Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο Ουκρανικός λιμός και οι επαγγελματίες αντικομμουνιστές

Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία έδω­σε αφορ­μή στα αστι­κά επι­τε­λεία να βγά­λουν ξανά απ’ το σεντού­κι της μου­χλια­σμέ­νης αντι­κομ­μου­νι­στι­κής προ­πα­γάν­δας τους το ζήτη­μα του ουκρα­νι­κού λιμού του 1932–33.

Μόλις πριν λίγες ώρες, η γερ­μα­νι­κή Βου­λή (Μπού­ντε­σταγκ) ανα­γνώ­ρι­σε επί­ση­μα «γενο­κτο­νία» τον λιμό της Ουκρα­νί­ας. Γι’ αυτήν την κατά­πτυ­στη από­φα­ση, η Μπού­ντε­σταγκ έλα­βε τα συγ­χα­ρη­τή­ρια του Β. Ζελέν­σκι. Από κοντά και το ΑΠΕ-ΜΠΕ, που έσπευ­σε να υιο­θε­τή­σει κατά γράμ­μα τις ανι­στό­ρη­τες αντι­κομ­μου­νι­στι­κές αρλούμπες.

Τι λένε οι παρα­χα­ρά­κτες της Ιστο­ρί­ας: Ότι ο Στά­λιν επέ­βα­λε σκό­πι­μα τον λιμό στους Ουκρα­νούς στο πλαί­σιο της εφαρ­μο­γής της πολι­τι­κής της κολ­λε­κτι­βο­ποί­η­σης. Τι κι’ αν πάνε χρό­νια που το εν λόγω ψευ­δο­λό­γη­μα έχει καταρ­ρι­φθεί; Τι κι’ αν έχει απο­δει­χθεί περί­τρα­να, με στοι­χεία και ντο­κου­μέ­ντα, ότι η θεω­ρία της «σκό­πι­μη επι­βο­λή του λιμού» από την σοβιε­τι­κή ηγε­σία απο­τέ­λε­σε μια θεω­ρία συνω­μο­σί­ας που δια­κι­νή­θη­κε από Ουκρα­νούς συνερ­γά­τες των Ναζί;

Οι αντι­κομ­μου­νι­στές κινού­νται πάντα με βάση το δόγ­μα του Γκέ­μπελς: «Πες, πες, κάτι θα μεί­νει…». Με αυτόν τον τρό­πο επι­χει­ρούν να δια­τη­ρή­σουν στην επι­και­ρό­τη­τα ένα αισχρό ψεύ­δος, ανα­πα­ρά­γο­ντάς το κατά το δοκούν, σε κάθε ευκαι­ρία. Παρά­δειγ­μα αυτού απο­τε­λεί ο σοβιε­το­σπου­δαγ­μέ­νος δημο­σιο­γρά­φος Δημή­τρης Τρια­ντα­φυλ­λί­δης, ο οποί­ος έχει ανα­δει­χθεί σε… συγ­γρα­φέα αισχρών αντι­κομ­μου­νι­στι­κών πονη­μά­των που θα ζήλευαν μέχρι και οι Μπογδανοκασιδιάρηδες.

Επει­δή, λοι­πόν, ο Μάρ­της απ’ την σαρα­κο­στή δεν λεί­πει, έτσι και ο Τρια­ντα­φυλ­λί­δης δεν θα μπο­ρού­σε να απου­σιά­ζει απ’ την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή φρε­νί­τι­δα των τελευ­ταί­ων ημε­ρών για τον Ουκρα­νι­κό Λιμό. Σε ανάρ­τη­σή του στο Facebook, o δημο­σιο­γρά­φος επα­νέ­λα­βε όλα τα γνω­στά ψέμα­τα για το «Γολο­ντο­μόρ» πασπα­λι­σμέ­να με τη «θεω­ρία των δύο άκρων» που ταυ­τί­ζει τον Στά­λιν με τον… Χίτλερ! Έκα­στος στο είδος του και ο Τρια­ντα­φυλ­λί­δης στην ιστο­ρι­κή παραχάραξη.

Για άγνω­στο λόγο, η ανάρ­τη­ση «κατέ­βη­κε» από το Facebook, με τον δημο­σιο­γρά­φο και μια σει­ρά πρό­θυ­μα σάιτ (iefimerida, thetoc, liberal, κλπ.) να ανε­βαί­νουν… στα κερα­μί­δια μιλώ­ντας για «λογο­κρι­σία». Τώρα την θυμή­θη­καν την λογο­κρι­σία των μέσων κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης! Όταν εδώ και χρό­νια, σε πλη­θώ­ρα περι­πτώ­σε­ων, το Facebook και το Twitter έχουν λογο­κρί­νει αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές αναρ­τή­σεις, «κατε­βά­ζο­ντας» φωτο­γρα­φί­ες με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο και δια­γρά­φο­ντας ολό­κλη­ρες σελί­δες εξαι­τί­ας του αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού-αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού περιε­χο­μέ­νου τους, κανέ­νας απ’ τους υπο­κρι­τές που σήμε­ρα δήθεν κόπτο­νται για την ελευ­θε­ρία του λόγου δεν έβγα­λε λέξη. Τώρα παρι­στά­νουν τους θιγ­μέ­νους, απο­δί­δο­ντας την αφαί­ρε­ση της ανάρ­τη­σης σε… «ρωσι­κά τρολ»!

Ποιος έχα­σε, όμως, τη ντρο­πή για να τη βρουν αυτοί που έχουν ανα­γά­γει τον αντι­κομ­μου­νι­σμό σε επάγ­γελ­μα; Πως να ντρα­πούν αυτοί που ανε­ρυ­θρί­α­στα επι­χει­ρούν να ξανα­γρά­ψουν την Ιστο­ρία, δια­στρε­βλώ­νο­ντας γεγο­νό­τα και δια­δί­δο­ντας ναζι­στι­κούς μύθους;

Καμιά ντρο­πή δεν είναι δου­λειά, αλλά για τους επαγ­γελ­μα­τί­ες του αντι­κομ­μου­νι­σμού ισχύ­ουν πάντα τα λόγια του σπου­δαί­ου Βάρναλη:

«… Και συ, τσού­λα των δήμιων, Επιστήμη,
της Αλή­θειας εσχά­τη τεφροδόχα,
και συ, πρό­στυ­χη Πένα και ψοφίμι,
του βούρ­κου λιβα­νί­ζε­τε την μπόχα!».

Ποια είναι η ιστορική αλήθεια για τον Ουκρανικό Λιμό του 1932–33; Ποιοι παράγοντες οδήγησαν στην τραγωδία του Holodomor που στοίχησε τη ζωή σε ενάμιση με δύο εκατομμύρια ανθρώπους; Ήταν, άραγε, ο λιμός ένα προσχεδιασμένο και καλά οργανωμένο έγκλημα της σοβιετικής ηγεσίας με σκοπό τον αφανισμό όσων αντιδρούσαν στην κολεκτιβοποίηση; Οι απαντήσεις στο παρακάτω βιβλίο:

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο