Σε επίπεδο εδάφους είναι περίεργο ότι στον Adrián Granado Echemendía το πάθος για τα αεροπλάνα ξύπνησε νωρίς, όταν όλα γύρω του ήταν μια πεδιάδα από χωράφια υπόστεγα και μάντρες. Αν όμως κοιτάζαμε τον ουρανό θα βλέπαμε ότι το La Sierpe (Sancti Spíritus) είναι συνδεδεμένο με τη χρήση της γεωργικής αεροπορίας για αρκετές δεκαετίες.
«Αυτό το διαμέρισμα όπου μένω ήταν το σπίτι των πιλότων, μεγάλωσα σε αυτό το περιβάλλον και δεν έχασα ποτέ τη σχέση με την αεροπορία, παρά το γεγονός ότι ως επικαρπωτής είμαι καλλιεργητής ρυζιού», διηγείται κρατώντας μια μικρογραφία — μακέτα IL-96 (σσ. Ilyushin 96).
«Το αγαπημένο μου αεροπλάνο, αυτό που πάντα αγαπούσα — διευκρινίζει — είναι το AN‑2 (σσ. εννοεί προφανώς το ιστορικό σοβιετικό μαζικής παραγωγής – γνωστό και ως Annushka, Kukuruznik κά. μονοκινητήριο διπλό | γεωργικό και όχι μόνο, αφού έγινε και θανατηφόρο όπλο ενάντια στο φασισμό ναζισμό των 100άδων Αλεξέι Μαρέσιεφ αεροσκάφος Antonov An‑2, που εξακολουθεί να πετάει…) Ήταν το πρώτο που είδα ως παιδί. Κοίτα, περνούσε κάθε μέρα από τη La Sierpe και το φοβόμουν. Οι γονείς μου λένε ότι κρύφτηκα ακόμα και κάτω από το κρεβάτι όταν άκουσα το δυνατό θόρυβο. Δεν ήξερα λοιπόν ότι πίσω από αυτόν τον ήχο που στην αρχή με τρόμαζε κρύβονταν τόσο όμορφα πράγματα».
Μόλις ο διάλογος απογειώνεται και αφηγείται ότι άρχισε να φτιάχνει μερικά μοντέλα αεροπλάνων, μέχρι που συνέχισε να πειραματίζεται στην κατασκευή.
«Στην αρχή οι τέλειες γραμμές δεν έβγαιναν όπως σήμερα σε σωστή κλίμακα» ενώ ο Adrián χαϊδεύει το IL-96 σαν να ήταν αγαπημένο κατοικίδιο. Σιωπά ακόμη και για λίγες στιγμές, σαν να περιμένει την εντολή πτήσης.
«Η αεροπορία πάντα με ελκύει. Ήθελα να γίνω πιλότος, δεν το μόρεσα, είχα προβλήματα υγείας, έτσι το να αφοσιωθώ στην κατασκευή μικροσκοπικών αεροπλάνων ήρθε να καλύψει αυτό το κενό της αδυναμίας να πιλοτάρω», αφηγείται ενώ τα χέρια του είναι ακόμα κολλημένα στην άτρακτο του αεροπλάνου.
Ο τεχνίτης αγρότης ονειρεύεται να συνεχίσει να καλλιεργεί ρύζι και να αναπαράγει αεροπλάνα μικρής κλίμακας. Επίσης ότι μια μέρα το Sancti Spíritus θα έχει το Αεροπορικό Μουσείο του, γιατί προς το παρόν η συλλογή του εκτίθεται στο Holguín.
🇨🇺 Πόσα πρωτότυπα αεροσκάφη έχετε δημιουργήσει; Τον ρωτούν από το escambray.cu
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς ενός ιστορικού της κουβανικής αεροπορίας, περισσότερα από 400 μοντέλα αεροπλάνων έχουν μεταφερθεί σε μινιατούρες, χωρίς να πάρουμε υπόψη τα διαφορετικά μοντέλα …πολλά πάρα πολλά. Είναι διαφορετικών μεγεθών, από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Δεύτερο, επιβατικά, φορτηγά, ακόμα και ελικόπτερα ολόκληρο πολύχρωμο σμήνος
🇨🇺 Πώς είναι η διαδικασία κατασκευής τους;
Όλα είναι χειροκίνητα, με χρήση ενός τριβείου, έχω ένα δημιουργήσει ένα μικρό συνεργείο, αλλά συναρμολογώ και βάφω στο διαμέρισμα, έχω περισσότερη ηρεμία. Θέλει χρόνο, για παράδειγμα, σε ένα μήνα εντοπίζω 10–15 και τα απορρίπτω σχεδόν όλα. «Η διαδικασία δεν είναι εύκολη, τα υλικά είναι λιγοστά, το παλεύω εξ ιδίων για ένα αλουμίνιο πχ. που πρέπει να έχει ασημί βασικά χρώμα. Αλλά φτιάχνω τα αεροπλάνα καινοτομώντας, με ξύλινα μέρη και άλλες πρώτες ύλες που βρίσκω».
🇨🇺 Πόσο μοιάζει αυτό που φτιάχνετε με το πραγματικό μοντέλο;
Δουλεύω με σχέδια που βρίσκω και η ομοιότητα είναι απόλυτη, όταν το βλέπεις, έστω και σε μικρή κλίμακα, είναι σαν να είσαι δίπλα στο μεγάλο αεροπλάνο. αυτό μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση.
🇨🇺 Είναι σαν να εκπληρώνεις το όνειρο του παιδιού να γίνει πιλότος, γιατί η κατασκευή ενός μικροσκοπικού αεροπλάνου είναι το ίδιο όμορφη όσο το να πετάς.
