Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο πατέρας της Αχέντ Ταμίμι μιλά για τη δίκη της κόρης του και την κατάσταση στην Παλαιστίνη

Στο Web Radio του ΠΑΜΕ ο Μπα­σίμ Ταμί­μι, μίλη­σε ο πατέ­ρας της Αχέντ Ταμί­μι, για τη δίκη της κόρης του, την κατά­στα­ση στην Παλαι­στί­νη και στο χωριό τους, Ναμπί Σάλεχ, αλλά και το μήνυ­μα του προς τους εργα­ζό­με­νους και το λαό της Ελλά­δας που συμπα­ρα­στέ­κε­ται στον αγώ­να του Παλαι­στι­νια­κού λαού.

– Είναι μεγά­λη μας τιμή να σας έχου­με στην ραδιο­φω­νι­κή μας εκπο­μπή, εδώ από την Ελλά­δα. Αρχι­κά θα θέλα­με να σας εκφρά­σου­με, σε εσάς, στην οικο­γέ­νεια σας και στον παλαι­στι­νια­κό λαό την αλλη­λεγ­γύη του λαού της Ελλάδας

– Σας ευχα­ρι­στώ για την στή­ρι­ξη σας και για όλα όσα κάνετε.

– Κε Ταμί­μι, θα θέλα­με να σας ρωτή­σου­με, επει­δή γνω­ρί­ζου­με ότι η σύζυ­γος και η κόρη σας έχουν κατα­δι­κα­στεί με φυλά­κι­ση 8 μηνών, τι έκα­ναν ώστε να τις συλ­λά­βουν και να τις κατα­δι­κά­σουν σε φυλάκιση;

–  Ο νόμος της κατο­χής, είναι ένας άδι­κος νόμος. Για αυτό, ο πρώ­τος λόγος για τον οποίο τις συνέ­λα­βαν, είναι επει­δή είναι παλαι­στί­νιες. Δεν θέλουν οι παλαι­στί­νιοι να είναι στη γη τους. Είναι μια μορ­φή τιμω­ρί­ας για όλους.

Και γνω­ρί­ζε­τε τον λόγο που η Άχεντ χαστού­κι­σε τον στρα­τιώ­τη και η μητέ­ρα της το τρα­βού­σε με τη κάμε­ρα. Αυτή είναι η κατη­γο­ρία ενά­ντια στην Αχέντ και τη μητέ­ρα της. όλοι γνω­ρί­ζουν τον ρατσι­σμό και τις δια­κρί­σεις του καθε­στώ­τος απαρτ­χάιντ που συνε­χί­ζει να τιμω­ρεί και να επι­τί­θε­ται στους παλαι­στί­νιους με κάθε τρό­πο και δεν μπο­ρού­με να περι­μέ­νου­με καμιά δικαιο­σύ­νη υπό κατο­χή, όπως το είπε η Άχεντ στο Δικα­στή­ριο «Δεν υπάρ­χει Δικαιο­σύ­νη στην κατο­χή» και αυτό είναι ένα παρά­νο­μο δικα­στή­ριο για­τί προ­έρ­χε­ται από μια παρά­νο­μη κατο­χή και για αυτό είναι συνο­λι­κά παράνομο.

Για αυτούς τους λόγους πιστεύ­ου­με ότι αυτός είναι τρό­πος μας για να αντι­στα­θού­με και να παλέ­ψου­με ενά­ντια στον εχθρό μας και το περι­μέ­νου­με ότι θα συλ­λη­φθού­με, όμως ποτέ δεν θα στα­μα­τή­σου­με να αντι­στε­κό­μα­στε στην κατο­χή, για­τί αυτό είναι το καθή­κον και η ευθύ­νη μας.

– Και δικό μας καθή­κον είναι να στε­κό­μα­στε στο πλευ­ρό σας σε αυτόν τον αγώ­να και θα συνε­χί­σου­με. Όμως, αν είναι δυνα­τόν, επει­δή πολ­λοί άνθρω­ποι σήμε­ρα στην Ελλά­δα, δεν έχουν συγκε­κρι­μέ­νες πλη­ρο­φο­ρί­ες, ποια είναι η κατά­στα­ση σήμε­ρα στην Παλαι­στί­νη με την κατοχή;

– Η κατο­χή δεν είναι απλά μια λέξη. Είναι μια καθη­με­ρι­νή κατά­στα­ση. Δεν μπο­ρείς να σχε­διά­σεις τη ζωή σου, ούτε για 2 λεπτά, ούτε για 2 ώρες, για­τί δεν ξέρεις αν θα υπάρ­ξει ένα τσεκ-ποιντ (στμ. σημείο ελέγ­χου) που θα σε στα­μα­τή­σει, ή θα σε συλ­λά­βει, ή αν κάποιος θα σκο­τω­θεί ή θα πυρο­βο­λη­θεί στο κεφάλι.

Από την εμπει­ρία μου, που έχω γεν­νη­θεί στο 1967, με την ισραη­λι­νή κατο­χή της Δυτι­κής Όχθης, από όταν γεν­νή­θη­κα μέχρι σήμε­ρα, έχω βρε­θεί στην φυλα­κή πολ­λές φορές, και αυτό είναι παρά­δειγ­μα του τι υπο­φέ­ρει ο παλαι­στι­νια­κός λαός

Παίρ­νο­ντας ως παρά­δειγ­μα εμέ­να και την οικο­γέ­νεια μου, εγώ έχω βρε­θεί πολ­λές φορές στη φυλα­κή, τις περισ­σό­τε­ρες φορές με «διοι­κη­τι­κή σύλ­λη­ψη», που σημαί­νει χωρίς καμία αιτιο­λό­γη­ση. Όταν με ανέ­κρι­ναν βίαια, με έρι­ξαν σε κώμα για 14 μέρες, και εντε­λώς παρά­λυ­τος για μια περί­ο­δο. Σκό­τω­σαν την αδερ­φή μου μέσα στο ισραη­λι­νό στρα­τιω­τι­κό δικα­στή­ριο. Την ίδια μέρα που με δίκα­ζαν σκό­τω­σαν την αδερ­φή μου στο ισραη­λι­νό στρα­τιω­τι­κό δικα­στή­ριο. Τη γυναί­κα μου, είναι η τρί­τη φορά που τη συλ­λαμ­βά­νουν. Για 2 χρό­νια δε μπο­ρού­σε να περ­πα­τή­σει. Αυτή έχα­σε τον αδερ­φό της, που τον σκό­τω­σαν μπρο­στά στην οικο­γέ­νεια. Το είχε γρά­ψει με τη κάμε­ρα και όλοι μπο­ρούν να το δουν στο youtube.

Ο γιος μου έχει συλ­λη­φθεί 2 φορές και τον έχουν πυρο­βο­λή­σει 3 φορές. Τον άλλο (στμ γιο μου) τον έχουν πυρο­βο­λή­σει 3–4 φορές. Τον μικρό 2 φορές. Έχουν κάνει επι­δρο­μή στο σπί­τι μου πάνω από 200 φορές τα τελευ­ταία 4 χρό­νια. 2–3 φορές έχουν κατα­στρέ­ψει και σπά­σα­νε τα πάντα στο σπί­τι μου. Μας έδω­σαν δια­τα­γή κατε­δά­φι­σης για το σπί­τι, που σημαί­νει ότι ανα πάσα στιγ­μή μπο­ρεί να έρθουν να κατε­δα­φί­σουν το σπί­τι. Αυτός είναι ο τρό­πος που η κατο­χή συμπε­ρι­φέ­ρε­ται στον παλαι­στί­νιο, στον οποί­ον ανή­κει η γη.

Έχου­με 2 πύλες στις εισό­δους του χωριού. Το μεγα­λύ­τε­ρο διά­στη­μα είναι κλει­στές. Κάθε βρά­δυ έχου­με συγκρού­σεις. Σε αυτή τη κατά­στα­ση, φαντα­στεί­τε τη ζωή σας. Αυτές είναι μερι­κές λεπτο­μέ­ρειες και θα μπο­ρού­σα­με να μιλά­με μέχρι το βρά­δυ για το τι είναι η κατο­χή και να περι­γρά­φου­με την εικό­να των δυνά­με­ων κατο­χής. Για εμέ­να η κόρη μου και η γυναί­κα μου βρί­σκο­νται μέσα στη φυλα­κή. Αυτό σημαί­νει ότι κατα­στρέ­φουν την οικογένεια.

– Κε Ταμί­μι επει­δή είπα­τε ότι συνέ­λα­βαν και τα άλλα παι­διά, πόσο χρο­νών ήταν τα παι­διά όταν τα συνέλαβαν;

– Ο Ουα­εντ την πρώ­τη φορά ήταν 14 και ο Μοχά­μεντ ήταν 11 όταν προ­σπά­θη­σαν να τον συλ­λά­βουν και τον κρά­τη­σαν. Και αυτή τη στιγ­μή, από το Ναμπί Σαλέχ, από την οικο­γέ­νεια έχου­με 20 άτο­μα στη φυλα­κή. Και αν μιλή­σου­με για ξεχω­ρι­στές περι­πτώ­σεις, έχου­με από όταν ξεκι­νή­σα­με τις κινη­το­ποι­ή­σεις στο Ναμπί Σάλεχ, έχου­με 3 μάρ­τυ­ρες, που σκο­τώ­θη­καν στις κινη­το­ποι­ή­σεις. Ο Μου­στά­φα Ταμί­μι, το 2011, Ρούσ­ντι Ταμί­μι, το 2012 και ο Σαμπα Ομπάιντ το 2017. Πάνω από 350 τραυ­μα­τί­ες, 20 με ανα­πη­ρία, πάνω από 300 συλ­λή­ψεις πάνω από το 60% παι­διά κάτω των 18. Και πάνω από 25 κάτω των 15. Περισ­σό­τε­ρες από 20 γυναί­κες συνε­λή­φθη­σαν. Έχουν δώσει δια­τα­γές κατε­δά­φι­σης σε 15 σπί­τια στο χωριό. Πυρο­βο­λούν με αλη­θι­νά πυρά, έχουν κάψει 7 σπί­τια, έχουν κατε­δα­φί­σει πάνω από 10 σπί­τια. Για παρά­δειγ­μα από τα σπί­τια μας, 3 φορές μας έχουν πάρει τα τηλέ­φω­να μας, τους υπο­λο­γι­στές μας, λάπτοπ, κάμε­ρες, οποια­δή­πο­τε συσκευή, την πήραν.

Έχουν πάρει και ελέγ­χουν το 60% της γης μας στο χωριό, που σημαί­νει, το 60% του εισο­δή­μα­τος μας. Μας πήραν την πηγή του νερού και μας δίνουν τρε­χού­με­νο νερό μόλις 12 ώρες τη βδο­μά­δα. Και μας πήραν το νερό για να το δώσουν στον εποι­κι­σμό που έχει νερό 24 ώρες κάθε μέρα. Όλα αυτά είναι κομ­μά­τι του τι συμ­βαί­νει και τι σημαί­νει κατο­χή. Και αυτή είναι μια κατά­στα­ση που οι κάτοι­κοι της Ναμπι Σαλεχ αλλά και γενι­κό­τε­ρα της Παλαι­στί­νης έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν καθημερινά.

Όταν ξυπνά­με βλέ­που­με τις κόκ­κι­νες στέ­γες του εποι­κι­σμού, και βλέ­που­με ότι, για παρά­δειγ­μα, βλέ­που­με ότι δεν έχου­με νερό, ότι πρέ­πει να περά­σου­με τα τσεκ ποιντ, που είναι τις περισ­σό­τε­ρες φορές κλει­στά και αυτό αργείς στη δου­λειά, αργείς στο σχο­λείο. Όλα αυτά σημαί­νουν ότι και όταν γυρ­νάς σπί­τι, κλεί­νουν την πύλη και πρέ­πει να κάνεις κύκλο για να φτά­σεις στο χωριό. Το σπί­τι μου από το τσεκ πόιντ, είναι μόλις 100 μέτρα, και πρέ­πει να κάνω κύκλο 20 χιλιο­μέ­τρων, για να φτά­σω σπί­τι μου, μόνο και μόνο επει­δή έκλει­σαν την πύλη. Αυτή είναι η καθη­με­ρι­νή μας ζωή. Τη νύχτα έρχο­νται, το πρωί έρχο­νται και αυτό είναι αυτό που ζού­με κάθε στιγ­μή και κάθε μέρα.

– Είναι πολύ σημα­ντι­κό για εμάς να έχου­με την προ­σω­πι­κή σας μαρ­τυ­ρία και μια καθα­ρή εικό­να για την κατά­στα­ση που αντι­με­τω­πί­ζε­τε ώστε να τη μετα­φέ­ρου­με στους εργα­ζό­με­νους και το λαό της Ελλά­δας. Θα θέλα­με, όπως σας είχα­με μετα­φέ­ρει όταν είχα­με επι­σκε­φτεί τη Νάμπι Σάλεχ, ο λαός και οι εργα­ζό­με­νοι της Ελλά­δας, η πλειο­ψη­φία του λαού, στέ­κε­ται στο πλευ­ρό του λαού της Παλαι­στί­νης και στη­ρί­ζουν τον αγώ­να για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Αχέντ και όλων των παλαι­στί­νιων κρα­του­μέ­νων. Ποιο μήνυ­μα θα θέλα­τε να στεί­λε­τε στο λαό της Ελλά­δας που στη­ρί­ζει τον αγώ­να σας;

– Θα τους έλε­γα, είστε σύντρο­φοι μας στον αγώ­να, είστε αδέρ­φια μας, είστε σύντρο­φοι μας στον αγώ­να της ανθρω­πό­τη­τας. Είμα­στε μαζί στον αγώ­να και αντι­στε­κό­μα­στε στον ίδιο εχθρό, την αποι­κιο­κρα­τία, τον καπι­τα­λι­σμό και τον ιμπε­ρια­λι­σμό. Το Ισρα­ήλ είναι ο φύλα­κας για τα συμ­φέ­ρο­ντα του καπι­τα­λι­σμού και της πολε­μι­κής βιο­μη­χα­νί­ας. Αυτό είναι το πρό­βλη­μα, το οικο­νο­μι­κό σύστη­μα και η αποι­κιο­κρα­τία. Πρέ­πει να είμα­στε ενω­μέ­νοι ενά­ντια στον θάνα­το της ανθρω­πιάς, ο αγώ­νας σας είναι και δικός μας αγώ­νας. Αυτό που κάνε­τε είναι πολύ σημα­ντι­κό, το εκτι­μού­με πάρα πολύ. Το χρεια­ζό­μα­στε και γνω­ρί­ζου­με ότι ο λαός της Ελλά­δας είναι φίλος μας, υπο­στη­ρι­κτής, σύντρο­φος, αδέρ­φια μιας ανθρω­πό­τη­τας. Αισθα­νό­μα­στε ότι είμα­στε στην ίδια πλευ­ρά, όχι σε αντί­θε­τες πλευ­ρές, ότι δεν είναι μονο μια αλλη­λεγ­γύη, αλλά συντρο­φι­κό­τη­τα μετα­ξύ μας για να συνε­χί­σου­με τον αγώ­να για τα πιστεύω μας και την ανθρωπότητα.

– Κε Ταμί­μι, θέλου­με να σας ευχα­ρι­στή­σου­με για το μήνυ­μα σας που θα το μετα­φέ­ρου­με στους εργα­ζό­με­νους και το λαό της Ελλά­δας, εκ μέρους των ταξι­κών συν­δι­κά­των της Ελλά­δας, σας εκφρά­ζου­με τη στή­ρι­ξη και αλλη­λεγ­γύη μας και τη δέσμευ­ση μας ότι θα συνε­χί­σου­με να είμα­στε στο πλευ­ρό σας για όσο χρεια­στεί. Πριν κλεί­σου­με, όπως σας είχα­με πει, καλ­λι­τέ­χνες από την Ελλά­δα δημιούρ­γη­σαν ένα τρα­γού­δι αφιε­ρω­μέ­νο στον αγώ­να του παλαι­στι­νια­κού λαού και τη κόρη σας, και με αυτό το τρα­γού­δι, σας στέλ­νου­με τις ευχές μας στον αγώ­να σας. Σας ευχό­μα­στε ότι καλύ­τε­ρο σε σας και την οικο­γέ­νεια σας

– Ότι καλύ­τε­ρο σε όλους τους συντρό­φους και τα αδέρ­φια μας στην Ελλά­δα, σας ευχαριστώ

Ολό­κλη­ρη την εκπο­μπή μπο­ρεί­τε να την ακού­σε­τε εδώ:

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο