Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο πόλεμος, οι κυρώσεις και το παράδειγμα της Shell

Με την ελευ­θε­ρία και τη δημο­κρα­τία ή με τον ολο­κλη­ρω­τι­σμό και την κατα­πί­ε­ση; Με τους αμυ­νό­με­νους ή με τον εισβο­λέα; Με το φως ή το σκο­τά­δι; Με αυτά και άλλα «διλήμ­μα­τα», η αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή προ­πα­γάν­δα πασχί­ζει βδο­μά­δες τώρα να στρα­τεύ­σει τον λαό στα σχέ­δια του ενός στρα­το­πέ­δου ληστών, απαι­τώ­ντας μετα­ξύ άλλων να υπο­μεί­νει και τις ατε­λεί­ω­τες θυσί­ες που επι­βάλ­λει ο πόλε­μος των κυρώ­σε­ων, στο πλαί­σιο των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ανταγωνισμών.

Την ίδια ώρα, βέβαια, υπάρ­χουν και κάποιοι που δεν δεί­χνουν να συμ­με­ρί­ζο­νται τέτοιους άτεγ­κτους δια­χω­ρι­σμούς. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό το παρά­δειγ­μα που μετα­δί­δουν τα διε­θνή ειδη­σιο­γρα­φι­κά πρα­κτο­ρεία, για το πώς συνε­χί­ζε­ται η ροή του ρωσι­κού πετρε­λαί­ου προς την ΕΕ, με την «Shell» πολύ απλά να… ανα­μει­γνύ­ει το ρωσι­κό πετρέ­λαιο σε ανα­λο­γία 49% με πετρέ­λαιο άλλης προ­έ­λευ­σης, βαφτί­ζο­ντάς το …«λιθουα­νι­κό μείγ­μα», για να παρα­κάμ­ψει τις όποιες κυρώ­σεις και «αντι-κυρώ­σεις».

Ετσι είναι: Οπως έχει απο­δεί­ξει η Ιστο­ρία — ακό­μα κι αυτή του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, όπου τα αμε­ρι­κα­νι­κά μονο­πώ­λια τρο­φο­δο­τού­σαν από την πρώ­τη έως την τελευ­ταία μέρα τη γερ­μα­νι­κή ναζι­στι­κή μηχα­νή — το κεφά­λαιο είναι πάντα… ανοι­χτό­μυα­λο όταν πρό­κει­ται για τα κέρ­δη του, αφού πάνω απ’ όλα βρί­σκο­νται τα ταξι­κά του συμφέροντα.

Κι αυτό είναι δίδαγ­μα πολύ­τι­μο και για τους εργαζόμενους…

Πηγή: 902.gr

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο