­νο­βού­λια και στα επι­χει­ρη­μα­τι­κά γρα­φεία της Ιτα­λί­ας και της Ευρώ­πης. Οι ίδιοι άνθρω­ποι που τώρα κάνου­νε μπα­λά­κι, από τη Ρώμη στο Στρα­σβούρ­γο, την ευθύ­νη να τους αφή­σουν να βγουν στη στεριά.

Δεν είμα­στε ούτε ήρω­ες ούτε πολι­τι­κοί. Κάποιος μάς είπε «ταρα­χο­ποιούς». Είμα­στε απλοί λιμε­νερ­γά­τες της Γένο­βας, αλλά ακρι­βώς ως εργα­ζό­με­νοι ανα­γνω­ρι­ζό­μα­στε μόνο στις ιδρυ­τι­κές αξί­ες του εργα­τι­κού κινή­μα­τος: την αδελ­φό­τη­τα μετα­ξύ των ανθρώ­πων, τη διε­θνή αλλη­λεγ­γύη. Επει­δή γνω­ρί­ζου­με καλά, όπως το γνω­ρί­ζουν όλοι, ότι αυτοί οι άντρες και αυτές οι γυναί­κες που φεύ­γουν διωγ­μέ­νες για να βρουν ελπί­δα, θα κατα­λή­ξουν, στην Ιτα­λία και αλλού, να κάνουν τις δου­λειές με τη μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση για πέντε δεκά­ρες, κυνη­γη­μέ­νοι, πλου­τί­ζο­ντας ακρι­βώς αυτούς που φωνά­ζουν με όλη τους τη δύνα­μη ότι δεν τους θέλουν και ότι «πρέ­πει να γυρί­σουν στη χώρα τους».

Ε, λοι­πόν, έρχο­νται εδώ μόνο και μόνο επει­δή οι κυβερ­νή­σεις μας έχουν κατα­στρέ­ψει τις χώρες τους.

Πιστεύ­ου­με ότι εάν το Sea Watch 3 δια­σπά­σει το μπλό­κο που θέλει να επι­βά­λει η κυβέρ­νη­ση, θα πρέ­πει να το υπο­δε­χτού­με με συγκε­κρι­μέ­νη και ενερ­γή αλλη­λεγ­γύη, με όλη τη δύνα­μη την οποία είναι ικα­νοί να δεί­ξουν οι εργα­ζό­με­νοι και οι αντι­ρα­τσι­στές. Καθό­σον μας αφο­ρά, το Sea Watch 3 μπο­ρεί να χαρά­ξει ρότα προς το λιμά­νι μας· για εμάς θα είναι ευπρόσ­δε­κτοι. Mπο­ρού­με να κλεί­νου­με τα λιμά­νια, αλλά μπο­ρού­με και να τα ανοίγουμε.

Τις τελευ­ταί­ες εβδο­μά­δες είχα­με στα­μα­τή­σει, όχι μόνοι μας φυσι­κά, δύο φορές το φορ­τίο μιας εται­ρεί­ας –της Bahri- που ειδι­κεύ­ε­ται στην εμπο­ρία όπλων, όπως ήμα­σταν παρό­ντες και στην πλα­τεία για να «εξη­γή­σου­με» στους φασί­στες και τους προ­στά­τες τους ότι στην πόλη μας δεν έχουν καμία ελπίδα.

Καθώς πλη­σιά­ζει η 30η Ιου­νί­ου και ο Σαλ­βί­νι σχε­διά­ζει να κάνει άλλη μια επί­σκε­ψη στη Γένο­βα, δεν μπο­ρού­με παρά να υπεν­θυ­μί­σου­με σε όλους –και πρώ­τα απ’ όλα στους εαυ­τούς μας- ότι ένας άλλος ακρο­γω­νιαί­ος λίθος της εργα­τι­κής παρά­δο­σης είναι ο αγώνας.

Ξέρου­με πώς να μπλο­κά­ρου­με τα λιμά­νια, μπο­ρού­με να το ξανακάνουμε.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ-ΦΡΟΥΡΙΟ

ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι ένα μόλις μήνα πριν οι λιμε­νερ­γά­τες στο ιτα­λι­κό λιμά­νι Γένο­βα μπλό­κα­ραν «πλοίο του θανά­του». Αντέ­δρα­σαν στη φόρ­τω­ση υλι­κού που προ­ο­ρι­ζό­ταν για το Πολε­μι­κό Ναυ­τι­κό της Σαου­δι­κής Αρα­βί­ας και τον εξο­πλι­σμό με τον οποίο συνε­χί­ζε­ται το αιμα­το­κύ­λι­σμα του λαού της Υεμέ­νης. Μετα­ξύ άλλων ύψω­σαν στο λιμά­νι και πανό με σύν­θη­μα «Οχι για τον πόλε­μο», ενώ εκπρό­σω­ποι των συν­δι­κά­των σημεί­ω­σαν σε δηλώ­σεις τους ότι «δεν θα γίνου­με συνέ­νο­χοι στο έγκλη­μα που συμ­βαί­νει στην Υεμένη».